İçeriğe atla

Alman Doğu Afrikası

Doğu Afrika
Schutzgebiet Deutsch-Ostafrika
Alman Doğu Afrikası
1885-1919
Doğu Afrika bayrağı
Bayrak
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Kırmızı:Alman Doğu Afrikası
Kırmızı:Alman Doğu Afrikası
BaşkentBagamoyo (1885-1890)
Darüsselam (1890-1918)
İmparator 
• 1871-1888
I. Wilhelm
• 1888-1888
III. Friedrich
• 1888-1918
II. Wilhelm
Vali 
• 1885-1889 (ilk)
Carl Peters
• 1912-1918 (son)
Heinrich Albert Schnee
• 1891-1893
Baron Julius von Soden
• 1893-1895
Baron Friedrich von Schele
Tarihçe 
• Kuruluşu
1885
• Sınır anlaşması
1 Haziran
• Maji Maji İsyanı
21 Ekim
• Birleşik Krallık'a teslim
25 Kasım
• Dağılışı
1919
Yüzölçümü
• Toplam
995000 km2
Nüfus
• Sayılan
7700000
Para birimiRupi
Öncüller
Ardıllar
Zanzibar Sultanlığı
Ruanda Krallığı
Burundi Krallığı
Tanganyika Bölgesi
Kenya Kolonisi
Ruanda-Urundi
Portekiz Doğu Afrikası

Alman Doğu Afrikası (Almanca: Deutsch-Ostafrika), Afrika'daki eski bir Alman sömürgesi. Ruanda'nın büyük bir kesimini, Burundi'yi, Tanzanya'yı ve Mozambik'in bir parçasını[1] içeren sömürge, I. Dünya Savaşı'nın Almanya'nın yenilgisiyle sona ermesiyle büyük ölçüde İngiltere'nin himayesine girdi.

Tarihi

Alman Kolonizasyon Derneği'ni kuran Carl Peters'ın birkaç yerli kabile reisi ile anlaşmalar imzalamasıyla ortaya çıkan Alman Doğu Afrikası, Otto von Bismarck'ın imzaladığı, bölgede hakimiyet kurmayı amaçlayan bir tüzüğün Carl Peters'a verilmesinden sonra Rufiji Nehri, Witu ve Lamu'ya doğru yayılmaya başladı. Zanzibar Sultanlığı, bu bölgeler üzerinde hak iddia ederek Alman Doğu Afrikası'nın yayılmasına karşı çıktı. Ardından Otto von Bismarck, beş savaş gemisi göndererek silahlarını Zanzibar Sultanlığı'na doğrulttu. Almanya ve İngiltere'nin anakaranın paylaşımı konusunda anlaşmasından sonra Zanzibar Sultanlığı, Carl Peters'ın gerçekleştirdiği yayılmayı kabul etmek zorunda kaldı. Alman Doğu Afrikası, Bagamoyo, Darüsselam ve Kilwa üzerinde hızla egemenlik kurdu. Arap ve Swahili kabilelerinin başlattığı Abuşiri İsyanı, bir yıl içerisinde bastırıldı. 1890'da Almanya ve İngiltere, bölgedeki sömürgeleri arasındaki sınırı belirleyen Heligoland-Zanzibar Antlaşması'nı imzaladı. Charles Stewart Smith ve George Edward Smith, ilerleyen yıllarda daha detaylı bir şekilde sınırı araştırdı. 1891'de Şef Mkwawa'nın liderliğini yaptığı Hehe kabileleri bir isyan başlattı, ancak rakip kabileler Alman Doğu Afrikası'yla birlikte hareket edince üç yıl içerisinde isyan bastırıldı. Maji Maji İsyanı'nın da şiddetle bastırılmasından sonra, Bernhard Dernburg sömürge yönetiminde reformlar yapması için bölgeye atandı.

I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla Alman Güneybatı Afrikası ve Kamerun'da görev yapmış olan Paul von Lettow-Vorbeck, Alman Doğu Afrikası'ndaki birliklerin başına geçti. Tanga Savaşı'nda Alman Doğu Afrikası, İngiltere'ye karşı büyük bir başarı elde etti. Ancak Tabora Savaşı'ndan sonra erzak sıkıntısı yaşayan birlikler, İngiltere'nin Belçika Kongosu'ndan takviye almasıyla Mozambik'e çekildi. Ateşkesin sağlanmasından sonra Paul von Lettow-Vorbeck ve kalan birlikler, Kuzey Rodezya'ya çekildi.

1920'de Versay Barış Antlaşması'nın yürürlüğe girmesiyle Alman Doğu Afrikası, İngiltere, Belçika ve Portekiz'e devredildi.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Alman Doğu Afrikası". 22 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Prusya</span> 1525-1947 yılları arasında Orta Avrupada varlığını sürdürmüş eski bir Alman devleti

Prusya, tarihin değişik dönemlerinde değişik anlamlarda kullanılmış bir isim olmakla birlikte en çok 1713-1867 yılları arasında kendine Prusya Krallığı adını veren ve Orta Avrupa'da hüküm süren Alman devletinin ismidir.

<span class="mw-page-title-main">Otto von Bismarck</span> Alman İmparatorluğunun ilk şansölyesi

Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bismarck (zırhlı)</span> Alman tarihinin en büyük zırhlısı

Bismarck, II. Dünya Savaşı'nda görev yapmış Alman Deniz Kuvvetleri (Kriegsmarine) zırhlılarından biri.

Bismarck ile şu maddeler kastedilmiş olabilir:

<span class="mw-page-title-main">Göttingen Üniversitesi</span>

Göttingen Üniversitesi, Almanya'nın Göttingen şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 2019 itibarıyla Göttingen Üniversitesi; 13 fakültesi, 32.000 öğrencisi ve 4.200'den fazla profesör ve akademisyeni ile eğitim vermeye devam etmektedir. Üniversite, Coimbra Grubu'na üyedir ve Göttingen'deki 4 Max Planck Enstitüsü ve 1 Leibniz Enstitüsü ile yakından iş birliği içerisindedir.

Berlin Batı Afrika Konferansı, Afrika'nın Kongo Havzası'na ilişkin egemenlik haklarının tartışılması ve bir sonuca bağlanması için düzenlenen uluslararası bir konferanstır. Portekiz’in önerisi üzerine, 15 Kasım 1884-26 Şubat 1885 tarihlerinde düzenlenen konferansa İngiltere, Fransa, Avusturya, Almanya, İtalya, Rusya, Portekiz, İspanya, ABD, İsveç, Norveç, Danimarka, Belçika ve Osmanlı İmparatorluğu katılmıştır. Konferans başkanlığını Almanya Şansölyesi (başbakan) Otto von Bismarck yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu</span> 1871den 1918e dek Almanya

Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

Afrika Cephesi, I. Dünya Savaşı sırasındaki Afrika'ya dağılmış Alman sömürgeleri ile İtilaf Devletleri arasındaki savaşları kapsar. Savaşlar, Afrika'nın genelini etkilemekten çok, sadece Alman sömürgeleri etrafında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Almanya tarihi</span>

Almanya tarihi, Cermenlerin ilk olarak Roma İmparatorluğu döneminde devlet kurmalarıyla başlar. Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu dönemiyle 1806 yılına kadar devam eder. Bu dönemde ulaştığı en geniş sınırlar günümüzdeki Almanya, Avusturya, Slovenya, İsviçre, Çekya, Polonya'nın batısı, Hollanda, doğu Fransa ve kuzey İtalya'yı kapsamaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Alman Güneybatı Afrikası</span> günümüzdeki Namibya devletinin Alman İmparatorluğunun sömürgesi olduğu 1884 ila 1919 yılları arasında taşıdığı addır

Alman Güneybatı Afrikası, günümüzdeki Namibya devletinin Alman İmparatorluğu'nun sömürgesi olduğu 1884 ila 1919 yılları arasında taşıdığı addır.

SMS <i>Fürst Bismarck</i> (1897)

SMS Fürst Bismarck Almanya'nın 20. yüzyıldan önce Kaiserliche Marine için inşa edilmiş ilk zırhlı kruvazörüydü. Geminin ismi Alman devlet adamı Otto von Bismarck'tan gelmektedir. Fürst Bismarck'ın modeli, önceki Victoria Louise sınıfı korumalı kruvazörlere göre geliştirilmişti—Fürst Bismarck, öncüllerinden önemli ölçüde daha büyük ve daha iyi silahlandırılmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Caprivi Ucu</span>

Caprivi ucu, Afrika kıtasında bulunan Namibya devletinin kuzeydoğu bölgesinde bulunan ince uzun çıkıntı için verilen coğrafi bir isimlendirmedir. Bu isimlendirme 20. yüzyıl başlarında Alman Güneybatı Afrikası bölgesinde bulunan ve Zambezi nehrine kadar uzanan bölgeye verilen bir isimdi. Bu isim bölgeye o dönemler Almanya Şansölyesi olan Georg Leo von Caprivi de Caprera de Montecuccoli onuruna verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İkili İttifak</span>

İkili Antlaşma, Alman İmparatorluğu ile Avusturya-Macaristan İmparatorluğu arasında var olmuş bir ittifaktır. 7 Ekim 1879'da imzalanan antlaşmayla yürürlüğe girmiştir. Otto von Bismarck'ın Avrupa'daki barışın devamı için yapılmış bir ittifaktır. Eğer imzacı iki ülkeden biri Rus İmparatorluğu tarafından saldırıya uğrarsa, diğer ülke ona yardım edecekti. Başka bir ülke tarafından saldırılma durumunda ise, diğer ülke hayırsever bir tarafsızlık politikası izleyecekti. Rus-Fransız İttifakı yürürlüğe girdikten sonra, bu düşmanın Fransa olduğu düşünülmekteydi.

<span class="mw-page-title-main">Paul von Lettow-Vorbeck</span>

Paul Emil von Lettow-Vorbeck, Alman İmparatorluk Ordusu ve Alman Doğu Afrika seferi kuvvetlerinin komutanı olan generaldir. Dört yıl boyunca, yaklaşık 14.000 askerî bir kuvveti kontrol ederek, toplamda 300,000, İngiliz, Belçika ve Portekiz askerlerine karşı çok büyük bir kuvvet düzenledi. Lettow-Vorbeck, esasen alanında yenilmez olarak, başarılı bir şekilde I. Dünya Savaşı sırasında Britanya İmparatorluğu topraklarını istila edebilen tek Alman komutanı oldu. Yaptığı kahramanlıkları "tarihin en büyük ve en başarılı tek gerilla harekâtı olarak" kayıtlara geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bismarck'ın İttifaklar Sistemi</span>

Bismarck (Bismark)'ın İttifaklar Sistemi (1872-1915),Otto von Bismarck'ın Alman İmparatorluğu için düşündüğü savaş olasılıkları içerisinde en zorlayıcı olanı Rus İmparatorluğu ve Fransa Cumhuriyeti ile aynı anda yapılacak olan çift cepheli savaştı. Almanya savaş kuvveti gereği, Avrupa'nın en güçlü devletiydi fakat Rusya ve Fransa'nın ittifakı durumunda ikiye bölünecek Alman Ordusu zayıflayan gücü sebebiyle yenilecektir. Bu sebeple Otto von Bismarck Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'yla ve Rusya İmparatorluğu'yla 1872 yılında Üç İmparatorlar Birliği'ni kurdu. Kutsal İttifak'tan kalma Alman-Slav-Leh-İtalyan birliği bu sayede devam edecektir.

<span class="mw-page-title-main">Alman sömürge imparatorluğu</span> Alman İmparatorluğunun yurt dışındaki kolonilerini, bağımlılıklarını ve topraklarını kapsamaktaydı

Alman Sömürge İmparatorluğu, Alman İmparatorluğu'nun yurt dışındaki kolonilerini, bağımlılıklarını ve topraklarını kapsamaktaydı. Alman devletleri tarafından kısa ömürlü sömürgeleştirme girişimleri önceki yüzyıllarda meydana gelmişti, ancak önemli sömürge çabaları ancak 1884'te Afrika Talanı ile başladı. Afrika'nın sömürgeleştirilmemiş kalan bölgelerinin çoğunu üzerinde hak iddia eden Almanya, Britanya ve Fransız imparatorluklarından sonra o dönemin üçüncü en büyük sömürge imparatorluğunu kurdu. Alman Sömürge İmparatorluğu; bugünkü Burundi, Ruanda, Tanzanya, Namibya, Kamerun, Gabon, Kongo, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çad, Nijerya, Togo, Gana, Yeni Gine ve diğer birçok Batı Pasifik/Mikronezya adası dahil birkaç Afrika-Pasifik ülkelerinin bir bölümünü kapsıyordu.
Almanya, 1914'te tüm kolonilerinin İtilaf Devletleri tarafından savaşın ilk haftalarında işgal edildiği Birinci Dünya Savaşı başladığında sömürge imparatorluğunun kontrolünü kaybetti. Ancak, birkaç sömürge askeri birimi uzak bölgelerde bir süre daha direnmeye devam etti: Alman Güneybatı Afrikası 1915'te, Kamerun 1916'da ve Alman Doğu Afrikası 1918'de teslim oldu.
I. Dünya Savaşı'ndan sonra yapılan Versay Antlaşması ile Almanya tüm kolonilerini kaybetmiştir. Alman sömürge imparatorluğu 1919'da varlığını sona erdirdi. Kaybedilen sömürgeleri geri kazanma planları, İkinci Dünya Savaşı boyunca devam etti ve çoğu zaman bunun Üçüncü Reich'ın bir hedefi olduğundan şüphelendi.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Kongresi</span> 1878de büyük Avrupa güçlerinin temsilcilerinin toplantısı

Berlin Kongresi, dönemin Avrupa'daki altı büyük gücünün, Osmanlı İmparatorluğu ve dört Balkan devletinin temsilcilerinin bir araya geldiği bir toplantıdır. 93 Harbi sonrası Balkan Yarımadası'ndaki devletlerin topraklarını belirlemeyi amaçlayan ve Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında üç ay önce imzalanan Ayastefanos Antlaşması'nın yerini alan Berlin Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Maji Maji İsyanı</span>

Maji Maji İsyanı, Müslüman ve animist Afrikalıların Alman Doğu Afrikası'ndaki Alman sömürge yönetimine karşı silahlı bir isyanıdır. Savaş, yerli halkı ihracat için pamuk yetiştirmeye zorlamak üzere tasarlanmış Alman sömürge politikaları tarafından tetiklenmiştir. Savaş 1905'ten 1907'ye kadar sürmüş ve bu süre zarfında büyük çoğunluğu kıtlıktan olmak üzere 75.000 ila 300.000 kişi ölmüştür.

Kinjikitile "Bokero" Ngwale Tanzanyalı bir ruhani medyum ve Alman Doğu Afrikası'ndaki sömürge yönetimine karşı 1905-1907 Maji Maji İsyanı'nın lideriydi.

Helgoland–Zanzibar Antlaşması, 1 Temmuz 1890 tarihinde Alman İmparatorluğu ve Birleşik Krallık arasında imzalanan bir antlaşmadır.