İçeriğe atla

Almanya İçin Alternatif Partisi

Almanya için Alternatif
Alternative für Deutschland
KısaltmaAfD
LiderlerAlice Weidel
Tino Chrupalla
Kuruluş tarihi6 Şubat 2013
MerkezSchillstraße 9 10785 Berlin
Gençlik koluAlmanya için Genç Alternatif
AyrılmaAlmanya Hristiyan Demokrat Birliği
Onursal başkanAlexander Gauland
Üyelik (2024)artış 48.000
İdeolojiAlman milliyetçiliği[1]
Sağ popülizm
Millî muhafazakârlık
Avrupa Birliği şüpheciliği
İslam karşıtlığı
Göçmen karşıtlığı
Antifeminizm
Antikomünizm[2]
Antisemitizm
Doğrudan demokrasi
Ekonomik liberalizm[3]
Siyasi pozisyonAşırı sağ[4]
Resmî renkler  Azur mavisi
Almanya Federal Meclisi
77 / 733
Federal Konsey
0 / 69
Eyalet Parlamentoları
276 / 1.893
Avrupa Parlamentosu
15 / 96
İnternet sitesi
Almanya

Almanya için Alternatif (Almanca: Alternative für Deutschland, AfD), Almanya'da 2013 yılında kurulan sağ popülist ve Avrupa Birliği şüphecisi bir siyasi partidir. Parti Almanya'da göçe karşı çıkmasıyla tanınır. Aşırı sağın bir partisi olarak tanımlanan AfD, genel olarak, Avrupa siyasi partileri ailesi içinde aşırı sağın bir alt kümesi olan ve genel olarak demokrasiyi reddetmeyen radikal sağda konumlanıyor [5][6][7]

Nisan 2013'te kurulan AfD, 2013 Almanya federal seçimlerinde Federal Meclis'e girebilmek için %5'lik seçim barajını kıl payı kaçırdı. Parti, Almanya'daki 2014 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Avrupalı Muhafazakarlar ve Reformcular'ın (ECR) üyesi olarak yedi sandalye kazandı. Ekim 2017 itibarıyla 16 Alman eyalet parlamentosunun 14'ünde temsili garantileyen AfD, 2017 Almanya federal seçimlerinde 94 sandalye kazandı ve ülkedeki üçüncü büyük parti ve aynı zamanda en büyük muhalefet partisi oldu. Baş adayları eş başkan yardımcısı Alexander Gauland ve Alice Weidel'di. 2021 federal seçimlerinde AfD beşinci büyük parti konumuna geriledi.[8] 2023'ten bu yana yapılan anketler AfD'yi en popüler ikinci parti olarak gösteriyor.[9]

AfD, Gauland, Bernd Lucke ve Almanya Hıristiyan Demokrat Birliği'nin (CDU) eski üyeleri tarafından, merkez sağ ancak Avrupa yanlısı CDU'ya karşı sağcı ve orta derecede Avrupa şüpheci bir alternatif olarak Avro Bölgesi politikalarına karşı çıkmak için kuruldu. Parti, ilk yıllarında kendisini ekonomik olarak liberal,[10] Avrupa şüpheci ve muhafazakar bir hareket olarak sundu.[11][12][13] AfD daha sonra daha da sağa kaydı ve [14] birbirini izleyen liderlikler altında politikalarını göçe,[15][16] İslam'a,[17] ve Avrupa Birliği'ne karşı muhalefeti de içerecek şekilde genişletti.[18] 2015'ten beri AfD'nin ideolojisi, İslam karşıtlığına odaklanan politikayla birlikte Alman milliyetçiliği [19][20][21] Völkisch milliyetçiliği [22] ve ulusal muhafazakarlık,[23][24][25] ile karakterize edilmektedir,[26][27][28] göç karşıtlığı,[29] refah şovenizmi [22] ve Avrupa şüpheciliği.[30] AfD, çevre ve iklim politikası insan kaynaklı iklim değişikliğinin inkârına dayanan Federal Meclis'te temsil edilen tek partidir.[31][32]

Seçim sonuçları

Federal Meclis (Bundestag)

Seçim Oy (seçmen) Oy (parti listesi) % Sandalye +/–
2013810,915 2,056,985 4.7
0 / 631
20175,316,095 5,877,094 12.6
94 / 709
artış 94
20214,694,017 4,802,097 10.3
83 / 735
azalış 11

Avrupa Parlamentosu

Seçim Oy % Sandalye +/–
2014 2,070,014 7.1 (#5)
7 / 96
2019 4,103,453 11.0 (#4)
11 / 96
artış 4
2024 6,324,008 15.9 (#2)
15 / 96
artış 4

AfD ve 2024 Avrupa Parlamentosu seçimleri

9 Haziran 2024'te yapıldı. 1979'daki ilk doğrudan seçimlerden bu yana onuncu parlamento seçimi ve Brexit'ten sonraki ilk Avrupa Parlamentosu seçimiydi. Seçimde CDU/CSU oy payını biraz artırırken, hükûmeti oluşturan üç parti de (SPD, Yeşiller ve FDP) beş yıl öncesine göre daha az oy aldı, özellikle Yeşiller büyük kayıplar yaşadı. Tersine, aşırı sağcı AfD hem oylarda hem de sandalyelerde yükselişe geçerek ikinci oldu. AfD, eski Doğu Almanya'daki altı bölge hariç tüm bölgelerde en azından çoğunluğu kazandı. AfD bu seçimde toplamda 6.324.008 oy ile %15.89 oranını yakalayarak 2. sıraya yerleşmiş oldu.[33]

Partiden ayrılışlar

Nisan 2017'deki Federal Seçimlerden bir gün sonra AfD tarafından düzenlenen basın toplantısında Frauke Petry, Federal Meclis'e bağımsız olarak katılacağını açıkladı. Gerekçesini, "bazı parti üyelerin aşırılık yanlısı açıklamalarının AfD'nin yapıcı bir muhalefet olarak işlev görmesini engellemesi ve AfD'de iç muhalefet olduğunu seçmenlere açıkça ifade etmeyi olanaksız kılması" olarak gösterdi. Ayrıca yakın gelecekte partiden ayrılacağını belirtti.[34][35] Petry, Eylül 2017'de Mavi Parti'yi kurdu. Bernhard Wild de dahil olmak üzere AfD'nin Mecklenburg-Batı Pomeranya yasama meclisindeki dört üyesi de Aralık 2018'de kendi gruplarını oluşturmak için AfD'den ayrıldı. 6 Kasım 2019'da ise Petry, Mavi Parti'nin yıl sonuna kadar dağılacağını duyurdu.[36]

2018 yılında AfD'nin Doğu Saksonya-Anhalt eyaletinin bölgesel lideri André Poggenburg, çifte vatandaşlığı olan Türkler ve göçmenler hakkında ırkçı açıklamalar yaptıktan sonra partisinden istifa etti. Poggenburg istifasının nedenleri açıklarken, AfD'nin seçmenlere daha ılımlı görünmek için aşırılık yanlılarından kaçarak sola kaydığını iddia etti. Poggenburg, 2019 sonbaharında Saksonya, Thüringen ve Brandenburg eyalet seçimlerinde aday göstermeyi planlayan ve yeni kurulan bir aşırı sağ parti olan Aufbruch deutscher Patrioten - Mitteldeutschland (Alman Vatanseverlerin Şafağı, AdP) içinde yer aldı. parti kurucusu Poggenburg, 2019 sonbaharında yapılacak olan eyalet seçimlerinde AfD'yi desteklemek için Ağustos 2019'da yaptığı parti içi çağrısı reddedilince AdP'den ayrıldı.[37]

Kaynakça

  1. ^ Jan Rohgalf: Subsidiarität als Kampfbegriff. Politik und Emotionalisierung am Beispiel der AfD. In: Karl-Rudolf Korte (Hrsg.): Emotionen und Politik. Begründungen, Konzeptionen und Praxisfelder einer politikwissenschaftlichen Emotionsforschung. Nomos, Baden-Baden 2015, ISBN 978-3-8487-2246-4, S. 297–316.
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2021. 
  3. ^ Frank Decker: Die Organisation der AfD. 25 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. bpb.de, 16. Juli 2018.
  4. ^ "Germany: Parties at a glance". Germany: Parties at a glance (İngilizce). 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2023. 
  5. ^ Far-right:
  6. ^ Pittelkow, Sebastian; Riedel, Katja; Schmidt, Martin (28 Ocak 2022). "Meuthen verlässt die AfD". Tagesschau (Almanca). 4 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2023. 
  7. ^ "Parteichef Jörg Meuthen verlässt die AfD". Deutsche Welle (Almanca). 28 Ocak 2022. 13 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2023. 
  8. ^ Schultheis, Emily (28 Eylül 2021). "Germany's far-right AfD loses nationally, but wins in the East". Politico. 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021. 
  9. ^ Kinkartz, Sabine (7 Temmuz 2023). "Poll: Far-right AfD is Germany's second strongest party". Deutsche Welle. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2023. 
  10. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Economic liberal isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  11. ^ Stijn van Kessel (2015). Populist Parties in Europe: Agents of Discontent?. Palgrave Macmillan UK. ss. 61-62. ISBN 978-1-137-41411-3. 
  12. ^ Wayne C. Thompson (2014). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2014. Rowman & Littlefield Publishers. s. 283. ISBN 978-1-4758-1224-4. 
  13. ^ Lee McGowan; David Phinnemore (2015). A Dictionary of the European Union. Taylor & Francis. ss. 23-24. ISBN 978-1-317-44515-9. 
  14. ^ "Germany's AfD: How right-wing is nationalist Alternative for Germany?". BBC News. 11 Şubat 2020. 17 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2020. As AfD moved to the right so did he, making a number of remarks condemned as racist. 
  15. ^ Zeller, Frank. "Anti-migrant, anti-Muslim and anti-Merkel, Germany's AfD set to enter parliament". The Times of Israel. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  16. ^ Ellyatt, Holly (25 Eylül 2017). "Germany's far-right AfD party: 5 things you need to know". CNBC. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. Nowadays, the AfD is mainly known for its anti-immigration (namely, anti-Islamic) 
  17. ^ Dancygier, Rafaela. "The anti-Muslim AfD just scored big in Germany's election. What does this mean for German Muslims?". The Washington Post. 23 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  18. ^ Schmitt-Beck, Rüdiger (2 Ocak 2017). "The 'Alternative für Deutschland in the Electorate': Between Single-Issue and Right-Wing Populist Party". German Politics. 26 (1): 124-148. doi:10.1080/09644008.2016.1184650. 
  19. ^ Taub, Amanda; Fisher, Max (18 Ocak 2017). "Germany's Extreme Right Challenges Guilt Over Nazi Past". The New York Times. 9 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  20. ^ "Understanding the 'Alternative for Germany': Origins, Aims and Consequences" (PDF). University of Denver. 16 Kasım 2016. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  21. ^ Beyer, Susanne; Fleischhauer, Jan (30 Mart 2016). "AfD Head Frauke Petry: 'The Immigration of Muslims Will Change Our Culture'". Der Spiegel. 21 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  22. ^ a b Julia Leser; Florian Spissinger (2023). "The Functionality of Affects: Conceptualising Far-Right Populists Beyond Negative Emotions (Notes)". Dan Degerman (Ed.). The Politics of Negative Emotions. Policy Press. s. 172. ISBN 9781529228816.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  23. ^ Simon Franzmann (2015). "The Failed Struggle for Office Instead of Votes". Thomas Saalfeld (Ed.). Germany After the 2013 Elections: Breaking the Mould of Post-Unification Politics?. Ashgate. ss. 166-167. ISBN 978-1-4724-4439-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  24. ^ Gabriele D'Ottavio; Thomas Saalfeld (2015). "Introduction: Breaking the Mould of Post-Unification German Politics?". Thomas Saalfeld (Ed.). Germany After the 2013 Elections: Breaking the Mould of Post-Unification Politics?. Ashgate Publishing. s. 8. ISBN 978-1-4724-4439-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2020.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  25. ^ Hans-Georg Betz; Fabian Habersack (2020). "Regional Nativism in East Germany: the case of the AfD". Emanuele Massetti (Ed.). The People and the Nation: Populism and Ethno-Territorial Politics in Europe. Taylor & Francis. ss. 115-116. ISBN 978-1-351-26554-6. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2020.  Birden fazla |editör-ad= ve |editör-ilk= kullanıldı (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  26. ^ "Thousands rally in Hanover against anti-Islam AfD party". Al Jazeera. 21 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. ... rally in Hanover against anti-Islam AfD party 
  27. ^ Pfaffenbach, Kai (24 Eylül 2017). "German Election: Anti-Islam AfD Party That Worked With U.S. Ad Agency Predicted To Take Third Place". Newsweek. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. Sunday's election in Germany is expected to bring big gains for the hard-right, anti-Islam Alternative for Germany (AfD) party ... 
  28. ^ Horn, Heather (27 Mayıs 2016). "The Voters Who Want Islam Out of Germany". The Atlantic. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. The AfD's founder Bernd Lucke, an economics professor, left the party last summer, condemning rising xenophobia. 
  29. ^ "German election: Why this vote matters". BBC News. 15 Eylül 2017. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  30. ^ Lansford, Tom, (Ed.) (2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE. s. 532. ISBN 978-1-4833-3327-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2016. (2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE. p. 532. ISBN 978-1-4833-3327-4. Archived from the original on 21 January 2024. Retrieved 17 March 2016.
  31. ^ "Germany has an unholy new alliance: climate denial and the far right Bernhard Pötter". theguardian.com. 18 Mart 2020. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. 
  32. ^ Deleja-Hotko, Vera; Müller, Ann-Katrin; Traufetter, Gerald (6 Mayıs 2019). "AfD Hopes to Win Votes by Opposing Climate Protection". Der Spiegel. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. 
  33. ^ 2024 European Parliament election in Germany (İngilizce), 16 Ağustos 2024, erişim tarihi: 25 Ağustos 2024 
  34. ^ "Frauke Petry, co-chair of the far-right AfD, to quit the party | Germany" (İngilizce). Deutsche Welle. 26 Eylül 2017. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 
  35. ^ Elwazer. "German far-right party AfD in disarray" (İngilizce). CNN. 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 
  36. ^ "G ermany: Frauke Petry's Blue Party dissolves after election routs" (İngilizce). Deutsche Welle. 6 Kasım 2019. 6 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 
  37. ^ "Sensation: Poggenburg verlässt seine eigene Partei und ruft zur Wahl der AfD auf" [Duyum: Poggenburg kendi partisinden ayrılıyor ve seçimlerde AfD'yi destekliyor] (Almanca). Compact. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Avusturya Özgürlük Partisi</span> Avusturyada bir siyasi parti

Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ), Avusturya Özgürlük Partisi, milliyetçi ve sağ popülist bir siyasi partidir. 1956'da, kısa süreli Bağımsızlar Federasyonu'nun (VdU) yerine kurulmuştur. İlk lideri Anton Reinthaller, eski bir Nazi yetkilisiydi, ancak FPÖ, başlangıçta merkez sağ bir parti olarak kendini tanıttı. 1986'da Jörg Haider'in liderliğiyle sağ popülizme yönelmiş ve bu ideolojik değişim partinin oylarını artırmıştır. 1999 seçimlerinde ikinci en büyük parti olmuştur, ancak sonrasında popülaritesi azalmış ve 2005'te parti içi anlaşmazlıklar sonucu Haider tarafından Ayrıcalıklar için Avusturya (BZÖ) kurulmuştur. FPÖ, 2017'de tekrar popülarite kazandı ve ÖVP ile koalisyon hükûmetinde küçük ortak oldu. Ancak 2019'daki Ibiza skandalı hükûmetin çökmesine neden oldu ve FPÖ yeniden muhalefete düştü. 30 Haziran 2024'te, FPÖ ve diğer sağcı partiler "Avrupa'nın Vatanseverleri" adında yeni bir ittifak kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Angela Merkel</span> 8. Almanya şansölyesi (2005–2021)

Angela Dorothea Merkel, Alman siyasetçi, devlet kadını ve akademisyendir. 2002-2005 yılları arasında muhalefet lideri, 2000-2018 yılları arasında Hristiyan Demokrat Birliği lideri ve 2005-2021 yılları arasında Almanya şansölyesi olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Almanya Ulusal Demokratik Partisi</span> Almanyada bir siyasi parti

Vatan, 2023'e kadar Almanya Ulusal Demokratik Partisi, aşırı sağ görüşlü bir siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">İsviçre Halk Partisi</span>

İsviçre Halk Partisi, diğer adıyla Demokratik Merkez Birliği İsviçre'deki ulusal muhafazakâr ve sağ popülist bir siyasi partidir.

<span class="mw-page-title-main">Danimarka Halk Partisi</span>

Danimarka Halk Partisi, Danimarka'da muhafazakâr bir siyasi partidir. Parti genellikle akademisyenler tarafından sağ kanat popülist, uluslararası medyada ise aşırı sağ olarak tanımlanmaktadır. Ayrıca akademik çevrelerde ve medyada milliyetçi ve göçmen karşıtı bir parti olarak da tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Milliyetçi Hareket Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

Milliyetçi Hareket Partisi, Türkiye'de etkinlik gösteren bir siyasi partidir. Parti tüzüğüne göre resmî kısaltması "MHP" şeklindedir. 9 Şubat 1969 tarihinde Alparslan Türkeş liderliğinde kurulan partinin simgesi üç hilaldir. Türkiye Büyük Millet Meclisinde, Adalet ve Kalkınma Partisi tarafından kurulan 67. Hükûmeti destekleyen 50 milletvekiliyle bir grubu bulunur. Genel başkanı Devlet Bahçeli olan parti ideoloji olarak; aşırı sağcı, aşırı milliyetçi ve Avrupa şüphecisidir. Parti genellikle neo-faşist olarak tanımlanır ve bazı şiddet yanlısı paramiliter gruplar ve organize suç örgütleri ile bağlantılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Aşırı sağ</span> sağcı siyasette sağcılığın en yüksek biçimini gösteren politik konum

Aşırı sağ, radikal sağ ya da ekstrem sağ, sağcı siyasette sağcılığın en yüksek biçimini gösterir. Aşırı sağ siyaset, toplumsal hiyerarşiyi aşırı biçimde destekler; daha doğuştan bazı insanların aşağı, bazılarınınsa üstün olduğu gibi düşünceleri içinde barındırır. Belirli kişilerin ya da grupların ileri derecede üstünlüğünü destekler. Bu tip siyaset genel olarak otoriterdir ve radikal biçimde sol fikirlere karşıtlık içerir. Genellikle aşırı sağ terimi istenmeyen gruplara karşı göç ve uyum karşıtlığı duruşları, sosyokültürel boyutta baskı, milliyet ayrımcılığı; ırksal ve dinsel grupların kendilerini diğerlerinden üstün konuma getirecek tutumlar, küreselleşme karşıtlığı gibi görüşleri kapsamaktadır. Başka bir deyişle kavram aşırı milliyetçi, yabancı düşmanı, ırkçı, köktendinci özelliklerine sahip kişi ya da grupları tanımlamada kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Likud</span> İsrailde bir sağ siyasi parti

Likud, İsrail'in ana merkez sağ siyasi partisidir.

<span class="mw-page-title-main">Fidesz - Macar Yurttaş Birliği</span>

Fidesz – Macar Yurttaş Birliği, Macaristan'da muhafazakâr siyasi parti.

Özgür Kore Partisi, Güney Kore'de muhafazakâr bir siyasi partidir. Parti 1997 yılında Birleşik Demokratik Parti ile Yeni Kore Partisi'nin birleşmesiyle kurulmuş olup adı Şubat 2017 tarihine kadar adı Saenuri Partisi ve 1997-2012 arası ise Hannara Partisi idi. Parti 1963 yılında Park Chung-hee tarafından kurulan Demokratik Cumhuriyetçi Parti'nin günümüzdeki devamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gerçek Finler</span>

Gerçek Finler, Finlandiya'da milliyetçi-popülist bir siyasi partidir. Parti 1995 yılında Finlandiya Kır Partisi'nin feshedilmesinin ardından kurulmuştur.

Cumhur İttifakı, 20 Şubat 2018 tarihinde Adalet ve Kalkınma Partisi ile Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) arasında kurulan seçim ittifakıdır. Daha sonrasında Büyük Birlik Partisi ve Yeniden Refah Partisi de ittifaka katılmıştır. AK Parti listelerinden seçime gireceğini açıklayan Hür Dava Partisi ise Cumhur İttifakı'na dâhil olmadan dışarıdan destek vereceğini açıkladı. Büyük Birlik Partisi Genel Başkanı Mustafa Destici, HÜDA PAR'ın Cumhur İttifakı'nda yer almadığını söyledi. Demokratik Sol Parti Genel Başkanı Önder Aksakal, DSP'nin Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı destekleyeceğini ve AK Parti listelerinden seçime gireceklerini ifade etti.

<span class="mw-page-title-main">Sağ popülizm</span> sağ siyaset ile popülist söylem ve temaları birleştiren siyasi ideoloji

Sağ popülizm, sağ siyaseti popülist retorik ve temalarla birleştiren bir siyasi ideolojidir. Popülizm, politikacıların elitlerden ziyade sıradan insanlara hitap etmesi gerektiği fikridir. Sağ kanat popülistler genellikle düzene karşı konuşurlar ve halktan destek almak için elitizm karşıtı duyguları kullanırlar. Genellikle ülkelerinin kültürünü, kimliğini ve ekonomisini yabancılardan gelen tehditlere karşı savunurlar. Bu ideoloji sağcı siyaset, sosyal muhafazakârlık, ekonomik milliyetçilik ve mali muhafazakârlık ile ilişkilidir.

Yunan Çözümü Yunanistan'da eski Milletvekili Kiriakos Velopulos tarafından kurulan siyasi bir parti. Analistler ve gazeteciler tarafından Yunan siyasi sahnesinin sağında olduğu düşünülmektedir. Parti, Yunanistan'daki 2019 Avrupa Parlamentosu seçiminde oyların % 4,18'ini topladı ve o zamandan beri Avrupa Parlamentosu'nda temsil edilmeye başladı.

Ulusal İttifak resmî adıyla Ulusal İttifak "Hepsi Letonya İçin!" - "Anavatan ve Özgürlük İçin/LNNK", Letonya'da sağcı popülist, millî muhafazakâr bir siyasi partidir. Saeima'da on üç sandalyeyle Ulusal İttifak, ulusal parlamentodaki en büyük dördüncü parti ve hükûmetteki üçüncü en büyük partidir. Parti, muhafazakarların, Letonyalı etno-milliyetçilerin ve ekonomik liberallerin bir koalisyonudur.

Slovakya, 2023 yılından önce Sıradan İnsanlar ve Bağımsız Kişiler, Slovakya'da, popülist, yolsuzluk karşıtı ve Avrupa yanlısı bir siyasi partidir. Kendini bağımsız kişiliklerin ve uzmanların yer aldığı bir hareket olarak sunuyor. 11 Kasım 2011 tarihinde Slovak Cumhuriyeti İçişleri Bakanlığı'na tescil edilerek kurulmuştur. 2020'de, %25.0'lık bir sonuçla parti, 2020 Slovakya parlamento seçimlerini kazandı. Başlangıçtan bu yana hareketin başkanı, Slovakya Cumhuriyeti'nin eski başbakanı olan eski iş insanı Igor Matovič oldu.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Sağ (İsrail)</span> İsrail’deki siyasî parti

Yeni Sağ, Ayelet Shaked ve Naftali Bennett tarafından Aralık 2018'de kurulan İsrail'de sağcı bir siyasi parti. Yeni Sağ, hem dindar hem de seküler insanlara açık sağcı bir parti olmayı hedefliyor. Parti, Eylül 2019 seçimlerinde üç sandalye kazanmasına ve Mart 2020 seçimlerinde bu sandalyeleri korumasına rağmen, Nisan 2019 seçimlerinde hiç sandalye kazanamadı. Şu anda Yamina parti ittifakının tek üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Marjorie Taylor Greene</span> Amerikalı siyasetçi

Marjorie Taylor Greene, 2021'den beri Georgia'nın 14. kongre bölgesinde ABD temsilcisi olarak görev yapan Amerikalı bir politikacı, iş insanı ve aşırı sağcı komplo teorisyeni. Cumhuriyetçi Parti üyesi ve eski başkan Donald Trump'ın güçlü bir destekçisidir.

Politikada, bir başbakanlık seçiminde siyasi bir partinin lideri olan bir baş adaydır. Parlamento sistemlerinde, genellikle parti adayı olarak başbakanlık pozisyonuna aday gösterilir. Açık liste seçim sistemlerinde ise parti seçim listesindeki ilk adaydır. Baş aday, ancak zorunlu olarak parti başkanı veya siyasi lider olabilir.

Bündnis Sahra Wagenknecht, Sol Parti'den ayrılarak Alman politikacı Sahra Wagenknecht ve ekibi tarafından kurulan Sol popülizm, Sol milliyetçilik ve Avrupa şüpheciliği ekolünden gelen bir siyasi partidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.