İçeriğe atla

Amílcar Cabral

Amilcar Lopes Cabral (12 Eylül 1924 – 20 Ocak 1973) Afrikalı ziraat mühendisi, yazar, marksist ve vatansever siyasetçi. Cabral, Gine-Bissau ve Yeşil Burun Adalarındaki bağımsızlık hareketinin önderlerindendir. 1973 yılında Portekizli ajanlarca suikast sonucu öldürülmüş, ölümünden kısa bir süre sonra da Gine-Bissau tek taraflı olarak bağımsızlığını ilan etmiştir.

Gençliği

12 Eylül 1924 günü Portekiz Ginesi'nde Bafata'da doğar. Kardeşi olan Luis Cabral daha sonra Gine-Bissau devlet başkanı olacaktır. Amilcar Lizbon'da eğitim alacaktır. Portekiz o sırada Gine'de egemen olan sömürgeci devlettir. Porekiz'in başkentinde ziraat mühendisliği okuyan Cabral ünivesitede öğrenciler arasında Afrika milliyetçiliğini örgütlemeye çalışır. 1950'li yıllarda ülkesine dönen Cabral kıtadaki bağımsızlık hareketleriyle ilgilenmeye başlar. Gine ve Cape Verde'nin Bağımsızlığı için Afrika Partisini (PAIGC) kurar. Ayrıca Portekiz'de tanıştığı ve arkadaşlık ettiği ve gelecekte Angola Cumhurbaşkanı olacak olan Agostinho Neto ile birlikte Angola'nın bağımsızlığı üzerine çalışmalar yapar.

Bağımsızlık Savaşı

1962 yılıyla beraber Cabral önderliğinde PAIGC Gine'deki Portekiz sömürge yönetimine karşı silahlı gerilla mücadelesi başlatır. Savaşın amacı Portekiz Gine'si ve Cape Verde'nin bağımsızlığıdır. Savaş ilerledikçe PAIGC bazı bölgelerin denetimini eline geçirecek ve Cabral buralarda hüküm sürecektir. Bağımsızlık savaşı başlamadan önce bile Cabral savaşçılarının eğitimi için komşu Gana'da Kwame Nkrumah’ın izniyle eğitim kampları açacaktır. Cabral burada verdiği eğitimlerde yetişen gerilla komutanlarından yerel kabileleri kendi saflarına çekmeleri gerektiğinden bahsedecektir. Kendisi ziraat mühendisi olduğundan askerlerinin gıda ihtiyacının ve yerel halk ile kaynaşma zorunluluğunun bilincindedir. Askerleri aracılığıyla yerel halka daha iyi tarımsal ürün etme yollarını öğreten Cabral toprakların verimliliğini artıracak ve bu sayede askerleri de doyacaktır. Askerler boş zamanlarında köylülerle birlikte tarlalarda çalışacak ve hasadın kaldırılmasına yardım edeceklerdir. Ayrıca Cabral ve PAIGC özellikle köylülerin ürünlerini koloni yönetiminin verdiği fiyatın üstünde satabildiği bir trampa pazarı oluşturur. Bu pazarda köylünün ihtiyacı olan işlenmiş ürünler koloni yönetimin sattığı fiyatın altında olur. Savaş sırasında Cabral, SSCB ve İsveç’den alınan yardımlar sayesinde gezici bir hastane oluşturacak, burada yaralı askerlerinin yanı sıra yerel halkın hastalıklarına ücretsiz bakılacaktır. Gezici olan hastane ve pazar gibi uygulamalar önce sabit olsa da Portekiz Ordusunun saldırılarından sonra gezici olmasına karar verilmiştir. 1972 yılında Cabral bağımsızlık kararı için bir Halk Meclisi oluşturma girişimlerine başlayacak ancak Portekiz ajanlarının da yardımıyla yerel bir düşmanı tarafından öldürülecektir. 20 Ocak 1973 tarihinde Conakry’de öldürülen Cabral’ın yerine kardeşi Luis Cabral geçecek ve bağımsızlığın kazanılmasından sonra Cumhurbaşkanı olacaktır.

Anısı

Cabral’ın anısına Cape Verde Havaalanına onun adı verilecek ve yine onun ismiyle anılan bir futbol turnuvası düzenlenecektir.

Hakkında yazılan eserler

  • Bienen, Henry. State and Revolution: The Work of Amilcar Cabral, Journal of Modern African Studies, 15 (4): 555–568 (1977).
  • Chabal, Patrick. Amilcar Cabral: Revolutionary Leadership and People's War, Cambridge University Press, 1983. ISBN 0-521-24944-9.
  • Chailand, Gérard. Armed Struggle in Africa: With the Guerrillas in "Portuguese" Guinea, New York: Monthly Review Press, 1969. ISBN 0-85345-106-0.
  • Dhada, Mustafah. Warriors at Work, Colorado University Press, 1993.
  • McCollester, Charles. The Political Thought of Amilcar Cabral, Monthly Review, 24: 10–21 (March 1973).

Hakkında çekilen film

  • Cabral’ın siyasi kimliği ve Gine-Bissau’nun bağımsızlık sürecini anlatan Chris Marker filmi Sans Soleil seyredilebilir.[1]

Kaynakça

  1. ^ Filmin imdb sayfası 16 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 6 Şubat 2020 tarihinde erişilmiştir

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gine-Bissau</span> Batı Afrikada bulunan bir ülke

Gine-Bissau ya da resmî adı ile Gine-Bissau Cumhuriyeti, Afrika kıtasının batı bölümünde bulunan bir ülkedir. Ülkenin sınır komşularını Senegal ve Gine oluşturmakta olup, ülkenin batısında Atlas Okyanusu yer almaktadır. Ülkenin başkenti ve en büyük şehri Bissau'dur.

<span class="mw-page-title-main">MPLA</span> Angolayı 1975 yılındaki bağımsızlığından sonra yöneten siyasi parti

MPLA, Angola'yı 1975 yılındaki bağımsızlığından sonra yöneten siyasi partidir. 1961-1975 yılları arasında bağımsızlık için Portekiz ile savaşmış, 1975-2002 yılları arasında ise çıkan iç savaşta UNITA ve FNLA ile savaşmış ve zafer kazanmıştır.

Víctor Emilio Dreke Cruz, Kübalı komünist lider ve Küba Devrim Ordusu'nda general.

<span class="mw-page-title-main">Karanfil Devrimi</span>

Karanfil Devrimi, Portekiz'de 25 Nisan 1974 günü şiddet kullanılmadan gerçekleştirilen askerî darbedir. Portekiz'in otoriter bir diktatörlükten demokrasiye geçişini sağlayacak iki yıllık bir değişim döneminin başlangıcı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Angola Bağımsızlık Savaşı</span>

Angola Bağımsızlık Savaşı, 1961-1976 yılları arasında yapılmış bağımsızlık savaşı. Portekiz'in şiddete dayalı diktatörü António de Oliveira Salazar'ın ülkesinin Afrika'daki kolonileri kontrol etme konusunda vazgeçme gibi bir niyeti yoktu. Ancak olaylar tam tersi şekilde gerçekleşmişti. Şubat 1961'de Portekiz Batı Afrika'sındaki Marksist eğilimli Angola'nın Bağımsızlığı İçin Halk Hareketi (MPLA) grubu, başkent Luanda'daki baskıcı sömürgecilere karşı bir ayaklanma başlattı. Yaklaşık bir ay sonra kuzey vilayetlerinde ılımlı Angola Halklar Birliği (UPA) tarafından yönetilen hükûmet-karşıtı bir gerilla savaşı başladı. Asiler, acımasız bir şekilde bastırılmıştı ve tahminen 20.000 siyahi Afrikalı çatışmalar sırasında öldü. Ancak MPLA faaliyetlerin yönünü komşu ülke Zambiya'daki üslerinde gerilla seferleri düzenlediği ülkenin doğu kesmine doğru kaydırdığında, ayaklanma içten içe devam etti. 1966 yılında Batı yanlısı Sosyalist Angola Ulusal Kurtuluş Cephesi (FNLA) ve gerilla harekâtlarını güney-merkez bölgesine yönlendirmiş olan ileri Batı Angola Topyekün Bağımsızlık Millî Birliği (UNITA) olmak üzere ikiye ayrıldı. Hükûmet karşıtı gerillalar, faaliyetlerini pusular ve vurkaçlar ile sınırlı tutuyordu. Ancak gerillalar oldukça ısrarlıydılar ve büyük bir Portekiz gücünü de püskürtmüşlerdi. 1960'lı yıllarda Portekiz millî gelirinin yarısı bu savaşa yönlendirildi. Portekizli genç ordu mensupları sonunda zorlu çarpışmaların ardından, gerilemeye başladılar. Ayrıca bu kayıplardan huzursuz olan Portekiz ordusu 1974'te hükûmeti devirdi ve Angola'dan çekilme kararı aldı.

<span class="mw-page-title-main">Portekiz Sömürge Savaşları</span> Portekiz Ordusuyla Portekiz’in Afrika’daki sömürgeleri arasında 1961-1974 yılları arasındaki yaşanmış savaşlar

Portekiz Sömürge Savaşları, aynı zamanda Denizaşırı Savaş ve Kurtuluş Savaşı olarak da bilinir, Portekiz Ordusuyla Portekiz'in Afrika'daki sömürgeleri arasında 1961-1974 yılları arasındaki savaşların adı. Soğuk Savaş döneminde Afrika kıtasındaki belirleyici ideoloji ve silahlı çatışmalardır. Portekiz, diğer Avrupa uluslarının aksine 1950 ve 1960'lı yıllarda Afrika'daki sömürgelerini bırakmamıştır. 1960'lı yıllarda sayısız silahlı kurtuluş örgütü ülkelerdeki komünist hareketin de gelişmesiyle bağımsızlık savaşı vermeye başlayacaktır. Bölgede ABD, Çin ve aparthayd yönetimindeki Güney Afrika desteğinde örgütlenen anti-komünist silahlı kuvvetlerle bağımsızlık yanlıları arasında iç savaşa varacak çatışmalar yaşanacaktır. Bölgedeki Portekiz'e karşı en belirgin kurtuluş savaşı veren ülkeler Angola, Mozambik ve Gine-Bissau olacaktır. Angola'da MPLA, Gine-Bissau'da PAIGC, Mozambik'de FRELIMO koordineli verdikleri silahlı mücadele karşısında Portekiz yönetimi zorlansa da öldürücü darbeyi 1974 yılında Lizbon'da gerçekleşen Karanfil Devrimi indirecektir. Portekiz Ordusu içerisinde örgütlenen Movimento das Forças Armadas Afrika'da sürmekte olan kanlı sömürge savaşları ve Salazar yönetiminden genel olarak kamuoyunun rahatsızlığı nedeniyle halkı da arkasına alarak darbe yapmış ve devrim sürecini başlatmıştır. Ülkedeki siyasal yapıda çok önemli değişiklikler gerçekleştiren yeni yönetim sömürgelerde kalan askerî birlikleri hızla geri çekecek ve Afrika'daki sömürgelerde iktidar yerel örgütlere hızla bırakılacaktır. Nisan 1974'te Lizbon'da gerçekleşen Karanfil Devriminin sömürge savaşını sona erdirmesinin ardından sömürge ülkelerindeki yüzbinlerce Portekiz vatandaşı ülkeye geri dönmeye başlamış, askerî personelin yanı sıra değişik etnik kökenden Afrikalı-Portekiz dönmüştür. Bu devasa göçten sonra özellikle Angola ve Mozambik'de uzun yıllar sürecek olan iç savaşlar çıkmıştır. Eski sömürge ülkeleri bağımsızlıklarını ilan ettikten sonra ciddi sorunlarla karşılaşacak, ekonomik ve sosyal gerilemenin yanı sıra, yolsuzluk, yoksulluk, eşitsizlik ve merkezi planlama eksikliği bağımsızlık dönemi üzerine kurulan beklentileri yerine getirmeye engel olacaktır. Afrika'da ilk sömürge sahibi olan Avrupalı ülke olan Portekiz, sömürgelerini de en son terkeden ülke olacaktır. Eski sömürgelerdeki ülkeler olan Angola'da Agostinho Neto, Mozambik'de Samora Machel, Gine-Bissau'da ise Luis Cabral devlet başkanı olacaklardır.

<span class="mw-page-title-main">Gine ve Yeşil Burun’un Bağımsızlığı için Afrika Partisi</span>

Gine ve Yeşil Burun'un Bağımsızlığı için Afrika Partisi veya PAIGC, Gine-Bissau'yu 1973 yılındaki bağımsızlığından 1990'lı yılların sonuna dek yöneten ve 2004 yılından 2005 yılına kadar iktidarda olan siyasi parti. Parti, halihazırda Ulusal Halk Meclisinde çoğunluğa sahiptir. 2007 yılında iktidardaki koalisyonun bir parçası olmuş, 2008 yılında görevden ayrılana kadar PAIGC üyesi Martinho Ndafa Kabi, başbakan olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Luis Cabral</span>

Luís de Almeida Cabral, Gine-Bissaulu siyasetçi. Cabral, Afrika ülkesi Gine-Bissau'nun ilk devlet başkanı olarak 1973 ile 1980 yılları arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur. Ülkenin bağımsızlığını kazanan PAIGC örgütünün kardeşi Amilcar Cabral ile beraber kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">Angola-Küba ilişkileri</span>

Angola – Küba ilişkileri, iki ülke arasındaki diplomatik, askeri, sosyal ve ticari ilişkileri kapsar. Angola ve Küba arasındaki ikili ilişkiler oldukça gelişkindir. Angola İç Savaşı sırasında Küba Silahlı Kuvvetleri Marksist MPLA iktidarının korunması için UNITA, FNLA ve Güney Afrika Cumhuriyeti Ordusuna karşı savaşmıştır.

Abelardo Colomé Ibarra Kübalı devrimci, asker ve devlet adamı. Küba Devrimci Silahlı Kuvvetlerinde general ve Küba Komünist Partisi kurucusu, Politbüro ve Merkez Komite üyesidir. 2015 yılına dek Küba İçişleri Bakanı ve Devlet Konseyi Başkan Yardımcısı görevinde bulunmuştur. Çok sayıda muharebeye girmiş bir askerdir. Küba Cumhuriyeti Kahramanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pedro Pires</span>

Pedro Verona Rodrigues Pires, Yeşil Burunlu siyasetçi. Pires, Afrika ada ülkesi Yeşil Burun Adaları'nda 2001 ile 2011 yılları arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

Raimundo Pereira, Gine-Bissau'lu avukat. Cumhurbaşkanı Malam Bacai Sanhá'nın ölümü nedeniyle 9 Ocak - 12 Nisan 2012 tarihleri arası Gine-Bissau Cumhurbaşkanı Vekili olarak görev yapmıştır. Pereira, 22 Aralık 2008 tarihinden beri Ulusal Halk Meclisi Başkanı olmuştur. Ayrıca 3 Mart 2009'dan 8 Eylül 2009 tarihine kadar geçici cumhurbaşkanı olarak görev yaptı. Pereira, Afrika, Gine ve Cape Verde Bağımsızlık Partisi(PAIGC) üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Gine-Bissau bayrağı</span> Ulusal bayrak

Gine Bissau bayrağı resmî olarak 24 Eylül 1973 tarihinde göndere çekilerek kullanılmaya başlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">José Mário Vaz</span>

José Mário Vaz, Gine-Bissaulu siyasetçi. Vaz, Afrika ülkesi Gine-Bissau'da 23 Haziran 2014 - 27 Şubat 2020 tarihleri arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

Gine-Bissau devlet başkanı, Afrika ülkesi Gine-Bissau'nin bağımsızlığını ilan ettiği 1973 yılından bu yana ülkenin en üst makamında bulunan kişiye verilen unvandır. Ülkede bu görevde bulunan kişilerin listesi şu şekildedir:

<span class="mw-page-title-main">Aristides Pereira</span>

Aristides Pereira, Yeşil Burunlu siyasetçi. Pereira, Afrika ada ülkesi Yeşil Burun Adaları'nda bu makama çıkan ilk devlet başkanı olarak 1975 ile 1991 yılları arasında devlet başkanlığı makamında bulunmuştur.

Carlos Correia, Gine-Bissaulu siyasetçi. Correia, Afrika ülkesi Gine-Bissau'da 17 Eylül 2015 ile 27 Mayıs 2016 tarihleri arasında başbakanlık makamında bulunmuştur. Correia daha önce de 27 Aralık 1991-26 Ekim 1994, 6 Haziran 1997-3 Aralık 1998 ve 5 Ağustos 2008-25 Aralık 2008 tarihleri arasında olmak üzere üç kez daha aynı makamda bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Mendes</span> Gine-Bissau başbakanı

Francisco Mendes ya da takma adı Chico Té, Gine-Bissaulu asker ve siyasetçi. Mendes, Afrika ülkesi Gine-Bissau'da ülkenin ilk başbakanı olarak 1973 ile 1978 yılları arasında başbakanlık makamında bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Bafatá</span> şehir

Bafatá, Gine-Bissau'nun merkezinde bir kasabadır ve Amílcar Cabral'ın doğum yeri olarak bilinir. Kasaba 22.501 nüfusa sahiptir. Bafatá Bölgesi'nin başkenti ve Mart 2001'de Carlos Pedro Zilli ile piskoposluk olarak kurulan Bafatá Roma Katolik Piskoposluğunun merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Cabinda Yerleşimi Kurtuluş Cephesi</span>

Cabinda Yerleşimi Kurtuluş Cephesi,, Angola eyaleti Cabinda'nın bağımsızlığı için savaşan bir gerilla ve siyasi harekettir. Eskiden Portekiz yönetimi altında, Angola'nın 1975'te Portekiz'den bağımsızlığını kazanmasıyla, bölge yeni bağımsız Angola'nın eksklav eyaleti oldu. FLEC, eski Kakongo, Loango ve N'Goyo krallıklarının işgal ettiği bölgede Cabinda Savaşı'na karşı savaşıyor.