İçeriğe atla

Amy Cuddy

Amy Cuddy
Amy J. C. Cuddy
Doğum23 Temmuz 1972 (52 yaşında)
Robesonia, Pennsylvania
MilliyetAmerican
Mezun olduğu okul(lar)University of Colorado
Princeton University
Kariyeri
Çalıştığı kurumlarRutgers University
Kellogg School of Management
Harvard Business School
TezThe BIAS Map: Behavior from intergroup affect and stereotypes (2005)
Doktora
danışmanı		Susan Fiske

Amy Joy Casselberry Cuddy (23 Temmuz 1972 doğumlu) [1][2] Amerikalı bir sosyal psikolog, yazar ve konuşmacıdır. Bilimsel geçerliliği henüz kabul edilmemiş bir kendini geliştirme tekniği olan [3][4] " güçlü duruş pozu nu ilk önerenlerden ve savunanlardan biridir.[5][6] Rutgers Üniversitesi, Kellogg İşletme Okulunda ve Harvard İşletme Okulunda öğretim üyesi olarak görev yaptı.[7] Cuddy'nin en çok alıntılanan akademik yazısında, Cuddy, insanların benzer kişiler ve gruplar hakkında düşündüklerini daha iyi anlamaları için buna yönelik bir çalışma yayımlamıştır. Ayrıca bu çalışmanın içinde Cuddy, stereotip içerik modelini kullanır.[8] Ayrıca Cuddy , Harvard İşletme Okulundaki öğretim üyeliğinden 2017'nin bahar ayında ayrılsada [5] yönetici eğitimi programlarına katkıda bulunmaya devam ediyor.[9]

Hayatı

Cuddy, Pensilvanya'nın Robesonia kasabasında büyüdü. 1990 yılında Conrad Weiser Lisesi'nden mezun oldu.[10]

1998'de Cuddy, Colorado Üniversitesi'nden büyük bir onur ile mezun olarak psikoloji alanında lisans derecesini aldı.[11] 1998'den 2000'e kadar Massachusetts Amherst Üniversitesi'ne katıldı daha sonra danışmanı Susan Fiske nin ardından o da Princeton Üniversitesi'ne geçti.[5] Princeton Üniversitesi'nden 2003'te Sosyal ve Beşeri Bilimler yüksel lisansını aldı. 2005 yılında ise sosyal psikoloji alanında Doktora derecesi aldı (Tezi ise: "BIAS Haritası: Gruplar arası etki ve basmakalıplardan davranış").[11]

Akademik Kariyeri

2005'ten 2006'ya kadar Cuddy, Rutgers Üniversitesi'nde psikoloji alanında yardımcı doçent olarak çalıştı.[11] 2012 yılında, MBA programında organizasyonların içinde liderlik yapmayı ve doktora programında araştırma yöntemlerini öğrettiği [12] kendi üniversitesi Kellogg İşletme Okulunda yardımcı doçent oldu.[11] 2013 yılında Harvard İşletme Okulunda Müzakere, Organizasyonlar ve Pazarlar Birimi kısmında yardımcı doçent olarak müzakere, liderlik, güç ve etkileme ve araştırma yöntemleri adlı dersleri verdi.[13]

2017'nin baharında The New York Times, yazısında Cuddy'nin ayrıldığını belirten bir başlık attı. "Psikoloji bölümünde ders verdiği Harvard'daki kadrolu işinden sessizce ayrıldı."[5][14]

Araştırmaları

Stereotipler

2002'de Cuddy, stereotip içerik modelini önerisini Susan Fiske ve Peter Glick ile birlikte yazdı. (Lawrence Üniversitesi)[15] 2007'de aynı yazarlar "Gruplar Arası Duygu ve Kalıp Yargılardan Davranışlar" (BIAS) Harita adlı modelini önerdiler.[16] Bu iki model, insandaki iki temel karakter özelliği olan güvenilirlik ve atılganlık 16 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. kapsamı içinde bireylerin diğer insanlar ve gruplar hakkında yargılarda ve yorumlarda nasıl bulunduğunu açıklamayı ve buna bağlı olarak da ve bu yargıların sosyal duygularımızı, niyetlerimizi ve davranışlarımızı nasıl şekillendirdiğimizi ve hareket ettirdiğimizi ayırt etmeyi öğretir.[17]

Güçlü Duruş Pozu

2010 yılında Cuddy, Dana Carney ve Andy Yap, söz içermeyen ifadelerin (geniş, açık, yer kaplayan duruşlar gibi)[18] gücünün insanların duygularını, davranışlarını ve hormon seviyelerini nasıl etkilediğine dair bir deneyin sonuçlarını yayınladılar.[19] Özellikle, iki dakika gibi kısa bir süre içinde baskın ve güçlü vücut duruşunu benimsemenin (güçlü duruş pozu) testosteronu artırabileceğini, kortizolü azaltabileceğini, risk iştahını artırabileceğini ve iş görüşmelerinde daha iyi performansa neden olabileceğini iddia ettiler. Bu sonuçlar medyada çok kez belirtildi.[20][21][22] David Brooks sonuçları şöyle özetledi: "Eğer güçlü davranırsan, güçlü düşünmeye başlayacaksın."[23]

Diğer araştırmacılar, bu deneyi daha büyük bir katılımcı grubu ve çift kör çalışma yöntemi ile tekrarlamaya çalıştı.[24]

Deneyciler, güçlü duruş pozunun kişinin içteki güç duygularını artırdığını, ancak hormonları veya gerçek risk toleransını etkilemediğini buldular. Buldukları sonuçları, Psychological Science[25] dergisinde yayınladılar. Cuddy ve diğerleri güçlü duruş pozu üzerine araştırma yapmaya devam etse de, Carney orijinal sonuçları yalanladı. Bu teori genellikle, psikolojideki çoğaltma krizinin bir örneği olarak gösterilir. Ayrıca bu tarzda olan deneyler, gelecek deneylerde tekrarlanamaz.[26][27][28]

Yayınlar

Kitapları

Aralık 2015'te Cuddy, güçlü duruş pozunu savunan kişisel gelişim kitabı (Presence: Bringing Your Boldest Self to Your Biggest Challenges) yayınladı. Kişinin gerçek kimliğini yansıtabilmek için dışa dönük güçlü duruş pozu modelinin değeri üzerine kaleme alınmış bir kitaptır. Kitap, kendinize inanmak ve kendinize güvenmek üzerine oluşmuştur. Ayrıca buna ek olarak gerçek gücünüz, değerleriniz ve yetenekleriniz olarak tanımlanmış temalardan oluşmuştur.[29] Kitap, Şubat 2016'da The New York Times En Çok Satanlar listesinde en az 3. sıraya kadar yükseldi [30] Kitap 32 dile çevrildi.[31]

Akademik Makaleler
TED Konuşması

Kaynakça

  1. ^ "Amy Cuddy". id.oclc.org. 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  2. ^ @amyjccuddy (28 Temmuz 2016). "Ah, thanks for all the birthday wishes yesterday, but my birthday was on the 23rd. Not sure what happened there"" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  3. ^ "TedTalks: Your body language shapes who you are". 2 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013. 
  4. ^ "TedTalks: Most Viewed TEDTalks". 20 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2014. 
  5. ^ a b c d Dominus, Susan (18 Ekim 2017). "When the Revolution Came for Amy Cuddy". The New York Times. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2017. 
  6. ^ "Sorry, but standing like Superman probably won't make your life any better". Newsweek. 13 Eylül 2017. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2017. 
  7. ^ "Harvard Kennedy School, Center for Public Leadership". 19 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Google Scholar - Amy Cuddy". 22 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ "Faculty - Executive Education". 19 Şubat 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ "Best-selling author and social psychologist recalls Berks roots". Reading Eagle (İngilizce). 17 Temmuz 2016. 18 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ a b c d e "Curriculum Vitae Amy J. C. Cuddy" (PDF). HBS. 25 Ekim 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  12. ^ "Kellogg School of Management, Meet the new faculty". Kellogg World. 20 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2012. 
  13. ^ "Program on Negotiation at Harvard Law School, Academic Programs & Faculty". Harvard University. 2013. 4 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  14. ^ "Harvard University Course Catalog". courses.harvard.edu. 21 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2018. 
  15. ^ Fiske, Susan T.; Cuddy, Amy J. C.; Glick, Peter; Xu, Jun (Haziran 2002). "A model of (often mixed) stereotype content: Competence and warmth respectively follow from perceived status and competition". Journal of Personality and Social Psychology (İngilizce). 82 (6): 878-902. doi:10.1037/0022-3514.82.6.878. ISSN 1939-1315. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  16. ^ Cuddy, Amy J. C.; Fiske, Susan T.; Glick, Peter (2007). "The BIAS map: Behaviors from intergroup affect and stereotypes". Journal of Personality and Social Psychology (İngilizce). 92 (4): 631-648. doi:10.1037/0022-3514.92.4.631. ISSN 1939-1315. 
  17. ^ Krakovsky, Marina (Ocak 2010). "Mixed Impressions". Scientific American Mind. 21 (1): 12-12. doi:10.1038/scientificamericanmind0110-12. ISSN 1555-2284. 8 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  18. ^ Venton, Danielle (15 Mayıs 2012). "Power Postures Can Make You Feel More Powerful". Wired. 20 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012. 
  19. ^ Carney, Dana R.; Cuddy, Amy J. C.; Yap, Andy J. (October 2010). "Power Posing – Brief Nonverbal Displays Affect Neuroendocrine Levels and Risk Tolerance". Psychological Science. 21 (10): 1363-1368. doi:10.1177/0956797610383437. PMID 20855902. 
  20. ^ Buchanan, Leigh (May 2012). "Leadership Advice: Strike a Pose". Inc. 8 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012. 
  21. ^ Baron, Neil (13 Nisan 2012). "Power Poses: Tweaking Your Body Language for Greater Success". Fast Company. Expert Perspective. 20 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012. 
  22. ^ Halverson, Ph.D., Heidi Grant. "Feeling Timid and Powerless? Maybe It's How You Are Sitting". Psychology Today. The Science of Success. 19 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012. 
  23. ^ Brooks, David (20 Nisan 2011). "Matter Over Mind". The New York Times. 24 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023. 
  24. ^ Orijinal deneyin 42 deneği olduğu (her durumda 21), Ranehill ve ark. 200'e sahipti. Deneyciler, deneyci önyargısını önlemek için her deneğin hangi durumda olduğundan habersiz tutuldu.
  25. ^ Ranehill, E.; Dreber, A.; Johannesson, M.; Leiberg, S.; Sul, S.; Weber, R. A. (25 Mart 2015). "Assessing the Robustness of Power Posing: No Effect on Hormones and Risk Tolerance in a Large Sample of Men and Women". Psychological Science. 26 (5): 653-656. doi:10.1177/0956797614553946. ISSN 0956-7976. PMID 25810452. 
  26. ^ Singal, Jesse. "There's an Interesting House-of-Cards Element to the Fall of Power Poses". New York magazine. 28 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.  Romm, Cari; Baer, Drake; Singal, Jesse; Dahl, Melissa. "Why People Love(d) Power Posing: A Science of Us Conversation". New York. 1 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017.  Singal, Jesse. "How Should We Talk About Amy Cuddy, Death Threats, and the Replication Crisis?". New York. 28 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017. 
  27. ^ Gelman, Andrew (1 Ocak 2016). "Amy Cuddy's Power Pose Research Is the Latest Example of Scientific Overreach". Slate. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  28. ^ King, Tracy (1 Mayıs 2018). "Sajid Javid and the strange science behind power poses". the Guardian (İngilizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2018. 
  29. ^ Davis-Laack (5 Ocak 2016). "How To Bring Presence To Your Biggest Challenges". Forbes. 5 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  30. ^ "Best Sellers / Advice, How-To & Miscellaneous". The New York Times. 7 Şubat 2016. 29 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  31. ^ Robinson (2 Ocak 2016). ""Power-Posen": So einfach verbessert ihr mit Körpersprache euer Selbstbewusstsein ("Power-poses": Improve your self-confidence with body language". Business Insider. Germany. 11 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ Heidi Grant Halvorson, "The Top 10 Psychology Studies of 2010. Ten great studies from 2010 that can improve your life", Psychology Today, 20 December 2010.
  33. ^ "PopTech Annual Conference". 'Talk of the Day', October 21, 2011. 7 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  34. ^ "Young Global Leaders 2014 - World Economic Forum". widgets.weforum.org. 12 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2015. 
  35. ^ "Amy Cuddy, Power Poser - Game Changers - TIME". web.archive.org. 20 Mart 2012. 26 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  36. ^ "Rising Star Award, 2011". Psychological Science. Association for Psychological Science (APS). 31 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. 
  37. ^ "Harvard Business Review". The HBR List: Breakthrough Ideas for 2009. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  38. ^ "BBC 100 Women: Who is on the list?". 1 Kasım 2017. 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi – www.bbc.com vasıtasıyla. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Daniel Kahneman</span>

Daniel Kahneman, Amerikalı Nobel Ekonomi Ödülü sahibi psikolog.

<span class="mw-page-title-main">Merak</span>

Merak, insanlarda ve diğer hayvanlarda görülen, keşif, araştırma ve öğrenme gibi meraklı düşünmeyle ilgili bir niteliktir.

<span class="mw-page-title-main">IQ</span> zekâ Katsayısı

IQ, zekâ katsayısı veya zekâ seviyesi, zekâyı ölçme amaçlı birkaç farklı standartlaştırılmış testlerden çıkarılan değer.

<span class="mw-page-title-main">Carol Dweck</span> Amerikalı psikolog

Carol Dweck, Amerikalı Psikolog, profesör.

Doğrulama yanlılığı ya da teyit yanlılığı, kişilerin kendi inançlarını, düşüncelerini ve varsayımlarını destekleyen ya da teyit eden bilgileri kayırma, dikkate alma ve öne çıkarma eğilimidir. Bu yanlılığa sahip kişiler inançlarına, düşüncelerine ve varsayımlarına ters düşen, karşı duran, onlarla çelişen bilgileri ihmal etme, yok sayma eğilimi gösterir. Bilişsel eğilimin bir çeşidi ve tümevarımın sistematik hatasıdır. İnsanlar bilgiyi seçici olarak topladıklarında veya anımsadıklarında ya da belirli bir eğilime göre bu bilgiyi yorumladıklarında doğrulama yanlılığına eğilim gösterirler. Etkisi, duygusallıkla yaklaşılan konularla, iyice yerleşmiş ve değişmesi zor inanışlarla ilgili olduğu takdirde çok daha güçlüdür. İnsanlar aynı zamanda müphem ve belirsiz kanıtları da kendi görüşlerini destekleyici yönde yorumlamaya eğilimlidir. Yanlı araştırma, yorumlama ve bellek karşı tarafların aynı kanıtlara ulaşması durumunda bile anlaşmazlığın daha keskinleşmesi olan tutum kutuplaşmasını, doğru olmadığının kanıtları gösterilmesine rağmen inançlarda ısrar, ilk olarak edinilen bilgiye daha fazla güvenme olan irrasyonel öncüllük etkisi ve iki olay ya da durum arasında bir bağlantı olduğuna dair yanlış algılama olan yanılsama korelasyonunu açıklamak için kullanılır.

Eşzamanlılık, ilk olarak analitik psikolog Carl G. Jung tarafından "anlamlı bir şekilde ilişkili görünen ancak nedensel bir bağlantıdan yoksun durumları tanımlamak için" ortaya atılan bir kavramdır. Çağdaş araştırmalarda, eşzamanlılık deneyimleri, kişinin zihnindeki olaylar ile dış dünya arasındaki tesadüflerin nedensel olarak birbiriyle ilgisiz olabileceği, ancak başka bilinmeyen bir bağlantısı olabileceğine dair kişinin öznel deneyimine atıfta bulunur. Jung, bunun insan zihninin sağlıklı, hatta gerekli bir işlevi olduğunu ve psikozda zararlı hale gelebileceğini savunmuştur.

Semantik bellek ya da anlamsal bellek anlamlar, anlayışlar ve diğer kavram tabanlı bilginin işlendiği uzun süreli bellek bölümüdür. Dünya hakkında genel bilgiyi ve gerçek bilgilerin bilinçli hatıralarını içerir. Genel kültür, kurallar, kavramlar, genellemeler bu bellektedir. Semantik bellek ve epizodik bellek birlikte belleğin iki önemli bölümünden biri olan bildirimsel belleği oluştururlar. Epizodik bellek ; uzay-zaman, aksiyonlar ve aktörlerden oluşur. Uzay-yer ve zaman bağlı olayları kapsar. Örneğin, geçmişteki tatil anılarını bu bellek saklar. Semantik bellek ise; öğrenilmiş sözcük bilgilerini saklar. Örneğin yapılan tatilin ayrıntılarını epizodik bellek saklarken tatilin yapıldığı yerin ismiyle ilgili bilgileri semantik bellek saklar. Semantik bellek kullanımı ile anlamsız kelime ve cümlelere anlam verebilir. Geçmişte öğrenilen şeyler hakkında bilgiler kullanılarak yeni kavramlar hakkında bilgi edinilebilir. Bildirimsel belleğin muadili olarak, prosedürel bellek ya da örtük bellek kullanılır.

George Armitage Miller, bilişsel psikolojinin kurucularından Amerikalı psikolog. Dil psikolojisine ve bilişsel bilimlere yaptığı genel katkılarla da tanınmaktadır. Çevrimiçi kelime bağlantı veritabanı olan, WordNet 'in oluşturulması sürecini yönetmiştir. 20.yüzyılın en önemli psikologlarından birisi olarak kabul edilmektedir.

Benlik kaynaklarının tükenmesi, öz-kontrol ya da özgür irade gücünün kullanılabilecek sınırlı kaynaklara dayandığı düşüncesini ifade etmektedir. Zihinsel aktivite için enerji düşük olduğunda, öz kontrol zayıflar ve bu durum benlik kaynaklarının tükenmesi olarak adlandırılır. Özellikle, benlik kaynaklarının tükenmesi durumunun deneyimlenmesi, kişinin daha sonraki aktivitelerde kendini kontrol etme becerisini zayıflatır. Öz-kontrol gerektiren benlik kaynaklarını tüketici bir görev, sonrasında gelen öz-kontrol görevi için, her ne kadar görevler birbiriyle ilişkisiz görünse de, engelleyici bir etki yaratır. Öz-kontrol benliğin hem birey hem de bireylerarası düzeyindeki işlevinde önemli bir role sahiptir. Bu nedenle, benlik kaynaklarının tükenmesi, deneysel psikolojide ve spesifik olarak sosyal psikolojide önemli bir konudur, çünkü mekanizması, insanın öz-kontrol süreçlerinin anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Stereotip</span> Bir grup insana görünüşlerinden ve haraketlerinden dolayı onlara anlam atfetmek.

Stereotip, sosyal psikolojide belirli birey türleri veya belli davranış biçimleri hakkında yaygın olarak benimsenen herhangi bir düşüncedir. Psikoloji içerisinde ve diğer dallara yayılmış olarak, kendi genişletilmiş tanımlamalarını sağlayan farklı kavramsallaştırmalar ve stereotip kuramları bulunmaktadır. Bu tanımlardan bazıları ortak noktaları paylaşır, ancak her biri diğerleriyle çelişebilecek benzersiz yönleri de barındırabilir.

Ahlâki psikoloji ya da ahlâk psikolojisi hem felsefe hem de psikoloji alanlarını ortak bir zeminde inceleyen çalışma alanıdır. Tarihsel olarak, ahlaki psikoloji terimi, ahlaki gelişim çalışmasını ifade etmek için nispeten daha dar bir şekilde kullanılmıştır. Ahlaki psikoloji sonuç olarak etik, psikoloji ve zihin felsefesinin kesişimindeki çeşitli konulara daha geniş olarak değinmeye başlamıştır. Alanın bazı ana konuları ahlaki yargı, ahlaki akıl yürütme, ahlaki duyarlılık, ahlaki sorumluluk, ahlaki motivasyon, ahlaki kimlik, ahlaki eylem, ahlaki gelişim, ahlaki çeşitlilik, ahlaki temeller, ahlaki karakter, fedakarlık, psikolojik egoizm, ahlaki şans, ahlaki tahmin, ahlaki duygu, duygusal tahmin ve ahlaki anlaşmazlık olarak verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Sıkıntı</span>

Yaygın kullanımda sıkıntı, bir bireyin özellikle hiçbir şey yapmadan durduğu, çevresiyle ilgilenmediği veya bir gün veya dönemin donuk veya sıkıcı olduğunu hissettiği, duygusal ve bazen de psikolojik bir durumdur.

<span class="mw-page-title-main">İç grup ve dış grup</span>

Sosyoloji ve sosyal psikolojide, iç gruplar, bir kişinin kendisini psikolojik olarak özdeşleştirdiği toplumsal gruplardır. Dış gruplar ise tersine, bireyin kendini özdeşleştirmediği toplumsal gruplardır. İnsanlar; akran grupları, aileler, spor takımları, siyasi partiler, cinsiyetler, dinler veya milletlerle kendini özdeşleştirebilir. Toplumsal gruplarla ve kategorilerle psikolojik olarak özdeşleşme ile çeşitli olgular arasında ilişkiler bulgulanmıştır.

Bilim psikolojisi, bilimsel düşünce veya davranışın bilimsel olarak incelenmesi olarak tanımlanan bir bilim dalıdır. Bilim olarak nitelendirilen konularda yapılan çalışmaların bir koleksiyonudur. Psikoloji düşüncesi 19. yüzyılın sonunda ortaya çıktı. Bilim psikolojisi üzerine araştırmalar 1874'te başladı ve son zamanlarda önemli bir faaliyet alanı olarak kabul gördü. Bilim olarak psikolojinin gelişimi ilk kez 1960'larda Abraham Maslow'un bu alanda yayımladığı makalelerle oldu. 1980'lerde alan kaybettiği popülerliğini yeniden kazandı. Diğer bilim çalışmaları; bilim felsefesi, bilim tarihi ve bilim sosyolojisidir.

<span class="mw-page-title-main">Lisa Feldman Barrett</span> Amerikan psikoloji bilimcisi ve nörobilimci

Lisa Feldman Barrett (1963) Northeastern Üniversitesi'nde Psikoloji alanında kıdemli profesördür. Afektif bilim üzerine çalışmaktadır. Interdisciplinary Affective Science Laboratory'nin direktörlüğünü yapmaktadır. James Russell ile birlikte, Emotion Review dergisinin kurucu baş editörüdür. Beynin duyguları nasıl ürettiğini araştırmak üzere, Sinirbilim alanında Guggenheim Bursu'nu ve NIH Ödülü'nü kazanmıştır.

Jerome Kagan, Harvard Üniversitesi'nde Daniel ve Amy Starch Araştırma Psikoloji Profesörü ve New England Kompleks Sistemler Enstitüsü'nde öğretim üyesi olan Amerikalı bir psikologdu. Gelişim psikolojisinin en önemli öncülerinden birisi kabul edilir.

Neal Elgar Miller, Amerikalı deneysel psikolog. Fizik, biyoloji ve yazarlık dahil olmak üzere çeşitli ilgi alanlarına sahip enerjik bir insan olarak tanımlanan Miller, bunların yanında psikoloji alanına da girdi. Bilimlerde bir arka plan eğitimi olan Miller, profesörlerden ve önde gelen psikologlardan davranışsal psikoloji ve fizyolojik psikolojinin çeşitli alanlarında, özellikle de davranışa organların tepkileri ilişkilendiren çalışmaları için ilham aldı.

Endel Tulving, Estonya doğumlu Kanadalı deneysel psikolog ve bilişsel sinirbilimcidir. İnsan hafızası üzerine yaptığı araştırmalarda semantik ve epizodik hafıza arasındaki ayrımı ortaya koymuştur. Tulving, Toronto Üniversitesi'nde fahri profesördür. Baycrest Sağlık Bilimleri Rotman Araştırma Enstitüsüne 1992 yılında Bilişsel Sinirbilim alanında katılmış ve 2010 yılında emekli olana kadar orada çalışmıştır. 2006'da Kanada'nın en yüksek sivil onuru olan Kanada Nişanı almıştır.

Çelişik duygulu cinsiyetçilik, cinsiyetçiliğin iki alt bileşeni olduğunu söyleyen teorik bir çerçevedir: düşmanca cinsiyetçilik ve korumacı cinsiyetçilik bu iki alt bileşendeki türlerdir.

Shelley Elizabeth Taylor (1946), Los Angeles, California Üniversitesi'nde seçkin bir psikoloji profesörüdür. Yale Üniversitesi'nden Doktora derecesini almış ve Harvard Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak çalışmıştır. Üretken bir bilimsel dergi makalesi ve kitap yazarı olan Taylor, ana disiplini olan sosyal psikoloji ile ilgili iki alt alanda uzun süredir önde gelen bir figür olmuştur: sosyal biliş ve sağlık psikolojisi. Kitapları arasında The Tending Instinct ve Susan Fiske ile yazdığı Social Cognition bulunmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.