İçeriğe atla

Anahtar (akor sistemi)

Anahtar, müzikte majör ve minör ölçeklerden çıkan ve merkezinde bir anahtar nota (tonik) olan, birbiri ile ilişkili akorların oluşturduğu bir sistem.[1] Orta akor, merkezi tonik nota üzerine kurulu bir üçlüdür (triad). Kromatik (yarıtonlu) ölçekteki 12 tondan her biri tonik nota görevini üstlenebilir. Bu nedenle 12 minör ve 12 majör anahtarı elde etmek mümkündür ve modern müzikte hepsi kullanılır.[1] Müzik yazımında anahtar, anahtar sembolü (klef) ile gösterilir.

Şarkı ve dans müziği gibi görece kısa parçalar genellikle tek bir anahtar sistemi barındırır ve bu durum "bu parça (...) anahtarındadır" şeklinde ifade edilir. Uzun müzik eserleri ise genellikle pek çok kez anahtar değiştirir ve çoğunlukla eserin önemli kısımlarında yinelenen başlıca bir anahtarı bulunur.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c ""key." 30 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Britannica.com

İlgili Araştırma Makaleleri

Akor, en az üç ayrı perdenin bir arada tınladığı ses kümesidir. Hangi perdelerin üst üste konulacağı, yapılan müziğin stiline veya müzikte o anda yaratılmak istenen etkiye göre belirlenir.

<span class="mw-page-title-main">Johannes Brahms</span>

Johannes Brahms Alman piyanist, orkestra şefi ve 19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Romantik dönem bestecilerindendir. Hamburg'da Lutheran bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve profesyonel yaşamının çoğunu Viyana'da geçirdi. Bazen Johann Sebastian Bach ve Ludwig van Beethoven ile müziğin "Üç B"sinden biri olarak gruplandırılır, bu yorum aslında on dokuzuncu yüzyıl orkestra şefi Hans von Bülow tarafından yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Prokofyev</span>

Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Anton Bruckner</span> Avusturyalı besteci (1824-1896)

Anton Bruckner Avusturyalı besteci.

<span class="mw-page-title-main">Alessandro Scarlatti</span> İtalyan besteci

Alessandro Scarlatti, özellikle opera eserleri ve oda kantataları ile ünlü olan İtalyan Barok dönem klasik batı müziği bestecisidir. Napoli ekolu opera janrının bulucusu olduğu kabul edilir. Oğulları Domenico Scarlatti ve Pietro Filippo Scarlatti de tanınmış klasik batı müziği bestecileridir.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Spohr</span>

Ludwig Spohr veya Almanya dışında bilinen ismiyle Louis Spohr bir Alman besteci, keman virtüözü ve orkestra şefi, müzikolog ve müzik öğretmeni idi. Zamanında besteci olarak Beethoven kadar ünü bulunmaktaydı. Besteci olarak Alman müzik dramının gelişmesinde en önemli tarihsel müzik bestecileri ile aynı sırada tutulmaktadır. Oratoryo besteleme de çok yüksek müzik seviyelere ulaşmış ve 19. yüzyılda çok popüler olan operalar bestelemiştir. Orkestra besteleri dolayısıyla Mozart ile kıyaslanmıştır. Virtüöz kemancı olarak zamanın hükümdarlarının hayran olduğu konserler sunmuştur. Ayrıca orkestra şefliğinde ve müzik teorisi ve müzik eğitimi için hazırladığı kitaplar ile zamanında çok isim kazanmıştır. Ancak 20. yüzyılda Spohr biraz unutulmuş ve "Unutulmuş Usta" olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dört Mevsim (Vivaldi)</span>

Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fa majör</span>

Fa majör, klasik batı müziğinde fa notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Fa-Sol-La-Si bemol-Do-Re-Mi. Eksen (tonik) sesi Fa, Alt çeken sesi si bemol ve Çeken (dominant) sesi do idir. Alt çeken tonalitesi Si bemol Majör, çeken tonalitesi Do Majör, ilgili minörü re minör ve paralel minörü fa minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Si bemol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Do majör</span> do notası üzerine kurulan majör gam

Do majör, klasik batı müziğinde do notası üzerine kurulan majör gam. İçinde diyez ve bemol geçmez, anahtarına hiçbir diyez-bemol konmayan tek Majör gamdır. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Do-Re-Mi-Fa-Sol-La-Si. Eksen (tonik) sesi Do, Alt çeken sesi Fa ve Çeken (dominant) sesi Sol idir. Alt çeken tonalitesi Fa Majör, çeken tonalitesi Sol Majör, ilgili minörü la minör ve paralel minörü do minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Sol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Si bemol Majör</span>

Klasik batı müziğinde si bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol ve mi bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol ve mi bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Si bemol-Do-Re-Mi bemol-Fa-Sol-La. Eksen (tonik) sesi si bemol, Alt çeken sesi mi bemol ve Çeken (dominant) sesi fa idir. Alt çeken tonalitesi Mi bemol Majör, çeken tonalitesi Fa Majör, ilgili minörü sol minör ve paralel minörü si bemol minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Mi bemol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Sol majör</span>

Sol majör, klasik batı müziğinde sol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde fa diyez geçer ve başlığına da anahatardan sonra fa diyez konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Sol-La-Si-Do-Re-Mi-Fa diyez. Eksen (tonik) sesi Sol, Alt çeken sesi do ve Çeken (dominant) sesi re idir. Alt çeken tonalitesi Do Majör, çeken tonalitesi Re Majör, ilgili minörü mi minör ve paralel minörü sol minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Re Majör'ün arasında yer alır.

Klasik batı müziğinde mi bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol, mi bemol ve la bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol, mi bemol ve la bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Mi bemol-Fa-Sol-La bemol-Si bemol-Do-Re. Eksen (tonik) sesi mi bemol, Alt çeken sesi la bemol ve Çeken (dominant) sesi si bemol idir. Alt çeken tonalitesi La bemol Majör, çeken tonalitesi Si bemol Majör, ilgili minörü do minör ve paralel minörü mi bemol minördür. Ton çemberinde Si bemol Majör ile La bemol Majör'ün arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">La bemol majör</span>

Klasik batı müziğinde la bemol notası üzerine kurulan majör gam; içinde si bemol, mi bemol, la bemol ve re bemol geçen ve başlığına anahtardan sonra si bemol, mi bemol, la bemol ve re bemol konan müzik ölçeğidir.

Reinhold Glière'in sanatsal zengin ve çeşitli olmuştur: 5 opera, 6 bale, 3 senfoni, yaylı çalgılar için 4 konçerto, orkestral eserler, oda orkestrası parçaları, enstrümantal parçalar, çocuklar için piano ve vokal çalışmalar, tiyatro ve film için müzik yazmıştır.

Genco Arı, Yugoslav ve Ermeni asıllı Türk prodüktör, besteci, piyanist, aranjör ve miks mühendisi.

Re majör, Klasik Batı müziğinde re notası üzerine kurulan majör gam. İçinde fa diyez ve do diyez geçer ve başlığına da anahatardan sonra fa diyez ve do diyez konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Re-Mi-Fa diyez-Sol-La-Si-Do diyez-Re. Eksen (tonik) sesi Re, alt çeken sesi Sol ve çeken (dominant) sesi La'dır. Alt çeken tonalitesi Sol majör, çeken tonalitesi La majör, ilgili minörü si minör, paralel minörü re minördür. Ton çemberinde Sol majör ile La majörün arasında yer alır.

Ryom-Verzeichnis veya Ryom Verzeichnis, Peter Ryom tarafından oluşturulan Antonio Vivaldi'nin müziğinin bir kataloğudur. Verzeichnis Almanca katalog kelimesidir. Katalog genellikle Vivaldi'nin eserlerini basit bir sayı ile tanımlamak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Sürekli bas</span>

Barok dönemde (1600-1750) neredeyse evrensel geçerliliği olan sürekli bas partisi, bir bas çizgisi ve bir akor sürekliliği sağlayarak müziğin armonik yapısını oluşturmak için ortaya çıkmış ve gelişmiştir. Genellikle continuo olarak kısaltılır ve sürekli bas partisini seslendiren çalıcılara sürekli bas grubu denir.

<span class="mw-page-title-main">Viyolonsel Süitleri, BWV 1007-1012 (Bach)</span>

Viyolonsel süitleri BWV 1007-1012, Johann Sebastian Bach'ın 1717-23 yılları arası bir tarihte yazıldığı düşünülen solo viyolonsel altı süit içeren bir kompoisyonudur. Viyolonsel için yazılmış en sık icra edilen ve tanınan solo eserlerdendir. Bach muhtemelen Köthen'de Kapellmeister olarak görev yaptığı dönemde bestelemiştir. Bach'ın ikinci karısı Anna Magdalena Bach'ın el yazması kapağında verilen başlık 'Suites à Violoncello Solo senza Basso'dur.

Batı müziğinde majör ve minör sıfatları bir aralığı, akoru, gamı veya notayı tanımlayabilir. Bir beste, hareket, bölüm veya üslup, anahtarın majör veya minör olup olmadığı da dahil olmak üzere, kendi anahtarıyla da anılabilir.