Türklerin Anadolu'ya geldikten sonra edebiyatları iki gruba ayrılmıştır. Arapça ve Farsçayı çok iyi bilen aydınların oluşturduğu "Yüksek Zümre Edebiyatı" ve İslam öncesinden gelen sözlü bir "Halk Edebiyatı". Anadolu'ya göç eden Türkler arasında aynı ayrım devam etti. Medrese eğitimi gören aydın kesim Arap ve Fars edebiyatlarının tesirini devam ettirirken, halk yine saz şairleri aracılığıyla halk edebiyatını devam ettirdi. Dolayısı ile Anadolu Türk Edebiyatı iki grupta incelenmektedir. Bu gruplardan biri halk edebiyatıdır.
Korkut Ata, Oğuz Türklerinin eski destanlarında yüceltip kutsallaştırılmış; bozkır hayatının geleneklerini ve törelerini çok iyi bilen, kabile teşkilatını koruyan yarı-efsanevi bir bilgedir ve Türkler'in en eski destanı olan Dede Korkut Kitabı’ndaki hikayelerin anlatıcısı ozandır.
Tuva Cumhuriyeti veya Tıva Cumhuriyeti ; Rusya Federasyonu’nda Güney Sibirya'da özerk bir Türk cumhuriyetidir. Tuva cumhuriyeti, adını, Türk halklarından biri olan Tuvalardan alır. Tıva Cumhuriyeti olarak da Türkiye Türkçesinde kullanımı vardır. Moğolistan'a komşu olan cumhuriyetin yüzölçümü 170.500 km²'dir. Nüfusu 313.612 kişidir. Konumu ise kuzeyinde Rusya Federasyonuna bağlı Krasnoyarsk Krayı, kuzeybatısında Hakas Özerk Cumhuriyeti, batısında Altay Özerk Cumhuriyeti, güneyinde Moğolistan, doğusunda Buryatya çevrelemiştir. Çevresindeki ülkelere göre Türk nüfusunun en yoğun olduğu Güney Sibirya ülkesidir.
Altay Cumhuriyeti, Rusya'nın en güneyinde yer alan, federasyona bağlı bir özerk cumhuriyet.
Şehnâme veya Şahnâme, Firdevsî'nin eski İran efsaneleri üzerine kurulu manzum destanıdır. İran edebiyatının en büyük eserlerinden biri olarak kabul edilir. 977 ila 1010 arasında yazılmıştır. 60.000 beyit civarında hacime sahiptir. Tek şair tarafından yazılan en uzun epik şiirlerdendir.
Azerbaycan müziği, Kafkas, Orta Asya ve İran ağırlıklı etkileri görülür. Tar, kemençe, ut, bağlama, balaban, zurna, kaval, nağara, garmon, tütek, tef ve davul kullanılan başlıca müzik aletleridir.
Hakan Peker, Türk şarkıcı ve dansçıdır.
Olongo - Yakut edebiyatında destan, epik şiir. Olonho veya Olungu olarak da söylenir. Şiir şeklindeki söylencedir.
Kay - Altay halk edebiyatında göğüs ve gırtlaktan çıkarılan seslerle okunan destan.
Çamal veya Çemal, Rusya Federasyonunda Altay Cumhuriyetinin Çamal ilçesinin yönetim merkezi olan köy.
Koş Ağaç ilçesi, Rusya'da Altay Cumhuriyeti güney kesiminde Koşağaç rayonu adıyla oluşturulmuş ilçe.
Muhor Tarhat kır yerleşimi — Rusya'da Altay Cumhuriyeti güney kesiminde Koşağaç rayonuna bağlı belediyeye sahip kır yerleşimi.
Kuray kır yerleşimi — Rusya'da Altay Cumhuriyeti güney kesiminde Koşağaç rayonuna bağlı belediyeye sahip kır yerleşimi.
Türk edebiyatında destan, efsaneden sonra ortaya çıkmış bir edebî türdür. Türk milletinin bir bütün olarak zamanımıza ulaşmış büyük destanları olmasa da yabancı kaynaklarda yer alan bazı parçaları mevcuttur. Türk destanlarına ait çeşitli parçalar Çin, Fars, Moğol ve Arap kaynaklarında bulunmaktadır. Bilinen Türk destanları arasında en eskisi Yaratılış Destanı’dır. Bu destan, Altay Türkleri arasında anlatılagelmiştir. Rus Türkolog Vasili Radlof tarafından saptanıp yazıya geçirilmiştir. İslâmiyet'ten önceki döneme ait en eski destanlar Saka Türkleri'ne aittir. Bu destan zinciri içinde Alp Er Tunga ve Şu Destanı parçaları bulunur. Bunlar Kaşgarlı Mahmut'un Divân-ı Lügati't-Türk adlı eserinde yer almaktadır.
Altai Kai, 1997 yılında Urmat Yntaev tarafından kurulan, Rusya Federasyonu Altay Cumhuriyeti'nden bir Altay folk grubudur. Grup adları Altay Folkloru anlamına gelir. Müzikleri gırtlaktan şarkı söylemeyi ve komuz ve tovşur dahil olmak üzere birçok yerel müzik enstrümanını içerir. Müzikleri genellikle Altay'ın doğası ve tarihi hakkındadır.
Altay mitolojisi, Altayların inanç ve kültürlerinin mitolojik bütününü tanımlamak için kullanılan bir terim. Altay kamlığını (şamanizm) içine alan daha geniş bir tanımlamadır.
Olonhohut veya Olonhosut (Sahaca: Олоҥхоhут) Olonho Destanı anlatıcısı olan halk ozanlarına veya aşıklara verilen genel bir isimdir.
Sardana Platonova Oyunskaya, ; Saha folklorist, edebiyat eleştirmeni, filolog, Rus Bilimler Akademisi Sibirya Şubesi Onurlu Emektarı, Onurlu Kültür İşçisi Madalyası sahibi.
Mari Kalkun çağdaş halk müziği konusunda çalışan Estonyalı bir şarkıcı ve müzisyen. Runorum topluluğu ile yurtiçi ve yurtdışında konserler verdi ve 2007'den bu yana pek çok albüm yayınladı. 2013 yılında Estonya'nın Ethno Müzik Ödülleri'nde en iyi şarkıcı seçildi. 2018 albümü Ilmamõtsan, Estonya'nın geleneksel halk müziğinden, özellikle de güneydoğu Estonya'daki yerli Võru köylerinden esinlenen şarkılardan oluşmaktadır.
Hacim olarak en büyüğü olan Maaday-Kara, 7738 dizeden oluşan bir Altay kahramanlık destanıdır. Şiir biçimindedir. "Maaday-Kara" metinlerinden birinin, 1963'te A.G. Galkin'den S.S. Surazakov tarafından yazılan bir varyant olduğu düşünülüyor. İki bölümden oluşan destanın ilk bölümü - giriş, yaşlı adam Maaday-Kara'nın Kara-Gula Han tarafından işgalini ve yakalanmasını anlatır. İkinci - ana bölüm, yaşlı büyükannesi tarafından dağlarda büyütülen Maaday-Kara'nın oğlu Kögüdey-Mergen'in kahramanlıklarını anlatıyor. Ana karakter Kögüdey-Mergen olmasına rağmen destan, yaşlı babanın adıyla ortaya çıkmıştır. Olay örgüsünün yapısına ve içeriğine göre böyle bir ad, Türk halklarının kahramanlık destanlarında genetik-tipolojik bir özellik olarak karşımıza çıkar. Bunun nedeni ise Ural-Altay halklarının kadim ortak inanışlarına göre atalar kültü kavramının Tanrı algısından sonra en kutsal düzeyde tutulmasıdır. "Maaday-Kara"da olay örgüsü, şiirsel özellikler, motifler, şaman mitolojisinin unsurları ve eski Türk destanlarına özgü kültlere sıklıkla rastlanır. Bahsedilen ortak özellikler sonucunda 19. yüzyılın ortalarında V.V. Radlov tarafından yazılan "Khan Pudey" ile A.G. Galkin tarafından yazılan "Maaday-Kara" arasında pek çok benzerlik vardır.
