Amr bin As Seferi

Amr bin As Seferi ya da Zâtü's-Selâsil Seriyyesi, Muhammed'in Medine üzerine yapılacak olan saldırıyı önleme amaçlı emrettiği seferdir.

Kudâa, Belî, Uzre, Belkayn, Âmile, Lahm, Cüzâm, Kelb ve Gassânî gibi kabileler, Medine şehrine saldırı yapmak için hazırlıklara girişmişti. Bunun üzerine Muhammed, şehre yapılacak saldırıyı önlemeyi hedefleyerek bölgeye birlik göndermeye karar vermiş ve birliğin başına daha yeni müslüman olmuş olan Amr bin As'ı tayin etti.^[1]

Gönderilen birliğin sayısı 300 kadardı.^[1] Birlikte 30 kadar süvari bulunuyordu.^[1] Muhammed, Amr b. As'a gidecekleri yer hakkında bilgi vererek, Amr b. As'a annesi tarafından akrabası olduğu Belî, Uzre ve Belkayn kabilelerinin desteğini almaya çalışmasını ve onları İslam'a davet etmesini emretmişti. Birlik gündüzleri saklanıyor, geceleri ise yola devam ediyordu. Karşı taraf kuvvetlerinin toplandığı yere yaklaştıkları zaman onların saldırı için büyük bir hazırlık yaptıklarını öğrendiler ayrıca Amr b. As, karşı tarafın kendilerinden sayıca üstün olduğunu öğrenmişti. Amr b. As, elindeki güçle hücum etmenin tehlikeli olacağını düşünerek durumu Muhammed'e bildirdi ve destek istedi. Bunun üzerine Muhammed, Ebû Ubeyde b. Cerrâh’ı, içlerinde Ebû Bekir ve Ömer’in de bulunduğu 200 kişilik bir destek birliğini Amr b. As'a yolladı.^[1] Bu destek Amr b. As'ın bulunduğu noktaya ulaştığı zaman tartışmalar meydana gelmişti. Amr b. As, emrindeki birliği karşı taraf kuvvetlerine doğru sevketti. Ancak bu seferi önceden haber alan çoğu kabile yurtlarına geri dönmüştü. Kudâa kabilelerine ait bölgenin sonuna kadar ilerlemeye devam eden İslâm ordusu burada bir grup düşmanla karşı karşıya geldi. Taraflar bir müddet ok atışıyla çarpışmayı sürdürdü. Daha sonra müslümanlar toplu hücuma geçti. Bu saldırı karşısında düşman güçleri dağılıp etrafa kaçışmaya başladı. Müslümanlar onları takip etmek istedilerse de Amr b. Âs buna izin vermedi. Bölgede birkaç gün daha kaldılar, ancak düşman kabilelerinden bir haber alamadılar, etrafa süvariler gönderildiyse de yine düşman hakkında herhangi bir bilgi edinilemedi. Süvariler çevrede buldukları koyun ve develeri sürüp ordugâha getirdiler; bunlarla askerî birliğin erzak ihtiyacı karşılandı. Sonunda müslümanlar herhangi bir kayıp vermeden Medine’ye döndü. Bu seriyye ile Kuzey Arabistan’daki kabilelere gözdağı verilmiş, bölgede müslümanların nüfuz ve etki alanı genişletilmiştir.^[1]