İçeriğe atla

Alfonso Ferrero La Marmora

Alfonso Ferrero La Marmora
6. İtalya Başbakanı
Görev süresi
28 Eylül 1864 - 20 Haziran 1866
Yerine geldiğiMarco Minghetti
Yerine gelenBettino Ricasoli
Sardinya Başbakanı
Görev süresi
19 Temmuz 1859 - 21 Ocak 1860
Yerine geldiğiCamillo Benso
Yerine gelenCavour kontu
Kişisel bilgiler
Doğum 18 Kasım 1804(1804-11-18)
Turin, Fransız İmparatorluğu
Ölüm 5 Ocak 1878 (73 yaşında)
Floransa, İtalya Krallığı
Milliyeti İtalyan
Partisi Tarihsel Sağ (it)
Askerî Hizmeti
Bağlılığı Sardinya
 İtalya
Branşıİtalya Krallığı İtalyan Kraliyet Ordusu
Hizmet yılları1823–1866
Çatışma/savaşlarıBirinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı
Kırım Savaşı
İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı
Eşkıyalık
Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı

Alfonso Ferrero La Marmora (İtalyanca telaffuz: [alˈfɔnso la ˈmarmora]); 18 Kasım 1804 - 5 Ocak 1878) İtalyan general ve devlet adamıydı. Ağabeyleri arasında asker ve doğa bilimci Alberto della Marmora ve İtalyan ordusunun şu anda Bersaglieri olarak adlandırılan kolunun kurucusu Alessandro Ferrero La Marmora bulunmaktadır.

Hayatı

Torino'da doğdu, 1823'te Sardunya ordusuna girdi ve Mart 1848'de yüzbaşı rütbesindeyken Peschiera kuşatmasında üstün başarı göstererek binbaşı rütbesini aldı. 5 Ağustos 1848'de Sardunyalı Carlo Alberto'yu Milano'daki devrimci çetenin elinden kurtardı ve Ekim ayında generalliğe terfi ederek Savaş Bakanı olarak atandı. 1849'da Cenova isyanını bastırdıktan sonra, Kasım 1849'da tekrar savaş bakanlığı görevini üstlendi ve Kırım Savaşı dönemi hariç (Sivastopol Kuşatması ve Çernaya Nehri Muharebesi), 1859'a kadar bu görevi sürdürdü.[1]

Avusturya'ya karşı 1859'da yapılan savaşa katıldı ve aynı yılın Temmuz ayında Cavour'un yerine başbakan oldu. 1860'ta İtalya Krallığı'nın tanınmasını sağlamak üzere Berlin ve Saint Petersburg'a gönderildi ve daha sonra Eylül 1864'te Marco Minghetti'nin yerine başbakan olana kadar Milano valiliği ve Napoli'de kraliyet teğmenliği görevlerinde bulundu. Bu sıfatla, Eylül Konvansiyonu'nun kapsamını, İtalya için Roma'ya sahip olma gibi millî isteklerle tam hareket özgürlüğü talep ettiği bir nota ile değiştirdi; bu belge, Emilio Visconti Venosta'nın 1870'te Roma'nın İtalyan işgalini haklı çıkarırken yararlandığı bir belgedir.[1]

Nisan 1866'da La Marmora, Avusturya-Macaristan'a karşı Prusya ile bir ittifak imzaladı ve Haziran ayında Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nın patlak vermesi üzerine İtalyan Mincio Ordusu'nun komutasını üstlendi.[1] İtalyan üstünlüğüne rağmen 23 Haziran'da gerçekleşen Custoza Muharebesi'ndeki yenilgiden büyük ölçüde sorumlu tutulmaktadır.[2] Kendi arkadaşları hatta diğer yüksek rütbeli generaller tarafından ihanetle, Prusyalılar tarafından da ikiyüzlülükle suçlanınca, kendini savunma amaçlı "Un po' più di luce sugli eventi dell'anno 1866 ("1866'daki olaylara daha fazla ışık tutmak")" başlıklı bir dizi reddiye yayınladı (1873); ancak belge, Almanya'nın devlet sırlarını açık ettiği gerekçesiyle suçlanmasına neden oldu.[1]

1867'de Fransızların Roma'ya harekâtını engellem

ek üzere Paris'e gönderildi ve 1870'te Roma'nın İtalyanlar tarafından işgalinden sonra yeni başkentin kraliyet teğmenliğine atandı. 5 Ocak 1878'de Floransa'da hayatını kaybetti.[1]

Eserleri

  • Un episodio di risorgimento italiano (1875) "(İtalyan Risorgimento'sundan bir kesit)"
  • Il segreto di stato nel governo costituzionale (1877) "(Meşruti yönetimde devlet gizliliği)".

İlgili resimler

  • Garibaldi ve General La Marmora
    Garibaldi ve General La Marmora
  • La Marmora'nın portresi
    La Marmora'nın portresi

Kaynakça

  1. ^ a b c d e  Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "La Marmora, Alfonso Ferrero". Encyclopædia Britannica. 16 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 102.  This cites G. Massani, Il generale Alfonso La Marmora (Milan, 1880)
  2. ^ Quirico, Domenico. "I piemontesi". Generali (İtalyanca). Mondadori. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Giuseppe Verdi</span>

Giuseppe Verdi, 19. yüzyıl İtalyan operası ekolünden gelen en ünlü İtalyan besteci. Tüm dünyada eserleri en çok sahnelenen opera bestecilerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Helmuth Karl Bernhard von Moltke</span> Alman mareşal

Helmuth Karl Bernhard von Moltke, Alman Mareşal. Yeğeni Helmuth Johann Ludwig von Moltke, Generaloberst rütbesiyle 1908-14 yılları arası Alman Ordusu Genelkurmay Başkanı olarak I. Dünya Savaşı'nda da görev aldı.

<span class="mw-page-title-main">Alberto Moravia</span> İtalyan yazar

Alberto Moravia, , İtalya'nın dünyaca ünlü yazar ve şairlerinden.

<span class="mw-page-title-main">Gaetano Donizetti</span>

Domenico Gaetano Maria Donizetti İtalyan opera bestecisi. En ünlü bestesi 1835 yılında bestelediği Lucia di Lammermoor 'dir.

Pozzale Luigi Russo Ödülü, 1948'de Pozzale Komünist Partisi'nce kurulmuştur. Ödül, 1952 yılında seçici kurul üyeliğine çağrılan eleştirmen Luigi Russo'nun katkılarının anısına Pozzale Luigi Russo Ödülü adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dino Risi</span>

Dino Risi,, İtalyan sinema yönetmeni.

<span class="mw-page-title-main">Dante Gabriel Rossetti</span> İngiliz ressam, çizer, çevirmen ve şair

Dante Gabriel Rossetti, İngiliz bir şair, ressam, çizer ve çevirmendir. John Everett Millais ve William Holman Hunt ile birlikte Ön-Raffaeloculuk akımının kurucularındandır..

<span class="mw-page-title-main">Sicilyateyn Kraliyeti</span> Sicilya ve Napoli krallıklarından oluşan devlet (1816-60)

Sicilyateyn Kraliyeti veya İki Sicilya Kraliyeti, Napolyon Savaşları'ndan sonra 8 Aralık 1816 tarihinde güney İtalya'da kurulan bir krallıktı.

<span class="mw-page-title-main">Saverio Mercadante</span> İtalyan muzisyen ve besteci

Saverio Mercadante özellikle romantik dönem opera eserleriyle tanınmış bir İtalyan muzisyen ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Camillo Benso (Cavour kontu)</span> İlk İtalya başbakanı

Camillo Benso, Cavour Kontu, İtalyan devlet adamı. Uluslararası gelişmeler ve devrimci hareketlerden yararlanarak Savoy Hanedanı yönetiminde İtalya'nın siyasi birliğini sağlayan ve yeni krallığın ilk başbakanı olan Piyemonteli muhafazakâr devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">İtalya ve Müttefikler arasında ateşkes</span> 1943te İtalya Krallığı ve Müttefik Devletler arasında imzalanan ateşkes anlaşması

İtalya ve Müttefikler arasında ateşkes, 3 Eylül 1943 tarihinde İtalya Krallığı ile Müttefik Devletler arasında yapılan bir ateşkesti. Ateşkes, Walter Bedell Smith ve Giuseppe Castellano tarafından Sicilya'da Cassibile'deki bir Müttefik askerî kampında imzalandı ve Kral III. Vittorio Emanuele ve İtalya başbakanı Pietro Badoglio tarafından onaylandıktan sonra 8 Eylül'de kamuoyuna açıklandı. Ateşkes, İtalya'nın Müttefikler'e teslim olmasını şart koşmaktaydı.

Gian Mario Bravo, İtalyan tarihçi ve deneme yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Stato da Màr</span> Venedik Cumhuriyetinin deniz ve denizaşırı bölgeleri

Stato da Màr ya da Domini da Mar, Venedik Cumhuriyeti'nin İstirya, Dalmaçya, Arnavutluk, Negroponte, Mora, Nakşa Dükalığı'nın Ege adaları, Girit ve Kıbrıs deniz aşırı topraklarına verilen addır. Venedik Cumhuriyeti'nin sahip olduğu üç alt bölümden biriydi, diğer ikisi Dogado, yani Venedik ve kuzey İtalya'da Domini di Terraferma idi.

<span class="mw-page-title-main">Alberto della Marmora</span>

Alberto Ferrero La Marmora, İtalyan asker ve doğa bilimcidir. Bersaglieri'nin askeri ve kurucusu Alessandro Ferrero La Marmora'nın ve İtalyan general ve devlet adamı Alfonso Ferrero La Marmora'nın ağabeyiydi.

Cormòns Mütarekesi,12 Ağustos 1866 tarihinde Cormons'da İtalya Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında imzalanmış ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nı sona erdiren Viyana Antlaşması'nın başlangıcı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı</span>

Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı, İtalya Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında Haziran ve Ağustos 1866 tarihleri arasında yaşanan bir savaştı. Çatışma, Avusturya-Prusya Savaşı ile paralellik göstermiş ve Avusturya'nın Venetia bölgesini Fransa'ya bırakmasıyla sonuçlanmış ve daha sonra bir plebisit sonrasında İtalya tarafından ilhak edilmiştir. İtalya'nın bu zengin ve kalabalık bölgeyi alması, İtalya'nın birleşmesinde önemli bir adımı oluşturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Custoza Muharebesi (1866)</span>

Custoza Muharebesi 24 Haziran 1866 tarihinde İtalya'nın birleşme sürecinde Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı sırasında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İsviçre'de İtalyan irredantizmi</span>

İsviçre'deki İtalyan irredantizmi, Risorgimento sırasında İsviçre'nin İtalyanca konuşulan bölgelerinin İtalya ile birleşmesini destekleyen siyasi bir hareketti.

<span class="mw-page-title-main">Alexander von Schoeler</span>

Theodor Alexander Viktor Ernst von Schoeler (1807-1894), Avusturya-Prusya Savaşı ve Fransa-Prusya Savaşı'nda birçok savaşta görev alan Prusyalı bir Piyade Generaliydi.

<span class="mw-page-title-main">Valtellina Harekâtları (1866)</span>

Valtellina Harekâtları, Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı'nın bir muharebesiydi. Muharebenin ilerleyişi ilk başta Trentino'da faaliyet gösteren General Franz Kuhn von Kuhnenfeld'in 8. Tümeni'ne bağlı Avusturya birliklerinin Giuseppe Garibaldi komutasındaki İtalyan Gönüllü Kolordusu'na karşı giriştiği saldırıydı. Ardından Albay Enrico Guicciardi komutasındaki Mobil Ulusal Muhafızların İtalyan karşı saldırısından oluşuyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.