İçeriğe atla

Alkış (Roma)

Alkış (Latince: Ovatio, Latince bir kelime olan ovare'den (sevinmek) gelmekteydi.) Roma zaferinin bir çeşidiydi. Bir ulus veya devlet düzeyinde olmayan düşmanlara karşı bir zafer kazanıldığında yani düşmanın Roma'dan aşağı olduğu düşünüldüğünde (örneğin, köleler, korsanlar); alkış tutulurdu. Aynı zamanda bir savaşta ordu için çok az veya hiç tehlike olmadan bir zafer kazanıldığında da alkış töreni yapılırdı.[1]

Alkışlanan general, Roma zaferi töreni yapan diğer generallerin yaptığı gibi iki beyaz atın çektiği bir savaş arabası olan biga üzerinde şehre girmezdi. Bunun yerine bir magistra kıyafeti olan toga praetexta giyerek at sırtında şehre girerdi.[2]

Onurlandırılan general ayrıca genelde alnına defne çelengi yerine mersin çelengi (Venüs için kutsal) takardı. Roma Senatosu generalden önce gelmedi ve askerler genellikle geçit törenine katılmazdı.

Belki de tarihteki en ünlü alkış, Marcus Licinius Crassus'un Üçüncü Köle Savaşı'ndaki zaferinden sonra onurlandırıldığı alkıştır.

Alkışlananlar

Cumhuriyet döneminde bilinen 23 alkış vardı.[3]

  • MÖ 503 – Publius Postumius Tubertus (Sabinlere karşı)[4]
  • MÖ 487 – Gaius Aquillius Tuscus[5]
  • MÖ 474 – Gnaeus Manlius Vulso [6]
  • MÖ 462 – T. Veturius Geminus Cicurinus
  • MÖ 421 – Cn. Fabius Vibulanus[7]
  • MÖ 410 – C. Valerius Potitus Volusus[8]
  • MÖ 390 – Marcus Manlius Capitolinus[9]
  • MÖ 360 – Marcus Fabius Ambustus
  • 290 veya 289 – Manius Curius Dentatus[10]
  • MÖ 211 – M. Claudius Marcellus[11]
  • MÖ 207 – Gaius Claudius Nero[12]
  • MÖ 200 – Lucius Cornelius Lentulus[13]
  • MÖ 196 – Yn. Cornelius Blasius
  • MÖ 195 – M. Helvius
  • MÖ 191 – Marcus Fulvius Nobilior
  • MÖ 185 – Lucius Manlius Acidinus Fulvianus[14]
  • 182 – A. Terentius Varro[15]
  • MÖ 174 – Ap. Claudius Centho
  • MÖ 132 – Marcus Perperna[16]
  • MÖ 99 – Manius Aquilius
  • MÖ 71 – M. Licinius Crassus[17]
  • MÖ 44 – Jül Sezar
  • MÖ 40 – Augustus
  • MÖ 40 – Marcus Antonius
  • MÖ 36 – Augustus

Notlar

  1. ^ The Military Decorations of the Roman Army. Berkeley: University of California Press. 1981. ss. 104-105. ISBN 978-0-520-04499-9. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2011. 
  2. ^ Augustus: First Emperor of Rome (İngilizce). Yale University Press. 28 Ağustos 2014. s. 121. ISBN 978-0-300-21666-0. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2021. 
  3. ^ G. Rohde. Ovatio, RE XVIII, 1939, p. 1890-1903
  4. ^ Pliny the Elder, Naturalis Historia 15:38 24 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic pp. 19-20 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ "Fasti Triumphales". 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2021. 
  7. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic pp. 69-70 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 77 30 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 92 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic pp. 183-184 28 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  11. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic pp. 273-274 28 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  12. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 294 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  13. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 324 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  14. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 373 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ T. Robert S. Broughton. The magistrates of the Roman Republic p. 383 29 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ Florus, Epitome of Roman History, book 2:7-8
  17. ^ Plutarch, The Life of Crassus 11:8 10 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  18. ^ Lendering, Jona, Arch of Drusus 8 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  19. ^ Suetonius, The Life of Tiberius 9 1 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  20. ^ Alan K. Bowman, Edward Champlin, Andrew Lintott. The Cambridge Ancient History: The Augustan Empire, 43 B.C. – A.D. 69, p. 554
  21. ^ Suetonius, The Life of Caligula 49 13 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  22. ^ Tacitus, "Annales" (xiii.32)
  23. ^ Alan K. Bowman, Edward Champlin, Andrew Lintott. The Cambridge Ancient History: The Augustan Empire, 43 B.C. – A.D. 69, p. 224
  24. ^ John Donahue, Titus Flavius Domitianus (A.D. 81-96) 3 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Spartaküs</span>

Spartaküs, Roma Cumhuriyeti'nde Trakyalı bir gladyatördür. MÖ 73 - MÖ 71 Spartaküs Galyalılar Crixus, Oenomayus ve Gannicus ile birlikte Üçüncü Köle Savaşı'nın kaçak köle liderlerinden biridir. Üçüncü Köle Savaşı Roma Cumhuriyeti'nin karşılaştığı büyük çaplı köle savaşları arasında yer alır. Küçük savaşları ötesinde Spartaküs hakkında bilinen ve tarihsel söylentileri kalan veriler bazen çelişkili ve güvenilir olmayabilir. Fakat elimizdeki bütün kaynaklar Spartaküs'ün eski bir gladyatör ve başarılı bir askeri lider olduğunu doğrulamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti</span> Antik Romanın cumhuriyetle yönetildiği dönem

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

<span class="mw-page-title-main">Tiberius</span> İkinci Roma imparatoru

Tiberius Caesar Augustus, doğumda; Tiberius Claudius Nero, Augustus'un 14 yılında ölümünün ardından Roma İmparatorluğu tahtına çıkan ikinci Roma imparatoru. Tiberius Claudius Nero ve Livia Drusilla'nın oğlu olan Tiberius doğuştan Claudius ailesinin mensubuydu. Annesi, babasından boşanarak MÖ 39 yılında Augustus ile yeniden evlenmiştir. Tiberius, sonradan Augustus'un kızı ve üvey kız kardeşi Yaşlı Julia ile evlenmiş ve ardından Augustus tarafından evlat edinilerek Julius ailesi mensubu olmuştur. Tiberius'un ardından gelen imparatorlar bu iki aile arasındaki karışımı gelecek 40 yıl boyunca devam ettirmişler, tarihçiler de bu hanedanı Julio-Claudian hanedanı olarak adlandırmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Licinius Crassus</span>

Marcus Licinius Crassus, Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşümünde anahtar rol oynayan Romalı general ve politikacı. Crassus kariyerine Gaius Marius ve Lucius Cornelius Sulla arasındaki iç savaş sırasında askeri komutan olarak başladı. Crassus'un bu savaşa girişi onun şöhretini arttırdı. Sulla'nın büyük takdirini topladı. Sulla'nın, Marius'un adamlarının mallarına el koyup sonra bu malları kendi adamlarına ucuz fiyata satmasıyla, ucuz fiyata aldığı gayrimenkulleri büyük fiyatlara satarak büyük bir servet biriktirdi. Bu nedenle zaman zaman "Roma'nın en zengin adamı" olarak da adlandırılırdı. Crassus, MÖ 71 yılında Spartacus liderliğindeki köle isyanını bastırdı ve yakalanan binlerce isyancıyı yol boyunca çarmıha gerdirdi. Jül Sezar ve Pompey ile Birinci Triumvirate olarak bilinen gizli anlaşmayı yaptı.

Vipsania Agrippina, Marcus Vipsanius Agrippa'ın ilk karısı Pomponia Caecilia Attica'dan olan kızı ve Cicero'nun arkadaşı ve savaşçı Titus Pomponius Atticus'un torunudur. Babaannesi Marcus Licinius Crassus'un soyundan gelir. Evliliğinden dolayı Quintus Tullius Cicero'nun büyük yeğenidir.

Küçük Antonia, Genç Antonia ya da Antonia Minor ya da basitçe Antonia olarak da bilinir.Antonia, en dikkat çekici Romalı kadınlardan birisidir. Güzelliği ve fazileti her zaman takdir edilmiştir. Genç Octavia ve Marcus Antonius'un en küçük kızıdır ve aynı zamanda annesinin erkek kardeşi ve ilk Roma İmparatoru Augustus'un en sevdiği yeğenidir.

<span class="mw-page-title-main">Tribunus militum consulari potestate</span> Sınıf çatışmaları sırasında Konsüler güce sahip olarak seçilen tribünler için kullanılan unvan

Konsüler tribün ya da Tribuni militum consulari potestate, Roma Cumhuriyeti'nde, Patriciler ve Plebler arasında MÖ 444 yılında başlayan ve ardından önce MÖ 408'den MÖ 394'e, sonra MÖ 391'de yeniden başlayıp MÖ 367'ye kadar süren sınıf çatışmaları sırasında Konsüler güce sahip olarak seçilen tribünler için kullanılan unvan.

Aufidia ya da Alfidia, Romalı kadın. Aufidia, Romalı magistra Marcus Aufidius Lurco'nun kızıdır ancak annesinin adı bilinmez. Roma Cumhuriyeti ve Roma İmparatorluğu boyunca etkili olmuş Pleb kökenli, Konsüler sınıfına yükselme başarısı göstermiş bir aile olan Aufidius ailesine mensuptur. Babası Fundi kökenlidir.

Marcus Livius Drusus Claudianus, Roma Cumhuriyeti'nin sonlarına doğru Senatör olarak görev yapmış olan Roma soylusu. Marcus, Appius Claudius Pulcher adıyla doğmuştur. Patrici sınıfından gelen Cladius ailesine mensuptur. Suetonius'a göre, Marcus doğrudan konsül ve censor Appius Claudius Caecus'un soyundan gelir.

<span class="mw-page-title-main">Roma konsülleri listesi</span> Wikimedia liste maddesi

Bu liste, Roma Cumhuriyeti'nin başlangıcından, unvanın İmparatorluk dönemindeki en son kullanımına kadar, konsüllerin yerine atanan Cumhuriyet magistrates ile birlikte görev yaptığı ya da sınırlı bir süre için konsolosluk yetkisini devretti bilinen konsüllerin bir listesidir.

Gaius Fannius Strabo, MÖ 122 yılında konsül seçilen ve Gaius Gracchus'un başlıca muhaliflerinden biri olan Romalı cumhuriyetçi bir politikacı idi. Aynı zamanda Scipio Çemberi üyesiydi.

Gnaeus Tremellius Scrofa, Geç Cumhuriyet döneminin Romalı bir senatörüydü. Özellikle Marcus Terentius Varro'nun De re rustica adlı eserinde bahsi geçmektedir.

Lucius Marcius Censorinus, MÖ 39'da İkinci Triumvirlik döneminde Roma Cumhuriyeti'nin bir konsülüydü. O ve meslektaşı Gaius Calvisius Sabinus, Jül Sezar MÖ 44'te Mart ayında suikasta kurban gittiğinde onu savunmaya çalışan tek iki senatördü ve triumvirlik altındaki konsüllükleri sadakatlerinin tanınmasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Lucius Cornelius Scipio Asiaticus</span>

Lucius Cornelius Scipio Asiaticus Roma Cumhuriyeti'nin bir generali ve devlet adamıydı. Publius Cornelius Scipio'nun oğlu ve Scipio Africanus'un küçük erkek kardeşiydi. MÖ 190'da konsül seçildi ve o yıl sonrasında Roma kuvvetlerini Magnesia Savaşı'nda zafere taşıdı.

Lucius Caecilius Metellus Denter, MÖ 284'te konsül ve sonraki yıl praetor oldu. Bu görevle Senonlara karşı savaşta öldü ve yerine Manius Curius Dentatus geçti.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Atilius Regulus (MÖ 267 konsülü)</span>

Marcus Atilius Regulus MÖ 267 ve 255 yıllarında Roma Cumhuriyeti'nin konsülü olan Romalı bir devlet adamı ve generaldi. Kariyerinin çoğu Birinci Pön Savaşı sırasında Kartacalılarla savaşarak geçti. MÖ 256 yılında, o ve Lucius Manlius Vulso Longus, Ecnomus Burnu açıklarındaki büyük deniz savaşında Kartacalıları yendi; daha sonra Afrika üzerine olan Roma seferine önderlik etti, ancak MÖ 255 baharında Bagradas Nehri'nde yenildi. Yakalandı ve olasılıkla eceliyle öldü.

Quintus Marcius Crispus, geç Cumhuriyetin iç savaşları sırasında Jül Sezar'ın emrinde görev yapmış Romalı bir senatör ve subaydı.

Gaius Julius Iullus, MÖ 447'de ve yeniden 435'te konsül oldu.

Aulus Manlius Capitolinus, Roma Cumhuriyeti'nin bir politikacısı ve Marcus Manlius Capitolinus'un kardeşiydi. MÖ 389, 385, 383 ve 370'de konsüllük yetkisine sahip bir Askeri Tribündü. 389 tribünlüğü sırasında, Battle ad Maecium sırasında Roma'yı koruyan diktatör Marcus Furius Camillus'un emrinde görev yaptı. 385'teki bir sonraki tribünlüğü, Hernikler ve diğer Latinlerin yardım ettiği Volsklar ile savaşarak geçti. 383'teki üçüncü tribünlüğünde, Lanuvium ve Latium'daki diğer isyancı şehirlerin katıldığı Volsklar ile tekrar savaştı. MÖ 370'deki tribünlüğü sırasında, Manlius ve konsül tribün arkadaşları Velitrae'deki kolonistleri Tusculum'dan sürdüler ve daha sonra Velitrae'yi kuşattılar.

Gaius Livius Salinator M.Ö. 188 yılında Romalı bir konsül ve Antakya savaşı sırasında savaşan generaldir.