İçeriğe atla

Allah (Ay tanrısı)

Kazan Kremlini'ndeki Kul Şerif Camii'nin minarelerindeki hilaller, Rusya.

Allah'ın (İslam'da Tanrı'nın adı) tarihsel olarak İslam öncesi Arabistan'da ay tanrısı olarak tapınılan bir tanrı olduğu varsayımı, 20. yüzyılın başlarında ortaya atıldı. İslam öncesi Araplar Kâbe'de 360 tane puta (tanrıya) tapıyordu; bunlardan en güçlüsü ve yükseğe koydukları tanrı, bu görüşe göre Allah'a eş değer olan ay tanrısı Hubal idi.

Bu düşünce ilk olarak 1901'de kazı bilimci Hugo Winckler tarafından İslam öncesi Allah'ı, bir ay tanrısı olarak adlandırdığı Hubal olarak bilinen başka bir İslam öncesi Arap tanrısıyla özdeşleştirdiğinde ortaya atıldı. Daha yeni bilim adamları, kısmen kurgu olduğu için ama aynı zamanda Hubal'ın Nabatî kökeninin Güney Arap inançlarının bağlamını geçersiz kılacağına inandıkları için bu görüşü geri çevirdiler.[1]

Dil bilimciler genelde "Allah" sözcüğünün "Al-İlah"tan türediğini düşünürler. Zamanla "Al-İlah" birleşik olarak "Allah" biçiminde söylenmeye başlanmış ve Arabistan'da tek tanrıcılığın gelişimine koşut olarak sözcüğe daha soyut anlamlar yüklenmiştir. İslam'ın Türklerde yayılmasından sonra, Allah adı Türkçeye Arapçadan geçmiştir.

Raşidun Halifeliği'nin paralarından. (656). Sasani hükümdarı II. Hüsrev'i taklit eden büst, Ay-yıldız, Besmele ve Zerdüşt ateşi. İslami simgelerin putperest simgelerle yüzyıllar süren birlikte var olma, evrim ve yerini alma sürecine işaret ediyor.

Kanıtlar

Köken

Allah kelimesi İslam'dan önce gelir. Arthur Jeffrey'in belirttiği gibi:

Allah adı, Kuran'ın kensinin tanık olduğu gibi, İslam öncesi Arabistan'da iyi biliniyordu. Gerçekten de, hem o hem de dişil şekli Allat, Kuzey Arabistan'daki yazıtlarda teoforlu isimler arasında seyrek olarak bulunmaz.[2]

19. yüzyıl bilgini Julius Wellhausen de Allah (el-ilah, tanrı) kavramını, Mekke'nin yerel tanrılarından kaynaklanan bir "soyutlama biçimi" olarak gördü.[3]

Tanrı için kullanılan İbranice sözcükler arasında El ve Eloah bulunur.[4] Profesör Alfred Guillaume, al-ilah teriminin sonuç olarak ilahiyat için genel bir terim olarak kullanılan Sami kökünden türediğini belirtiyor.

Guillaume, bazı bilim adamlarının "tanrı" sıfatının ilk olarak bir ay tanrısı unvanı olarak kullanıldığını savunduklarını, ancak bunun İngilizce "tanrı" kelimesinin kökenleriyle aynı anlamda tamamen "antikacı" olduğunu savundu:

Bazı akademisyenler, adın izini Güney Arabistan'daki Ay tanrısının bir unvanı olan İlah'a kadar sürer, ancak bu, antika meraklılarının ilgisini çeken bir konudur. Nabataean ve diğer yazıtlardan Allah'ın 'tanrı' anlamına geldiği açıktır.[5]

"Allah" sözcüğü Arabistan'da Arapça konuşan Hristiyanlar ve Yahudiler tarafından da kullanılmaktadır.[6] Hanif olarak bilinen Müslüman öncesi Arap tektanrıcıları tarafından da kullanılmıştır.[7]

Ay takvimi

Ay, Ramazan tarihini belirlemek için bir ay İslami takviminin kullanılması nedeniyle İslam'da önemli bir rol oynar. Hilal, Babil takviminde olduğu gibi İslam aylarının başlangıcını ve bitişini tanımlar. Hilalin ortaya çıkış zamanını kesin olarak belirleme ihtiyacı, Müslüman bilginlerin astronomi incelemesi için teşviklerden biriydi.[8] Kur'an, ayın kendisinin bir tanrı değil, Tanrı'nın bir işareti olduğunu vurgular.[9]

Arap tanrısı Hubal

İslam'dan önce Kabe, yerel halk tarafından ilahi güce sahip olduğu düşünülen tanrı Hubal'ı temsil eden bir heykel içeriyordu.[10][11] Sav, Müslümanlıktaki Allah görüşünün kökenleri ve İslam öncesi Arabistan'ın on dokuzuncu yüzyıla kadar uzanan çok tanrıcılığına ilişkin tarihsel seküler araştırmalara dayanmaktadır. Bu araştırmalar, "Allah" sözcüğünün kökeni, evrimi ve Hubal'ın mitolojik kimliği ile ilgilidir.

Bilimsel görüşler

Julius Wellhausen, Kâbe'nin Allah'ın evi olduğu, ancak içindeki en önemli putun Hubal'ınki olduğu temelinden hareketle, Hubal'ı Allah'ın eski bir adı olarak kabul etti.[12][13][14]

Hubal'ın bir ay tanrısı olduğu iddiası, yirminci yüzyılın başlarından kalma Alman bilgin Hugo Winckler'den gelmektedir.[15] David Leeming, Mircea Eliade gibi O'nu bir savaşçı ve yağmur tanrısı olarak tanımlar.[16][17]

Daha yeni yazarlar, Hubal'ın Nebati kökenlerini, zaten Allah ile ilişkilendirilmiş olabileceği tapınağa ithal edilen bir figür olarak vurgulamaktadır.[16] Patricia Crone, "Eğer Hubal ve Allah bir ve özdeş tanrı olsaydı, Hubal Allah'ın bir sıfatı olarak hayatta kalmalıydı, ki öyle olmadı. Ayrıca, insanların birinden diğerine vazgeçmelerinin istendiği söylentiler de olmazdı” diyor.[18]

Ayrıca, Allah'ın herhangi bir simgeleşmiş temsili veya putunun olup olmadığı bilinmemektedir.[19][20]

Hristiyan yanlıları

Robert Morey'nin Ortadoğu Arkeolojisinde Ay-tanrısı Allah adlı kitabı, Al-Uzzâ'nın köken olarak bir ay tanrısı olduğunu iddia ettiği Hubal ile aynı olduğunu iddia ediyor.[21] Bu öğreti, "Allah'ın Oğlu Olmadı" ve "Küçük Gelin" adlı yavru risalelerinde tekrarlanır. 1996 yılında Janet Parshall radyo yayınlarında, Müslümanların bir ay tanrısına taptıklarını iddia etti.[22] Pat Robertson 2003'te, "Mücadele, Allah olarak bilinen Mekke'nin Ay Tanrısı Hubal'ın mı yoksa Kutsal Kitap'ın Yahudi-Hristiyan Yehova Tanrısının mı yüce olduğudur," demişti.[23]

Ancak çeşitli kaynaklardan yapılan son araştırmalar, Morey'in kullandığı "delil"in, Hazor'daki bir kazı alanından çıkarılan ve "Allah" ile hiçbir bağlantısı olmayan heykele ait olduğunu kanıtladı.[] Aslında, Kutsal Kitap bilgini ve misyon stratejisti Rick Brown bu yaklaşıma açıkça karşı çıkıyor.

Allah'ın bir putperest tanrısı olduğunu savlayanlar, özellikle de ay tanrısı, savlarını çoğu zaman, birçok caminin tepelerini süsleyen ve İslam'ın bir simgesi olarak yaygın olarak kullanılan hilal simgesine dayandırırlar. Aslında, İslam'ın gelişinden önce Orta Doğu'da birçok "tanrı" ve puta tapıldığı doğrudur, ancak ay tanrısının adı Allah değil, Sîn idi ve İslam'ın doğum yeri olan Arabistan'da pek popüler değildi. Mekke'deki en belirgin put Hubal adlı bir tanrıydı ve onun bir ay tanrısı olduğuyla ilgili hiçbir kanıt yok. Bazen Filistin'deki Hazor'da bir ay tanrısı tapınağı olduğu iddia edilir. Bu, hilal benzeri bir kolye takan tapınan bir kişinin oradaki temsiline dayanmaktadır. Bununla birlikte, kolyenin bir ay tanrısını simgelediği ettiği açık değildir ve her halükarda burası bir Arap dini yeri değil, MÖ 1250 civarında Yeşu tarafından yıkılan eski bir Kenan bölgesidir. ... Eski Araplar yüzlerce puta tapıyorsa, kuşkusuz ay tanrısı Sîn de buna dahildi, çünkü İbraniler bile güneşe, aya ve yıldızlara tapmaya eğilimliydiler ancak Araplar arasında herhangi bir biçimde aya tapınmanın öne çıktığına veya hilalin bir ay tanrısının simgesi olarak kullanıldığına ve kesinlikle Allah'ın ay tanrısının adı olmadığına dair kesin bir kanıt yoktur.[24]

İslami gelenek

8. yüzyıl Arap tarihçisi Hişam İbn Al-Kalbi'nin Putlar Kitabı'nda Hubal, altın eli olan bir insan figürü olarak tanımlanır (heykelden kopan orijinal elin yerine altın el takılmış). Hubel'in kehanet için kullanılan yedi oku vardı.[25]

Hubal'ın ay ile ilişkili olup olmamasına bakılmaksızın, hem Muhammed hem de düşmanları, Hubal ve Allah'ı farklı tanrılar olarak tanımladılar, onların destekçileri Bedir Savaşı'nda karşıt taraflarda savaştı. İbn Hişam, mağlup edilen İslam karşıtı ordunun lideri Ebu Süfyan ibn Harb'ın bir sonraki savaşlarında zafer kazanmak için Hubal'ı destek için çağırdığını kaydeder.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ T. Fahd, Le Panthéon De L'Arabie Centrale A La Veille De L'Hégire, 1968, op. cit., ss. 102–103; T. Fahd, "Une Pratique Cléromantique A La Kaʿba Preislamique", Semitica, 1958, op. cit., ss. 75–76.
  2. ^ A. Jeffrey, Islam: Mohammed and His Religion, Liberal Arts Press. 1958. ASIN B000IXMTE4 s. 85
  3. ^ Studies on Islam. Merlin L. Swartz. University Press, 1981. 0-19-502716-7 s. 12
  4. ^ Mishneh Torah, Yesodei ha-Torah §6:2. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022. 
  5. ^ Alfred Guillaume. Islam. Penguin 1990 0-14-013555-3 s. 7.
  6. ^ "Allah". Merriam-Webster. 20 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2012. 
  7. ^ Timothy C. Tennent, Theology in the Context of World Christianity, Zondervan, 2009.
  8. ^ Hilal 20 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Oxford Islamic Studies Online
  9. ^ Mohd Elfie Nieshaem Juferi, What is the Significance of the Crescent Moon in Islam? 8 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., in Bismika Allahuma, October 12, 2005
  10. ^ F. Hommel, First Encyclopedia of Islam, eds. M.T. Houtsma, T.W. Arnold, R. Basset, and R. Hartmann, cilt 1, ss. 379-380
  11. ^ C. Glassé, The New Encyclopedia of Islam, s. 185.
  12. ^ J. Wellhausen, Reste Arabischen Heidenthums. pp.75
  13. ^ The idea of idolatry and the emergence of Islam: from polemic to history. Cambridge studies in Islamic civilization. Gerald R. Hawting. Cambridge University Press, 1999. 0-521-65165-4 s. 112.
  14. ^ also mentioned in Meccan trade and the rise of Islam, Patricia Crone, Gorgias Press LLC, 2004, 1-59333-102-9 ss. 185-95.
  15. ^ Hugo Winckler: "Arabisch, Semitisch, Orientalisch: Kulturgeschichtlich-Mythologische Untersuchung", 1901, W. Peiser: Berlin, s. 83.
  16. ^ a b David Adams Leeming, Jealous gods and chosen people: the mythology of the Middle East, Oxford University Press, 2004, s. 121.
  17. ^ Eliade, Adams, The Encyclopedia of religion, Volume 1, Macmillan, 1987, s. 365.
  18. ^ Patricia Crone, "Meccan Trade And The Rise Of Islam", 1987, ss. 193-194."
  19. ^ Muhammad and the Origins of Islam, SUNY Press, 1994b, s. 107, ISBN 978-0-7914-1875-8 
  20. ^ The Historical Muhammad, Polity, 2007, s. 33, ISBN 978-0-7456-3999-4 
  21. ^ The Moon-god Allah in the Archeology of the Middle East. Newport, PA : Research and Education Foundation, 1994
  22. ^ Jack G. Shaheen, Arab and Muslim Stereotyping in American Popular Culture, Centre For Muslim-Christian Understanding, Georgetown University Occasional Papers, s. 8.
  23. ^ Donald E. Schmidt, The folly of war: American foreign policy, 1898-2005, Algora, 2005, s. 347
  24. ^ R. Brown, "Who Is "Allah"?" 31 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., International Journal of Frontier Missions, 2006, cilt 23, No. 2, s. 79.
  25. ^ Francis E. Peters, Muhammad and the origins of Islam, SUNY Press, 1994, p.109.

İlgili Araştırma Makaleleri

Allah (Arapça: الله, romanize:

<span class="mw-page-title-main">Hicrî takvim</span> Müslümanlar tarafından dinî günleri belirlemek için kullanılan Ay takvimi

Hicrî takvim, İslami, Müslüman ya da Arap takvimi, 1 yılı 354 ya da 355 gün olan ve 12 kameri aydan oluşan, İslam peygamberi Muhammed'in Mekke'den Medine'ye hicretini başlangıç yılı kabul eden ve Ay'ın Dünya çevresinde dolanımını esas alan bir takvim sistemidir. Resmi olarak Afganistan ve İran tarafından kullanılmaktadır. Hicretin, Muharrem ayı yani takvimin başlangıç günü ya da ayıyla bir ilgisi yoktur.

Tanrı ya da ilah, Klasik teistik inanç sistemlerinde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve tüm varoluşun temel kaynağı olarak görülen varlık. Tek tanrılı inançlarda evrenin tek yaradanı ve yöneteni olarak kabul edilir. Çok tanrılı inançlarda genelde ilahların cinsiyeti bulunur ve eril olanlarına tanrı, dişi olanlarına tanrıça denir. Tektanrılı ve henoteistik inançlardaki Tanrı kavramını tanımlamak için ise sadece tanrı sözcüğü kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Mekke</span> Suudi Arabistanda bir şehir

Mekke ya da Mekke-i Mükerreme, bugünkü Suudi Arabistan'nın tarihi Hicaz'ında Mekke Bölgesi'nin yönetim merkezi olan şehir.

<span class="mw-page-title-main">Hac (İslam)</span>

Hac, Müslümanlar için kutsal olan Mekke çevresinde Kâbe ve diğer kutsal yerlerin ziyaret edilmesi ve ilgili dinî gerekliliklerin yerine getirildiği ibadettir.

<span class="mw-page-title-main">Kâbe</span> İslamın kıblesi

Kâbe, bazen Kâbe-i Şerif, olarak anılan, İslam'ın en önemli camisi, Suudi Arabistan'ın Mekke kentindeki Mescid-i Haram'ın merkezinde yer alan bir yapıdır. İslam'ın en kutsal yeridir. Müslümanlar tarafından Beytullah olarak isimlendirilir ve namaz ibadetinin yerine getirilmesinde Müslümanlar için kıbledir.

<span class="mw-page-title-main">Sin (mitoloji)</span> Mezopotamya mitolojisinde Ay tanrısı

Babil ve Asur'da Ay tanrısı olarak tapılan Sin, Sümer mitolojisindeki Nanna'nın karşılığıdır. Kaderin tanrısı olarak da anılan Nanna, Enlil ve Ninlil'in oğludur. Nanna Sümerce "ışık" veya "aydınlatıcı" mânâsına gelir. Kutsal şehri Ur'dur. Babil ve Asur'da ise bu tanrıya Sin denmiş ve ona Suriye ve Harran'da da Sami ırk tarafından tapınılmıştır. Kanatlı bir boğayı süren Sin'in lapis lazuliden bir bıyığı vardı.

Uzza, İslâm öncesi Arabistan'daki bereket tanrıçası olup bu dönemde Mekke şehrinin üç baş tanrıçasından biriydi. O dönemlerde Uzza, Manat ve Lat, asıl ulaşılmak istenen ulu tanrı El-İlah'ın kızları olarak anılıyorlardı.

Menat veya Manah, Arap mitolojisinde bir tanrıça. İslam öncesi Arabistan'da tapılan tanrıçalardandır, özellikle Mekke şehrinin üç baş tanrıçasındandı. İslam dininin kutsal kitabı Kur'an'da da geçer. Putlar Kitabı'na göre İslam öncesi dönemde Araplar Manat'ın kader tanrıçası olduğuna ve üç baş tanrıçanın en yaşlısı olduğuna inanırlardı. O dönemlerde bu üç baş tanrıçanın Tanrı'nın kızları olduğuna inanılıyordu. Petra'daki Nabatlılar onu Manawat ismiyle anıyor, onu Greko-Romen tanrıça Nemesis ile denk tutuyor ve Hubal'ın karısı olduğuna inanıyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">El-Lât</span> tanrıça

El-Lât, İslam öncesi Arabistan'daki kader, kısmet ve bereket tanrıçası. En büyük tapınağı Taif'te bulunuyordu. Lat, Taif'te dört köşeli düz bir kaya parçası ile temsil ediliyordu ve etrafında bir ev inşa edilmişti. Tapınak Taif Kabesi olarak biliniyordu. Kara taş, İslam öncesi dönemde Petra'da bir adı da Kaab olan tanrıça El-lât'ın sembolü durumundaydı.

<span class="mw-page-title-main">Arap mitolojisi</span>

Arap mitolojisi, Arapların İslamiyet öncesi çoktanrıcı inanç ve söylencelerini konu almakla birlikte Hristiyan, Yahudi ve İran dinlerinin de etkisinde kalmıştır. Samilerin bir kolu olan Arapların mitolojisinin bir özelliği de Sümer ve Mezopotamya mitolojisiyle devamlılık konumunda olmasıdır. Toplumların yaşamlarında bir sonraki kültür öncekileri yok etmez, Kutsal anlatılar alındıkları kaynaktan birtakım değişimlerle gelecek nesillere aktarılır ve devam ettirilir. Ayrıca o dönemde çevre bölgelerde yaşayan toplulukların mitolojileri ve inançları da Arap mitolojisiyle büyük oranda etkileşim gösterir. Arapların inanç sistemlerini oluşturmada diğer semitik toplumlarla etkileşim çok önemli roller oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Putperestlik</span>

Putperestlik veya putataparlık, genel anlamda bir nesne, görüntü veya fikre tapım içeren bir dini uygulama, anlayış veya inançtır. Putperestlik farklı şekillerde tanımlandığı ve farklı çeşitleri olduğu gibi bazen politeizm benzeri monoteist olmayan inanç yapılarını kastetmek için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kıble</span> namaz ibadeti için yönelinen yer (Kâbe)

Kıble, bazı dinlerde tapınma sırasında yönelinen doğrultuyu anlatır. Bazı dini gruplar haricinde Müslümanların ibadet (namaz) sırasında yöneldikleri yer Mekke'de bulunan Mescid-i Haram'daki Kâbe'dir.

<span class="mw-page-title-main">Hilal</span> Ay evresinin sembolü

Hilâl ya da ayça, iki dairenin iç içe girmesi fakat dairelerin merkezlerinde çakışmaması durumunda oluşan şekildir.

<span class="mw-page-title-main">Hacer-ü'l Esved</span> Mekkede Müslümanlarca kutsal görülen bir taş

Hacer-ü'l Esved, Kâbe'nin duvarında yer alan ve Müslümanlarca kutsal sayılan siyah ve parlak taş. Hac sırasında hacılar tavaf ederken her bir dönüşte bu taşı selamlar, el sürer veya öperler. İnanışa göre Mekke'nin kutsallığı Kâbe'den, Kâbe'nin kutsallığı da Hacer-ü'l Esved'den kaynaklanmaktaydı.

Hubal veya Hubel, Arabistan'da Mekke'de Kureyş kabilesinin hüküm sürdüğü sıralarda tapınılan, Arap putlarının en büyüğü ve Kabe'nin baş tanrısıdır. Arabistan'ın en uzak yerlerinden insanlar O'nu ziyarete gelirlerdi.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Zübeyr İsyanı</span>

Abdullah bin Zübeyr İsyanı; Yezid'e sadakat yemin etmeyenlerin diğer bir başkanı olan Ebu Bekir'in torunu ve Peygamber'in yakın sahabilerinden Zübeyr bin Avvam'ın oğlu Abdullah bin Zübeyr'in çıkardığı isyandır.

İlāh, "tanrı" ile aynı anlama gelen bir Arapça terimdir. Dişil hâli "ilaha"dır ve bu tanrıça ile eşanlamlıdır. Dinsel inanışlarca kutsal görülen ve tapınılan doğaötesi bir varlıktır. İlah kelimesi İslami ritüellerde sıkça kullanılır: ezan, kelime-i şehadet.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed</span> İslamın kurucu peygamberi (570–632)

Muhammed, dünyanın en kalabalık ikinci dini olan İslam'ın kurucusu ve merkezî figürü olan dinî, askerî ve siyasi Arap liderdir. Arap Yarımadası'nın tamamını ele geçirerek Müslüman hâkimiyetini tek bir yönetim altında birleştirmiş ve böylece İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'ın yanı sıra, öğretileri ile uygulamalarını güvence altına alarak İslami dinî inancın temelini oluşturmuştur. Müslümanlar tarafından Âdem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin daha sonradan tahrif edilmiş tek tanrılı dinlerini onaran ve tamamlayan kişi ve Allah'ın insanlara gönderdiği son peygamber olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Mekke Kuşatması (683)</span>

Mekke kuşatması, Eylül-Kasım 683'te gerçekleşiş İkinci Fitne'nin ilk çatışmalarından biridir. Mekke şehri, Emevi I. Yezîd'in Halifeliğe hanedan verasetinin en önde gelen meydan okuyanlardan biri olan Abdullah bin Zübeyr için bir sığınaktı. İslam'ın diğer kutsal şehri yakındaki Medine de Yezid'e isyan ettikten sonra Emevi hükümdarı Arabistan'a boyun eğdirmek için bir ordu gönderdi. Emevi ordusu Medinelileri yenip şehri ele geçirdi, ancak Mekke bir ay süren kuşatmaya direndi ve bu sırada Kâbe yangınla hasar gördü. Yezid'in ani ölüm haberinin gelmesiyle kuşatma sona erdi. Emevi komutanı Husayn bin Nümeyr, İbnü'l-Zübeyr'i kendisiyle birlikte Suriye'ye dönmesi ve Halife olarak tanınması için boşuna ikna etmeye çalıştıktan sonra, güçleriyle birlikte ayrıldı. İbnü'l-Zübeyr, iç savaş boyunca Mekke'de kaldı, ancak yine de kısa süre sonra Müslüman dünyasının çoğunda Halife olarak kabul edildi. 692 yılına kadar Emeviler, Mekke'yi yeniden kuşatıp ele geçirerek iç savaşı sona erdiren başka bir ordu gönderebildiler.