İçeriğe atla

Alesia Muharebesi

Koordinatlar: 47°32′13″N 4°30′00″E / 47.537°K 4.500°D / 47.537; 4.500
Alesia Muharebesi
Galya Savaşları

Alesia kuşatmasında kullanılan tahkimatları gösteren bir yeniden kurma denemesi.
TarihEylül MÖ 52
Bölge
Galya, Alesia (modern Alise-Sainte-Reine, Fransa)
Sonuç Roma Zaferi
Taraflar
Roma CumhuriyetiGalya koalisyonu
Komutanlar ve liderler
Jül SezarVercingetorix
Güçler
~30.000–60.000,
12 Roma lejyonu ve Auxilialar		 ~330.000
80.000'i kuşatıldı
80,000–250,000 yardımcı kuvvetler
Kayıplar
12.800 40.000–250.000


Allia Muharebesi ile karıştırılmamalı.

Alesia Muharebesi veya Alesia Kuşatması, MÖ 52 yılının Eylül ayında Mandubi kabilesinin en önemli kenti ve kalesi Alesia çevresinde yapılan savaş. Jül Sezar ve süvari komutanları Marcus Antonius, Titus Labienus ve Gaius Trebonius tarafından komuta edilen Roma Cumhuriyeti ordusu ile Avernilerin lideri Vercingetorix etrafında toplanmış olan Galyalı kabileler arasında yapılmıştır. Galyalılar ve Romalılar arasında meydana gelen son büyük çarpışmadır ve Galya Savaşlarında inisiyatifin Romalılara geçmesinin önünü açmıştır. Alesia Kuşatması, Sezar'ın en büyük askeri başarılarından biri olarak görülmektedir ve günümüzde bile Kuşatma savaşı ve Ablukanın klasik örneklerinden biri olarak kabul edilir.

Alesia'nın bazılarının iddia ettiği gibi Auxois dağının zirvesinde, Fransa'nın Alise-Sainte-Reine yerleşim yerinin yukarılarında olması muhtemeldir—ancak bu iddia Sezar'ın savaş tasviri ile örtüşmemektedir. Zaman içerisinde başka iddialar da ortaya atılmış olsa da, Chaux-des-Crotenay (Fransa'da Jura ili sınırları içinde) haricinde kalıntıları günümüze ulaşan yoktur.

Savaş sırasında Galyalılar sayıca Romalılardan beşe bir oranında daha fazlaydı. Bu durum aralarında Sezar'ın (Commentarii de Bello Gallico adlı eserinde) kendisinin de bulunduğu dönemin bazı yazar ve tarihçileri tarafından da doğrulanmıştır. Roma Zaferinin ardından Galya'da istikrar sağlanmış ve idari olarak bir Roma Eyaleti olarak düzenlenmiştir. Roma senatosunun Sezar'ın Galya'da kazandığı zaferler için bir zafer alayı düzenlemesine karşı çıkması, kısmen de olsa, MÖ 50–45 yılları arasında yaşanacak olan iç savaşın nedenleri arasında gösterilir.[1]

Savaş öncesi durum

Jül Sezar MÖ 58 yılından beri Galya'daydı. Romanın seçimle iş başına gelinen en yüksek makamı olan Konsüllük görevini yürüten kişilerin, bu görevin sonunda Roma senatosu tarafından prokonsül olarak Roma'nın eyaletlerine atanması alışılagelmiş bir uygulamaydı. Sezar konsüllük görevini yürüttüğü MÖ 59 yılı sonunda, bir şekilde kendisinin Cisalpina Galya ve Transalpine Galya eyaletlerine prokonsül olarak atanmasını sağlamayı başardı. Prokonsüllük makamının görev süresi bir yıl ile sınırlıyken, Sezar görülmemiş bir şekilde on yıllık süreyle bu göreve getirildi. Imperium yetkisine sahip bir prokonsül olarak artık bu eyaletlerde mutlak bir otoriteye sahipti.

Sezar, Helvetler, Belgicler ve Nerviler gibi Galyalı kabileleri bir bir dize getirdi ve ardından pek çok diğer kabileyle de ittifak anlaşmaları yaptı. Galya savaşları sırasında birbiri ardına gelen başarılarla elde edilen savaş ganimetleri ve vergi alınacak yeni topraklar, Cumhuriyete çok büyük bir zenginlik getirmişti. Sezar'ın kendisi de bir general olarak savaş esirlerinin köle olarak satılması işinden çok büyük bir servet edinmişti ancak her zaman olduğu gibi başarı ve zenginlik kaçınılmaz olarak yeni düşmanları edinmesine neden olmuştu. Sezar, Pompey ve Marcus Licinius Crassus arasında Birinci Üçlü Yönetim adıyla sağlanmış olan politik ittifak, MÖ 54 yılında Julia'nın (Sezar'ın kızı ve Pompey'in karısı) doğum sırasında, Crassus'un ise Carrhae savaşında ölmesiyle sona erdi. Pompey ile politik bir bağdan yoksun kalması Genç Cato gibi cumhuriyetçilerin, onun Cumhuriyeti yıkarak kral olmak isteyen bir despot olduğu suçlaması ile Sezar'a karşı bir kampanya başlatmasının önünü açtı.

Daha önceden kontrol altına alınmış olan Eburoneler, MÖ 54–53 kışında Ambiorix liderliğinde Roma işgaline karşı ayaklandılar ve Quintus Titurius Sabinus komutasındaki On dördüncü Lejyon'u iyi planlanmış bir pusu sonucu neredeyse yok ettiler. Bu olay, şimdiden birliklerini dörtte birini kaybetmiş ve Roma'da değişen politik koşullar nedeniyle ihtiyaç duyduğu takviyeyi sağlamakta güçlük çeken Sezar'a vurulmuş büyük bir darbeydi. Eburone isyanı, Galya'da Roma'ya karşı elde edilmiş ilk net zaferdi ve milliyetçi fikirlerin ve hareketlerin gelişmesine yol açmıştı. İsyan bir yıl kadar sürmüş ancak Sezar Galya'da kontrolü yeniden sağlayarak kabileleri pasivize etmeyi başarmıştı. Nevarki Galya'da huzursuzluklar henüz sona ermemişti. Galyalı kabileler ancak birlik olmaları durumunda Roma işgalinden kutularak özgür olabileceklerinin farkına varmışlardı. Sezar'ın eski müttefiklerinden Aeduilerin öncülüğünde Bibracte'de genel bir konsey topladılar. Sadece Remiler ve Lingoneler Roma ile olan ittifak anlaşmalarını sadık kalmayı tercih ettiler. Konsey, birleşik Galya ordularının komutanı olarak Averniler'in şefi Vercingetorix'in atandığını ilan etti.[1]

Sezar kendisine karşı oluşturulan ittifaktan haberdar olmadan kışlık kampını Cisalpina Galya'ya kurdu. Karışıklığın ilk işaretleri, Cenabum (modern Orléans) kentinin tüm Romalı sakinlerinin Carnuteler tarafından öldürülmesiyle geldi. Bu şiddet dalgasını Galyanın büyük kentlerindeki tüm Roma yurttaşlarının, tüccarlarının ve yerleşimcilerinin öldürülmesi takip etti. Haberlerin duyulması üzerine Sezar birliklerini hızla harekete geçirdi ve halâ karlarla kaplı olan Alpleri aşarak Galyanın merkezine geldi. Bu intikâl o dönem için rekor denilebilecek bir zamanda gerçekleştirilmiş ve bu sayede Galyalı kabileleri şaşkına çevirmek mümkün olabilmiştir. Sezar birliklerini bölerek Titus Labienus komutasındaki dört Lejyonu Senoneler ve Parisilerle savaşması için kuzeye gönderirken, kendisi de altı Lejyon ve müttefiki Germen süvarileri ile birlikte Vercingetorix'in peşine düşmüştü. İki ordu Gergovia kalesinin eteklerinde karşı karşıya gelmiş ve Vercingetorix savunma pozisyonunda kalmış ancak bir süre sonra kayıplarının gittikçe artması üzerine Sezar geri çekilmek zorunda kalmıştır. M.Ö. 52 yazında süvariler arasında çeşitli çatışmalar yaşanmış ancak meydan muharebesi için doğru bir zaman olmadığına karar veren Vercingetorix Mandubilerin kalesi olan Alesia kentine çekilmiştir.[1]

Kuşatma ve çarpışma

Alesia'nın Alise-sainte-Reine bölgesinde bulunduğuna dair tezlere göre Sezar'ın yaptırdığı tahkimatlar
Ek: çarpı işareti Alesia'nın Galya'daki yerini gösterir (modern Fransa). Açık daire, karşı tahkimat duvarının kuzey-batısındaki zaafı gösterir.

Alesia, bir tepenin zirvesinde, nehir vadileriyle çevrelenmiş, savunmaya elverişli bir kaleydi. Cepheden yapılacak bir saldırı intiharla eş olduğundan, Sezar aç kalarak teslim olmalarını sağlayacak bir kuşatma yapmaya karar verdi. İçeride bulunan yaklaşık 80,000 askere, şehirdeki yerleşik nüfusta eklenince bunun çok uzun sürmeyeceğini düşünüyordu. Sezar mükemmel bir abluka sağlayabilmek için Alesia'nın çepeçevre tahkim edilmesi emrini verdi. Bu mühendislik çalışmalarının detayları Sezar'ın Commentarii de Bello Gallico adlı eserinde anlatılır. Yaklaşık 18 kilometre uzunluğunda ve 4 metre yüksekliğindeki kuşatma tahkimatları üç hafta gibi rekor bir sürede inşa edildi. Bu hat, içeriden iki adet dört buçuk metre genişliğinde ve bir buçuk metre genişliğinde hendekle güçlendirildi. Tahkimat duvarına yakın hendek etraftaki nehirlerin yardımıyla su ile dolduruldu. Bu tahkimatlar, ilave olarak kapanlar ve hendeklerin önündeki derin çukurlar ve düzenli aralıklarla sıralanmış gözetleme kuleleri ile destekleniyordu.[1]

Vercingetorix'in süvarileri kuşatmanın tamamlanmasını önlemek için sık sık baskınlar yaptıysa da, Germen süvarileri yeteneklerini ispatladılar ve onları hatlardan uzak tutmayı başardılar. Çalışmalara başlanılmasının üzerinden iki hafta geçtikten sonra bir Galya müfrezesi henüz tamamlanamamış bir bölümden kuşatmayı yarmayı başardı. Kaçanların bir yardımla geri dönebileceğini öngören Sezar, ordusu iki duvar arasında kalacak şekilde, yeni bir dış tahkimat hattı yapılması emrini verdi. İkinci hat birincisiyle aynı özelliklere sahipti ve 21 km uzunluğunda olup dört adet süvari kampına sahipti. Bu tahkimatlar kente yardım için gelebilecek Galya birliklerini engellemeye yönelikti: onlar artık kuşatılmayı bekleyen kuşatmacılardı.[1]

Bu arada Alesia kentinde yaşam koşulları günden güne daha da kötüye gidiyordu. 80,000 asker ve yerel halktan oluşan bir kitle, daracık bir plato içinde azıcık yiyecek için rekabet halindeydi. Mandubiler yiyeceklerin savaşçılar için kullanılabilmesini sağlamak için, Sezar'ın ayrılmalarına izin vereceği umuduyla kadın ve çocukların kaleden gönderilmesine karar verdiler. Bu aynı zamanda kuşatmanın yarılabilmesi içinde bir fırsattı. Ancak Sezar siviller için hiçbir şey yapılmaması emrini verince kadınlar ve çocuklar kale duvarları ve Roma tahkimatları arasındaki sahipsiz arazide açlığa terk edilmiş oldu. Akrabaların bu dayanılmaz kaderi şehir surları içindeki generallerin morallerinin çökmesine yol açtı. Vercingetorix moralleri yüksek tutmaya çalıştı ancak bazı adamlarının teslim olması tehlikesiyle yüz yüze kaldı. Yardım birlikleri, kuşatmaya dayanmaya çalışanlara destek olmak amacıyla tam da bu umutsuz zamanlarda bölgeye ulaştı.[1]

Eylül ayı sonlarına doğru Commius komutasındaki Galyalılar Sezar'ın dış tahkimat hattına doğru saldırıya geçti. Aynı anda Vercingetorix'de içeriden bir eş zamanlı saldırı emri vermişti. Saldırıların hiçbiri başarılı olamadı ve havanın kararmasıyla birlikte çatışmalar sona erdi. Galyalıların ertesi günkü ki saldırısı gece karanlığında geldi. Bu saldırı kısmen başarıya ulaştı ve Sezar tahkimatların bazılarını terk etmek durumunda kaldı. Sadece Antonius ve Gaius Trebonius komutasındaki süvarilerin hızlı cevabı durumu kurtarmalarını sağlamıştı. İç duvar da saldırıya uğramıştı ancak Vercingetorix'in adamlarının doldurmak zorunda kaldıkları hendekler sürpriz bir saldırı olmasını engellemişti. Bu kez Roma ordusu için şartlar gittikçe kötüleşmeye başlamıştı. Kendileri de kuşatılmış olduğundan yiyecek karneye bağlanmıştı ve askerler fiziksel olarak tükenmenin eşiğine gelmişti.[1]

Ertesi gün 2 Ekimde, Vercingetorix'in kuzeni Vercassivellaunus, 60,000 kişiyle Sezar'ın gizlemeye çalıştığı, ancak Galyalılar tarafından keşfedilen, tahkimatın zayıf bir noktasına (planda daire içine alınan bölüm) odaklanan büyük bir saldırı başlattı. Bu bölge sahip olduğu doğal engeller nedeniyle tahkimat kurulmasına izin vermemişti. Saldırı Vercingetorix'in birliklerinin iç tahkimata her açıdan yaptığı saldırı ile eş zamanlıydı. Adamlarının cesaretine ve disipline güvenen Sezar hatların tutulmasını emretti. Kendisi de Lejyonlar boyunca dolaşarak askerlerini yüreklendirmeye çalıştı. Labienus'un süvarileri tahkimatların yıkıldığı yerlerin savunmalarına destek olmaya gönderildi. Artan baskı karşısında Sezar iç tahkimattan bir karşı-saldırı yapmak zorunda kaldı ve Vercingetorix'in güçlerini geri püskürtmeyi başardı. Bu kez Labienus'un savunduğu bölüm düşmenin sınırına gelmişti. Sezar umutsuz bir yöntem düşündü ve 13 süvari kohortu (yaklaşık 6,000 adam) ile 60,000 kişiden oluşan Galyalı destek ordusuna arkadan saldırdı. Bu saldırı hem saldıranları hem de savunanları şaşırtmıştı. Liderlerin risk altında olduğunu gören Labienus'un adamları eforlarını ikiye katladılar ve kısa süre sonra Galyalıların panikleyerek geri çekilmeye çalıştıkları görüldü. Antik savaşların diğer örneklerinde olduğu gibi düzensiz olarak geri çekilmeye çalışan bir ordu disiplinli Romalılar için kolay bir ava dönüşüyordu. Geri çekilen Galyalılar kılıçtan geçirildi ve Sezar'ın Commentarii de Bello Gallico adlı eserinde de işaret ettiği gibi Galyalıları mutlak bir yok edilmeden romalı askerlerin bitkinliği kurtardı.[1]

Alesia'da ise Vercingetorix yardım birliklerin yenilgiye uğratılmasına şahit olmuştu. Hem açlık hem de moral çöküntüsü nedeniyle son bir savaşla teslim olmak zorunda kaldı. Ertesi gün Galyalı lider silahlarını Sezar'a teslim etti ve böylece Alesia kuşatmasına son verildi.[1]

Vercingetorix tutsak alındı ve beş yıl boyunca hapiste bir gün Sezar'ın zafer alayında halka gösterilmeyi bekledi. Esir alınan ve bir törende halka gösterilen diğer düşman liderlerinde olduğu gibi bir süre boğularak öldürüleceği Tullianum'a (Mamertine hapishanesi) konuldu.[1]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j Jül Sezar (Tür. Çev. Hamit Dereli) (1942) Gallia Savaşı, İstanbul: Maarif Basımevi (Dünya Edebiyatından Tercümeler - Latin Klasikleri)

Dış bağlantılar

  • Jül Sezar (Tür. Çev. Hamit Dereli) (1942) Gallia Savaşı, İstanbul: Maarif Basımevi (Dünya Edebiyatından Tercümeler - Latin Klasikleri) Googlebooks
  • Jül Sezar (ca. 45 BC), Commentarii de Bello Gallico, Harvard University Press. ISBN 0-674-99080-3, (İngilizce)
  • Adrian Goldsworthy, (2002) Roma Savaşı, New York: Collins/Smithonian, 2005, (İngilizce)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Vercingetorix</span>

Vercingetorix, Kelt kavimlerinin biri olan Arvernilerin lideridir. MÖ 52 yılında Galya'da Keltleri Roma Cumhuriyeti'ne karşı son bir genel direniş ve kurtuluş savaşı için birleştirdi. Julius Caesar, Roma'nın Gallia Narbonensis valisi olarak Roma emperyalizminin yayılma politikasını uygulamak için Keltlerin ülkesi Galya'yı fethetmek hedefiyle çıktığı seferde Vercingetorix ile karşı karşıya geldi.

<i>Gallia Savaşı</i>

Gallia Savaşı, Jül Sezar'ın Galya'da savaşlarla geçen dokuz yılını üçüncü şahıs ağzından anlatım tekniği ile aktardığı eseridir. İlk Türkçe çevirisi Gallia Savaşı adıyla yapılmış olup zaman zaman Galya Savaşı Hakkında, Galya Savaşı Üzerine ya da Galya'nın Fethi başlığıyla da çevrilir.

Belgalar (Pelasglar), Antik Galya'nın Kuzeybatısında, Sequan ve Matrona arasında kalan bölgede yaşamış olan Kelt ve Germen kökenli halk grubu. Asıl yaşam alanları Sen Nehri ve Ren Nehri arasıydı.

Tencteriler ve Usipeteler, MÖ 1. yüzyılda Ren Nehrinin doğu kıyılarında yerleşik olan Cermen kabileleridir. Bu kabileler hakkında en kapsamlı bilgi Jül Sezar'ın onlara karşı düzenlediği seferden bahseden Commentarii de Bello Gallico adlı eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Menapiler</span>

Menapiler, Roma öncesi dönemde ve Romalılar döneminde Kuzey Galyada yaşamış bir Belgic kabilesi. Strabon ve Ptolemy'ye göre yaşadıkları yer Ren nehrinin ağzından Scheldenin güneyine kadar uzanan topraklardı.

<span class="mw-page-title-main">Gergovia Muharebesi</span>

Gergovia Muharebesi, MÖ 52 yılında Galya'da, Arvernilerin en önemli kenti olan Gergovia çevresinde, prokonsül Jül Sezar komutasındaki Roma Cumhuriyeti ordusu ile Vercingetorix komutasındaki Galyalı güçler arasında yapılan savaş. Muharebeyi Galyalılar kazanmıştır. Asteriks çizgi romanında Gergovia'ya ve bu savaşa sık sık değinilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Avaricum Muharebesi</span>

Avaricum Muharebesi, antik Galya'da, günümüzde Bourges olarak bilinen kent yakınlarında yer alan bir tepe-kalesi, oppidumu savunmakta olan Vercingetorix komutasında Bitruglar ve Arveniler Galyalı kabilelerine karşı MÖ 52'de Romalı Galya Valisi Jül Sezar'ın yaptığı, şehir kuşatması ve şehrin Romalılar tarafından fethi. Bu şehir Romalılar eline geçirilince şehirde Romalılara karşı direnen hemen herkes ceza olarak Romalı askerler tarafından öldürülmüştür.

Jül Sezar'in birliklerine komuta etme yeteneği, tarihçiler tarafından tarihin en önemli askeri taktisyen ve stratejistleri olarak kabul edilen Büyük İskender, Hannibal ve Napolyon Bonapart'ta eşdeğer olarak kabul edilmiştir. Sezar, gerek Galya savaşları sırasındaki Gergovia savaşında gerekse iç savaş sırasındaki Dyrrhachium Muharebesi'nde taktik açıdan göz alıcı zaferler kazanmıştır. Ancak, Sezar'ın taktik dehası kendini Galya Savaşları sırasındaki Alesia kuşatmasında, iç savaş sırasındaki Pharsalus Muharebesi'nde, Pompey'in sayıca fazla birliklerini geri püskürtmesiyle ve Pharnaces'in ordusunu Zela savaşında yok etmesiyle göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Galyalılar</span> Kelt kökenli antik bir halk

Galyalılar, günümüzde genel olarak Fransa, Belçika, İsviçre ve İtalya’nın kuzey bölgelerini içeren Galya olarak tanımlanan bölgede Demir Çağından Roma Cumhuriyeti dönemine kadar yaşayan Kelt kökenli bir halktır.

Tuzak hendek, dibinde punji kazığı olan bubi tuzağı olarak kullanılan bir kazıklı tahkimat şeklidir. Genellikle hendeğin üzeri hafif doğal bitki örtüsüyle örtülerek kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Galya Savaşları</span> MÖ 58-50, Roma ile Galya kabileleri arasındaki savaşlar

Galya Savaşları çeşitli Galyalı kavimlere karşı Roma valisi Jül Sezar tarafından yürütülen bir seri askerî kampanyalar dizisidir.

<span class="mw-page-title-main">Uxellodunum Muharebesi</span>

Uxellodunum Muharebesi veya Uxellodunum Kuşatması, Galya Savaşları'nin son büyük muharebelesidir. MÖ 51 yılında Uxellodunum kalesinde Lucterius komutasında Cadurclar ve Drappes komutasındaki Senonlar Galyalı kabilelerin, Galya'yı fethih edip Romalılar Galya'y yönetiminde bir bölgeye çevirmek isteyen Jül Sezar'a karşı son direniş muharebesidir. Bu muharebe karar verici olarak bir Romalar galibiyeti ile son buldu.

<span class="mw-page-title-main">Vosges Muharebesi</span>

Vosges Muharebesi, MÖ 58 Ekim'de antik Galya'da, Sekuanlar kabile devletinin başkenti olan Vesontio yakınlarında Vosges'lar bölgesinde Mulhouse yakınında bulunan küçük "Ochensfeld" yerleşkesi kenarında yapılan bir muharebedir. Bu muharebe Romalı Galya valisi Jül Sezar komutası altında Romalılar ile birkaç yıl önce Ren Nehri'ni geçerek Galya'ya Sekuanlar ve Aedular arasında savaşa Sekuanlara destek amacıyla giren ve onlardan toprak bağışı aldıktan sonra Sekuanlara arazilerinin (2/3)ini göç eden 120,000 Germenle birlikte yöneten Germanyalı Suebler kabilesi komutanı Ariovistus arasında yapılmıştır. Galya Savaşları adı ile bilinen savaş içindeki muharebelerden üçüncü önemli olanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Axona Muharebesi</span>

Axona Muharebesi, Mayıs MÖ 57 Roma Galya valisi olan Jül Sezar'ın Belçika Galyası'nda, Suesssion'lar kabilesi kralı Galba komutasında bir Galliler-Germenler savaşçılar ordusu ile yaptığı ve Romalıların galip geldiği bir muharebedir. 19. yüzyılda bu muharebe meydanın mevkinin modern Fransa'da Barry-au-Bac adlı bir kasabada bulunduğu ve Sezar'ın kampının da günümüzde bu kasabada bulunan "Mauchamp" adlı bir yerde bulunduğu tespit edilmiştir. Bu muharebede galip gelen Romalılar Suession'ların başkenti Noviodunum'u ellerine geçirmişler ve Haziran'da bu muharebede Belge'ler kabilelerin başkomutanı olan Suession'lar kabilesi kralı Galba'yı esir almışlardır. Jul Sezar hazırladığı "Galliya Savaşı" hakkında eserinde bu muharebesi Kitap II.7, II.8 ve II.10 bölümlerinde ele almaktadır.

Oktodurus Muharebesi, MÖ 57 - MÖ 56 kışında bir Galyalılar kenti olan Oktadurus mevkiinde ortaya çıkan bir muharebedir. Bu muharebenin ortaya çıkma nedeni Romalıların Alpler üzerinde bulunan Grand St Bernard Geçidi'ni kendilerine açmak istemelerindendir. Bu muharebe Romalıların galibiyet sağlaması ile sonuçlanmıştır. Fakat bu muharebeye yapan Romalı lejyonu için bu muharebe o kadar çetin olmuştur ki Romalı komutan bu lejyona geçitten ve Alplerden geri çekilme emrini vermek zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sabis Muharebesi</span>

Sabis Muharebesi, MÖ 57'de modern Kuzey Fransa'da bulunan modern "Saulzoir" mevkiinde Jul Sezar'ın komutası altında bulunan Roma Cumhuriyeti lejyonları ile başlarında Nerviler kabilesi bulunan bir birleşik Belgea kabileler grubu arasında yapılan muharebe. Bu muharebede Jul Sezar'in komutasındaki lejyonlar bir baskın saldırısına uğramışlar ve yenilmelerine ramak kalmış iken muharebeyi kendilerinin lehine çevirip galip gelmişlerdi. Jul Sezar kendinin yazdığı unlu De Bello Gallico kitabinin II. Kitabı'nın hemen hepsini bu muharebeye hasretmiştir. Sezar'in bu kitabında belirtildiği gibi Romalılar, gayet sebatli savunma, tecrübeli komutanlık ve takviye güçlerinin tam zamanında ulaşması nedenleri ile yüksek olasılıklı stratejik bir mağlubiyeti, bir taktik galibiyete çevirmeyi başarmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Roma-Galya Savaşları</span>

Roma-Galya savaşları; Antik Roma orduları ve "Galyalı" adı altında toplanan çeşitli boylar arasındaki bir dizi silahlı çatışmaya verilen genel isimdir. Bu etnik gruplardan bazıları Senonlar, İnsübriler, Boiler ve Gesatiler'dir.

Roma Galyası, MÖ 1. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar Roma yönetimi altında bulunan Galya'yı ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Jül Sezar'ın Britanya seferleri</span>

Jül Sezar'ın Britanya seferleri, MÖ 55 ve 54 yılları arasında Roma Cumhuriyeti diktatörü Jül Sezar tarafından Britanya'ya düzenlenen iki ayrı seferdir. İlk seferinde Sezar yanına yalnızca iki lejyon aldı ve Kent kıyılarına çıkarmanın ötesinde pek bir şey başaramadı. İkinci istila 800 gemi, beş lejyon ve 2.000 süvariden oluşuyordu. Güç o kadar etkileyiciydi ki, Britonlar Sezar'ın çıkarmasına karşı çıkmadılar, bunun yerine onun iç bölgelere doğru hareket etmesini beklediler. Sezar sonunda Middlesex'e girdi ve Thames Nehri'ni geçerek Cassivellaunus'u Roma'ya haraç ödemeye zorladı ve Trinovanteli Mandubracius'u vekil kral olarak atadı. Romalılar daha sonra hiçbir bölgeyi fethetmeden Galya'ya döndüler.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.