Amy Johnson
Amy Johnson | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1 Temmuz 1903 Kingston upon Hull, Yorkshire, İngiltere |
| Ölüm | 5 Ocak 1941 (37 yaşında) Thames Halici, Kent, İngiltere |
| Eğitim | Sirius Academy West |
| Mezun olduğu okul(lar) | Sheffield Üniversitesi |
| Meslek | Pilot ve Mühendis |
| Evlilik | Jim Mollison (e. 1932; b. 1938) |
| Ödüller | Segrave Trophy (1932) |
Amy Johnson CBE (1 Temmuz 1903 - 5 Ocak 1941'de kayboldu), Londra'dan Avustralya'ya tek başına uçan ilk kadın olan öncü bir İngiliz pilotuydu.
Tek başına ve kocası Jim Mollison ile birlikte 1930'larda gerçekleştirdiği uçuşlarda birçok uzun mesafe rekoru kırdı. İkinci Dünya Savaşı'nda Hava Taşımacılığı Yardımcı Birliği'nin (Air Transport Auxiliary) bir parçası olarak uçtu ve bir "ferry" uçuşu sırasında ortadan kayboldu. Ölüm nedeni uzun yıllardır tartışılan bir konu oldu.
İlk yılları
1903 yılında Kingston upon Hull, East Riding Yorkshire'da dünyaya gelen Amy Johnson'ın annesi Amy Hodge, Hull Belediye Başkanı William Hodge'un torunuydu. Babası John William Johnson ise, Andrew Johnson ve Knudtzon firmasında balık tüccarlığı yapan bir ailedendi. Üç kız kardeşin en büyüğüydü ve ortanca kardeş, bir yaş küçük olan Irene'di.[1]
Johnson, Boulevard Municipal Ortaokulunda (daha sonra Kingston Lisesi) ve Sheffield Üniversitesi'nde eğitim gördü ve burada ekonomi alanında lisans derecesi ile mezun oldu.[2] Daha sonra Londra'da bir avukat olan William Charles Crocker'ın sekreteri olarak çalıştı. 28 Ocak 1929 tarihinde bir hobi olarak 8662 sayılı bir uçuş sertifikası kazandı.[3] Ardından 6 Temmuz 1929 tarihinde, 1979 sayılı "A" pilot lisansını da aldı. London Aeroplane Club (Londra Uçak Kulübü) bünyesinde Kaptan Valentine Baker'a bağlı olarak bulundu. Aynı yıl, bir yer mühendisinin "C" lisansını alan ilk İngiliz kadın oldu.[4]
Johnson, Yorkshire merkezli Kirbymoorside, North Yorkshire'daki Slingsby Aviation'da İngiltere'nin en ünlü planör üreticisi haline gelen Fred Slingsby'nin arkadaşı ve iş ortağıydı. Slingsby, Sutton Bank'ta Yorkshire Gliding Club'ın kurulmasına yardım etti ve 1930'larda ilk üye ve eğitim katılımcısıydı.[5][6]
Günümüz popüler kültürüne etkisi
Radyoda 2002 BBC Radyosu, Helen Cross'un bir oyunu olan Avustralya'ya Uçan Typist'i yayınladı, Johnson'ın havacılık kariyerinin, daktilo olarak tatmin edici olmayan bir işte yıllarca süren can sıkıntısı ve yedi yıllık bir ilişki de dahil olmak üzere cinsel maceralar tarafından yönlendirildiği temasını sundu. Sevgilisi, başkasıyla evlenen İsviçreli bir iş adamıydı.[7]
Müzikte Johnson, İskoç şarkıcı-söz yazarı Al Stewart'ın Year of the Cat (1976) albümünden "Flying Sorcery" şarkısı da dahil olmak üzere bir dizi esere ilham verdi.[8] A Lone Girl Flier ve Just Plain Johnnie (Jack O'Hagan), Bob Molyneux tarafından[9] ve Johnnie, Jack Lumsdaine tarafından söylenen Our Aeroplane Girl bunlara örnektir.[10] Peter Aveyard tarafından yazılan Queen of the Air (2008), Johnson'ın anısına müzikal bir övgüdür.[11]
Daha kurgusal tasvirler arasında, zaman yolculuğu yapan Doktor'un 1930'da Johnson ile karşılaştığı, 2013 yılında Doctor Who Magazine adlı derginin "A Wing and a Prayer" adlı çizgi roman hikâyesi yer alır. Clara Oswald'a ölümünün zaman içinde sabit bir nokta olduğunu söyler. Clara, önemli olanın Amy'nin ölmüş görünmesi olduğunu fark eder. Onu boğulmaktan kurtarırlar, sonra onu Cornucopia gezegenine götürürler.[12] Kaptan W.E. Johns'un kitap serisindeki Worrals karakteri de, bizzat Amy Johnson'dan modellenmiştir.[13]
Notlar
Kaynakça
- ^ "Amy Johnson pioneering aviator" (PDF) (İngilizce). Hull Local Studies Library, Hull City Council. 19 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2013.
- ^ Dunmore, Spencer (2004). "Undaunted: Long-Distance Flyers in the Golden Age of Aviation" Toronto: McClelland & Stewart. 0771029373. ss. 194–195. (İngilizce)
- ^ "The Royal Aero Club of the United Kingdom: Official notices to members". Flight (İngilizce). 25 Ekim 1929. s. 1141. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018.
- ^ Aitken, Kenneth (Temmuz 1991). "Amy Johnson (The Speed Seekers)." Aeroplane Monthly, cilt 19, no 7, sayı 219. s. 440. (İngilizce)
- ^ "Amy's Yorkshire Flying Club" (İngilizce). Amy Johnson Arts Trust. 17 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2019.
- ^ "Amy's Yorkshire Flying Club". The Yorkshire Post (İngilizce). 24 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2019.
- ^ "BBC Radio 4 Extra - Helen Cross - The Typist Who Flew to Australia" (İngilizce). Bbc.co.uk. 10 Eylül 2018. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2018.
- ^ Dyer, Kim (29 Ocak 2016), "Review of 'Flying Sorcery'." 13 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. alstewart.com. Erişim tarihi: 27 Ekim 2010. (İngilizce)
- ^ National Film and Sound Archive of Australia: Songs about Amy Johnson in "Our Heroes of the Air." 25 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The National Film and Sound Archive of Australia. Erişim tarihi: 1 Ocak 2014. (İngilizce)
- ^ "National Film and Sound Archive of Australia: Songs about Amy Johnson; Our Heroes of the Air. 31 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. National Film and Sound Archive of Australia. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2012. (İngilizce)
- ^ "Queen of the Air: Peter Aveyard's tribute to Amy Johnson." 7 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. queenoftheair.co.uk. Erişim tarihi: 24 Eylül 2010. (İngilizce)
- ^ "Doctor who Magazine #263." 5 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. doctorwhonews.net, 24 Temmuz 2013. Erişim tarihi: 1 Ocak 2014. (İngilizce)
- ^ "The blaggers guide to Worrals of the WAAF". The Independent (İngilizce). 28 Temmuz 2013. 16 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
Konu hakkındaki eserler
- Gillies, Midge. "Amy Johnson, Queen of the Air", London, Phoenix Paperback, 2004. 0753817705.
- Moolman, Valerie. Women Aloft (The Epic of Flight). Alexandria, Virginia: Time-Life Books, 1981. 0-8094-3287-0.
- Nesbitt, Roy. "What did Happen to Amy Johnson?" Aeroplane Monthly (Part 1), Vol. 16, no. 1, January 1988, (Part 2) Vol. 16, no. 2, February 1988.
- Sugden, Philip. Amy's Last Flight: The Fate of Amy Johnson in 1941. Beverley, East Yorkshire: Highgate Press, 2015. 978-1-902645-62-9
- Turner, Mary. The Women's Century: A Celebration of Changing Roles 1900–2000. Kew, Richmond, Surrey, UK: The National Archives, 2003. 1-903365-51-1.
Dış bağlantılar
- Biography of Amy Johnson by Science Museum, London
- BBC Humber article on Johnson 5 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- BBC page on Amy Johnson's death 24 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The RAF Museum, Hendon, includes another Johnson display 11 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- RAF History page on Amy Johnson
- CWGC record 6 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Amy Johnson: Pioneer Aviator, Article by LaRue Scott
- "In Case You've Never Heard of Amy Johnson". Experimental Aircraft Association. 28 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Science Museum article on women in engineering including Amy Johnson 5 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- de Havilland Gipsy Moth G-AAAH "Jason" 5 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in display at the Science Museum in London
- Comet Racer G-ACSP Restoration 6 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- British Library – 'The Story of My Flight' 6 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Amy Johnson describes her flight to Australia in a National Sound Archive recording.
- One minute silent film; close-ups of Amy Johnson speaking. Pathe News, Cape Town, 1932 5 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Listen to songs inspired by, and recordings of, famous aviators including Charles Kingsford Smith, Amy Johnson and Bert Hinkler talking about their journeys on the National Film and Sound Archive of Australia's website: "Our Heroes of the Air"
