İçeriğe atla

Altair

Koordinat:Sky map 19sa 50d 46,9990s; +08º 52' 05,959″
Altair
Altair.
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızKartal
Sağ açıklık (α)19sa 50d 46.9990s[1]
Dik açıklık (δ)+08° 52′ 05.959″[1]
Görünür büyüklük (V)0.77[1]
Sınıflandırma
Tayfsal sınıf
A7V[1]
U−B renk ölçeği+0.08[2]
B−V renk ölçeği+0.22[2]
Değişen yıldız tipiDelta Scuti[1]
Astrometri
Dikey hız ()−26.1 ± 0.9[1] km/s
Özdevinim (μ)RA: 536.87[1] mys/y
Dec.: 385.57[1] mys/y
Iraklık açısı (π)194.45 mys
Mutlak büyüklük (V)2.21
Özellikler
Kütle (m)1.79[3] M☉
Yarıçap (r)1.63 ile 2.03 arası[3] R☉
Aydınlatma gücü10.6[4] L⊙
Sıcaklık6,900 to 8,500[3] K
Metallik [Fe/H]−0.2[3]
Dönüş süresi7,77 saat[4]
Dönüş hızı ()242[5] km/s
Yaş<109  [6]
Katalog belirtmeleri
Atair, α Aquilae, α Aql, Alpha Aquilae, Alpha Aql, 53 Aquilae, 53 Aql, STFB 10A, ADS 13009 A, BD+08°4236, CCDM J19508+0852A, FK5 745, GC 27470, GCTP 4665.00, GJ 768, HD 187642, HIP 97649, HR 7557, IDS 19459+0836 A, LFT 1499, LHS 3490, LTT 15795, NLTT 48314, PPM 168779, SAO 125122, TD1 25537, WDS 19508+0852A.[1][2][7]

Altair (α Aql / α Aquilae / alfa Aquilae / Atair / Uçucu[8]), 0,77'lik kadiri ile, Kartal takımyıldızının en parlak ve gökyüzünün de 12. parlak yıldızıdır. A-tipi ana kol yıldızı olup Yer'den 17 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır. Gözle görülebilen en yakın yıldızlardandır.

Altair ismi Arapça kuş anlamına gelen "الطير" (Et-Tayr) sözcüğünden gelmektedir. Arap gök bilimciler bu ismi vermiş, batılı gök bilimciler ise Altair olarak dillerine uyarlamıştır.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i NAME ALTAIR -- Delta sct türü değişen yıldız SIMBAD veritabanı. 25 Kasım 2008 tarihinde erişilmiştir.
  2. ^ a b c HR 7557 25 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., database entry, The Bright Star Catalogue, 5th Revised Ed. (Preliminary Version), D. Hoffleit and W. H. Warren, Jr., CDS ID V/50 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 25 Kasım 2008 tarihinde erişilmiştir.
  3. ^ a b c d Monnier, J. (20 Temmuz 2007), "Imaging the Surface of Altair", Science, cilt 317, #5836, ss. 342-345, Bibcode:2007Sci...317..342M, doi:10.1126/science.1143205 
  4. ^ a b Peterson, D. M. (Ocak 2006), "Resolving the Effects of Rotation in Altair with Long-Baseline Interferometry", The Astrophysical Journal, cilt 636, #2, ss. 1087-1097, Bibcode:2006ApJ...636.1087P, doi:10.1086/497981 
  5. ^ Bouchaud, K.; Domiciano De Souza, A.; Rieutord, M.; Reese, D. R.; Kervella, P. (2020). "A realistic two-dimensional model of Altair". Astronomy and Astrophysics. 633: A78. arXiv:1912.03138 $2. Bibcode:2020A&A...633A..78B. doi:10.1051/0004-6361/201936830. 
  6. ^ Altair 19 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., entry, The Internet Encyclopedia of Science, David Darling. 25 Kasım 2008 tarihinde erişilmiştir.
  7. ^ Entry 19508+0852, The Washington Double Star Catalog 31 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., United States Naval Observatory. 25 Kasım 2008 tarihinde erişilmiştir.
  8. ^ Gökbilim Terimleri Sözlüğü (Abdullah KIZILIRMAK, 1969)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İo (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

İo veya Io, Jüpiter'in Galilei uydularından yörüngesi en içte bulunanı ve üçüncü en büyük olanıdır. Güneş Sisteminin en büyük dördüncü uydusudur. 1610 yılında Galileo Galilei tarafından keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un sevgililerinden biri olan "Io" karakterinden alır. Güneş Sistemi'nde üzerinde sürekli olarak gazlar ve lav püskürten yanardağlar bulunan tek uydudur.

<span class="mw-page-title-main">Galaksi</span> kütle çekimiyle bir arada duran yıldız ve gök cismi öbeği

Galaksi veya gök ada, kütle çekimi kuvvetiyle birbirine bağlı yıldızlar, yıldızlararası gaz, toz ve plazmanın meydana getirdiği yıldızlararası madde ve şimdilik pek anlaşılamamış karanlık maddeden oluşan maddesel bir sistemdir. Tipik galaksiler 10 milyon ile bir trilyon arasındaki miktarlarda yıldız içerirler ve bir galaksinin içerdiği yıldızların hepsi o galaksinin kütle merkezini eksen alan yörüngelerde döner. Galaksiler uzayda tek yönlü hareket ederler, galaksilerin yörüngeleri yoktur. Galaksiler çeşitli çoklu yıldız sistemlerini, yıldız kümelerini ve çeşitli nebulaları da içerebilirler. Çevresinde gezegenler ve asteroitler gibi çeşitli kozmik cisimler dönen Güneş, Samanyolu Galaksisi'ndeki yıldızlardan yalnızca biridir.

<span class="mw-page-title-main">Samanyolu</span> Güneş Sistemini de içeren galaksi

Samanyolu veya Kehkeşan, Güneş Sistemi'ni içeren bir galaksidir. Dünya'dan görünümünü açıklayan tanımıyla: gece gökyüzünde görülen ve çıplak gözle tek tek ayırt edilemeyen yıldızlardan oluşan puslu bir ışık şerididir. Yerel Küme'nin bir parçası olan çubuklu sarmal türdedir. Gözlemlenebilir evrende bulunan sayısız galaksiden sadece bir tanesidir. 23 Ekim 2015 Cuma günü Ruhr-Universität Bochum üyesi Alman astronomlar tarafından 46 milyar piksellik "855.000X54.000" çözünürlükte Samanyolu galaksisi haritası yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kadir (astronomi)</span> Dünyadan görülebilen gökcisimleri için parlaklık ölçüsü birimi

Kadir, bir yıldızın veya Dünya'dan gözlemlenen diğer astronomik cisimlerin parlaklığının bir ölçüsüdür. Bir cismin görünür büyüklüğü, onun içsel parlaklığına, Dünya'dan uzaklığına ve gözlemcinin görüş hattı boyunca yıldızlararası tozun neden olduğu cismin ışığının sönmesine bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Deneb</span> Kuğu Takımyıldızında yer alan en parlak yıldız

Deneb, Kuğu Takımyıldızı'nda yer alan en parlak yıldız.

<span class="mw-page-title-main">Scutum (takımyıldız)</span>

Scutum ya da Kalkan takımyıldızı, modern 88 takımyıldızdan biridir. 17. yüzyılda oluşturulmuştur. Scutum adı Latince'de kalkan, koruyucu anlamlarına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Gliese 581</span>

Gliese 581, Terazi takımyıldızında bulunan kırmızı cüce bir yıldızdır. Bilinen 6 gezegeni vardır. Bu gezegenlerden Gliese 581 b'nin kütlesi Dünya'dan 17 kat fazladır ve yıldızını 5,366 günde ortalama 6 milyon km uzaktan dolaşır. Yıldızına olan az uzaklıktan dolayı yüzey sıcaklığı yaklaşık 150 derecedir. Cüce yıldızı, 8 Dünya kütlesi olan ikinci bir gezegen, 84 günde bir dolaşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Arcturus</span> Çoban takımyıldızının alfa yıldızı

Arcturus, Çoban takımyıldızı'nın alfa yıldızı olup, Sirius ve Canopus’tan sonra göğün üçüncü parlak yıldızıdır. Güneş’ten 37 ışık yılı uzaklıkta bulunan Arcturus’un Görünür kadiri −0,04'tür. Bir turuncu dev yıldız olan Arcturus’un tayf türü K1.5 IIIpe olarak belirtilir. Çapı Güneş’imizin 20 katı olup, Güneş’ten 180 kat daha fazla enerji açığa çıkarır.

<span class="mw-page-title-main">Iota Orionis</span>

Iota Orionis Avcı takımyıldızı'nın Kılıcını oluşturan çift yıldızdır. Geleneksel adı Hatsya, veya Arapça, Na'ir al Saifdir. Yıldız bazen "Kılıcın en parlak yıldızı." olarak da tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Miraç (yıldız)</span>

Miraç, Beta Andromedae Andromeda takımyıldızı yönünde bulunan bir kırmızı dev yıldızdır. tayfsal sınıfı M0 olan yıldız, yaklaşık olarak 200 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır. Görünür parlaklığı +2.01 ile +2.10 arasındadır ve şüpheli yarıdüzenli değişen yıldız olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">55 Cancri</span> Yengeç takımyıldızında Dünyadan 41 ışıkyılı uzaklıkta bir ikili yıldız

55 Cancri veya Rho1 Cancri veya kısaca 55 Cnc, Yengeç takımyıldızında Dünya'dan 41 ışıkyılı uzaklıkta bir ikili yıldızdır. Yıldız sistemi bir G-tipi yıldız ve daha küçük bir kırmızı cüceden oluşur ve aralarında 1000 AU vardır.

<span class="mw-page-title-main">SN 1006</span> süpernova

SN 1006 yaklaşık olarak 7,200 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve 1006 yılında Dünya'dan yaygın olarak gözlemlenen bir süpernova. Yaklaşık -7.5 kadir'e ulaşan görsel büyüklüğüyle tarihin en parlak görünen yıldızlarından oldu. Bu "misafir yıldız" ilk olarak Kurt takımyıldızı içinde 1006 yılının 30 Nisan ve 1 Mayıs'ında Çin, Mısır, Irak, Japonya, İsviçre ve bir ihtimal Kuzey Amerika'dan gözlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alfa Reticuli</span>

Alfa Reticuli, güney takımyıldızı Ağcık içindedir ve 3,3 görünen büyüklüğü ile takımyıldızının en parlak yıldızıdır. Dünya'dan 162 ışık yılı uzaklıkta olan yıldız, tek yıldız gibi görünmektedir. Çıplak gözle görülebilecek kadar parlak olmasına karşın en kolay güney yarımkürede, yengeç dönencesi altında gözlenebilir.

Alfa<sup>2</sup> Canum Venaticorum değişeni

Alfa2 Canum Venaticorum değişeni, değişen yıldızların bir türüdür. Bu yıldızlar, sınıfları B8p ile A7p aralığındaki kimyasal olarak tuhaf ana kol yıldızlarıdır. Güçlü manyetik alanlara ve güçlü silikon, stronsiyum veya krom tayf çizgilerine sahiptirler. Parlaklıkları genellikle 0,5 ile 160 günlük bir süre boyunca 0,01 ile 0,1 kadir aralığında değişkenlik gösterir.

<span class="mw-page-title-main">51 Pegasi</span>

51 Pegasi veya Helvetios, Pegasus takımyıldızında 50.9 ıy uzaklıkta yer alan Güneş benzeri bir yıldızdır. 51 Pegasi, üzerinde bir Güneş dışı gezegen keşfedilmiş ilk anakol yıldızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Alcyone (yıldız)</span>

Alcyone, Boğa takımyıldızında yer alan bir yıldız sistemidir. Güneş'ten yaklaşık 440 ışık yılı uzaklıkta, yaklaşık 100 milyon yaşında genç bir küme olan Ülker açık kümesinin en parlak yıldızıdır.

<span class="mw-page-title-main">2M1207</span> Centaurusta yer alan bir kahverengi cüce

2M1207, 2M1207A veya 2MASS J12073346-3932539, Centaurus'ta yer alan bir kahverengi cücedir. Yıldızın etrafında dönen 2M1207b cismi doğrudan ve bir kahverengi cüce yörüngesinde keşfedilen ilk dış gezegendir.

Am yıldızı veya metalik çizgi yıldızı, spektrumunda çinko, stronsiyum, zirkonyum ve baryum gibi metallerin güçlü ve sıklıkla değişken emilim çizgilerine sahip, kalsiyum ve skandiyum eksikliği olan, A sınıfı kimyasal açıdan tuhaf bir yıldız türüdür. Bu anormallikler, yüzeye doğru itilen daha fazla ışığı emen bazı elementlerden kaynaklanırken diğerleri yerçekimi kuvveti altında gömülürler. Bu etki, yalnızca yıldızın dönme hızı düşük olduğunda gerçekleşir.

<span class="mw-page-title-main">A-tipi ana kol yıldızı</span> yıldız sınıflandırması

A-tipi ana kol yıldızı veya cüce yıldız, tayf tipi A ve aydınlatma sınıfı V olan ana kol (hidrojen-yakan) yıldızıdır. Bu yıldızlar, güçlü hidrojen Balmer soğurma çizgileri ile tanımlanan bir tayfa sahiptir. Kütleleri Güneş'ten 1,4 ile 2,1 kat daha fazla ve yüzey sıcaklıkları 7.600 ile 10.000 K arasındadır. Yakındaki parlak örnekler; Altair, Sirius A ve Vega'dır. A tipi yıldızların konveksiyon bölgesi yoktur ve bu nedenle manyetik bir dinamo barındırmaları beklenmez. Sonuç olarak, güçlü yıldız rüzgarlarına sahip olmadıklarından X-ışını emisyonu üretme imkanından yoksundurlar.

<span class="mw-page-title-main">Galaksi iplikçiği</span> evrendeki büyük boşluklar arasındaki sınırları oluşturan iplik benzeri yapılar

Gökada iplikçikleri kozmolojide kütleçekimsel olarak bağlı olan gökada süperkümelerinin duvarlarından oluşan evrendeki bilinen en büyük yapılardır. Bu devasa iplik benzeri oluşumlar, 80 megaparsek h−1'e ulaşabilir ve büyük boşluklar arasındaki sınırları oluşturur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.