İçeriğe atla

Amélie Kuhrt

Amélie Kuhrt

FBA
Doğum23 Eylül 1944(1944-09-23)
Londra, İngiltere
Ölüm02 Ocak 2023 (78 yaşında)
Londra, İngiltere
Çocuk(lar)1
Akademik geçmişi
Alma mater
Akademik çalışmaları
DisiplinTarih
Alt disiplin
  • Antik Yakın Doğu
Kurumları

Amélie Kuhrt FBA (23 Eylül 1944 - 2 Ocak 2023) İngiliz tarihçi ve antik Antik Yakın Doğu tarihi uzmanı.

Yaşamı ve kariyeri

Kuhrt, 23 Eylül 1944'te Londra, İngiltere'de doğdu. Londra Kraliyet Koleji ve Londra SOS Üniversitesi'nde eğitim gördü.

Akademisyenlik yaptığı Londra SOS Üniversitesi ve Londra Kolej Üniversitesi'nde özellikle Asur, Babil, Persler ile Seleukos İmparatorluğu olmak üzere MÖ 3000-100 yılları arasında bölgenin sosyal, kültürel ve siyasi tarihi üzerine uzmanlaşmıştır.[1]

Ölümü

Kuhrt'un 2 Ocak 2023'te doğum yeri Londra, İngiltere'de 78 yaşında hayatını kaybettiği bilgisi aynı zamanda tarihçi olan kızı Natasha Clara Kuhrt tarafından Twitter üzerinden duyuruldu.[2]

Ahameniş Tarihi Atölyeleri

Kuhrt, 1983-1990 yılları arasında Heleen Sancisi-Weerdenberg ile birlikte Groenigen merkezli Ahameniş Tarihi Atölyeleri'nin ortak düzenleyicisiydi.[3] Bu çalıştaylar "multidisipliner yaklaşımlarıyla" dikkat çekmiştir. Ahameniş tarihini Helen merkezli bir bakış açısından kurtarmıştır" ve 1980'li ve 1990'lardaki diğer tematik odaklı akademik faaliyetlere ilham vermiştir.[4]:522-23 Ahameniş Tarihi Çalıştayları Bildirileri sekiz cilt halinde yayımlandı (Ahameniş Tarihi: I-VIII, 1987-94).[5]

Ödülleri ve başarıları

Kuhrt'un 1997 yılında The Ancient Near East : c.3000-330 adlı kitabı M.Ö. 1000 yılından önceki herhangi bir tarih alanında İngilizce yazılmış en iyi kitaba verilen yıllık Amerikan Tarih Derneği James Henry Breasted Ödülü'ne layık görülmüştür: komite "Amelie Kuhrt'un çalışmasının muazzam genişliği ve derinliği, en karışık dönemleri bile aydınlatabilme ve hem kaynak sorunlarını hem de bilimsel anlaşmazlıkları metnine ustalıkla dahil edebilme becerisi ve anlaşılır düzyazısı bu cildi okumayı bir zevk haline getiriyor... dünya tarihi alanının parametrelerini genişletti" notunu düşmüştür.[6][7]

Kuhrt, 2001'de İngiliz Akademisi Üyeliği'ne seçilmiştir. Akademi tarafından desteklenen yeni proje ve girişimlerin kapsamını değerlendirmekten sorumlu Projeler Komitesi'ninde üyesiydi. Kuhrt, 2009'da Amerikan Şarkiyat Cemiyeti Onursal Üyeliği'ne seçilmiştir.[8][9][10]

Çalışmaları

Seçme kitapları

Seçilmiş makaleler

  • "Ancient Near Eastern History: The Case of Cyrus the Great of Persia", in Hugh G. M. Williamson (ed), Understanding the History of Ancient Israel. Oxford University Press. 2007. 0-19-726401-8, pp. 107–127
  • "Cyrus the Great of Persia: Images and Realities", in M. Heinz & M. H. Feldman (eds), Representations of Political Power: Case Histories from Times of Change and Dissolving Order in the Ancient Near East, pp. 174–175. Eisenbrauns, 2007. 1-57506-135-X
  • "The Problem of Achaemenid Religious Policy", in B. Groneberg & H. Spieckermann (eds.), Die Welt der Gotterbilder, Walter de Gruyter, 2007, pp. 117–142
  • "Sennacherib's Siege of Jerusalem", in A.K. Bowman et al. (eds) Representations of Empire: Rome and the Mediterranean World. Oxford University Press. 2004. 0-19-726276-7 pp. 13 – 33.
  • "The Achaemenid Persian empire (c. 550-c. 330 BCE): continuities, adaptations, transformations", in S.E. Alcock et al. (eds.), Empires: perspectives from archaeology and history. Cambridge University Press. 2001, pp. 93–123
  • "Women and War", Journal of Gender Studies in Antiquity 2 (1) (2001) 1 - 25
  • "The Persian Kings and their subjects: A unique relationship?", Orientalistische Literaturzeitung, vol. 96 no. 2 (2001), pp. 165–172
  • "Israelite and Near Eastern historiography," in A. Lemaire & M. Saebo (eds), Vetus Testamentum Supplementum 80 (2000), pp. 257–279
  • "Usurpation, conquest and ceremonial: From Babylon to Persia", in D. Cannadine, S. Price (eds), Rituals of Royalty: Power and Ceremonial in Traditional Societies, Cambridge University Press, 1992, pp. 20–55
  • "Babylonia from Cyrus to Xerxes", in John Boardman (ed), The Cambridge Ancient History: Vol IV - Persia, Greece and the Western Mediterranean. Cambridge University Press, 1982. 0-521-22804-2 p. 124
  • "The Cyrus Cylinder and Achaemenid imperial policy", Journal of Studies of the Old Testament 25 (1983), pp. 83–97

Kaynakça

  1. ^ "Professor Amélie Kuhrt". 20 Nisan 2015. 20 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2023. 
  2. ^ "Starting the year devastated by the sudden and unexpected death of my wonderful mother". twitter. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  3. ^ "Sancisi-Weerdenburg, Heleen". Encyclopedia Iranica. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  4. ^ Imanpour, Mohammad-Taqi (2015). "Re-establishment of Achaemenid History and its Development in the Nineteenth and Twentieth Centuries". Iranian Studies. 48 (4): 515-530. doi:10.1080/00210862.2014.881083. ISSN 0021-0862. JSTOR 24483139. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  5. ^ Continuity and change : proceedings of the last Achaemenid History Workshop, April 6-8, 1990, Ann Arbor, Michigan. Heleen Sancisi-Weerdenburg, Amelie Kuhrt, Margaret Cool Root, Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. Leiden: Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. 1994. ISBN 90-6258-408-X. OCLC 32931799. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  6. ^ "AHA Award Recipients - James Henry Breasted Prize 14 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". American History Association. Accessed 2008-11-11.
  7. ^ "Book Awards 1997". American Historical Association. 17 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Professor Amelie Kuhrt FBA". The British Academy (İngilizce). 20 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2023. 
  9. ^ "Research programmes". British Academy. Accessed 2008-11-11.
  10. ^ "Honorary Membership - American Oriental Society". www.aos-site.org. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sparta</span> Yunan anakarasında yer alan antik kent

Sparta Antik Yunanistan'ın Lakonya bölgesindeki öne çıkan bir şehir devletiydi. Söz konusu şehir devleti, antik dönemde Lakedemon olarak bilinirken, Sparta ismi Peloponez'in güneydoğusunda bulunan Lakonya bölgesindeki Evrotas Nehri'nin kıyısındaki ana yerleşim bölgesi için kullanılan bir isimdi. Sparta, MÖ 650'lerde Antik Yunanistan'daki baskın askeri kara kuvveti hâline gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ahameniş İmparatorluğu</span> MÖ 6. yy.-MÖ 4. yy. arasında hüküm sürmüş bir İran imparatorluğu

Ahameniş İmparatorluğu ya da Hehamenişiler, MÖ 6. yüzyılda Büyük Kiros tarafından kurulan, tarihteki ilk Pers devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Likya</span> Anadolunun Teke Yarımadasının antik dönemdeki adı

Likya veya Lisiya , M.Ö. 15-14. yüzyıldan M.Ö. 546'ya kadar Anadolu'nun Teke Yarımadası'nda varlık göstermiş ulustur. Likya, aynı zamanda bu bölgedeki antik kentlerin oluşturduğu bir federasyon ve daha sonra da Roma İmparatorluğu’nun bir eyaletidir. "Işık Ülkesi" anlamına gelen Likya, Antalya ve Muğla illeri ile Burdur ilinin iç kısımlarında, Akdeniz'e sınır olan bir bölgede yer alıyordu. Antik Mısır'ın Geç Tunç Çağı kayıtları ve Hitit İmparatorluğu'na ait tarihi belgelerde adından bahsedilen bir devlettir. Hitit kayıtlarında adı Lukka olarak geçmektedir.

II. Kiros, bilinen adıyla Büyük Kiros veya Yunanlar tarafından söylenen ismiyle Yaşlı Kiros, tarihteki ilk Pers devleti olan Ahameniş İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı olan Pers komutan ve kraldır. Yaklaşık MÖ 557'de, Med kralının vesayeti altında olan Anşan'ın kralı olmuştur. Hükümdarlığı süresince Med Krallığı ve Lidya Krallığı'nı ortadan kaldırmış, Babil ile İran bölgelerine hükmetmiş ancak sonunda Massagetlere karşı girdiği savaşta Tomris tarafından yenilgiye uğratılıp öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">I. Serhas</span> Ahameniş İmparatorluğunun beşinci kralı

I. Serhas veya Kserkses (خشايارشا)‎)(hükümdarlık: MÖ 486 – 465) Ahameniş İmparatorluğu'nun Pers kralıydı. Yunanca Eski Pers hükümdar adlarından Xšayāršā (Hşayarşa) sözcüğünden gelen Serhas, "kahramanlar kralı" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Farslar</span> Çoğunlukla İranda yaşayan halk

Farslar, Persler veya Osmanlıcadaki tabirle Âcemler, çoğunlukla İran'da yaşayan İranî bir halktır.

<span class="mw-page-title-main">Fars edebiyatı</span> İranın sözlü ve yazılı edebî birikimi

Fars edebiyatı, Farsça sözlü kompozisyonlardan ve yazılı metinlerden oluşan dünyanın en eski edebiyatlarından biridir. 2500 yıldan uzun bir dönemi kapsayan Fars edebiyatına ait kaynaklar bugünkü İran sınırlarının ötelerine, Orta Asya, Batı Asya, Anadolu, Hint alt kıtası, Mısır ve Balkanlar'a yayılmıştır. Gaznelilerin Orta ve Güney Asya'yı fethinden sonra Afganistan, Pakistan, Hindistan ve Orta Asya'ya yayılmıştır. Yalnız İranlılar değil, Türk, Kafkas, Hint, Pakistanlı ve Slav şair ve yazarların Fars dilinde oluşturdukları eserler de Fars edebiyatı içinde sayılmaktadır.

Zazana veya Susa yazıtlarına göre Zazzan I. Darius'ın Behistun Yazıtında ismi geçen Babil yakınlarındaki bir şehir veya bölgenin adı.

<span class="mw-page-title-main">Ptolemaios Krallığı</span> Mısırda MÖ 305ten MÖ 30a kadar hüküm sürmüş Helenistik Dönem krallığı

Ptoleme Krallığı veya Batlamyus krallığı Mısır'daki Helenistik Dönem krallığıdır. Krallık MÖ 323'te Büyük İskender'in ölümünden sonra I. Ptolemaios Soter tarafından kurulmuş ve Ptolemaios hanedanı tarafından yönetilmiştir. Krallık VII. Kleopatra'nın ölümünden sonra MÖ 30'da Roma İmparatorluğu tarafından yıkılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Pasargad</span>

Pasargad veya Pasargaday, Ahameniş hanedanının ilk başkenti olan antik kenttir. Bugünkü İran'ın güneybatısında, Persepolis'e 78 km, Şiraz'a 130 km uzaklıktadır.

Kâbe-i Zerdüşt veya Zerdüşt Küpü, İran'ın Fars eyaletine bağlı Mervdeşt ilçesindeki Zengiabad köyünün yanında, Nakş-ı Rüstem yerleşkesinde basamaklı, dörtgen bir taş yapıdır. Bazı kaynaklara göre Turaniler tarafından öldürülen Zerdüşt'ün gömülü olduğuna inanılan yerdir. Nakş-ı Rüstem yerleşkesi ayrıca Elam, Ahameniş ve Sasaniler'in anıtlarını da barındırıyor.

Eski Farsça, Avestaca ile beraber kayıt altına alınmış iki Eski İran dilinden biridir. Eski Farsça, başlıca Ahameniş dönemi yazıtlarında, kil tabletlerinde ve mühürlerinde görülür.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan Satraplığı</span>

Ermenistan Satraplığı Orontid Hanedanı tarafından yönetilen bir bölgeydi. MÖ 6. yüzyılda Ahameniş İmparatorluğu'na bağlı satraplıklıklardan biri olan bölge, daha sonra bağımsız bir krallık olmuştur. Krallığın başkenti sırasıyla Tuşpa ve Erebuni kentleri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Marduk Heykeli</span> Babilin koruyucu tanrısı Mardukun fiziksel temsili

Marduk Heykeli ya da bilinen diğer adıyla Bêl Heykeli, Babil antik kentinin koruyucu tanrısı Marduk'un geleneksel olarak şehrin ana tapınağı kabul edilen Esagila'da yer alan bir heykeldi. Babil'de yedi Marduk heykeli mevcutken Esagila'da belirgin bir yere yerleştirilmiş ve şehrin ritüellerinde kullanılmış olan bu heykel, genellikle tanrının ana heykeline atıfta bulunur. Asullḫi olarak da adlandırılan heykel, mēsu adı verilen bir ağaç türünden yapılmış ve altın ve gümüşle kaplanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Arses (Pers hükümdarı)</span> MÖ 338den 336ya kadar on ikinci Ahameniş kralıdır

Arses, krallık adıyla da bilinen IV. Artaserhas, MÖ 338'den 336'ya kadar on ikinci Ahameniş Kralların kralıydı.

Tomris Bakır, Türkiye'den seramik konusunda uzmanlaşmış bir klasik arkeologdur. Daskyleion kazılarının başkanı olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">II. Niqmaddu</span>

II. Niqmaddu, MÖ 1350-1315 yılları arasında hüküm süren ve daha az bilinen babası Ammittamru I'in yerine geçen, kuzeybatı Suriye'deki eski bir Suriye şehir devleti olan Ugarit'in ikinci hükümdarı ve kralıdır. Adını, Ugarit hanedanının sözde Amorit kökenlerini güçlendirmek için "Addu haklı çıkardı" anlamına gelen önceki Amorit hükümdarı Niqmaddu'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Touraj Daryaee</span> İranlı İran çalışmaları uzmanı ve tarihçi

Touraj Daryaee İranlı İranolog ve tarihçidir. Kendisi şu anda Fars Çalışmaları ve Kültürü Maseeh Başkanı olarak görev yapmakta ve Kaliforniya Üniversitesi, Irvine'de Dr. Samuel M. Jordan Fars Araştırmaları Merkezi'nin direktörü olarak çalışmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Nabonidus Kroniği</span> eski Babil metni, daha geniş bir Babil metni serisinin parçası

Nabonidus Kroniği, kil tabletler üzerine çivi yazısı ile yazılmış, daha geniş bir Babil Tarihi serisinin parçası olan eski bir Babil metnidir. Esas olarak Yeni Babil İmparatorluğu'nun son kralı olan Nabonidus'un hükümdarlığını, Pers Kralı II. Kiros'un Babil'i fethini ele alır ve Kiros'un oğlu II. Kambises'in MÖ 556'dan MÖ 539'dan sonraki bir zamana kadar süren hükümdarlığının başlangıcıyla sona erer. Kiros'un iktidara yükselişine dair nadir bir çağdaş anlatım sunar ve bu döneme dair bilginin ana kaynağıdır; Amélie Kuhrt bunu "Babil'in Düşüşü'ne dair en güvenilir ve ölçülü [antik] anlatım" olarak tanımlar.

Teispidler başlangıçta antik Anshan'daki güney Zagros'u yöneten Ahameniş Hanedanı'nın Demir Çağı koludur. Hanedanlığın krallığı daha sonra güneybatı Asya'da geniş bir alanı fetheden ve daha sonra I. Darius altında Ahameniş İmparatorluğu olarak bilinen imparatorluğu kuran II. Kiros döneminde genişletilmiştir. Teispidlerin ünvanı, II. Kiros'un kendisini ve atalarını bir Elam geleneği olarak Anşan Kralı ünvanıyla tanımladığı Kiros Silindiri'nde kayıtlıdır. Teispes, aynı adı taşıyan ata ve kurucu olduğundan, hanedan ayrıca I. Kiros, I. Kambises, II. Kiros, II. Kambises ve Bardiya'yı da içermektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.