İçeriğe atla

Alessandro Pertini

Alessandro Pertini
İtalya Cumhurbaşkanı
Görev süresi
9 Temmuz 1978 - 29 Haziran 1985
Yerine geldiğiGiovanni Leone
Yerine gelenFrancesco Cossiga
İtalya Meclis Başkanı
Görev süresi
5 Temmuz 1968 - 4 Haziran 1976
Yerine geldiğiBrunetto Bucciarelli-Ducci
Yerine gelenPietro Ingrao
Kişisel bilgiler
Doğum 25 Eylül 1896(1896-09-25)
Stella, İtalya
Ölüm 24 Şubat 1990
Roma
Partisi Sosyalist Parti
Evlilik(ler) Carla Voltolina
Mesleği Hukukçu
Dini Yok (ateist)
İmzası

Alessandro (Sandro) Pertini (25 Eylül 1896 - 24 Şubat 1990) İtalyan sosyalist politikacı. İtalya Cumhuriyeti'nin 7. Cumhurbaşkanı (1978-1985)[1][2][3]

Hayatı

Savona ilinin Stella kentinde doğan Pertini bir arazi sahibi olan Alberto Pertini'nin oğludur. Sandro Pertini ilk ve orta öğrenimini Savona'da tamamladı. Genoa Üniversitesi'nde hukuk alanında ihtisas yaptı. Reformist sosyalist olan felsefe öğretmeni Adelchi Baratono onun sosyalizme yaklaşıp tanışmasına neden oldu. Pertini İtalya'nın I. Dünya Savaşı'na katılmasına karşıydı ancak buna rağmen savaşta teğmen olarak görev aldı ve cesaret madalyasıyla taltif edildi. 1918 yılında Birleşik Sosyalist Parti'ye katıldı ve bu sırada Floransa'ya yerleşti, bu dönemde siyaset bilimi alanında Cooperation (İş birliği) adıyla tez yaparak lisans derecesi aldı. Pertini faşistler tarafından sık sık tartaklansa da ideallerini korumaya devam etti.

Faşizme Direniş

Mensup olduğu partinin liderinin faşistler tarafından düzenlenen bir suikast sonucu öldürülmesi, Pertini'yi totaliter rejim karşısında daha fazla direnmeye sevk etti. 1926 yılında mahkûm edilip faşist kamplarına gönderilmesi söz konusu olunca saklanmayı seçti daha sonra Carlo Rosselli ve Ferrucio Parri ile birlikte partisinin önemli bir figürü olan Filippo Turati'nin Fransa'ya kaçırılmasını organize etti. Bir süre Fransa'da duvar ustası olarak çalıştıktan sonra İtalya'ya geri dönüşünde Pisa'da tutuklandı ve 10 yıl hapis yattı.

1943'e kadar çeşitli bölgelerde göz altında yaşayan Pertini, Mussolini'nin tutuklanmasının ardından İtalyan direniş hareketi'ne katıldı. Naziler tarafından tutuklanarak ölüme mahkûm edilen Pertini daha sonra partililerin baskını sırasında serbest bırakıldı. Ardından kuzey bölgelerine seyahatler yaparak Direniş'i organize etti.

Politik Yaşamı ve Cumhurbaşkanlığı

25 Nisan 1945'te İtalyan Cumhuriyeti'nin ilk meclisine üye seçildi. İtalyan Sosyalist Partisi'nin sürekli yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı. Bir siyasetçi olarak Pertini Koloniyalizm'in tüm şekillerini ve yolsuzlukları eleştirirken bağımsız politik pozisyonunu korumuştur. 1968 yılında İtalya Temsilciler Meclisi Başkanlığına seçilen Pertini bu görevini 1976 yılındaki seçimlere kadar sürdürdü.

1978 yılında Geovanni Leone'nin yerine İtalya'nın 7. Cumhurbaşkanı olarak seçildi. Görev süresince İtalyan halkının devlet ve kurumlarına olan güvenini sağladı. Temsil ettiği kurumların büyük bir savunucusu oldu. Bu yönleriyle Pertini İtalya'nın son dönemdeki en başarılı politikacılarından birisidir. 1985'te görev süresi sona erince ikinci bir dönem görev yapması yönündeki teklifleri reddederek anayasa uyarınca tabii senatör unvanıyla 1990 yılına kadar hizmet etti. 1988 yılında Otto Hahn Barış Ödülü ile taltif edilen Pertini, 24 Şubat 1990 tarihinde hayata veda etmiştir.

Kaynakça

  1. ^ https://www.fourfreedoms.nl/en/laureaten/alessandro-pertini 23 Temmuz 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. []
  2. ^ "Alessandro Pertini | Socialist leader, Italian statesman | Britannica". www.britannica.com. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Montalbano, William D. (26 Şub 1990). "Alessandro Pertini, 93; Former Italian President". Los Angeles Times. 29 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Giovanni Leone		İtalya Cumhurbaşkanı
9 Temmuz 1978 - 29 Haziran 1985 		Sonra gelen:
Francesco Cossiga


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Devrimci Komünist Partisi</span> Yasa dışı sol görüşlü siyasi parti

Türkiye Devrimci Komünist Partisi, Türkiye'de faaliyet gösteren yasa dışı siyasi partidir. Parti 2 Şubat 1980'de İzmir'de toplanan I. (Kuruluş) Kongresi'yle Halkın Kurtuluşu hareketinin partileşmesi sonucu kurulmuştur.

Aldo Kaslowski, Türk-İtalyan iş insanı ve sanayicidir. Organik Holding kurucusu ve Yönetim Kurulu başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Carlo Azeglio Ciampi</span> 10. İtalya cumhurbaşkanı

Carlo Azeglio Ciampi İtalyan siyasetçi ve bankacı, 1993–1994 yılları arasında İtalya başbakanı ve 1999 - 2006 yılları arasında İtalya Cumhurbaşkanlığı görevini yürüttü. 2006'dan itibaren İtalyan Senatosu'nda 7 tabii senatörden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Giorgio Napolitano</span> 11. İtalya cumhurbaşkanı

Giorgio Napolitano, Mayıs 2006 - Ocak 2015 arasında görev yapan İtalya Cumhuriyeti'nin 11. Cumhurbaşkanıdır. Bu görevinden istifa ederek ayrılmıştır. 10 Mayıs 2006'da, dördüncü turda, 1009 oydan 543'ünü alarak seçilmiştir. Kendisinden önceki başkan Carlo Azeglio Ciampi'nin görev süresinin bittiği 15 Mayıs'ta görevi devralmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Ulusal Faşist Parti, Benito Mussolini'nin faşizmin politik ifadesi olarak 9 Kasım 1921 tarihinde Roma'da kurduğu siyâsî parti. Faşizmi bu zamandan önce Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı isimli teşkilata bağlı Fasci olarak bilinen gruplar temsil ediyordu. Partinin temel politikaları, milliyetçilik, vatanseverlik, cumhuriyetçilik, korporatizm ve popülizm üzerine kuruluydu. Cumhuriyetçi Faşist Parti ile birlikte şu anda İtalya'da anayasa tarafından yeniden kurulması yasaklanan iki partiden biridir.

<span class="mw-page-title-main">François Mitterrand</span> 21. Fransa cumhurbaşkanı

François Maurice Adrien Marie Mitterrand Fransız siyasetçi, 1981-1995 yılları arasında iki dönem görev yapan Fransa cumhurbaşkanı. Beşinci Cumhuriyet'in kuruluşundan (1958) sonra Sosyalist Parti'den seçilen ilk cumhurbaşkanıdır.

İtalya cumhurbaşkanları listesi, 1948 yılında İtalya Cumhuriyeti'nin ilan edilmesinden sonra görev yapan cumhurbaşkanlarının listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Giuseppe Saragat</span> 5. İtalya cumhurbaşkanı

Giuseppe Saragat, İtalyan sosyalist politikacı ve İtalya'nın 5. Cumhurbaşkanı.

<span class="mw-page-title-main">Konstandinos Stefanopulos</span> 5. Yunanistan cumhurbaşkanı

Konstantin Stefanopulos, Yunan siyasetçi. Yunanistan Cumhuriyeti'nin 5. Cumhurbaşkanı.

<span class="mw-page-title-main">Arnavutluk Emek Partisi</span> 1946-1991 yılları arasında Arnavutluk’daki tek yasal siyasi parti

Arnavutluk Emek Partisi 1946-1991 yılları arasında Arnavutluk’da yasal tek siyasi parti olarak iktidarda olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Ferruccio Parri</span>

Ferruccio Parri, 1945 yılında birkaç ay için İtalya'nın 43. Başbakanı olarak görev yapmış bir İtalyan Partizan ve politikacı. Direniş sırasında Maurizio olarak biliniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Louis Mermaz</span> Fransız siyasetçi (d. 1931)

Louis Mermaz, Fransız siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Henri Queuille</span> Fransız siyasetçi (1884-1970)

Henri Queuille Fransız siyasetçi ve eski Başbakan.

İtalyan faşizmi, Ulusal Faşist Parti'nin 1922 ile 1943 yıllarında içerisinde yönettiği İtalya Krallığı'nda, 1943 ile 1945 yılları arasında ise İtalya'nın kuzeyinde kurulan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin resmî ideolojisi olarak uygulanmış yönetim sistemidir. "İtalyan faşizmi" kavramı, Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu faşizmin İtalya'da uygulandığı dönemi tanımlayıp nazizm, falanjizm ve daha pek çok faşist hareketten ayırmak için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı</span>

Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı, 1919 yılında Benito Mussolini tarafından kurulmuş siyasi teşkilat. 1921 yılında ardılı olarak Ulusal Faşist Parti kurulmuştu. Teşkilatın merkezi Milano şehriydi.

<span class="mw-page-title-main">Charles Hernu</span> Fransız siyasetçi (1923 – 1990)

Charles Hernu Fransız sosyalist siyasetçi, 1981-1985 yıllarında savunma bakanı.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Conso</span> İtalyan hukukçu (1922-2015)

Giovanni Battista Conso İtalyan hukukçu ve siyasetçi.

Paolo Rossi İtalyan siyasetçi, Eski Anayasa Mahkemesi Başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Faşizm Konseyi</span>

Büyük Faşizm Konseyi, Benito Mussolini liderliğindeki Faşist İtalya'da iktidarı elinde tutan en yüksek organdı. Ulusal Faşist Parti bünyesinde bir organ olarak 1923 yılında kurulmuş, sonrasında 9 Aralık 1928 itibarıyla devlet kurumu haline gelmişti. Konsey, İtalyan hükûmetlerinin toplandığı Roma'daki Palazzo Venezia'da toplanırdı. II. Dünya Savaşı sürmekteyken 25 Temmuz 1943 günü gerçekleşen Konsey toplantısında Mussolini iktidarının aldığı güvensizlik oyu sonucu İtalya'da faşizmin sona ermesi üzerine konseyin varlığı sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Torino Havalimanı</span>

Torino Havalimanı, ayrıca Torino-Caselle Havalimanı olarak da bilinir bulunan uluslararası havalimanıdır. Kuzey İtalya'da Piyemonte bölgesinde Torino Metropoliten Şehri'nde bulunan Torino şehrinin 16 kilometre (9,9 mi) kuzey-kuzeybatısında bulunan Caselle Torinese'de yer alır. Aynı zamanda eski İtalya cumhurbaşkanı Alessandro Pertini'nin anısına Sandro Pertini Havaalanı olarak da adlandırılır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.