Aleksandr Aleksandrov
| Aleksandr Aleksandrov | |
|---|---|
 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 13 Nisan 1883 Ryazan, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 8 Temmuz 1946 (63 yaşında) Doğu Berlin, Sovyet bölgesi |
| Milliyeti | Rus |
| Mesleği | Besteci, müzisyen, koro şefi |
Aleksandr Vasiliyeviç Aleksanrdov (Rusça: Александр Васильевич Александров, 13 Nisan 1883 Ryazan, Rusya - 8 Temmuz 1946 Berlin, Sovyet bölgesi), Rus ve Sovyet besteci, müzik öğretmeni, koro şefi, profesör. Kızıl Ordu Korosu'nun kurucusu. Sovyetler Birliği Devlet Marşı ve Rusya Ulusal Marşı'nın bestecisi.
Aleksandr Aleksandrov, 1922'de Moskova Konservatuvarında profesör unvanını aldı. 1937 yılında SSCB Halk Sanatçısı oldu. İki kez Stalin Ödülü'nü (1942,1946) kazandı. Askeri koronun kurucusu olarak 1943'te Tümgeneralliğe yükseldi.
Aleksandr Aleksandrov, Bolşevik Parti Marşı, Sovyetler Birliği Marşı ve Rusya Ulusal Marşı'nın bestecisidir.[1] Bestelediği SSCB marşı sözleri değiştirilerek bugün Rusya Ulusal Marşı olarak kullanılmaktadır. Ayrıca bu marşların kökenini oluşturan Zhit stalo luchche (Türkçe: Hayat Daha İyi Hale Geldi) marşı da Aleksanrdov'a aittir.
Biyografi
Aleksandr, 13 Nisan 1883'te Ryazan'da Plahino kırsalında bir köylü ailesinde doğdu. 1891'de henüz çocuk iken Kazan Katedrali'nde koroda görev aldı. Burada performansı beğenilerek Sankt-Peterburg'a gönderildi. Bir süre sonra Sankt-Peterburg Konservatuvarına kabul edildi. Ancak hastalığı ve maddi yetersizliklerinden dolayı konservatuvardan ayrılarak, pek çok farklı yerde çalışmak zorunda kaldı.
1906'da Tver'de koro yönetmeni olarak çalışmaya başladı ve kazandığı parayla bir müzik okulu açtı. "Ölüm ve Yaşam" adlı senfonik şiiri besteledi. 1916'da Moskova Konservatuvarında görev aldı. 1918-1922 yılları arasında Kurtarıcı İsa Kilisesi korosunda naip olarak çalıştı. 1922'de Moskova Konservatuvarında profesör unvanını aldı. 1925-1929 yılları arasında siyasete atılarak Yüksek Sovyet meclisine milletvekili seçildi. 1929-1930 yıllarında Moskova Devlet Üniversitesi Sanat Fakültesi'nde Koro Eğitimi Bölüm başkanı olarak görev yaptı. Aynı dönemde Moskova K.S.Stanislavskogo Müzikal Tiyatrosu'nda Akademik Koro Şefi olarak görev yaptı (1928-1930).
1928 yılında F.N.Daniloviç ve P.İ.İlyin ile birlikte Sovyetler Birliği'nin pek çok yerine ve yabancı ülkelere seyahatler yaptı. 1937'de Kızıl Ordu Şarkı ve Dans Topluluğu'yla katıldığı Paris Dans Topluluğu'nda Grand Prix kazandı.
II.Dünya Savaşı'nda halen Rusya'nın en bilinen Büyük Vatanseverlik Savaşı marşları olan Svyaşennaya Voyna (Rusça:Священная война / Kutsal Savaş) ve Nesokruşimaya i Legendarnaya (Rusça:Несокрушимая и легендарная / Yenilmez ve Efsanevi) adlı marşları besteledi.
1943 yılında Stalin, Sovyetler Birliği'nin Enternasyonal marşı yerine tüm Sovyet halkını temsil edecek bir ulusal marş kabul edilmesine karar verince devlet marşı için beste çalışmalarına başladı. 1944 yılında Alesandr Aleksandrov'un bestelediği marş, Gimn Sovetskogo Soyuza (Sovyetler Birliği Marşı) olarak kabul edildi. Stalin'in de kısmen düzenlediği marşın sözleri ise Sergey Mihailkov tarafından yazıldı. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra değiştirilen devlet marşı halk tarafından beğenilmeyince, Aleksandr Aleksandrov'un bestelediği SSCB devlet marşının melodisi 2000 yılında tekrar Rusya'nın ulusal marşı olarak kabul edildi.
Aleksandrov, Kızıl Ordu Korosu'nun Avrupa Turnesi sırasında 8 Temmuz 1946'da Berlin'de öldü. Naaşı Novodeviçi Mezarlığı'nda defnedildi.[2])
Kaynakça
- ^ Большая Российская энциклопедия: В 30 т. / Председатель науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред С. Л. Кравец. Т. 1. А — Анкетирование. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2005. — 766 с.: ил.: карт.
- ^ "Могилы Знаменитостей. Виртуальный некрополь". 11 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2017.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Aleksandr Aleksandrov ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
