İçeriğe atla

Alime Abdenanova

Alime Abdenanova
DoğumAlime Borasanov
4 Ocak 1924
Kerch, Kırım Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti
Ölüm5 Nisan 1944
Simferopol, Kırım
Bağlılığı Sovyetler Birliği
Branşı Kızıl Ordu (Askeri istihbarat)
Hizmet yılları1943—1944
RütbesiKızıl Ordu
Çatışma/savaşlarıDoğu Cephesi (II. Dünya Savaşı) (ölü)
ÖdülleriRusya Federasyonu Kahramanı
Kızıl Bayrak Nişanı

Alime Seitosmanovna Abdenanova (d. 4 Ocak 1924 - ö. 5 Nisan 1944) - II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da Kırım Tatar izcisi olarak bulundu.

Hayatı

1943'te Almanların Kırım işgali başladıktan sonra, Kerç Yarımadası'ndaki Alman ve Romen birliklerinin konumları hakkında istihbarat çalışmalarında keşif ekibine liderlik etti. Bu faaliyetleri sayesinde sonradan Kızıl Bayrak Nişanı ile ödüllendirildi. Ancak izci grubu, Şubat ayında Almanlar tarafından tutuklandı ve Abdenanova bir aydan fazla süreyle işkence gördü. Fakat tutsak edenlere herhangi bir bilgi vermedi. Yirmi yaşında, 5 Nisan 1944'te Simferopol'da idam edildi. 1 Eylül 2014 tarihinde Vladimir Putin'in kararnamesiyle ölümünden sonra Rusya Federasyonu Kahramanı ilan edildi ve bu unvanı alan onaltıncı kadın oldu. Ayrıca unvan ilk kez bir Kırım Tatarına verilmiş oldu.

İlk yılları

Alime, 4 Ocak 1924'te Kerç'te Kırım Tatar bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Annesi Meselme, Mayak-Salyn'de büyük bir ailede doğmuş ve on yedi yaşında evlenene kadar yoksulluk içinde büyümüştü. Babası Seyit Osman, Kerç'teki Metalurji Fabrikası'nda çalışmıştır. 1926'da Alime'nin kız kardeşi Azife, ardından 1929'da en küçük kız kardeşi Feruza doğdu. 1930'da annesinin ve 1931'de babasının ölümünden sonra Alime ve kız kardeşleri büyükanneleri ile Jermai-Kashik'te yaşadılar ve Abdenanova soyadını aldılar.[1][2]

Yedi yıllık ortaokulu onur derecesiyle tamamladıktan sonra sekreter olarak çalışmaya başladı. 1940'ta Komsomol'a üye oldu. Haziran 1941'de Almanya'nın Sovyetler Birliği'ni işgalinden sonra, Kızıl Ordu'ya katılmak için birkaç kez başvurdu, ancak her seferinde Leninsky Bölge Yürütme Komitesi üyesi olduğu gerekçesiyle reddedildi. 16 Kasım 1941'de komite Kerch'e ve daha sonra Temryuk'a taşındı. Sonrasında tıp kurslarına kaydoldu ve ardından Krasnodar'da bir hastaneye atandı.[3]

İzci lideri olarak faaliyetler

Sovyet birlikleri, Kursk Muharebesini ve Novorossiysk-Taman Harekâtı'nda daha önce Wehrmacht tarafından kontrol edilen bölgeyi geri kazandıktan sonra , Kızıl Ordu, Kırım'ı geri almak için bir saldırı başlatmayı planladı. Bu saldırıyı gerçekleştirmek için, Deniz Kuvvetleri İstihbarat Genelkurmay Başkan Yardımcısı Tümgeneral Nikolai Trusov, keşif birliklerinin geri çekilen Mihver kuvvetlerinin arkasına gönderilmesini emretti. İki izci ve sabotaj konusunda eğitilmiş altı ajandan oluşan ve Stary Krym şehrine konuşlandırılan "Bast" isimli keşif grubu oluşturuldu. Bu ekip Kızıl Ordu'ya 300'den fazla istihbarat raporu gönderdi. Bununla birlikte, sekiz kişilik ağ, tüm bölgeyi izleyemedi ve Naziler tarafından gözlenmeye başladılar. Trusov bunun üzerine yarımadaya ikinci bir keşif grubu göndermeye karar verdi ve Abdenanova da bu görev için gönüllü oldu. Krasnodar'daki askeri istihbarat eğitim okuluna başlayarak görevine hazırlandı. Bu okulda uçaktan paraşütle atlamayı ve casusluk faaliyetlerini öğrendi.[4][5][6]

2 Ekim 1943 gecesinde Abdenanova, telsiz operatörü Larisa Gulyachenko ile Dzermai-Kashik köyü üzerinde bir Po-2'den paraşütle atladı. Abdenanova hedefin biraz dışına indi ve bu esnada bacağını da yaraladı ama büyükannesinin evine ulaşmayı başardı. Orada Abdenanova "Sofia" takma adıyla çalışmaya başladı. Ekip arkadaşı Gulyachenko ise "Stasya" ve "Proud" adlarını kullandı. Kızıl Ordu'nun talep ettiği bilgileri toplamak için amcası Abdurakyiy Bolatov, öğretmen Nechipa Batalova, Sefidin ve Dzhevat Menanov, Vaspie Ajibaeva, Khairla Mambejanov ve Battal Battalov'dan oluşan küçük bir keşif grubu kurdu. Gözcülere yerel demiryolunun sürekli izlenmesi, düşman birliklerinin hareketinin tam olarak belirlenmesi, bölgedeki garnizonlarla ilgili verilerin toplanması ve bölgedeki düşman birimlerinin konuşlanma yapısını içeren görevler verildi. Dzermai-Kashik'teki operasyonun başlangıcından 19 Ekim'e kadar, Kızıl Ordu'ya haftada iki olarak belirlenmesine karşın 16 rapor gönderildi. Toplamda örgüt 80'den fazla istihbarat raporu gönderdi ve Alman birliklerine oldukça fazla kayıp verdirilmesine katkıda bulundu.[1][4][7]

13 Aralık 1943'te Kuzey Kafkasya Cephesi karargahındaki ikinci keşif departmanı başkanı Binbaşı Athekhovsky, Kızıl Bayrak Nişanı için Abdenanova ve Gulyachenko'yu aday gösterdi. Tümgeneral Nikolai Trusov da adaylıkları destekledi ve 5 Ocak 1944'te Primorsky Ordusu konseyi adaylığı onayladı. Ancak Abdenanova o sırada işgal bölgesinde olduğundan ödülü şahsen alamadı. Madalyası 9 Mayıs 1992'de kız kardeşi Feruza'ya törenle teslim edilinceye kadar Moskova'da bir depoda tutuldu. Sonrasında Lenino müzesinde sergilenmeye başladı.[8]

Esaret ve ölüm

Ocak ve Şubat 1944'te Abdenanova, Kızıl Ordu'ya 42 istihbarat raporu gönderdi. Ancak 11 Şubat'ta telsizindeki piller bitti ve yerel partizan Aleksander Pavlenko'dan yeni bir pil seti istedi. Pil setini sağladıktan sonra Pavlenko Almanlar tarafından tutuklandı. O zamanlar Almanlar, Kerç izci topluluklarının varlığından şüpheleniyorlardı ve bir radyo frekansı bulucu kullanılarak yerlerini tespit ettiler. 25 Şubat gecesi geç saatlerde Naziler, Sefidin ve Dzhevat Menanov'un evine baskın düzenlediler ve Abdenanova ve Gulyachenko dahil olmak üzere birçok izci tutuklandı. Radyo vericisi ahırın içine gizlenmişti ama hemen bulundu. Hapishanede, Abdenanova'nın beraberindeki izcilerden hiçbiri, Almanlara işkence altında bile herhangi bir askeri bilgi vermedi ve çoğu 9 Mart'ta Agarmysh Dağı'nda idam ediledi. Vaspie Ajibaeva, idamdan önce hapishanede işkenceden öldü. Nechipa Batalova hapishane bahçesinde öldürüldü. Kırım partizanlarının işkencesine uğrayan radyo operatörü Larisa Gulyachenko, Nazilerle işbirliği yapmayı kabul etti ve telsizin ahırda gizlendiğini itiraf etti. Ancak Abdenanova, Nazilere herhangi bir bilgi vermeyi reddetti ve bunun için ağır işkence gördü. Nazi yanlısı Ruslar da bu işkenceye katıldı ve tırnaklarını sökmeye, kollarını ve bacaklarını kırmaya, dondurucu suyla ıslatmaya ve yüzünün yaralamaya başladı. İşkenceye ve uzun süren sorgulamalara rağmen herhangi bir bilgi vermedi. 27 Mart'ta partizanlar Stary Krym'deki hapishaneye baskın düzenledi ve birçok mahkûmu serbest bıraktılar. Ancak Abdenanova 3 Nisan'da Simferopol'deki başka bir hapishaneye gönderilmiş olduğu için bulamadı. 5 Nisan 1944'te Gestapo tarafından vuruldu ve bilinmeyen bir yere gömüldü.[1][3][9][10]

Onurlar ve miras

Kırım Cumhuriyeti Başkanı Sergei Aksyonov, özel bir unvanın - Altın Yıldız madalyası ve Rusya Federasyonu Kahramanı unvanının takdim belgesi - devredildiği törene katıldı

Sovyetler Nisan 1944'te Kırım'ın kontrolünü yeniden ele geçirdikten sonra, Kızıl Ordu subayları Alime'nin ailesini ziyaret etti ve cesaretini överek eylemlerinin unutulmayacağını belirtti.[11] Ancak 18 Mayıs'ta Kırım Tatarlarının Orta Asya'ya sürgün edilmesiyle beraber Alime'nin hayatta kalan aile üyeleri, izcilere yardım eden büyükannesi ve Alman işgali sırasında partizan olan kız kardeşi Azife Özbekistan'a sürüldü. Bu dönemde Sovyet hükûmeti, tüm Kırım Tatarlarını, hatta Kızıl Ordu'da hizmet vermiş olanları bile, toplu olarak hain ilan etmişti. Dolayısıyla Abdenanova'nın Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edilmesini talep eden başvurulardan sonra ona bu unvan verilmemiştir. Sovyet döneminde o yüzden çoğu kişi tarafından yaptıkları bilinmedi.[12] Sovyetler Birliği'nin çöküşünden sonra savaş sırasındaki eylemleri hakkında "Kırım Zoya'sı " [13] diye bir literatür yayınlaması ve 2014'te Kırım'ın Rusya tarafından ilhak edilmesinden sonra, 1 Eylül'de gecikmeli olarak Rusya Federasyonu Kahramanı ilan edildi. 2014.[10]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Bekirova. "Легендарная Алиме". Крым.Реалии (Rusça). 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2018. 
  2. ^ "Сильнее "Геркулеса"". redstar.ru (Rusça). 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  3. ^ a b ""Софие" против Канариса. Она сражалась за СССР, а стала Героем России". www.aif.ru. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  4. ^ a b "Крымчанка Алиме Абденанова - Герой России. Биография". РИА Новости Крым (Rusça). 19 Ekim 2015. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2018. 
  5. ^ "Крымский резидент: как 19-летняя разведчица оставалась неуловимой в тылу фашистов". Телеканал «Звезда» (Rusça). 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  6. ^ Bekirova. "Заложники войны: оккупация Крыма (1941-1944)". Крым.Реалии (Rusça). 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  7. ^ "Герой России — разведчица Алиме". crimiz.ru (Rusça). 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  8. ^ "Орден Красного Знамени Абденановой хранится в Москве - семья". РИА Новости Крым (Rusça). 20 Ekim 2015. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  9. ^ "Алиме Абденнанова достойна памятника, - Каджаметова". QHA (Rusça). 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  10. ^ a b "Абденанова Алиме Сеит-Османовна". warheroes.ru. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  11. ^ Melnikova (26 Şubat 2015). "Центр! Крым на связи!". «Комсомольской правды» (Rusça). 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  12. ^ "Автор книги "Крымская легенда": разведгруппа "Дея" была уникальна". РИА Новости Крым (Rusça). 21 Ekim 2015. 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  13. ^ "Подвиг разведчицы". portal-kultura.ru (Rusça). 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Akmescit</span>

Akmescit veya Simferopol, Ukrayna'ya bağlı Kırım Özerk Cumhuriyeti'nin de jure başkentidir. Kırım konusunda, Ukrayna ile Rusya arasında toprak anlaşmazlığı söz konusudur. Bu anlaşmazlık sonucunda Rusya, Kırım'ı ilhak etmiştir. İlhak edilişinden sonra Rusya Federasyonu'na bağlı Kırım Cumhuriyeti'nin, de facto başkenti olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatarcası</span> Türk dillerinin Kıpçak koluna ait bir dil

Kırım Tatarcası ya da Kırımca, Türk dillerinin Kıpçak koluna ait bir dildir. Ancak bazı Oğuz grubuna ait özelliklere de sahiptir. Romanya'nın Dobruca yöresinde konuşulan şekline Dobruca Tatarcası adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Mehdi Hüseyinzade</span>

Mehdi Hüseyinzade, II. Dünya Savaşı'nda Kızıl Ordu subayı, Sovyet Azerbaycan gerillası, istihbaratçı ve ressam.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatar Sürgünü</span> Kırım Tatar soykırımı

Kırım Tatar Sürgünü veya Kırım Tatar Soykırımı, Sovyet hükûmeti tarafından yürütülen ve Josef Stalin adına hareket eden NKVD Başkanı Lavrenti Beriya tarafından organize edilen 18-20 Mayıs 1944'te en az 191.044 Kırım Tatarının etnik temizliği ve kültürel soykırımıdır. NKVD üç gün içinde çoğunlukla kadınları, çocukları, yaşlıları, hatta komünistleri ve Kızıl Ordu üyelerini, bin kilometre uzaklıktaki Özbek SSC'ye sınır dışı etmek için sığır trenlerini kullandı. Kırım Tatarları, Stalin'in Sovyetler Birliği'ndeki nüfus transferi politikası tarafından kapsanan birkaç etnik gruptan biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Özerk Cumhuriyeti</span> Ukrayna yasalarına göre Kırım Anayasası tarafından yönetilen özerk bir cumhuriyet

Kırım Özerk Cumhuriyeti,, Ukrayna'nın özerk cumhuriyeti. Sovyetler Birliği döneminde varlık gösteren Kırım Oblastı ile aynı sınırlara sahiptir. Kırım Oblastı 1954'te Rusya SFSC'den Ukrayna SSC'ye geçti. 20 Ocak 1991'deki referandumdan sonra Ukrayna SSC içerisinde bir özerk cumhuriyet hâlini aldı. Sovyetler Birliği dağıldığında ve Ukrayna bağımsızlığını elde ettiğinde, Kırım yeni kurulan Ukrayna'nın parçası olarak kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Kırım</span> Karadenizdeki bir yarımada

Kırım, Doğu Avrupa'da, Karadeniz'in kuzey kıyısında yer alan ve Karadeniz ile Azak Denizi tarafından çevrelenen Ukrayna’da bulunan bir yarımada. Ukrayna'nın Herson Oblastı'nın güneyinde ve Rusya'nın Kuban bölgesinin batısında bulunmaktadır. Perekop Kıstağı ile Herson Oblastı'na bağlanmaktadır ve Kerç Boğazı ile Kuban'dan ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ahtem Seitablayev</span>

Akhtem Seitablayev, Özbekistan doğumlu, Ukrayna'da bulunan Kırım-Tatar oyuncu, senarist ve sinema yönetmenidir. 2013'te Haytarma ve 2017'de Another's Prayer dahil olmak üzere birkaç yüksek profilli filmin yönetmenidir . Rusya Federasyonu tarafından Kırım'ın ilhakına karşı olduğunu belirtti. Önde gelen birkaç Kırım Tatarının kaderleriyle ilgili filmleri Ukrayna ve Avrupa'da övgüyle karşılandı ancak Rus haber bültenlerince eleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği'nde Kırım Tatarları</span> Sovyetler Birliği sınırları içerisinde içinde yaşayan Kırım Tatarı kişi veya grupları betimler.

Sovyetler Birliği'nde Kırım Tatarları, Sovyetler Birliği sınırları içerisinde içinde yaşayan Kırım Tatarı kişi veya grupları betimler.

<span class="mw-page-title-main">Teyfuk Abdul</span>

Teyfuk Amitoviç Abdul, II. Dünya Savaşı sırasında 175. Muhafız Tüfek Alayı'nın 2. taburunun komutanı olarak görev yapan Sovyetler Birliği Kahramanı madalyalı Kırım Tatarı asker.

<span class="mw-page-title-main">Gulnara Bekirova</span>

Gulnara Tasimovna Bekirova Kırım Tatar tarihçisi, yazar ve PEN International üyesidir. Tarihçi olarak yaptığı desteklerle " Haytarma " filminin yapım sürecinde danışmanlık yaptı. Yazar kimliğiyle, sınır dışı edilen Kırım Tatarlarının diğer etnik gruplar arasındaki ilişkileri ve Sovyet, Ukrayna ve Rusya yönetimi altındaki yaşamları hakkında çok sayıda makale ve kitap yazdı. Rus ders kitaplarını, Kırım Tatarlarını alt sınıf olarak tasvir ettiği ve Sovyet döneminde Kırım Tatarlarını düşman olarak klişelendirilmesini desteklediği için eleştirdi. RadioFreeEurope için, Kırım'daki mevcut durumun yanı sıra Kırım Tatarlarının Kızıl Ordu ve Kırım Tatar sivil haklar hareketlerindeki rolleri hakkında makaleler yazdı.

Üzeir Abduramanoviç Abduramanov, Alman-Sovyet Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da bir kazıcıydı. Ağır düşman ateşi altında ve buzlu suyla örtülü Soj Nehri boyunca askerlerin güvenli bir şekilde nakledilmesini sağladıktan sonra, 15 Ocak 1944'te Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edildi. Tüm savaş boyunca Kızıl Ordu'da görev yapmış olmasına ve cesaretinin tanınmasına rağmen, Kırım Tatarı etnik kökeninden dolayı 1945'te Özbekistan'a sınır dışı edildi. Tüm ailesi de 1944 tehcirinde sürgüne gönderildi.

Emir Üsein Çalbaş, Kırım Tatarı uçan ası, filo komutanı, test pilotu ve Ahmet Han Sultan'ın arkadaşıydı. İki kez Sovyetler Birliği Kahramanı nişanını almaya aday gösterildi, ancak alamadı.

<span class="mw-page-title-main">Abduraim Reşidov</span>

Abduraim İsmailoviç Reşidov, SSCB'de Büyük Vatanseverlik Savaşı olarak bilinen II.Dünya Savaşı sırasında Sovyet Hava Kuvvetlerinin 162. Muhafız Bombardıman Havacılık Alayı komutan yardımcısıydı. 1945'te Binbaşı rütbesini korurken, savaş sırasında Pe-2'deki ilk 166 görevi için Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edildi. Savaştan sonra, Kırım Tatarı sivil haklar hareketine yoğun bir şekilde dahil oldu ve hükûmete, geri dönüş hakkını reddetmeye devam ederlerse alenen kendi kendini feda edeceğine dair yemin etti.

Cevdet Umeroviç Dermendzi, Kızıl Ordu'da Kırım Tatarı kökenli yüzbaşı rütbeli bir tabur komutanıdır. Birliğine ilk kez komuta etmeye başladığında, çıkarma grubuyla Dinyeper nehrini ikinci geçişi sırasında gösterdiği cesaretten dolayı Sovyetler Birliği Kahramanı unvanına aday gösterildi, ancak yalnızca Lenin Nişanı ile ödüllendirildi.

<span class="mw-page-title-main">Seitnebi Abduramanov</span> Kırım Tatarı asıllı Sovyet asker

Seitnebi Abduramanov Kırım Tatarı asıllı Sovyet asker. II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da 1. sınıf Şeref Nişanı ile ödüllendirilen genç bir müfreze komutanıydı. Ancak, savaşın bitiminden kısa bir süre sonra ordudan terhis olan Abduramanov, daha sonra Kırım Tatar etnik kökeni nedeniyle Özbekistan'a sürgüne gönderildi ve yıllarca kendisine tevcih edilen ödülden bihaber yaşadı.

İsmail Bulatov, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da görev yapan Kırım Tatar generaliydi. Çatışmanın başlangıcında yarbay olan rütbesi yükseltilerek tümgeneralliğe terfi ettirildi ve Berlin üzerinden birlikleri yönettiği 21. Ordu'nun komutan yardımcısı oldu. Savaştan sonra sağlığı nedeniyle ordudan istifa etmek zorunda kalmış ve uzun süre askerlik yapmasına rağmen Kırım'a bir daha dönememiş, hayatının geri kalanını Odessa'da geçirmiştir. Kardeşi Zekeri Bulatov da askerlik hizmeti sayesinde 1944'te sınır dışı edilmekten kurtuldu, ancak savaştan sonra Kırım'da ikamet edemedi ve Kattakurgan'da yaşadı.

Ömer Akmolla Adamanov, Kızıl Ordu'da partizan müfreze lideri olan bir Kırım Tatar askeriydi. II. Dünya Savaşı sırasında Polonya direnişini örgütledi. Savaşta yaralandıktan ve Almanlar tarafından esir alındıktan sonra, Nazi işgali altındaki Polonya'da bulunan bir savaş esiri kampına gönderildi, ancak daha sonra kamptan kaçtı ve komünist yeraltı örgütü Gwardia Ludowa'nın partizan bir müfrezesinin örgütlenmesine yardım etti.

Saide Arifova, İkinci Dünya Savaşı sırasında Nazilerden ve NKVD'den en az 74 Yahudi çocuğu kurtaran Bahçesaray, Kırım'lı Kırım Tatarı kadındır.

Abdulla Dagci, İkinci Dünya Savaşı sırasında Simferopol şehri civarında bulunan bir Kırım Tatar Sovyet partizan komutanıydı. Hem Simferopol direnişini hem de etnik Kırım Tatarları arasındaki direnişi örgütlemekten sorumlu olan Dağcı, Temmuz 1943'te Almanlar tarafından yakalandı ve idam edildi. Ölümünün ardından iki kez Sovyetler Birliği Kahramanı unvanına aday gösterildi, ancak her iki adaylık da Sovyet hükûmeti tarafından kabul edilmedi.

Leonid (Nasibulla) Abibulaeviç Velilayev, İkinci Dünya Savaşı'ndaki cesareti için 1. sınıf Şeref Nişanı ile ödüllendirilen Kızıl Ordu'da görevli bir Kırım Tatar'ı askeriydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.