İçeriğe atla

Amerika ak pelikanı

Amerika ak pelikanı
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Animalia
Şube:Chordata
Sınıf:Aves
Takım:Pelecaniformes
Familya:Pelecanidae
Cins:Pelecanus
Tür: P. erythrorhynchos
İkili adlandırma
Pelecanus erythrorhynchos
Gmelin, 1789
Dağılımı

Amerika ak pelikanı (Pelecanus erythrorhynchos), pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Üreme dönemini Kuzey Amerika'nın iç su havzalarında geçirir, kışları güneye ve kıyılara Orta ve Güney Amerika'ya kadar göç eder.[1]

Taksonomi

Alman doğabilimci Johann Friedrich Gmelin Amerika ak pelikanını 1789 yılında tanımlamıştır. Bilimsel adı "kırmızı gagalı pelikan" anlamına gelmektedir. Cins ismi Latince "pelikan" anlamına gelen Pelecanus kelimesinden gelirken epiteti Grekçe "kırmızı" anlamına gelen ἐρυθρός erythros ile "gaga" anlamına gelen ῥύγχος, rhynchos kelimelerinden türetilmiş erythrorhynchos kelimesidir.

Fiziksel özellikleri

Üreme döneminde Amerika ak pelikanının tepesindeki sorguç şeklinde tüyler çıkar.

Amerika ak pelikanı Kuzey Amerika'ya özgü kuşlar arasında büyüklük sıralamasında Cygnus buccinator türü kuğunun ardından gelir. Boyu 130 ila 180 cm, gagası erkeklerde 290 ila 390 mm. dişilerde ise 260 ila 360 mm. arasındadır. Kanat açıklığı 240 ila 300 cm. arasındadır.[2] Kanat açıklığı da Amerika ak pelikanını Kaliforniya kondorundan sonra Kuzey Amerika'daki kuşlar arasında ikinci sıraya sokar. Bu büyük kanat açıklığı sayesinde göç ederken kolayca süzülerek uçabilmektedir. Vücut ağırlığı 4,2 ila 13,6 kg. arasında değişir[3] ama tipik olarak ortalama 5 ila 9,1 kg. arasındadır. Standart ölçüler arasında kanat kiriş boyu 51 ila 68 cm. arasında, tarsus 9,9 ila 13,7 cm. arasındadır.[4] Uçuş dışında gözükmeyen siyah birincil ve ikincil tüyler dışında tüyleri tamamen parlak beyaz renklidir. İlkbaharın başından üreme mevsiminin bittiği yaz ortasına kadar göğüs tüyleri sarı tondadır. Üreme döneminde kafasının üstü grimsi renkte olurken tepede küçük beyaz sorguç tüyleri arasında siyah tüyler ortaya çıkar.[1]

Üst gagası çok büyük ve düzdür, alt gagasında bulunan boğaz kesesi, iris, göz çevresindeki tüysüz deri ve ayaklar ise üreme döneminde parlak turuncu renge dönüşür. Üreme döneminde ayrıca üst gaganın ucundan üçte bir uzaklıkta boynuz benzeri bir çıkıntı oluşur. Varolan sekiz pelikan türü içinde bu tür boynuzlu gagaya sahip olan tek pelikan türü Amerika ak pelikanıdır. Kuşlar çiftleşip yumurtalar yumurtlandıktan sonra bu boynuz dökülür. Üreme dönemi dışında tüysüz deriler daha mat renklerdedir; tüysüz yüz derisi sarı ve boğaz kesesi, gaga ile ayaklar soluk turuncu renktedir.[1]

Boyut farklılığı dışında erkek ve dişiler birbirlerine benzerler. Erişkin olmayan kuşlar açık gri tüylere ve kahverengi ense ile ikincil tüylere sahiptir. Tüysüz derileri mat gri renktedir. Yavrular yumurtadan tüysüz çıkar ancak sonradan beyaz hav tüylere sahip olurlar.[1]

Dağılımı ve yaşam alanı

Amerika ak pelikanları Kuzey Amerika'nın acı su ve tatlı su göllerinde bulunan adacıklarda yüzlerce çiftlik koloniler hâlinde yuva yaparlar. En kuzeyde yer alan koloniler Kanada'nın Alberta ile Kuzeybatı Toprakları arasındadır. En güneydeki koloniler ise Ontario ile Kaliforniya'nın kuzeydoğusu arasında yer alır.[1]

Kışları Kaliforniya'nın ortasında Pasifik kıyıları ile Florida'da Meksika Körfezi kıyılarından Panama'ya kadar olan bölgede geçirirler. Kışları nadiren açık deniz ortamında bulunurlar daha çok haliçleri ve gölleri tercih ederler. Göç ederken çöller ve dağlar üzerinden geçer ancak açık denizden kaçınırlar. Fırtınalar nedeniyle savrulan bazı kuşların Karayiplere geldiği de görülmüştür.[1][5]

Beslenme

Kaliforniya'da grup hâlinde avlanan Amerika ak pelikanları.
Üreme döneminde diğer pelikanlarda olmayan boynuz şeklinde bir çıkıntı Amerika ak pelikanının gagasında çıkar ve üreme dönemi sonunda dökülür.
Siyah uçuş tüyleri yalnızca Amerika ak pelikanı uçuş hâlindeyken görünür.

Kahverengi pelikanın (P. occidentalis) aksine Amerika ak pelikanı beslenmek için suya dalarak avlanmaz avını yüzerken yakalar. Daha çok çeşitli türde balıklarla beslenirler. Diğer besin kaynakları arasında kerevit, amfibiler ve bazen semender larvaları da bulunur.[6] Besinin az bulunduğu tuzlu göllerde yuva yapan kuşlar beslenmek için uzun mesafeler katedebilir.[1]

Amerika ak pelikanları genellikle bir düzine ya da daha fazla bireyden oluşan gruplar hâlinde avlanırlar. Derin sularda balığın kaçabileceği durumlarda ise yalnız başlarına avlanırlar. Ayrıca başka balık ile beslenen diğer pelikanlar, martılar, balıkçıllar ve karabataklar gibi kuşlardan avlarını çalabilirler.[1][7]

Üreme ve yaşam süresi

Üreme kolonilerinde 5.000 çifte kadar kuş bir arada bulunabilir. Üreme döneminde yuva yaptıkları yere nisan başı ile haziran başı arasında gelirler. Üreme dönemi boyunca hem erkek hem de dişi kuşun gagasında oluşan boynuz şeklindeki çıkıntı üreme dönemi sonunda dökülür.

Yuva basitçe yerdeki çok derin olmayan bir çöküntünün içine toplanan çalı, çırpı, sazlar ve tüylerden oluşur. Yaklaşık bir hafta kadar süren kur ve yuva yapımından sonra dişi kuş 1 ila 6 arasında ama tipik olarak iki ila üç yumurta yumurtlar.

Ebeveynlerin ikisi de 4 hafta ile bir ay arasında kuluçkaya yatar. Yumurtadan çıkan yavrular 3 ila 4 haftalık iken yuvayı terkederler. Genellikle bu süre sonunda yuvada tek bir yavru sağ kalmaktadır. Yavrular sonraki ayı diğer yavrularla birlikte bir arada geçirir ve genç kuş tüylerine kavuşurlar. Palazlanmadan sonra ebeveynler yavrularına üç hafta daha bakar ve yaz sonunda doğru kuşlar kışlarına göçmek için hazırlanmaya başlarlar. Eylül ile ekim aylarında güneye doğru göç ederler.[1]

Amerika ak pelikanı doğal ortamında 16 yıldan fazla yaşar. Esaret altında kaydedilen en uzun ömür 34 yıldır.[1]

Korunma durumu ve tehditler

Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) tarafından Amerika ak pelikanı asgari endişe altındaki türler arasında listelenmiştir.

Yaşam alanı yokolması en önemli tehditlerdendir, bundan sonra su baskınları ve kuraklıklar üreme oranlarının az olmasına neden olan diğer önemli sebeplerdir. İnsan aktiviteleri nedeniyle ortaya çıkan sorunlar balık misinalarına takılma, kaçak avlanma ve yakın yerlerde insanların verdiği rahatsızlıklar sayılabilir.[8]

20. yüzyılın ortalarında DDT, endrin ve diğer organokloritlerin ziraî alanda aşırı kullanımı ve su havzalarının yok olması nedeniyle Amerika ak pelikanı popülasyonunda önemli düşüşler görülmüştür. Ancak DDT gibi pestisitlerin kullanımının yasaklanması ve daha katı çevre koruma kanunlarının uygulanmaya başlamasıyla birlikte popülasyonları dengeli hâle gelmiş ve hatta günümüzde az da olsa artışa geçebilmiştir. 1980'lerde Kanada'da 50 kolonide 33.000 yuvada ve ABD'de de 14 ila 17 kolonide 18.500 yuvada yaklaşık 100.000'den fazla Amerika ak pelikanının var olduğu tahmin edilmektedir. Kıyılardaki erozyon ve üreme ile kışlama alanlarına yakın yerlerde yoğun pestisit kullanımı hâlâ sorun yaratmaya devam etmektedir.[1]

Pelikanların izole adacıklarda yaptıkları yuvalar memeli yırtıcılar tarafından avlanmalarını zorlaştırmaktadır. Kızıl tilki ve kır kurdu ulaşabildiği yuvalarda yumurta ve yavruları avlarlar. Kır kurdu oldukça büyük olan erişkin pelikanlara saldıran bilinen tek türdür. Çeştili martı türleri ile bayağı kuzgunlar da yumurta ve yavrulara saldırabilir. Yavru pelikanlar ayrıca Bubo virginianus ve kel kartallar tarafından avlanırlar. Pelikanlar memeli ve kuş yırtıcılara karşı farklı şekilde davranırlar. Eğer memeliler ya da insanlar yuvalara yaklaşırsa ebeveynler geçici süreliğine yuvayı terkederler ancak başka kuşlar saldırdığında yuvayı savunur ve diğer kuşları gagalayarak kovalamaya çalışırlar.[9]

Notlar

  1. ^ a b c d e f g h i j k Elliott, Andrew (1992): 6. American White Pelican. In: del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew & Sargatal, Jordi (eds.): Handbook of the Birds of the World (Vol. 1: Ostrich to Ducks): 310, plate 20. Lynx Edicions, Barcelona. ISBN 84-87334-10-5
  2. ^ del Hoyo, J; Elliot, A; Sargatal, J (1996). Handbook of the Birds of the World. 3. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-87334-20-2. 
  3. ^ CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.
  4. ^ Dorr, Brian S.; King, D. Tommy; Gerard, Patrick; and Spalding, Marilyn G. (2005) "The Use of Culmen Length to Determine Sex of the American White Pelican" 3 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. USDA National Wildlife Research Center – Staff Publications. Paper 9.
  5. ^ Estela, Felipe A.; Silva, John Douglas & Castillo, Luis Fernando (2005): El pelícano blanco americano (Pelecanus erythrorhynchus) en Colombia, con comentarios sobre los effectos de los huracanes en el Caribe [The American White Pelican (Pelecanus erythrorhynchus) in Colombia, with comments on the effects of Caribbean hurricanes]. Caldasia 27(2): 271- 275 [Spanish with English abstract]. PDF fulltext 18 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Dan A. Tallman, David L. Swanson, Jeffrey S. Palmer (2002). Birds of South Dakota (Hardcover bas.). Aberdeen, South Dakota: Midstates/Quality Quick Print. s. 10. ISBN 0-929918-06-1. 
  7. ^ Nesbitt, S.A.; Folk, M.J. (2003). "Kleptoparasitism of great blue herons by American white pelicans". Florida Field Naturalist. 31 (2). ss. 19-45. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2014. 
  8. ^ Blood, Donald A.; Hames, Michael; Graham, Arifin; Pawlas, Richard & Friis, Laura (1993) "American White Pelican" 27 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Wildlife in British Columbia at Risk. Province of British Columbia Ministry of Environment, Lands and Parks. ISBN 0-7726-7466-3
  9. ^ Dewey, Tanya. Pelecanus erythrorhynchos 20 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Animal Diversity Web

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Balık kartalı</span>

Balık kartalı, monotipik balık kartalıgiller (Pandionidae) familyasından balıkla beslenen yırtıcı bir kuş türü. İri, uzun kanatlı, suya dalarak avlanan bir avcıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ak pelikan</span> kuş türü

Ak pelikan, beyaz pelikan ya da ak kutan, pelikangiller (Pelecanidae), familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Avrupa'nın güneydoğusundan Asya'ya yayılan bölgede ve Afrika'da bataklıklarda ve sığ göllerde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Pelikan</span> kuş cinsi

Pelikan, monotipik pelikangiller (Pelecanidae) familyasını ve Pelecanus cinsini oluşturan iri su kuşu türlerinin ortak adı. Uzun gagaları, avlanmak için kullandıkları ve yutmadan önce gagalarıyla topladıkları avın bulunduğu suyu süzmeye yarayan geniş boğaz keseleri en ayırt edici özellikleridir. Kahverengi pelikan, Peru pelikanı dışındaki türlerinin tüyleri genellikle soluk renklidir. Tüm türlerinin gagaları, keseleri ve yüzlerindeki tüysüz deri, üreme mevsiminden önce parlak renklere kavuşur. Yaşayan sekiz türü dönencelerden ılıman kuşağa kadar olan bölgelerde yaşar ancak Güney Amerika'nın iç kısmında, kutup bölgelerinde ve açık denizde bulunmazlar. Pelikanlara ait fosil kayıtları Fransa'da Oligosen döneminden kalma ve günümüz pelikanlarının gagasına benzeyen fosil buluntularıyla birlikte en az 30 milyon yıl öncesinden itibaren vardır. Uzun süre fregat kuşları, karabataklar, tropik kuşları ve sümsük kuşları ile akraba olduğu düşünülen pelikanlar günümüzde Pelikansılar (Pelecaniformes) takımında sınıflandırılır ve en yakın akrabaları ise pabuç gagalı ve hamerkoptur. Aynı takım içinde yer alan aynaklar, kaşıkçılar ve balıkçıllar ise uzak akrabalarıdır. Genellikle su yüzeyinde ya da yüzeye yakın yakaladıkları balıklarla beslenirler ve kıyılar ile göllerde yaşarlar. Koloniler oluşturarak üreyen pelikanlar sıklıkla toplu olarak avlanır. Beyaz tüylü dört türü yerde yuva yaparken kahverengi ya da gri renkli diğer dört türü ise ağaçlarda yuvalanmayı tercih eder.

<span class="mw-page-title-main">Pelikansılar</span>

Pelikansılar ya da Pelecaniformes orta ve büyük boyda su kuşlarının oluşturduğu kuşlar sınıfına ait bir takımdır. Geleneksel olarak dört parmakları arasında perde bulunan tüm kuşları içeren takım olarak tanımlanmış olsa da bu tanım doğru değildir. Daha önceleri kullanılan kürek ayaklılar ya da kürek ayaklı kuşlar adlandırması da bu yanlış tanımlamadan gelir. Çoğunun boğazlarındaki deri tüysüzdür ve burun delikleri işlevi olmayan yarıklar hâline dönüşmüş ve bu nedenle ağızdan soluma yapmaktadırlar. Balık, kalamar benzeri deniz hayvanlarıyla beslenirler. Koloniler hâlinde yuva yaparlar ancak bireysel çiftler tek eşlidir. Yavruları yumurtadan tüysüz ve gözleri açılmamış olarak çıkar, bakıma ihtiyaçları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Sümsük kuşugiller</span>

Sümsük kuşugiller (Sulidae), Suliformes takımına ait bir familya. Balık ve benzeri avlarını suya dalarak avlayan, orta büyüklükte ve deniz kıyılarında yaşayan kuşlardır. Bu familyada yer alan on tür eski kaynaklarda Sula cinsi içinde sınıflandırılmıştır. Ancak Sula ve Morus cinsleri morfolojik ve davranışsal özellikleri ile kolayca birbirlerinden ayırt edilebilirler. Bu iki cinsin DNA dizilimleri de birbirinden farklıdır. Papasula abbotti türü ise muhtemelen daha eski bir ortak atadan ayrılmıştır ve diğer iki cinsten farklılık gösterdiği için monotipik Papasula cinsinde sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aynakgiller</span>

Aynakgiller (Threskiornithidae), Pelecaniformes takımına ait, karada ve sulak alanlarda yaşayan kuşları kapsayan bir familya. Familya içinde 36 tür sınıflandırılmaktadır.Bunlardan Threskiornis solitarius türünün soyu tükenmiştir. Geleneksel olarak iki altfamilya olarak sınıflandırılır: Aynaklardan oluşan Threskiornithinae ve kaşıkçılardan oluşan Plataleinae. Ancak yakın dönemde yapılan genetik araştırmalar bu geleneksel sınıflandırmanın düzeltilmesi gerektiğini ve kaşıkçıların Eski Dünya aynakları ile sınıflandırılması gerektiğini ve Yeni Dünya aynaklarının ise daha erken zamanda ortak atadan ayrıldığını göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tepeli pelikan</span>

Melek ya da Tepeli Kutan, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Avrupa'nın güneydoğusundan Hindistan ve Çin'e yayılan bölgede bataklıklar ve sığ göllerde yaşar. Yuvaları bitkiler ve dallardan oluşan kaba bir yapıdır. Geniş bir alana yayılmasına rağmen alt türü yoktur ancak boyut farklılıklarına dayanarak Azerbaycan'da bulunan fosillerden Pleistosen dönemine ait Pelecanus crispus palaeocrispus türü tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kahverengi pelikan</span> pelikangiller (Pelecanidae) familyasından 8 pelikan türünün en küçüğü olan bir su kuşu

Kahverengi pelikan, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından 8 pelikan türünün en küçüğü olan bir su kuşu türüdür. Amerika'da yaşayan bu kuş türü ABD'nin güney ve batı sahillerinde en iyi bilinen kuş türlerinden biridir. Batı Yarımkürede bulunan üç pelikan türünden biri olduğu gibi balıkları denize dalarak avlayan iki pelikan türünden biridir.

<i>Malurus leucopterus</i>

Malurus leucopterus, Maluridae familyasından ötücü kuş türü. Queensland’in ortasından ve Güney Avustralya’dan Batı Avustralya’ya Avustralya’nın kuru bölgelerinde yaşar. Eşeysel dimorfizm gösteren bu türün erkekleri üreme döneminde parlak mavi gövde tüylerine, kara gagaya ve beyaz kanatlara sahiptir. Dişinin tüyleri kum-kahverengi ve açık mavi kuyruk tüyleridir. Genç erişkin erkekler de dişiler ile aynı tüylere sahiptir. Üç alt türü tanınmıştır. Ana karada bulunan ana ırkın dışında diğer ırklardan biri Dirk Hartog Adası’nda diğeri ise Batı Avustralya’nın açığında bulunan Barrow Adası’nda yaşar. Bu adalarda bulunan ırkların üreme dönemi tüyleri maviden çok kara renklidir.

<span class="mw-page-title-main">Süt beyazı balıkçıl</span>

Süt beyazı balıkçıl balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Eski Dünya'nın küçük ak balıkçılına benzer.

<span class="mw-page-title-main">Pabuç gagalı</span>

Pabuç gagalı ya da pabuç gagalı leylek, leyleğe benzeyen çok büyük bir kuş türüdür. Adını çok büyük ve ayakkabıya benzeyen gagasından alır. Genel biçim itibarıyla leyleğe benzese ve daha önceden leyleksiler (Ciconiiformes) takımında sınıflandırılmış olsa da diğer yaşayan kuşlarla olan akrabalık ilişkisi tam olarak belirlenememiştir. Bazı otoriteler pelikansılar (Pelecaniformes) takımı içinde sınıflandırmaya başlamıştır. Monotipik Balaenicipitidae familyasındaki monotipik Balaeniceps cinsinin tek türüdür. Erişkin kuşlar genel olarak gri tüylere sahip iken genç kuşlar daha kahverengi tüylere sahiptir. Afrika'nın tropikal doğu bölgesinde, Sudan'dan Zambiya'ya kadar büyük bataklıklarda yaşarlar.

<span class="mw-page-title-main">Peru pelikanı</span>

Peru pelikanı, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Güney Amerika'nın batı sahillerinde Peru'nun Lobos de Tierra Adası'ndan Şili'nin Pupuya Adası'na kadar olan bölgede yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Küçük pelikan</span>

Küçük pelikan, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Afrika'nın sığ gölleri ve bataklıkları ile Arabistan Yarımadasının güneyinde ve Hindistan'ın güneyinde yaşarlar. Madagaskar'da soyları tükenmiştir.

<i>Pelecanus philippensis</i>

Pelecanus philippensis, pelikangiller (Pelecanidae) familyasından çok büyük bir su kuşu türüdür. Üreme dönemini Pakistan'ın güneyinden Hindistan boyunca Endonezya'ya kadar olan bölgede Asya'nın güneyinde geçirir. Kapalı su havzalarında ve kıyılarda yaşar. Uzak mesafeden aynı bölgede yaşayan diğer pelikan türlerinden ayırt etmek zordur ancak yakın mesafede üst gagasında bulunan benekler, tüylerinin parlak olmaması ve gri renkli olması ayırt edici özellikleridir. Bazı bölgelerde insan yerleşimlerine yakın yerlerde büyük koloniler hâlinde yuvalanırlar.

<i>Phimosus infuscatus</i> Kuş

Phimosus infuscatus Threskiornithidae familyasında yer alan monotipik kuş cinsi Phimosus içinde sınıflandırılan tek kuş türüdür.

<i>Eudocimus</i>

Eudocimus, Threskiornithidae familyasında yer alan bir kuş cinsidir. Üyeleri Yeni Dünya'da ABD'nin güneyinden Orta Amerika, Karayipler ve Güney Amerika'da sıcak bölgelerde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Ak başlı aynak</span>

Ak başlı aynak Threskiornithidae familyasında yer alan bir aynak türüdür. Koloniler hâlinde bataklıklarda genellikle çalılık ya da alçak ağaçların üzerine yaptıkları yuvalarda ürerler. ABD'nin batısından Meksika'ya, Brezilya'nın güneydoğusu ve Bolivya'nın güneydoğusundan Arjantin'in ortalarına ve Şili'nin ortasının kıyı kesimlerinde üreme dönemini geçirirler. Kışları üreme döneminde bulundukları yerler dışında Kaliforniya'nın güneyi ve Louisiana'dan güneye olan bölgede de geçirirler.

<span class="mw-page-title-main">Ak aynak</span>

Ak aynak Threskiornithidae familyasında yer alan bir aynak türüdür. ABD'nin doğu kıyılarının kuzeyinden güneye doğru Meksika Körfezi boyunca Yeni Dünya tropik kıyılarının çoğunda yaşar. Orta boyda bir kuş olan bu aynağın tüyleri beyaz, aşağıya doğru kıvrık uzun gagası ve uzun ayakları parlak kızıl-turuncu ve yalnızca uçuş sırasında görülen kanat tüylerinin ucu da siyah renklidir. Erkekler dişilerden daha büyüktür ve gagaları daha uzundur. Üreme döneminde ABD'nin Atlantik kıyısı boyunca Meksika ve Orta Amerika'nın doğu kıyılarında bulunurlar. Üreme dönemi dışında yaşadıkları alan Kuzey Amerika'nın içlerine ve Karayipler'e kadar uzanır. Ayrıca Güney Amerika'da Kolombiya ve Venezuela kıyılarında da bulunur. Venezuela'nın ortasındaki popülasyon kızıl aynak ile birlikte bulunur ve bu iki tür kendi aralarında çiftleşebilmektedir. Ak aynak ile kızıl aynak bazı otoriteler tarafından tek tür olarak sınıflandırılmaktadır.

<i>Phalacrocorax gaimardi</i>

Phalacrocorax gaimardi karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasından bir kuş türüdür. Güney Amerika'nın kıyılarında yaşar. Çoğu deniz kuşu türünün aksine koloni hâlinde yaşamaz. Karabataklarda görülen kanatlarını açarak tüneme duruşunu sergilediği gözlemlenmemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Fregata</span> deniz kuşu ailesi

Fregat kuşları, bütün tropik ve subtropik okyanuslarda bulunan ve monotipik Fregat kuşugiller (Fregatidae) familyasında sınıflandırılan deniz kuşlarıdır. Yaşayan beş türün tamamı Fregata cinsinde yer alır. Tamamının tüyleri ana olarak siyah renklidir, kuyrukları uzun ve çatallıdır, gagaları ise uzun kanca şeklindedir. Dişilerin karınaltı tüyleri beyaz renklidir. Erkekler çok belirgin kızıl boğaz derilerini üreme mevsiminde dişileri çekmek için şişirirler. Uzun kanatlarının açıklığı 2,3 m.'ye kadar uzanabilir. Kuşlar arasında vücut ağırlığına göre en büyük kanar alanına sahiptirler.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.