İçeriğe atla

Alwin Mittasch

Alwin Mittasch
Münih, 1928
Doğum27 Aralık 1869(1869-12-27)
Großdehsa, Saksonya, Almanya
Ölüm4 Haziran 1953 (83 yaşında)
Heidelberg, Almanya
MilliyetAlman
EğitimLeipzig Üniversitesi
Kariyeri
DalıKataliz
Çalıştığı kurumlarBASF
Doktora
danışmanı		Wilhelm Ostwald

Paul Alwin Mittasch (Sorbca: Pawoł Alwin Mitaš) (27 Aralık 1869, Großdehsa/Dažin, bugünkü Löbau, Almanya; 4 Haziran 1953 Heidelberg, Almanya) Sorb asıllı Alman kimyager, bilim tarihçisi. Haber-Bosch süreci kullanılarak, endüstriyel amonyak sentezinde kullanılan katalizörlerin geliştirilmesinde öncü sayılan sistematik araştırmasıyla tanınmaktadır.[1]

Hayatı ve çalışmaları

1869'da öğretmen bir babanın çocuğu olarak, Almanya'da, bir Sorb köyü olan Großdehsa/Dažin'de, toplam beş kardeşin üçüncüsü olarak dünyaya geldi. İlkokulu Großdehsa'da tamamladıktan sonra, eğitimine Bautzen'de yatılı öğrenci olarak devam etti. 1889'da, burada bulunan, Lehrerseminar adı verilen öğretmen okullarından birinden mezun oldu.Akabinde ilkokul öğretmeni olarak çalışmaya başladı. 1892'de Leipzig'e taşındı ve bir tarafdan da Leipzig Üniversitesi'ne öğrenim görmeye başladı. 1895'te Wilhelm Ostwald'ın enerji konusunda verdiği bir dizi seminere katıldıktan sonra kimyager olmaya karar verdi. 1896'da, döneminin kimya alanında prestijli eğitim kurumlarından biri olan Institut fur Physikalische Chemie'e kaydoldu.

1901 yılında, Wilhelm Ostwald yönetimindeki fiziksel kimya kürsüsünde, Max Bodenstein gözetiminde, nikel karboniller üzerine doktara çalışmasını tamamladı. Bir yandan öğretmen olarak çalışmasına rağmen, doktorasını bir buçuk yıl zarfında en yüksek dereceyle tamamladı. Bu çalışmanın somut sonuçlarından sonuçlarından biri de, nikel üretiminde kullanılan Mond prosesini geliştirmesiydi. Mittasch böylelikle kariyerini devam ettireceği kataliz alanına adım atmış oluyordu. Akabinde öğretmenlik görevinden istifa ederek Bodenstein'ın asistanı oldu.

Mittasch'ın akademik kariyeri de uzun sürmedi. ilk olarak 1903'te Aachen yakınlarında Stolberg'de (Rheinland) kurşun ve çinko üreten bir işletmede çalışmaya başladı. Bir yıl sonra, üniversite hocasının tavsiyesiyle Badische Anilin und Soda Fabrik'de (BASF), Carl Bosch'un asistanı olarak işe başladı. O dönemde en büyük zorluklardan biri, atmosferdeki azotun fiksasyonuydu. Rudolf Knietsch ve özellikle Carl Bosch'un yönlendirmesiyle nitrür, siyanür ve siyanamidler üzerinde çalışmalarını yoğunlaştırdı. Bu konudaki araştırmalarından istediği sonucu alamayınca, dikkatini amaonyak sentezlemeye yöneltti. Demir oksidi katalizör olarak kullanarak, araştırmasını optimum hale getirmek için yaklaşık 20.000 deneme yaptı. Bulunan katalizörler (Fe3O4, K2O, Ca2O, Al2O3 ve SiO2), büyük ölçekli amonyak sentezine izin verdi ve bu yöntemin kullanımı da bugüne kadar neredeyse hiç değişmedi.

Bu başarısının ardından BASF'ın yeni kurulan amonyak laboratuvarının başına geçti. Kullandığı yöntem, aynı zamanda amonyağın katalitik olarak oksidasyonu ile nitrik asit üretiminde de kullanıldı. Matthias Pier ile birlikte, 1923'te, ZnO ve Cr2O3'ü katolizör olarak kullanarak, yüksek ısı ve basınç altında metanol sentezi yöntemini geliştirdi. Ayrıca yüksek basınçlı karbonil prosesi ile nikel gibi saf metallerin üretimi konusunda çalıştı. Ekibiyle birlikte yaptığı çalışmalar için 85 yeni patent aldı. Berlin ve Münih Üniversitelerince Mittasch'a fahri doktara unvanı verildi. 1932'de oğlunun zamansız ölümü ile birlikte kendisini emekliye ayırdı ve ömrünün kalanını Heidelberg'de geçirdi.

Kar amcı gütmeyen Alman kimya enstitüsü DECHEMA (Deutsche Gesellschaft für Chemisches Apparatewesen) tarafından, kataliz araştırmaları konusunda, düzenli olarak Alwin Mittasch Ödülü verilmektedir.

Eserleri

  • Chemische Dynamik des Nickelkohlenoxyds (Makale), Zeitschrift für physikalische Chemie, 1902, 40, 1-88
  • Von Davy und Döbereiner bis Deacon. Ein halbes Jahrhundert Grenzflächenkatalyse, 1932 (mit E. Theis)
  • Kurze Geschichte der Katalyse in Praxis und Theorie, 1939
  • Lebensprobleme und Katalyse (1947)
  • Von der Chemie zur Philosophie. Ausgewählte Schriften und Vorträge, 1948 (mit Autobibliographie)
  • Geschichte der Ammoniaksynthese, Verlag Chemie, Weinheim, 1951, 196 Seiten
  • Salpetersäure aus Ammoniak, 1953
  • Erlösung und Vollendung. Gedanken über die letzten Fragen, 1953

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Alwin Mittasch ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ Thomas., Hager (2008). The alchemy of air: a Jewish genius, a doomed tycoon, and the scientific discovery that fed the world but fueled the rise of Hitler (1. pbk. bas.). New York: Three Rivers Press. ISBN 978-0307351791. OCLC 318867464. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Organik kimya</span> karbon temelli bileşiklerin yapılarını, özelliklerini, tepkimelerini ve sentez yollarını inceleyen kimya dalı

Organik kimya, organik bileşiklerin ve organik maddelerin yani karbon atomlarını içeren çeşitli formlardaki maddelerin yapısını, özelliklerini ve reaksiyonların bilimsel çalışmasını içeren, kimyanın bir alt dalıdır. Yapının incelenmesi yapısal formüllerini belirler. Özelliklerin incelenmesi, fiziksel ve kimyasal özellikleri ve davranışlarını anlamak için kimyasal reaktivitenin değerlendirilmesidir. Organik reaksiyonların incelenmesi doğal ürünlerin, ilaçların ve polimerlerin kimyasal sentezini ve bireysel organik moleküllerin laboratuvarda ve teorik çalışma yoluyla incelenmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wöhler</span>

Friedrich Wöhler, Alman kimyager. Üreyi laboratuvarda sentezleyen ilk bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Ostwald</span> Baltık Alman kimyageri

Wilhelm Ostwald, ,

<span class="mw-page-title-main">Justus von Liebig</span>

Justus von Liebig tarımsal kimya ve biyokimya üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanınan ve organik kimya üzerine yaptığı fikirlerle bilinen Alman kimyacıdır. Bir profesör olarak laboratuvar destekli öğretim yöntemleri ve yenilikleriyle bilinen Liebig, gelmiş geçmiş en başarılı kimya öğretmenleri arasında gösterilmektedir. Bunların dışına gübreleme sanayisinin babası olarak tanınan Liebig, tarımda bitkilerin ihtiyaç duyduğu temel maddelerden olan azotun önemini keşfetti ve Liebig'in Minimum Yasasında her bitkinin ihtiyaç duyduğu besinleri belirtti. Et üzerinde de çalışmalar yapan bilim adamının, kendi adıyla bilinen bir et şirketi de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Akademik disiplinler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Akademik disiplinlere genel bir bakış ve güncel bir rehber olarak aşağıda ana hatlar verilmiştir:

<span class="mw-page-title-main">Karlsruhe Teknoloji Enstitüsü</span>

Karlsruhe Teknoloji Enstitüsü (KIT), Almanya'nın en büyük ve en prestijli araştırma ve eğitim kurumlarından birisidir. Bu kurum 1 Ekim 2009'da Karlsruhe Üniversitesi'nin ve Karlsruhe Araştırma Merkezi'nin birleşmesiyle oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Polioksimetilen</span> polimer

Asetal poliasetal ve poliformaldehit olarak da bilinen Polioksimetilen (POM) çok sertlik, az sürtünme ve mükemmel boyutsal kararlılık gerektiren hassas parçalarda kullanılan bir mühendislik termoplastiğidir.Sertlik, kayganlık ve boyutların değişmemesini gerektiren küçük parça uygulamalarında çok kullanılır. Kısa zincirli POM paraformaldehit (PFA) olarak da daha iyi bilinir. Diğer birçok sentetik polimerde olduğu gibi, polioksimetilenler farklı kimya firmaları tarafından biraz farklı formüllerle üretilir ve Delrin, Kocetal, Ultraform, Celcon, Ramtal, Duracon, Kepital, Polypenco, Tenac ve Hostaform gibi çeşitli isimlerle satılır.

<span class="mw-page-title-main">Manfred von Ardenne</span> Alman siyasetçi

Manfred von Ardenne Alman araştırma ve uygulama fizikçisi ve mucittir. Elektron mikroskopisi, medical teknoloji, nükleer teknoloji, plazma fiziği ve radyo-televizyon teknoloji dahil olmak üzere birçok alanda 600’e yakın patent almıştır. 1928 yılından 1945’e kadar kendi özel araştırma laboratuvarı olan Forschungslaboratorium für Elektronenphysik’i yönetti. II. Dünya Savaşından sonra 10 yıl kadar Sovyetler Birliği atomik bomba projesinde çalıştı ve Stalin Ödülü ile ödüllendirildi. Batı Almanya’ya dönüşünden sonra başka bir özel laboratuvar olan Forschungsinstitut Manfred von Ardenne’de çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir İpatyev</span> Rus-Amerikalı kimyacı

Vladimir Nikolayeviç Ipatieff, Rus ve Amerikan kimyager. En önemli katkıları, petrol kimyası alanındadır.

<span class="mw-page-title-main">Enantiyoselektif sentez</span>

Enantiyoselektif sentez ya da asimetrik sentez, bir kimyasal sentez şeklidir. IUPAC, bir veya daha fazla yeni kiralite elementinin bir substrat molekülünde oluşturulduğu ve stereoizomerik ürünleri eşit olmayan miktarlarda üreten kimyasal reaksiyon olarak tanımlanır.

Reaksiyon kinetiği olarak da bilinen kimyasal kinetik, kimyasal reaksiyonların hızlarını ve mekanizmalarını araştırmakla ilgilenen bir fiziksel kimya dalıdır. Bir sürecin gerçekleştiği yön ile ilgilenen ancak gerçekleşme hızları hakkında bir bilgi vermeyen termodinamik ile karıştırılmamalıdır. Kimyasal kinetik, deneysel koşulların kimyasal reaksiyonların hızı üzerine etkilerini, reaksiyon mekanizmaları ile geçiş hâllerinin verim bilgilerini ve kimyasal reaksiyonların karakteristiklerini tanımlayan matematiksel modellerin çıkarılmasını kapsayan bir bilim alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Faz yüzey bilimi</span>

Faz yüzey bilimi, katı - sıvı arayüzleri, katı - gaz arayüzleri, katı - vakum arayüzleri ve sıvı - gaz arayüzleri dahil olmak üzere iki fazın arayüzünde meydana gelen fiziksel ve kimyasal olayların incelenmesidir. Yüzey kimyası ve yüzey fiziği alanlarını içerir. İlgili bazı pratik uygulamalar yüzey mühendisliği olarak sınıflandırılmaktadır. Bilim heterojen kataliz, yarı iletken cihaz üretimi, yakıt hücreleri, kendi kendine monte edilen tek tabakalar ve yapıştırıcılar gibi kavramları kapsar. Faz yüzey bilimi arayüz ve kolloid bilimi ile yakından ilgilidir. Arayüzey kimyası ve fizik her ikisi için de ortak konulardır. Yöntemler farklı. Buna ek olarak, arayüz ve kolloid bilimleri, arayüzlerin özelliklerinden dolayı heterojen sistemlerde ortaya çıkan makroskopik olayları inceler.

<span class="mw-page-title-main">Bergius süreci</span>

Bergius süreci, yüksek uçuculuğa sahip bitümlü kömürün yüksek sıcaklık ve basınçta hidrojenasyonu ile sentetik yakıt olarak kullanılmak üzere sıvı hidrokarbon üretim yöntemidir. İlk olarak 1913'te Friedrich Bergius tarafından geliştirildi. 1931'de Bergius, yüksek basınçlı kimyayı geliştirdiği için Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

Polimer kimyası, polimerlerin ve makromoleküllerin kimyasal sentezine, yapısına ve kimyasal ve fiziksel özelliklerine odaklanan bir kimya alt disiplinidir. Polimer kimyasında kullanılan ilkeler ve yöntemler, organik kimya, analitik kimya ve fiziksel kimya gibi çok çeşitli diğer kimya alt disiplinleri aracılığıyla da uygulanabilir. Pek çok malzeme tamamen inorganik metaller ve seramiklerden DNA ve diğer biyolojik moleküllere kadar polimerik yapılara sahiptir, ancak polimer kimyası tipik olarak sentetik, organik bileşimler bağlamında anılır. Sentetik polimerler, genellikle plastik ve kauçuk olarak adlandırılan, günlük kullanımdaki ticari malzemeler ve ürünlerde her yerde bulunur ve kompozit malzemelerin ana bileşenleridir. Polimer kimyası, her ikisi de polimer fiziği ve polimer mühendisliğini kapsayacak şekilde tanımlanabilen daha geniş polimer bilimi veya hatta nanoteknoloji alanlarına da dahil edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Henry Louis Le Chatelier</span> Fransız kimyager (1850 – 1936)

Henry Louis Le Chatelier, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında yaşamış Fransız kimyagerdir. Değişen koşulların kimyasal dengedeki sistemler üzerindeki etkisini tahmin edebilmek için kimyagerler ve kimya mühendisleri tarafından kullanılan Le Chatelier ilkesini geliştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Benjamin List</span> Alman kimyager

Benjamin List Alman organik kimyager ve bilim insanı. Köln Üniversitesi'nde profesör olarak ders veren List, İskoç kimyager David MacMillan ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ikilinin ödüle layık görüldüklerini açıkladı.

Organik kimyada nitril, −C≡N fonksiyonel grubuna sahip herhangi bir organik bileşiktir. Siyano- ön eki, endüstriyel literatürde nitril terimi ile eş anlamlıdır. Nitriller, süper yapıştırıcılarda kullanılan metil siyanoakrilat ve lateks içermeyen laboratuvar ve tıbbi eldivenlerde kullanılan nitril içeren bir polimer olan nitril kauçuk dahil olmak üzere birçok yararlı bileşikte bulunur. Asetonitril çözücü olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Kolbe</span> Alman kimyager

Adolph Wilhelm Hermann Kolbe modern organik kimyanın doğuşuna büyük katkıda bulunan kimyagerlerden biridir ve Marburg ve Leipzig'de profesörlük yapmıştır. Sentez terimini kimyasal bağlamda ilk uygulayan Kolbe oldu ve organik madde asetik asidin karbon disülfürden sentezi yoluyla vitalizmin felsefi ölümüne katkıda ve aynı zamanda yapısal teorinin gelişmesine de katkıda bulundu. Bu, "radikaller" fikrinde yapılan değişiklikler, ikincil ve üçüncül alkollerin varlığının doğru tahmin edilmesi ve karboksilat tuzlarının Kolbe elektrolizi, aspirin hazırlanmasındaki Kolbe-Schmitt reaksiyonu ve Kömbe nitrik sentezi aracılığıyla ortaya çıkan organik reaksiyon dizisi yoluyla yapılmıştı. Wöhler ve Bunsen ile yaptığı çalışmalardan sonra Kolbe, Londra'da çalışarak kimyanın erken uluslararasılaşmasına dahil oldu.

<span class="mw-page-title-main">Hendrik Willem Bakhuis Roozeboom</span>

HW Bakhuis Roozeboom, fiziksel kimyada faz davranışlarını inceleyen Hollandalı bir kimyagerdir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.