İçeriğe atla

Alman asıllı Amerikalıların enterne edilmesi

ABD vatandaşı Almanların enterne edilmesi, I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD vatandaşı olan Alman asıllı kişilerin zorla enterne edilmeleridir. Bu kişilerden, ABD vatandaşı Japonların enterne edilmesi olayının tersine resmî olarak hiçbir şekilde özür dilenmemiş, tazminat ödenmemiştir.

I. Dünya Savaşı

Siviller

I. Dünya Savaşı sırasında ABD Başkanı Woodrow Wilson 6 Nisan ve 16 Kasım 1917 tarihlerinde yayınladığı bir takım yeni uygulamalarla ABD topraklarında bulunan 14 yaşından büyük Almanya İmparatorluğu doğumlulara bazı kısıtlamalar getirir. Kurallar Almanya doğumlu olup ABD vatandaşlığının dışında başka bir ülke vatandaşı olanları da kapsar. Bu kapsama giren 250 bin kişinin semtlerindeki postanelere başvurarak, kimlik kartlarını sürekli olarak yanlarında bulundurmaları istenir. Benzer uygulama 18 Nisan 1918 tarihli kararla kadınlar için de geçerli hale getirilir. Bu şekilde kayıt altına alınanlardan 6.300 kişi tutuklanmıştır. On binlerce kişi ise sorgulanmış ve fişlenmiştir. 2.048 kişi savaşın sonuna kadar Utah'daki Fort Douglas ve Georgia'daki Fort Oglethorpe'da enterne edilmiştir. Tutukluların yasal süreçleri Adalet Bakanlığına bağlı Düşman Kayıt Bölümü Başkanı olan o dönemde 23 yaşındaki sonranın FBI Başkanı Edgar Hoover tarafından yürütülmüştür. Bu kapsamda enterne edilenler arasında öne çıkan bazı isimler şöyledir:

Enterne edilenlerin çoğu 1919 yılı Haziran ayında affa uğrayarak salıverilirken, son enterneler 1920 yılı Nisan ayında serbest bırakılacaktır.

Gemiciler

ABD, Almanya İmparatorluğuna savaş ilan etmeden önce Alman ticari gemilerine ve mürettebatına müdahale edilmez. Ancak 6 Nisan 1917 tarihindeki savaş ilanının[2] ardından ABD ve Porto Riko limanlarındaki yaklaşık 1.800 gemici savaş esiri olarak alıkonulur.

Askerler

ABD'nin savaşa girmesinden önce ABD limanlarına sığınan veya burada bulunan Alman savaş gemilerinden 24 saat içinde limanları terk etmeleri istenmiş aksi durumda mürettebatın tutuklanacağı bildirilmiştir. 1914 yılı Aralık ayında Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetlerinden kaçan Kaiserliche Marine gambotu Cormoran Guam'a sığınarak yakıt ikmali yapmak istemiş, ABD yetkililerinin limanı terk etmesi yaptığı uyarılar sonucu denize dönmektense teslim olmayı yeğlemiştir. Topları sökülen gemi mürettebata ev sahipliği yapmıştır. Guam'daki askeri üsteki ABD askeri sayısının çok üstündeki Almanlar yer sıkıntısından dolayı gemide alıkonulmuştur. ABD'nin Almanya'ya savaş ilan etmesinin ardından geminin kaptanına gemiyi teslim etmesi için ültimatom verilse de Alman kaptan gemiyi batırmayı tercih etmiştir. Olay sırasında en az 6 Alman askeri ölmüş, 353 Alman asker ise savaş esiri olarak teslim alınmıştır.

1914 yılı Kasım ayında benzer şekilde Honolulu'ya sığınan kruvazör Geier'in mürettebatı da enterne edilmiştir. Atlantik Okyanusu sahilinde ise Alman kruvazörleri Prinz Eitel Friedrich ve Kronprinz Wilhelm mürettebatı enterne edildikleri Norfolk'da Alman Köyü inşa etmişlerdir. Kamp daha sonra Philadelphia'ya taşınmıştır. ABD'nin Almanya'ya savaş ilanının ardından mürettebat askeri hapishanelere gönderilmiştir.

Bu dönemde askerî ataşe olarak Washington, DC'de bulunan Franz von Papen gizli istihbarat faaliyetleri nedeniyle persona non grata ilan edilerek sınırdışı edilmiştir.

II. Dünya Savaşı

II. Dünya Savaşı sırasında ABD'deki enternelerin tutuldukları kamplar

1940 ABD nüfus sayımında, Alman doğumlu olduğu tespit edilen yaklaşık 1.237.000 kişi; 5 milyon kişinin her iki ebeveyni de Almanya'da doğmuştur; ve 6 milyon kişinin en az bir ebeveyni Almanya'da doğmuştur.[3] Alman göçmenlerin vatandaşlığa alınmış Birleşik Devletler vatandaşı olmaları yasaklanmamıştı ve birçoğu bunu yaptı. Yakın zamanda Almanya ile bağlantısı olan çok sayıda Alman Amerikalı ve bunun sonucunda ortaya çıkan siyasi ve ekonomik etkileri, büyük ölçekli tehcir ve gözaltından kurtulmalarının nedeni olarak kabul edildi.

Savaşın başlangıç döneminde ABD yetkilileri 1798 numaralı yasa kapsamında yabancı düşman olarak değerlendirilen 11 bin Alman enterne edilir. Bu kişiler arasında hâlen Alman vatandaşı olanlarla eskiden Alman vatandaşı olanlar bulunmaktaydı. Enterne edilen ailelerin birbirinden ayrıldığı durumlar da olmuş, ayrılmadığı durumlar da görülmüştür. ABD'de bulunan Almanların hem sayısal olarak çokluğu hem de yasal olarak durumlarının çeşitliliği genel bir siyaset uygulanmasına engel olmuştur. Almanlar tekil olarak değerlendirilerek enterne edilmişlerdir.Ayırca Savaş Bakanlığı Almanların askeri güvenlik gerekçesiyle kıyı bölgelerinden iç bölgelere göç ettirilmesi işlemini de planlamış ancak uygulamamıştır.

Japonların Pearl Harbor saldırısından kısa bir süre sonra, hükûmetin onları izlediği için yaklaşık 1.260 Alman vatandaşı gözaltına alındı ve tutuklandı.[4] Kıyı bölgelerinden tahliye edilen Japon kökenli olmayan 254 kişinin çoğunluğu etnik Almandı.[5] İkinci Dünya Savaşı sırasında, ABD'deki Alman vatandaşları ve Alman Amerikalılar, bireysel olarak kıyı bölgelerinden gözaltına alındı ve/veya tahliye edildi. Savaş Dairesi (Savunma Bakanlığı), askeri güvenlik nedenleriyle etnik Almanları ve etnik İtalyanları Doğu veya Batı kıyı bölgelerinden toplu olarak sınır dışı etmeyi düşünse de, bunu takip etmedi. Olaya karışan insan sayısı idare edilmesi çok zor olurdu.[6]

Savaş süresince toplam 11.507 Alman enterne edilir.[7] Pearl Harbor Saldırısının ardından ilk olarak 1.260 kişi enterne edilmiştir. Ayrıca Latin Amerika'da bulunan ve gizli faaliyet göstermesinden çekinilen 4.500 etnik Almanın da ABD'ye iade edilmesi sağlanmıştır. Bu kapsamda sınırdışı edilerek ABD'ye teslim edilen 4.058 kişinin %10'u Nazi görevlisidir. ancak çoğunluk yıllar önce Latin Amerika'ya göç ederek yerleşen Almanlardır.

Bazı durumlarda yolsuzluk peşinde koşan Latin Amerikalı yöneticiler Almanların mal varlıklarını zimmetlerine geçirmek için bu fırsatı değerlendirmiş, ABD yetkilileri de kişi başına rüşvet ödemesi yapmıştır. Bazı ülkeler ABD taleplerini geri çevirmiştir, diğerleri de bu kişileri kendi topraklarında enterne etmiştir.[8] Latin Amerika bölgelerinden gelen şüphelilerden bazıları 1948 yılına kadar tutuklu kalmıştır.

Geleneği

2001 yılında ABD Kongresi bağımsız bir komisyon görevlendirerek savaş sırasında etnik Avrupalılara karşı uygulanan hükûmet politikalarının iredelenmesini istemiştir. 3 Ağustos 2001 tarihinde bir araya gelen komisyon II. Dünya Savaşı sırasında yaşananlar değerlendirilmiştir.[9] 2007 yılında ABD Senatosu Wartime Treatment Study Act adıyla kabul edilen yasa uyarınca savaş sırasında etnik gruplara karşı yapılan muamelelerin gözden geçirilmesini istemiştir.

Yasal girişimlere ek olarak bazı sivil toplum kuruluşları ve gönüllüler[10] özellikle II. Dünya Savaşı sırasında enterne edilen etnik Almanların durumuna işaret etmek için eylemlerde bulunmuşlar, ABD hükûmetinin gerçekleştirdiği insan hakları ihlalleri için özür dilemesini istemişlerdir.

Kaynakça

  1. ^ 22 Ağustos 1919 tarihli 4 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The New York Times haberi (İngilizce) 5 Mart 2012 tarihinde erişilmiştir
  2. ^ Metnin aslı 19 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 5 Mart 2012 tarihinde erişilmiştir
  3. ^ Kashima, Tetsuden, (Ed.) (1997). Commission on Wartime Relocation and Internment of Civilians. Part 769: Personal justice denied. University of Washington Press. s. 289. ISBN 0-295-97558-X. 
  4. ^ Enemies Within: Italian and Other Internees in Canada and Abroad 30 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Franca Iacovetta, Roberto Perin, and Angelo Principe, (University of Toronto Press, 2000), 0-8020-8235-1, p. 281
  5. ^ Iacovetta, Franca; Perin, Roberto; Principe, Angelo (2000). Enemies within: Italian and other internees in Canada and abroad. University of Toronto Press. s. 297. ISBN 0-8020-8235-1. 
  6. ^ Kashima, Tetsuden, (Ed.) (1997). Commission on Wartime Relocation and Internment of Civilians. Part 769: Personal justice denied. University of Washington Press. ss. 287-288. ISBN 0-295-97558-X. 
  7. ^ Bu sayı aynı dönemde entere edilen 110.000 Japon asıllı Amerikalıdan çok az seviyededir.
  8. ^ İade taleplerine Arjantin, Brezilya, Şili ve Meksika olumlu cevap vermemiştir. Kendi topraklarında enterne kampları kuran ülkeler ise şöyledir: Brezilya, Kolombiya, Kostarika, Küba, Çuraçao, Dominik Cumhuriyeti, Meksika, Nikaragua ve Panama Kanal Bölgesi
  9. ^ Komisyon bileşimi: Senatörler Russell Feingold, Charles Grassley, Ted Kennedy ve Joseph Lieberman
  10. ^ German American Internee Coalition Resmî internet sitesi 7 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 6 Mart 2012 tarihinde erişilmiştir ve Traces Resmî internet sitesi 24 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 6 Mart 2012 tarihinde erişilmiştir

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Dünya Savaşı'nda Asya ve Pasifik cepheleri</span>

Asya ve Pasifik Cephesi, I. Dünya Savaşı'nın kansız geçen bir cephesiydi. Cephedeki tek gerçek askerî harekât, Japonların Tsingtao saldırısıdır. Bunun yanında, bugünkü Papua Yeni Gine'deki Bita Paka ve Toma'da da küçük çaplı çatışmalar yaşanmıştır. Pasifik'teki diğer Alman bölgelerinde herhangi bir hareket gözlenmemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tuhaf Savaş</span> İkinci Dünya Savaşının başlangıcında, Batı Cephesinde yalnızca bir sınırlı askeri kara harekâtının yapıldığı sekiz aylık dönem

Tuhaf Savaş, II. Dünya Savaşı kıta Avrupası savaşları içinde geçen, Polonya'nın işgali başlangıcıyla Fransa Seferi başlangıcı arasında geçen harekât ve muharebe dizisidir.

<span class="mw-page-title-main">Pasifik Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span> 2. Dünya Savaşında Pasifik Okyanusu ve adalarını, Güneydoğu Asyayı ve Çini kapsayan 7 Temmuz 1937 ile 14 Ağustos 1945 tarihleri arasındaki savaşların sürdüğü cephedir

Pasifik Cephesi, Pasifik Okyanusu ve adalarını, Güneydoğu Asya'yı ve Çin'i kapsayan 7 Temmuz 1937 ile 14 Ağustos 1945 tarihleri arasındaki savaşların sürdüğü cephedir. Cephenin 7 Temmuz 1937'de Çin-Japon Savaşı ile açıldığı kabul edilir. Savaşın en önemli olayı; Japonya'nın çeşitli ülkelere saldırması sonrasında 7 Aralık 1941'de Pearl Harbor'da ABD güçlerine yaptığı Pearl Harbor Saldırısı'dır. Bu saldırıyla beraber ABD savaşa katılmış ve savaş gerçek anlamıyla bir dünya savaşı halini almıştır. Bugün Japonların çoğu tarafından bu savaş Pasifik Savaşı olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Herbert Hans Haupt</span>

Herbert Hans Haupt, II. Dünya Savaşı'nda Nazi Almanyası adına ajanlık yaptığı gerekçesiyle idam edilmiş Alman asıllı bir ABD vatandaşıydı.

<span class="mw-page-title-main">Sedan Muharebesi</span> Sedan kenti yakınlarında olan muharebe

Sedan Muharebesi, 19 Temmuz 1870 - 10 Mayıs 1871 tarihleri arasında Ardennes'nın Sedan kenti yakınlarında meydana gelen muharebedir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span>

Batı Cephesi, Almanya'nın işgal ettiği Belçika, Hollanda ve Fransa'da Müttefikler ile geçen savaşlar dizisine verilen addır. Cephe iki evreden oluşur. Birinci evre 1940'ta Fransa Seferi ile Fransa'nın Almanlar tarafından işgal edilişi, ikinci evre ise 1944'te Normandiya Çıkarması ile daha çok ABD, Birleşik Krallık ve Kanada'dan oluşan Müttefik Birleşik Ordusu'nun Fransa'yı Almanlardan geri alması ve Almanya'yı işgal etmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Rapallo Antlaşması (1922)</span> I. Dünya Savaşından sonra SSCB ve Alman Weimar Cumhuriyeti arasında imzalanan antlaşma

Rapallo Antlaşması, I. Dünya Savaşı'ndan sonra Sovyetler Birliği ve Alman Weimar Cumhuriyeti arasında İtalya'nın Rapallo kentinde 16 Nisan 1922 tarihinde imzalanan antlaşma.

<i>Luftwaffe</i> II.Dünya Savaşında Alman Hava Kuvvetleri

Luftwaffe, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Wehrmacht birliklerinin hava savaş birimiydi. Almanya'nın I. Dünya Savaşı sırasındaki askeri hava kuvvetleri, İmparatorluk Ordusu'nun Luftstreitkräfte'si ve İmparatorluk Donanması'nın Marine-Fliegerabteilung'u, Mayıs 1920'de Versay Antlaşması'nın şartları uyarınca dağıtıldı ve Almanya'nın herhangi bir hava kuvvetlerine sahip olması yasaklandı.

<span class="mw-page-title-main">Genel Hükûmet</span>

Genel Hükûmet, aynı zamanda İşgal Altındaki Polonya Bölgesi Genel Valiliği olarak da anılır. İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında 1939'da Nazi Almanyası, Slovakya ve Sovyetler Birliği tarafından Polonya'nın işgalinden sonra kurulan bir Alman işgal bölgesiydi. Yeni işgal edilen İkinci Polonya Cumhuriyeti üç bölgeye ayrıldı: Merkezde Genel Hükûmet, batıda Nazi Almanyası tarafından ilhak edilen Polonya bölgeleri ve doğuda Sovyetler Birliği tarafından ilhak edilen Polonya bölgeleri. Bölge, 1941'de, Sovyetler Birliği'nin Alman işgalinden sonra, yeni Galiçya Bölgesi'ni içerecek şekilde önemli ölçüde genişletildi.

<span class="mw-page-title-main">Dunkerque Tahliyesi</span> 2. Dünya Savaşında İngiliz ordusunun Dunkirkten tahliyesi

Dunkerque Tahliyesi, diğer adıyla Dinamo Harekâtı, Britanya Ordusunun Fransa'nın Dunkerque (İngilizce: Dunkirk) kıyılarında 400 bin askerle kuşatılması üzerine Kraliyet Donanması ve Dunkerque filosu sayesinde 338.226 askerin tahliye edilmesidir. Tahliye sırasında 68.111 asker geride kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Nazi kaçış rotaları</span>

Nazi kaçış rotaları, II. Dünya Savaşı'nın ardından mağlubiyete uğrayan Mihver Devletleri ve özellikle Nazi Almanyasındaki başta Naziler olmak üzere savaş suçluları ve işbirlikçilerinin Avrupa'dan kaçmak için örgütledikleri güzergâhları tarif etmek için kullanılan bir tâbirdir. Söz konusu rotalar, genellikle Latin Amerika ülkelerine doğru olmuş, kaçanlar özellikle Arjantin, Paraguay, Brezilya, Uruguay, Şili ve Bolivya'ya saklanmışlardır. Bazı kişilerin ABD, Kanada ve çeşitli Orta Doğu ülkelerine gittiği de bilinmektedir. İlk kaçış güzergâhı Almanya-İspanya-Arjantin, diğer güzergâh ise Roma-Cenova-Latin Amerika idi. Kaçış rotalarını örgütleyen çeşitli kişi ve kuruluşlar önce bağımsız hareket etseler de, zamanla örgütlü hareket etmeye başlamıştır.

II. Dünya Savaşı'nda Amerikan savaş suçları, II. Dünya Savaşı sırasında ABD Silahlı Kuvvetleri tarafından işlenen savaş suçlarının toplamıdır. Savaş suçlarının büyük çoğunluğu Uluslararası Ceza Mahkemesi, Cenevre Sözleşmeleri ve ilgili uluslararası kanunlarla tanımlansa da ABD Hükûmeti silahlı kuvvetlerinin Uluslararası Ceza Mahkemesi tarafından yargılanmasını kabul etmez. Burada Jus ad bellum olarak adlandırılan kabul edilen savaş uygulamaları içinde geçmeyen uygulamalar alınmıştır. Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi tarafından uygulandıktan sonra Nürnberg prensipleri olarak adlandırılan saldırı savaşı veya dünya barışına karşı tutumlar burada ele alınmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Volksdeutsche</span> Reich Almanyasının dışında yaşayanlar için kullanılan tanımlama

Volksdeutsche , Nazi Almanca terminolojisinde vatandaşlıktan bağımsız olarak “insan veya ırk bakımından Almanlar” tanımlası idi. Bu terim Naziler tarafından Almanları vatandaşlıktan ziyade ırkları temelinde tanımlamak için kullanıldı ve böylece Yahudi kökenli olmadıkları sürece Nazi Almanyası sınırlarının ötesinde yaşayan Almanları da içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">Almanya-Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri</span>

Almanya-Amerika Birleşik Devletleri, 1680'lerden beri süre gelen ticaret ve yatırımlar gibi ekonomik ilişkileri, demografi, göç ve kültürel ve entelektüel değişimleri de içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Atlantik Savaşı</span> Deniz Savaşı

Atlantik Savaşı, tarihteki en uzun, en büyük ve en karmaşık deniz savaşı olarak bilinir. Mücadele, II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle başlamış, Mayıs 1945'teki Alman teslimine kadar sürmüştür. II. Dünya Savaşı'nın ilerleyişine göre savaşa dahil olan ülkeler, deniz muharebelerinden geriye çekilmek durumunda kalan ülkeler olmuştur. Atlantik Savaşı'nın ilk dönemlerinde İngiltere, alman denizaltıları (U-bot) karşısında zorluk yaşamıştır, savaşa ABD'nin katılmasıyla ve teknolojik gelişmelerin muharebe sahasına uygulanmasıyla beraber U-bot saldırıları geriletilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Belçika Savaşı</span>

Belçika Savaşı veya Belçika Seferi, Belçika'da genellikle 18 Gün Seferi olarak anılır, İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanya'nın saldırı seferi olan Fransa Muharebesi'nin bir parçasıydı. Mayıs 1940'ta 18 gün sürdü ve Belçika Ordusu'nun teslim olmasının ardından Almanya'nın Belçika'yı işgal etmesiyle sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Fransız donanmasının Toulon'da batırılması</span>

Fransız donanmasının Toulon'da batırılması II. Dünya Savaşı'ndaki Fransa Muharebesi sonucunda Nazi Almanyası'na yenilmiş olan Fransa'da kurulan kukla devlet olan Vichy Fransası'nın Almanya ve İtalya Silahlı Kuvvetleri tarafından 1942 yılı Kasım ayında işgal edilmesi harekâtı olan Anton Harekâtı sürerken donanmanın Almanların eline geçmesini engellemek üzere Fransız donanma komutanları Jean de Laborde ve André Marquis öncülüğünde 27 Kasım 1942 tarihinde Toulon limanında yapılan sabotaj eylemidir. Sabotajın ardından Fransız donanmasının geriye kalan varlığı belirleyici bir faktör olmaktan çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Doolittle Baskını</span>

Doolittle Baskını II. Dünya Savaşı sırasında 18 Nisan 1942 tarihinde ABD Hava Kuvvetlerine bağlı bombardıman uçaklarının Japon İmparatorluğu başkenti Tokyo ve bu kentin bulunduğu Honshū Adasındaki diğer bazı yerleşim yerlerinin bombalanmasını anlatır. 7 Aralık 1941 tarihindeki Pearl Harbour Saldırısına misilleme olarak yapılan saldırı, görece az zarar verdirse de Japonya anakarasının ABD hava saldırılarına karşı savunmasız olduğunu göstermesi ve ABD toplumunun moralinin yükseltilmesi açısından önemlidir. Baskın, Yarbay James Doolittle tarafından planlanmış ve onun komutasında gerçekleştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kefalonya katliamı</span> İkinci Dünya Savaşı Katliamı

Kefalonya katliamı veya 33. Acqui Piyade Tümeni katliamı 1943 yılı Eylül ayında Nazi Wehrmacht güçleri tarafından İtalyan savaş esirlerine karşı işlenmiş savaş suçudur. İtalya'da faşizmin sona ermesiyle beraber İtalya ve Müttefikler arasında ateşkes imzalanınca Nazi Almanyası Achse Harekâtıyla İtalya'yı işgal etmiş ve İtalyan askerlerini silahsızlandırmıştı. Ancak Kefalonya'da konuşlanmış İtalyan birlikleri teslim olmayı reddederek Almanlara direnmiştir. 22 Eylül günü mühimmatları bittiği için teslim olmak durumunda kalan İtalyan askerlerden 5.155 tanesi yerinde infaz edilmiş, toplama kamplarına gönderilmek üzere gemilere bindirilen 3 bin asker ise gemilerinin Müttefik Devletler tarafından batırılması üzerine boğularak can vermiştir. Ağırlıklı olarak Avusturyalı Nazilerden oluşan 1. Dağ Dümeni tarafından işlenen katliam savaşın öne çıkan suçlarındandır.

İtalyan Amerikalıların enterne edilmesi, ABD hükümetinin İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalyan vatandaşlarını gözaltına alması anlamına geliyor. İtalya ve ABD savaşa girdikten sonra gelenek olduğu üzere, bunlar "düşman yabancılar" olarak sınıflandırıldı ve bazıları, Yabancılar ve İsyan Yasası kapsamında Adalet Bakanlığı tarafından gözaltına alındı. Ancak uygulamada ABD, ABD vatandaşlarına veya uzun süredir ABD'de ikamet edenlere değil, yalnızca İtalyan vatandaşlarına gözaltı uyguladı. Savaştan önceki yıllarda İtalyan göçmenlerin vatandaşlığa kabul süreci yoluyla vatandaşlık kazanmalarına izin veriliyordu ve 1940'a gelindiğinde İtalya'da doğmuş milyonlarca ABD vatandaşı vardı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.