İçeriğe atla

Anatoliy Şariy

Anatoliy Şariy
Kişisel bilgiler
Doğum20 Ağustos 1978 (46 yaşında)[1]
Kiev, Ukrayna
MilliyetUkraynalı
Resmî sitesharij.net
YouTube bilgileri
Kanallar
TürSiyasi, komedi, vlog
Abone2.46 milyon[2]
(19 Haziran 2021)
Görüntülenme3.8 milyar
(19 Haziran 2021)

Anatoliy Anatoliyeviç Şariy (Ukraynaca: Анатолій Анатолійович Шарій, Rusça: Анато́лий Анато́льевич Шари́й; d. 20 Ağustos 1978), Ukraynalı bir gazeteci, videoblogger ve politikacı. Şariy, Ukrayna ve uluslararası[3][4] medya tarafından Rus yanlısı ve Ukrayna karşıtı olarak tanımlanıyor, bu etiketleri reddediyor ve mahkemelerde mücadele ediyor.

Soruşturma açılmasının ardından ölüm tehditleri aldı.[5] 2012 yılında gazeteciliğiyle ilgili olarak Ukrayna kolluk kuvvetleri tarafından soruşturma yapıldığını ileri sürerek Avrupa Birliği'nden sığınma aldı.[6][7][8] Mayıs 2021'de Litvanya, Shariy'in siyasi sığınma hakkını iptal etti ve onu istenmeyen kişi ilan etti.[9]

Yevromaydan protestolarını ve sonraki hükûmetleri eleştirdi. Şariy, 2022'den önceki Rus-Ukrayna Savaşı'nı bir iç çatışma ve Ukrayna içinde bir iç savaş olarak değerlendirdi, ancak Rusya'nın çatışmaya müdahil olduğunu inkâr etmiyor.[10]

Haziran 2019'da Şariy Partisi'ni kurdu, 2019 Ukrayna parlamento seçimlerinde oyların sadece %2.23'ünü aldı. 2020 yerel seçimleri sırasında parti adayları birçok il ve ilçe meclisine girdi.[11] Ukrayna'nın Rus istilası sırasında, Ukrayna Ulusal Güvenlik ve Savunma Konseyi, Rusya Federasyonu ile bağları olduğu iddia edilen diğer 10 muhalefet partisiyle birlikte Şariy Partisi'ni askıya alma kararı aldı.[12]

Şariy şu anda İspanya'da yaşıyor.[9] Şubat 2021'de Şariy, Ukrayna Güvenlik Servisi (SBU) tarafından vatana ihanet ve etnik veya ırksal nefreti kışkırtmakla suçlandı.[10][13] 4 Mayıs 2022'de SBU'nun isteği üzerine İspanyol makamları tarafından vatana ihanetle suçlanarak tutuklandı.[14]

Biyografi

Şariy Kiev'de doğdu ve 2012 yılına kadar orada yaşadı.[15] Birkaç yıl boyunca kumar bağımlısı oldu.[16] Şariy, 2005 yılının başlarında gazetecilikle ilgilenmeye başladı.[17]

2012 yılında, gazetecilik çalışmalarıyla ilgili olarak Ukrayna kolluk kuvvetleri tarafından soruşturma yapıldığını ileri sürerek Avrupa Birliği'nde sığınma hakkı aldı.[6][7][8] Litvanya'da 5 yıl süreyle kalıcı oturma izni aldı.[18]

Shariy'in ilk karısı, kendisini kumar oynamaktan kurtardığını söylediği Olga Rabulets'ti.[19] 2013 yılında Shariy, gazeteci Olga Bondarenko (şimdi Olga Shariy [ru]) ile nişanlandı. 2017 yılı itibarıyla evliler,[20] ve bir çocukları var. Olga Shariy, Anatoly ile birlikte sharij.net web sitesini birlikte yönetmektedir.[21]

Gazetecilik ve video bloglama

Shariy, 2005 yılının başlarında gazetecilikle ilgilenmeye başladı.[17] 2008'de Shariy, From-UA ve Obozrevatel'in çevrimiçi sürümlerinde kalıcı bir yazar oldu,[22] 2008'den 2012'nin başlarına kadar Obozrevatel web sitesinin soruşturma departmanı başkanıydı.[22]

2008-2011'de Shariy, Ukrayna'daki organize suçlar hakkında bir dizi yayına imza attı.

2014'ten itibaren, Avrupa Birliği'nde yaşarken Shariy, YouTube kanalı için video blogları üretmeye odaklandı; bu, diğer şeylerin yanı sıra Ukrayna medyasında yanlış bilgi ve propagandayı çürüttü. Euromaidan'dan sonra Ukrayna'daki olaylarla ilgili Ukrayna yayınlarını ve Ukrayna hükûmetlerini sık sık alaycı ve aşağılayıcı bir şekilde eleştiriyor.[23]

Shariy, Oles Buzina hakkındaki anı kitabının 48 yazarı arasında yer alıyor. Oles Buzina hakkındaki Peygamber ve Şehit ("Олесь Бузина. Пророк и мученик"),[24] kitabı Ukrayna'da yasaklandı.[25]

Siyasi görüşler ve aktivizm

Rusya-Ukrayna savaşında Şariy'in tutumu

Şariy, Donbass'taki savaşa "iç çatışma" ve "iç savaş" olarak atıfta bulunurken bölgede Rus ordusunun varlığını inkâr etmiyor.[26]

Ayrılıkçı Donetsk ve Lugansk bölgelerini Ukrayna'nın[27] toprakları olarak görüyor ve Rusya'nın Kırım'ı ilhakını kabul edilemez buluyor.[28][29]

Şariy, Kremlin'in Ukrayna'nın Rus karşıtı "neo-Naziler"in hakim olduğu bir "batı kolonisi" olduğu yönündeki iddiasını destekledi.[4]

Zelenski'nin başkanlığına eleştiri

Şariy, IMF'nin talebi üzerine uygulanan arazi özelleştirme programına ve Ukrayna için elverişsiz koşullarda imzalanan IMF'nin bir sonraki diliminin verilmesine karşı çıktı.[30]

Ukraynalı milliyetçiler 11-12 Haziran'da “Shariy.net” gazetecilerine saldırdıktan sonra, Shariy destekçilerini Başkanlık ofisinin yakınında toplanmaya çağırdı.[31][32] 15 Haziran'daki barışçıl miting sırasında göstericiler Zelenski'den mevcut duruma tepki vermesini istediler.[33][34][35][36]

Rusya'nın Ukrayna'yı işgalindan sonra Shariy, Zelenski'yi Ukrayna medyasıyla birlikte batıda kamuoyunu manipüle etmekle suçladı.[4]

İddialar ve suçlamalar

Şariy hakkında "Ukrayna karşıtı" ve "Rus yanlısı" olduğu suçlamaları

Ukrayna ve Rus medyası ve politikacıları, Şariy'i rutin olarak Kremlin yanlısı veya Ukrayna karşıtı bir propagandacı olarak tanımlıyor; bkz. örneğin, Ukrayna Haber Ajansı,[37] Aleksey Navalni[38] ve diğerleri.[39]

Şariy, bu suçlamalara, geçen yıllarda Vladimir Putin'i artık sevmediğini ve kendisine oy vermeye çağırmayacağını açıklayarak yanıt verdi. Öte yandan Deutsche Welle, Şariy'in 2017-2018 Rus protestolarına katılanların tutuklanmasını Rus yetkililerin ilk molotof kokteyllerin görünene kadar beklememesi gerektiğini söyleyerek Rus yanlısı olduğu iddialarını haklı çıkardığını belirtiyor.[38] 2015 yılında Şariy, görevlerinde Rusya yanlısı veya Ukrayna karşıtı bir propaganda sergileyen herkese 1.000 Euro ödül vereceğini duyurdu.[40] 2019 Parlamento Seçimleri sırasında ödülü 5.000 Euro'ya çıkardı.[41] Şariy 2017'de video blogunda Rus makamlarını muhalif blog yazarı Rüstem Adagamov'un cezai kovuşturması nedeniyle eleştirdi.[42][43]

Şubat 2017'de Şariy, mahkeme aracılığıyla, Şariy'in "Rus dünyasının meşalesi" ve "skandal bir Ukraynalı sözde mülteci" olarak adlandırıldığı gazeteci Bohdan Lohvynenko'nun makalesi nedeniyle onurunun, haysiyetinin ve ticari itibarının zedelendiğini ve bu nedenle "Detector Media" adlı internet yayını tarafından yayınlanan makalenin tekzip edilmesini istedi.[44][45] Mahkemede, sanıkların temsilcileri "Rus dünyası" tanımının kendi içinde olumsuz bir çağrışım taşımadığını ve bu nedenle Şariy'nin "Rus dünyasının meşalesi" ifadesine kızmaması gerektiğini söyledi.[44][46][47]

Gazeteci Vitaliy Portnikov, Şariy'i "Kremlin projesi" ve "Rus sahipleri tarafından kullanılan bir proje" olarak nitelendirdi ve Anatoliy Şariy bu sözleri yalanlamak için dava açtı ancak dava reddedildi.[48][49]

Ukrayna'nın Yeni Sesi, Şariy'i, ana faaliyetleri "Ukrayna devlet politikasını itibarsızlaştırmak, Rusya'nın Donbas'ta Ukrayna'ya karşı sekiz yıllık savaşı hakkında kasıtlı olarak yanlış bilgi yaymak, Ukrayna'da siyasi ve sosyal düzeni bozmaya çalışmak ve etnik ve dini gerekçelerle iç çatışmaları kışkırtmak olan" bir "blogcudan dönüşen propagandacı" olarak nitelendirdi. Şariy'in Rus yanlısı oligark Viktor Medvedçuk'un sahibi olduğu NewsOne, 112 Ukrayna ve ZIK TV gibi TV kanallarında sıklıkla yer aldığına dikkat çekiyor. Haber ayrıca, Şariy'in Batı Ukrayna'da yaşayan insanlara karşı sık sık Rus yanlısı yalan haberler ve aşırı nefret dolu söylemler yaydığının da altını çizdi.[50]

Petro Poroşenko, seçmenlerle yaptığı toplantıda blog yazarına "Kremlin piçi" dedi.[51] 10 Ocak 2019'da Poroşenko, Şariy'in Ukraynalı bir gazeteci olmadığını ve Rusya için çalıştığını söyledi. Aynı ay Şariy bir hakaret davası açtı.[52][53][54][55][56] Mayıs 2020'de Kiev Peçersky Bölge Mahkemesi, Şariy'in Rusya için çalıştığına, bir Rus gazeteci olduğuna veya Rusya Federasyonu'nda ikamet eden herhangi bir kişi için çalıştığına dair kanıt görmediğini ve bu tür bilgileri güvenilmez bulduğunu açıkladı.[57][58][59] Mahkeme, Poroşenko'nun Uryadovy Kuryer gazetesinin en yakın sayısında yaptığı yanlış beyanları reddetmesine karar verdi.[60][61] Bu karar daha sonra bir temyiz mahkemesi tarafından bozularak Şariy'in davası reddedildi.[62]

2009'da Şariy, "En İyi Hikaye (Profesyonel Olmayan)" dalında Yousmi Web-Gazetecilik Ödülü'nü kazandı.[63] Nisan 2016'da Şariy, Rusya merkezli Uluslararası Edebiyat-Medya Oles Buzina Yarışması'nın (Международный литературно-медийный конкурс имени Олеся Бузины) ödülüne layık görüldü.[64]

Kasım 2017'de, Novoye Vremya dergisinin Facebook ve Twitter'ın Ukrayna segmentlerindeki okuyucu sayısına göre kişilik derecelendirmesinde, Şariy 511.000 kişilik toplam izleyici kitlesiyle 12. sırada yer aldı.[65][66] Aynı ay Espreso TV'nin reytingine göre Facebook'taki en popüler Ukraynalı siyasi blog yazarları arasında 3. sıradaydı.[67]

2019'da Şariy, medya holdingi Vesti [uk] tarafından derlenen Ukrayna'daki en etkili 100 kişi ve fenomen listesinde 34. sıradaydı.[68]

Brand Analytics şirketi, Rusofil YouTube blogcularının derecelendirmelerini düzenli olarak yayınlamaktadır. Şubat 2019'daki reytinglerinde, (şirket tarafından beğeni ve yorumların toplamı olarak tanımlanan) izleyici etkileşim oranı açısından Şariy'in vlogu yaklaşık 3 milyon beğeni ve 430.000 yorum toplayarak 1. sırada yer aldı. Seyirci açısından 1.8 milyon abone ile 38. sırada yer aldı. Şirket, siyasi konuların genellikle YouTube izleyicilerinin küçük bir bölümünü çektiğini fark etti.[69] Katılım açısından en iyi Rusça konuşan 20 YouTube blogcusu olan Haziran 2020 sıralamasında Anatoliy Şariy, 4.4 milyon kişiyle 3. sırada yer aldı.[70]

Tartışmalar

Şariy'in eşcinselliğe karşı tutumu

2000'lerin başında Anatoliy Şariy, "Eşcinselliğe Karşı Aşk" hareketinin Düzenleme Komitesine üyeydi. Bu pozisyonda Şariy, eşcinselleri hasta insanlar olarak tanımladı ve eşcinsellik propagandası için cezai sorumluluğu savundu.[71]:42–43[72]

2010 yılında yayınlanan "Mavi Pas. Sodomites Diktatörlüğü"[a] adlı bir makalesinde Şariy, İslam devriminden sonra İran'da eşcinsel ve zina ilişkilerine verilen ölüm cezaları nedeniyle İran'daki fuhuş, pedofili ve tecavüz durumunun Ukrayna'dakinden çok daha iyi olduğu görüşünü dile getirdi.[71]:46–47, 57[73] 2020 yazında gazeteci Sergey İvanov, Anatoliy Şariy'in Üçüncü Reich döneminde eşcinsellerin ve Romanların gaz odalarında imha edilmesini anladığını gösteren 2010 tarihli yayınlarının ekran görüntülerini yayınladı.[74][75]

2021'de Şariy, "11 yıl önceki geçmişi için" özür diledi ve o zamandan beri görüşlerinin değiştiğini iddia etti.[76]

Hakaret davaları

Kasım 2015'te Şariy, baba tarafından kız kardeşi Elena Manchenko'ya karşı bir iftira davası açtı,[77] ondan kendisinin bir "pedofil ve hırsız" olduğu yönündeki çevrimiçi iddialarını reddetmesini talep etti.[78] 19 Ocak 2016'da mahkeme, Ukrayna hukuk uygulamasına göre, beyanlarının üçüncü şahıslar tarafından kamuya açıklanmasından sorumlu olmadığını belirterek davayı reddetmiştir.[79] 20 Mart 2019'da Anatoliy Şariy, Hollanda mahkemesinde Manchenko aleyhindeki davayı kazandı. Mahkeme Manchenko'yu suçlu buldu ve Şariy'e 75 bin avro tazminat ödemesini ve gazeteciye yönelik suçlamalarını kamuoyu önünde reddetmesini talep etti.[80]

2017'de Rus avukat Mark Feygin, Şariy'i çeşitli medyada birkaç kez pedofili ile suçladı. Özellikle Temmuz 2017'de "Moscow Talking" radyo kanalında "My Truth" programının canlı yayınında Feygin "O (Anatoliy Şariy) pedofili soruşturması altında" dedi.[81] Şariy ona hakaret davası açtı ve Feygin'i iddialarını geri almaya zorladı.[82]

Notlar

  1. ^ "Mavi pas" ifadesi, eşcinseller için Rus argo terimi "mavi" (goluboy) anlamına gelir.

Kaynakça

  1. ^ "Шарій Анатолій Анатолійович" 15 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Central Election Commission website
  2. ^ "Supersharij". Social Blade. 24 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  3. ^ "How Anatoly Shariy became such an odious, influential Ukrainian figure". Yahoo News. 5 Mayıs 2022. 6 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2022. 
  4. ^ a b c "Spain briefly detains pro-Russian Ukrainian blogger accused of treason". Reuters. 5 Mayıs 2022. 6 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2022. 
  5. ^ "Журналист в From-UA написал об одесских педофилах, теперь ему пообещали снять голову". 2 Ekim 2010. 9 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2021. 
  6. ^ a b "Ukrainian journalist seeks asylum in Lithuania". khpg.org. Kharkiv Human Rights Protection Group (KhPG). 12 Mart 2012. 10 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2015. 
  7. ^ a b "Kyiv journalist Shariy asks for asylum in Lithuania". Kyiv Post. Public Media. 12 Mart 2012. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2015. 
  8. ^ a b "Foreign Ministry: Ukrainian journalist Shariy detained in Amsterdam, still held at airport". Interfax-Ukraine. 18 Temmuz 2013. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2015. 
  9. ^ a b "Lithuania strips Ukrainian blogger Shariy of political asylum". Lrt.lt. 3 Haziran 2021. 21 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2022. 
  10. ^ a b "Suspicion from the SSU, propaganda in favor of Russia: what do we know about Anatoly Shariy". Deutsche Welle (Ukraynaca). 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  11. ^ "Партия Шария проходит в большинство областных и городских советов Украины - данные экзитполов". Party of Shariy. 26 Ekim 2020. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2021. 
  12. ^ "NSDC bans pro-Russian parties in Ukraine". Ukrinform. 20 Mart 2022. 20 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2022. 
  13. ^ "SSU announced the suspicion of the well-known pro-Russian propagandist Shariy". Security Service of Ukraine (Ukraynaca). 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  14. ^ "Pro-Russian blogger Shariy detained in Spain - KyivPost - Ukraine's Global Voice". 5 Mayıs 2022. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  15. ^ "Хто такий Анатолій Шарій: біографія скандального відеоблогера". 24tv.ua. 4 Temmuz 2019. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ "Игромана с девятилетним стажем спасла студентка". www.segodnya.ua. 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  17. ^ a b "Анатолий Шарий". 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2017. 
  18. ^ "Евросоюз предоставил политическое убежище украинскому журналисту Анатолию Шарию". Radio Liberty. 9 Haziran 2012. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2017. 
  19. ^ "Игромана с девятилетним стажем спасла студентка". 17 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  20. ^ Хисамов И. (1 Kasım 2017). "Анатолий Шарий: любовь и ненависть к Украине. Часть 2" (Rusça). Rambler.ru. 29 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2020. 
  21. ^ "" 28 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ["About Us"], sharij.net
  22. ^ a b "Журналисту "Обозревателя" угрожает МВД? ОБНОВЛЕНО. ВИДЕО". МедиаНяня - таблоид для и про медиа. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2020. 
  23. ^ Ilya Koval (30 Ekim 2017). "Пять звезд русскоязычного YouTube, которые говорят про политику" (Rusça). Rambler.ru. 18 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2020. 
  24. ^ ""Пророк и мученик" — книга памяти Олеся Бузины". Рамблер/новости. 18 Mayıs 2018. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2019. 
  25. ^ "Биограф Юрия Луценко призвал очистить Украину от книг Олеся Бузины". Рамблер/новости. 22 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2019. 
  26. ^ ""Хто такий Шарій?". 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  27. ^ Захаров А. (12 Mart 2015). "Украинский журналист-беженец: неверное освещение событий на Украине угрожает всем". rus.DELFI.ee. 12 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2015. 
  28. ^ "Интервью для В Контакте". YouTube. 26 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  29. ^ Хисамов И. (30 Ekim 2017). "Анатолий Шарий: любовь и ненависть к Украине. Часть 1" (Rusça). Rambler.ru. 4 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2020. 
  30. ^ "Шарий: Закон о продаже сельхозземель Украины станет лебединой песней Зеленского". 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  31. ^ "Сторонники Шария устроили акцию протеста в Киеве под Офисом президента. Туда стянули полицию и Нацгвардию". gordonua.com. 26 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  32. ^ "Под Офисом президента проходит акция протеста против нападений на журналистов: В Киев приехали более 3 тыс. человек из регионов". zikua.news. 18 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  33. ^ "В Киеве журналисты вышли на акцию за свои права: что происходит под Офисом Президента". 15 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  34. ^ "Возле ОП собрались сторонники Шария, а на Майдане – их противники". 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  35. ^ "В правительственном квартале масштабный протест". 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  36. ^ "У офиса Зеленского в Киеве собрались журналисты и сторонники блогера Шария". 26 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  37. ^ СБУ задержала в Киеве помощницу Анатолия Шария 30 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ukrainian News Agency, 5 September 2017
  38. ^ a b "Пять звезд русскоязычного YouTube, которые говорят про политику". 18 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2019. 
  39. ^ "Скандал з ж*дами в МЗС: стало відомо про покарання консула-антисеміта" 23 Mayıs 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., obozrevatel.com, May 15, 2018.
  40. ^ @anatoliisharii (30 Aralık 2015). "Я так понимаю, что 1000 евро, обещанные мною, переходят в Новый Год. Стадо не сподобилось ничего найти антиукраинского и пророссийского))" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  41. ^ "1/2 ПРАВДЫ + 1/2 ПРАВДЫ = ЛОЖЬ" 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ["1/2 Truth + 1/2 Truth" = Falsehood], by Yuri Melnik (Юрий Мельник, Кафедра зарубежной печати и информации, Львовский национальный университет имени Ивана Франко) July 30, 2019 (retrieved November 15, 2019)
  42. ^ "Рустем и девочка. 1я часть". 29 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022 – www.youtube.com vasıtasıyla. 
  43. ^ "Рустем и девчонка. 2я часть". 29 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022 – www.youtube.com vasıtasıyla. 
  44. ^ a b "Украинский сайт пытается в суде доказать, что "русский мир" - это хорошо". ctpaha.media. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  45. ^ ""Рука Кремля» и «рупор русского мира»: за что Анатолий Шарий обиделся на статью «Детектора медиа"". detector.media. 12 Haziran 2017. 26 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  46. ^ "Судова влада України". court.gov.ua (Ukraynaca). 30 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2020. 
  47. ^ "Украинский сайт пытается в суде доказать, что "русский мир" - это хорошо". 14 Nisan 2017. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  48. ^ "Справа Шарія: як Верховний Суд дозволив називати блогера "кремлівським проектом" (корисна практика в дифамаційних спорах) - Юридична Газета". yur-gazeta.com. 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  49. ^ ""Кремлевский проект": Верховный суд не удовлетворил жалобу Шария - новости Еспресо TV | Украина". ru.espreso.tv. 11 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2020. 
  50. ^ "How Anatoly Shariy became such an odious, influential Ukrainian figure". The New Voice of Ukraine (İngilizce). 5 Mayıs 2022. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  51. ^ "Новини України - Порошенко назвав Шарія "кремлівським ублюдком": що сталося". Народна Правда. 5 Temmuz 2019. 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  52. ^ "Шарий выиграл суд против Порошенко". izvestia.kharkov.ua. 19 Mart 2020. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  53. ^ "Порошенко обязали извиниться перед Шарием". hvylya.net. 18 Mayıs 2020. 21 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  54. ^ ""Виграв суд у брехуна": Порошенко поплатився за свої слова. На очах у всіх українців. Відповідатиме! | Корупція Інфо". korupciya.com. 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  55. ^ "Суд обязал Порошенко извиниться перед Шарием". ukranews_com. 18 Mayıs 2020. 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  56. ^ "Суд зобов'язав Порошенка спростувати, що «Шарій – не український журналіст»". Судовий репортер. 13 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  57. ^ "court decision in the case of Anatoly Shariy". reyestr.court.gov.ua. 16 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. []
  58. ^ "Суд зобов'язав Порошенка спростувати, що "Шарій – не український журналіст"". Судовий репортер (Ukraynaca). 30 Mayıs 2020. 13 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2020. 
  59. ^ "Суд обязал Порошенко опровергнуть слова о том, что "Шарий - не украинский журналист", и опубликовать это в правительственной газете". news.pn (Rusça). 9 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2020. 
  60. ^ An entry at the Ukrainian court registry 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (access unstable due to high load)
  61. ^ "Суд зобов’язав Порошенка спростувати, що «Шарій – не український журналіст»" 13 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., СУДОВИЙ РЕПОРТЕР, May 30, 2020
  62. ^ "Почему суд отменил победу Шария над Порошенко: появился текст решения". 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  63. ^ "Награды премии Yousmi Web-Journalism Awards 2009 получили интернет-журналисты из Беларуси, России и Украины". Информационно-справочный портал Беларуси - interfax.by. 23 Şubat 2010. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2017. 
  64. ^ "OLES BUZINA AWARD: CONTAGIOUS COURAGE" 2 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., April 22, 2016, Russian World Foundation
  65. ^ "Рейтинг украинских лидеров мнений в соцсетях: Вакарчук обогнал Порошенко". 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017. 
  66. ^ "Рейтинг самых авторитетных личностей в украинском сегменте Facebook и Twitter - ITC.ua". 17 Kasım 2017. 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017. 
  67. ^ "Анатомія українського Facebook. Боти політиків, рейтинги, перемога на виборах". ru.espreso.tv. 22 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2020. 
  68. ^ "Самые влиятельные люди Украины - рейтинг ТОП-100". ВЕСТИ (Rusça). 20 Aralık 2019. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2020. 
  69. ^ ""Топ-20 русскоязычных youtube-блогеров", февраль 2019. Немного политики и много летсплееров и челленджеров". br-analytics.ru. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2019. 
  70. ^ "Топ-20 русскоязычных YouTube-блогеров, июнь 2020. Тотальный лестплей, но челленджеры не сдаются — Соцсети на vc.ru". vc.ru. 13 Temmuz 2020. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2020.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  71. ^ a b "Manifold Angels of Gender" (PDF). www.ge.boell.org. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ekim 2019. 
  72. ^ ""Любовь против гомосексуализма" на Интере (видео)". love-contra.org. 28 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2020. 
  73. ^ Anatoly Shariy, "Голубая ржавчина. 29 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  74. ^ "Шария подозревают в госизмене: чем известен скандальный блогер". РБК. 3 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2021. 
  75. ^ "А если гомосексуалистов кастрировать?". 23 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2019. 
  76. ^ "Шарий извинился за свои высказывания касательно геев и ромов". ВЕСТИ (Rusça). 24 Mart 2021. 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2021. 
  77. ^ "Ответы Ольги и Анатолия Шарий на вопросы Ч1". 29 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  78. ^ "Сестра Шария: Анатолий вор и педофил, он может сесть в тюрьму". Dialog.ua. 18 Şubat 2015. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2019. 
  79. ^ "informator.media | Новости Луганска и Луганской области". informator.media. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  80. ^ "Манченко выпустила опровержение в адрес Шария и должна ему 75 000 евро". sharij.net. 29 Aralık 2019. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2020. 
  81. ^ "Блогер Шарий подал в суд на адвоката Фейгина из-за обвинений в педофилии". 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2019. 
  82. ^ "Решение по иску журналиста Шария к адвокату Фейгину вступило в силу". РАПСИ. 20 Nisan 2018. 25 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sergey Lazarev</span> Rus şarkıcı ve aktör

Sergey Vyaçeslavoviç Lazarev ; şarkıcı, aktör ve profesyonel bir dansçı. Çıkış yaptığı 2000'li yılların başından itibaren listelerde üst sıralara yükselen şarkılarıyla Rus pop müziğinde yer edindi. Özellikle Rus pop grubu Smash!! ile beraber şarkıcı kimliğiyle daha çok tanındı. Grup 2005 yılının sonlarında dağıldı ve Lazarev müzik kariyerine tek başına devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Kırım'ı ilhakı</span>

Kırım'ın ilhakı, Ukrayna'ya bağlı bir yarımada olan Kırım'ın, 18 Mart 2014'te Rusya tarafından ilhak edilmesi olayıdır. O tarihten beri yarımadada Kırım Cumhuriyeti ve Sivastopol federal şehri olmak üzere iki federal birim bulunmaktadır. Bu federal birimler 2016'ya kadar Kırım Federal Bölgesi'ni oluştururken günümüzde Güney Federal Bölgesi'nin parçasıdır. 2014 Doğu Ukrayna protestolarının bir sonucu olan ilhaktan önce, 2014 Ukrayna devriminin sonrasında Rusya'nın Kırım'a askerî müdahalesi gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Oleksandr Zinçenko</span> Ukraynalı millî futbolcu

Oleksandr Volodımırovıç Zinçenko, Ukraynalı millî futbolcudur. Premier League takımlarından Arsenal'de forma giymektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'da Vladimir Lenin anıtlarının tahribatı</span> Vikimedya liste maddesi

Ukrayna'da Vladimir Lenin anıtlarının tahribatı Sovyetler Birliği'nin dağılması sırasında başladı. Yevromaydan sırasında yaygın bir fenomen hâline geldi ve Ukraynalılar tarafından Leninopad olarak anılmaya başlandı.

<span class="mw-page-title-main">Max Barskih</span> Ukraynalı şarkıcı, söz yazarı, dansçı ve oyuncu

Mykola Mykolaiovych Bortnyk bilinen sahne adıyla Max Barskih, sürrealist Ukraynalı şarkıcı, söz yazarı, dansçı ve oyuncu. Ayrıca bir alter egosu olan Mickolai olarak da tanınır. Ukrayna'nın Kherson kasabasında büyüdü ve mezun olduktan sonra Kiev'e taşındı. Altı stüdyo albümü, bir derleme albümü ve bir extended-play çalışması sahibidir. İlk önce albümleriyle Ukrayna'da daha sonra Britney Spears hayran sitesinde yayınladığı coverla dünya çapında tanınırlık elde etti. Şarkıcılık kariyerinden önce pek çok Britney Spears fansitesinin tanınır bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Leonid Paseçnik</span>

Leonid İvanoviç Paseçnik (d. 15 Mart 1970), Ukraynalı siyasetçi. Paseçnik, Donbass Savaşı'nın ardından Ukrayna'dan ayrılarak bağımsızlığını ilan eden ancak hiçbir ülke tarafından tanınmayan Lugansk Halk Cumhuriyeti'nde (LHC) 2018 yılında bu yana devlet başkanlığı görevini yürütüyor.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Platformu</span> Ukraynanın Kırım üzerindeki kontrolünü geri kazanmayı amaçlayan diplomatik girişimi

Kırım Platformu, Ukrayna cumhurbaşkanı Volodimir Zelenski tarafından oluşturulmuş bir diplomatik girişimdir. 2014 yılında Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakını tersine çevirerek Rusya-Ukrayna ilişkilerini yeniden tesis etmek için uluslararası bir koordinasyon mekanizması olarak tasarlanmıştır. Kırım Tatarlarının insan haklarının korunması, çevresel bozulma ve Karadeniz ve Azak Denizi bölgesinde ticaretin engellenmesi de zirvede tartışılan konular arasındadır. Platformun açılış zirvesi, Ukrayna'nın bağımsızlığının 30. yıldönümü arifesinde 23 Ağustos 2021'de gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Hostomel Muharebesi</span> 2022 Rus Özel Savaş Saldırıları sırasında muharebe

Hostomel Muharebesi, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Rus ve Ukrayna silahlı kuvvetleri arasında Hostomel kasabasının kontrolü için verilen bir savaştır. Kiev Taarruzu'nun bir parçası olarak Rus kuvvetleri, Ukrayna'nın başkenti Kiev'i batıdan kuşatmak için Hostomel, Buça ve İrpin'in kontrolünü ele geçirmek istedi. Kiev Taarruzu'nun yoğunluğu nedeniyle, Kiev Oblastı Devlet İdaresi, Hostomel ile birlikte İrpin, Buça, Otoyol M06 ve Vışhorod'u Kiev Oblastı'ndaki en tehlikeli yerler olarak adlandırdı.

Elina Oleksandrivna İvaşçenko, Ukraynalı şarkıcı, radyo sunucusu, "Çocukların Sesi" (2016) ses yetenek yarışmasının birincisi, "X-Factor" (2019) ses yarışmasının katılımcısı, "Karadeniz Oyunları 2018" yarışmasının birincisi, "Slav Pazarı 2020" festivalinin birincisi.

<span class="mw-page-title-main">Maryna Poroşenko</span>

Maryna Anatoliivna Poroşenko, Eski Ukraynalı first lady, siyasetçi, hekim ve politik kişilik. Ukrayna'nın beşinci Devlet Başkanı Petro Poroşenko'nun (2014-2019) eşidir. 2020 seçimlerinde Kiev'den Avrupa Dayanışma Partisi'nin liste başı adayı olarak Kiev Belediye Meclisi'ne delege olarak seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Melitopol Muharebesi</span> 2022de Rusyanın Ukraynayı işgalinde muharebe

Melitopol Muharebesi, Güney Ukrayna Taarruzu'nun ve Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinın parçası olarak Güney Ukrayna'daki Melitopol şehrinde Ukrayna ve Rusya silahlı kuvvetleri arasındaki askeri bir çatışmaydı. Rus kuvvetleri 25 Şubat'ta şehre saldırdı ve 1 Mart'a kadar yoğun çatışmalardan sonra şehri ele geçirdi. Muharebe bittikten sonra vatandaşlar askeri işgale karşı sokak protestoları düzenledi. 11 Mart'ta belediye başkanı işbirliği yapmayı reddettiği için Rus birlikleri tarafından tutuklandı, ancak daha sonra 16 Mart'ta 9 Rus mahkum karşılığında serbest bırakıldı.

Millerovo hava üssü saldırısı, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Rusya'nın Rostov Oblastı, Millerovo kentinde 25 Şubat 2022'de gerçekleşti. Bazı Ukraynalı yetkililere göre, Ukrayna askeri güçleri Millerovo hava üssüne OTR-21 Toçka füzeleriyle saldırdı, Rus Hava Kuvvetleri uçaklarını imha etti ve hava üssünü ateşe verdi.

<span class="mw-page-title-main">Çernihiv Kuşatması</span> 2022de Rusyanın Ukraynayı işgalinde muharebe

Çernihiv Kuşatması, Ukrayna'nın Çernihiv şehrinde bir kuşatmaydı. 24 Şubat 2022'de, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Kuzeydoğu Ukrayna Taarruzu'nun bir parçası olarak başladı. 4 Nisan 2022'de Ukrayna makamları, Rus ordusunun Çernihiv Oblastı'ndan ayrıldığını belirtti.

<span class="mw-page-title-main">Herson Uluslararası Havalimanı</span>

Herson Uluslararası Havalimanı Ukrayna'nın [[Herson Oblastı]]'nda Herson'a hizmet veren sivil ve askeri bir havalimanıdır. 2 Mart 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Rus kuvvetleri tarafından ele geçirildi.

<span class="mw-page-title-main">NATO-Ukrayna ilişkileri</span>

Ukrayna ile Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) arasındaki ilişkiler 1992'de başladı. Ukrayna, 2008 yılında bir NATO Üyelik Eylem Planı (MAP) ile entegrasyon için başvurdu. NATO üyeliği planları, ülkeyi bağımsız tutmayı tercih eden Viktor Yanukoviç'in başkan seçildiği 2010 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ardından Ukrayna tarafından rafa kaldırıldı. Yanukoviç, Euromaidan'daki gösterilerin ortasında, Şubat 2014'te Ukrayna'dan kaçtı. Başlangıçta iktidara gelen geçici Yatseniuk Hükûmeti, ülkenin bağlantısız statüsüne atıfta bulunarak, NATO'ya katılma planları olmadığını söyledi. Ancak, Ukrayna'daki Rus askeri işgali ve Ekim 2014'teki parlamento seçimlerinin ardından, yeni hükûmet NATO'ya katılmayı bir öncelik haline getirdi. 21 Şubat 2019'da Ukrayna Anayasası değiştirildi, Ukrayna'nın Avrupa Birliği ve NATO üyeliğine yönelik stratejik seyrine ilişkin normlar, Temel Kanunun girişinde, üç maddede ve geçiş hükümlerinde yer aldı.

Ukrayna Haber Ajansı Kiev merkezli bir Ukrayna haber ajansıdır. Politik, ticari ve finansal bilgilerin yanı sıra popüler bir fotoğraf raporlama hizmeti üretir ve sağlar. Şubat 2008'den bu yana şirket, kendisi de Rusya merkezli GDF Media Ltd.'nin bir yan kuruluşu olan, eski adı UA Inter Media Group olan Inter Media Group Ltd.'nin bir parçasıdır. Inter Media Group Limited ayrıca Ukrayna TV kanalı Inter'in %61'ine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Şariy Partisi</span> Ukraynada bir siyasi parti

Şariy Partisi, Ukrayna'da siyasi blogcu Anatoliy Şariy tarafından kurulan bir siyasi partidir. Resmi olarak ilan edilen ideolojisi liberteryenizmdir.

<span class="mw-page-title-main">Nastiya Ivleeva</span>

Anastasia Vyacheslavovna Ivleeva ya da daha çok bilinen adıyla Nastya Ivleeva, Rus televizyon sunucusu, oyuncu ve YouTuber'dır. Friday! kanalında Oryol i Reshka adlı televizyon programını sunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">2014 Ukrayna'daki Rus sabotaj faaliyetleri</span>

Ukrayna'daki Rus sabotaj faaliyetleri, yerel Rus etki ajanları, Rus yanlısı ayrılıkçılar, Rusya'da eğitilmiş siyasi turistler, Rus sabotajcıları ve Federal Güvenlik Servisi görevlilerinin yardımıyla Ukrayna'da Rus özel servisleri tarafından planlanan, organize edilen ve Şubat 2014'ün sonlarına kadar uygulanan bir dizi eylemdir. Rus sabotajlarının genel amacı Onur Devrimi'nden sonra Ukrayna'daki siyasi durumu istikrarsızlaştırmak, etnik ve bölgeler arası çatışmaları kışkırtmak, Donbas'taki Rus ayrılıkçı güçlerini güçlendirmektir. Bu yıkıcı eylemler, Rusya'nın Ukrayna'ya karşı yürüttüğü enformasyon savaşının ve doğrudan askerî saldırganlığın bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Denis Bezborodko</span>

Denis Olehoviç Bezborodko, şu anda Kolos Kovalivka takımında forvet pozisyonunda oynayan Ukraynalı profesyonel futbolcudur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.