Baykonur Uzay Üssü, Tyuratam olarak da adlandırılır, Sovyetler Birliği tarafından kurulmuş, bugünkü Kazakistan'da yer alan dünyanın en eski ve bölgedeki en büyük uzay üssüdür. Mevcut Rus uzay programı Roskosmos sebebiyle halen aktif olarak kullanılan uzay üssünde her yıl çok sayıda ticari, askeri ve bilimsel operasyonun gerçekleştirilmektedir.
SpaceX, merkezi ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Hawthorne şehrinde bulunan bir Amerikalı uzay taşımacılığı şirketidir. SpaceX; Falcon 9, Falcon Heavy, Starlink, Dragon Kargo, Starship gibi uzay misyonu araçlarını bünyesinde bulundurmaktadır.
Mercedes-Benz CLA, Alman otomobil üreticisi Mercedes-Benz tarafından üretilen 4-kapılı bir kompakt sedandır. 2012 yılında Concept Style Coupe adıyla ön gösterimi yapılmış, 2013 yılının Ocak ayında C117 model koduyla Kuzey Amerika Dünya Otomobil Fuarında, ardından da Osaka Otomobil Fuarında tanıtılmıştır.
Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer NASA'nın Ay araştırması ve teknoloji gösterisi göreviydi. 7 Eylül 2013 tarihinde Orta Atlantik Bölgesel Uzay Üssü'nden bir Minotaur V roketi ile fırlatıldı.
Vega, Avrupa Uzay Ajansı'nın kullandığı, İtalya Uzay Ajansı ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortaklaşa geliştirdiği ArianeSpace tarafından kullanılan bir harcanabilir fırlatma sistemidir. Geliştirilmesi 1998'de başladı ve 13 Şubat 2012 tarihinde Guyana Uzay Merkezi'nde ilk fırlatma gerçekleşti. ArianeSpace 2018'in sonuna kadar Vega'yı kullanmak istediğini belirtmiştir.
Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.
Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.
Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri Üssü (CCSFS), Amerika Birleşik Devletleri Uzay Kuvvetleri'ne bağlı Space Launch Delta 45'in Florida, Brevard County, Cape Canaveral'da bulunan bir tesisidir.
Uzay üssü veya uzay limanı, uzay araçlarının kalktığı ve indiği üstür.
PSLV, Hindistan yapımı dört kademeli bir fırlatma roketidir. Roket Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) geliştirilmiş olup önceki Sovyet yapımı roketlerin yerini almıştır. PSLV, küçük boyutlu uyduları yer durağan aktarım yörüngesine fırlatma özelliğine sahiptir.
Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.
Kennedy Uzay Merkezi Kalkış Kompleksi 39, Kennedy Uzay Merkezi'ne ait bir roket fırlatma alanıdır. Kalkış kompleksi başlangıçta Apollo programı için inşa edildi ve daha sonra Uzay Mekiği programında kullanıldı. Günümüzde ise fırlatma rampaları SpaceX Falcon 9, Dragon 2 ve Falcon Heavy ile NASA'nın Space Launch System için C rampası ile fırlatılmasını destekleyecek şekilde değiştirildi.
H-II, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, 1990'larda daha büyük uyduları fırlatma imkânı sunmak amacıyla NASDA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup Japonya'nın yalnızca yerel teknolojiler kullanılarak üretilen ilk iki aşamalı sıvı yakıtlı roketidir. 1994-1999 yılları arasında kullanıldıktan sonra güvenilirlik ve maliyet konular nedeniyle H-IIA roketi geçildi.
Epsilon, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, JAXA tarafından 2007 yılında geliştirilmiş olup M-V roketinin yerini almıştır. Alçak Dünya yörüngesine 1,2 ton yük yükleyebilecek şekilde tasarlanmıştır.
H-IIA (H2A), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek, ay yörüngesine uzay aracı göndermek ve Venüs'e gezegenler arası bir uzay sondası göndermek amacıyla kullanıldı. H-IIA, güvenilirliği artırmak ve maliyetleri en aza indirgemek için büyük ölçüde yeniden tasarlanan daha önceki H-II roketinin bir varyantıdır.
H-IIB (H2B), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek ve H-II Transfer Araçları'nı Uluslararası Uzay İstasyonu'na göndermek amacıyla kullanıldı.
Şavit, İsrail yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, Israel Aerospace Industries tarafından 1982 yılında uyduları yörüngeye fırlatmak amacıyla geliştirilmiş olup ilk uçuşunu 1988 yılında gerçekleştirdi ve İsrail uzaya araç fırlatma kabiliyeti bulunan sekizinci ülke haline geldi.
Chang'e 2, Çin Ulusal Uzay İdaresi tarafından geliştirilen bir Ay uzay sondasıdır. Çin Ay Keşif Programı'nın ilk aşamasının bir parçası olup 2007'de fırlatılan Chang'e 1'in devamıdır. Chang'e 2'nin tasarımında Chang'e 1 ile benzerlik göstermesine karşın, daha gelişmiş bir yerleşik kamera da dahil olmak üzere bazı teknik yenilikler yer almaktadır.
Rokot, Rus yapımı bir uzay fırlatma aracı serisidir. UR-100N füzesi üzerinden geliştirilmiş olup 63° eğim ile 200 kilometrelik bir Dünya yörüngesine 1,950 kilogramlık bir yük taşıyabilmektedir. İlk olarak 1990'larda Baykonur Uzay Üssü'nden fırlatılmış olup daha sonradan Plesetsk Uzay Üssü'nden fırlatılmaya başlanmıştır.
Tek seferlik fırlatma sistemi, yalnızca bir kez fırlatılabilen ve ardından modülleri ya yeniden giriş sırasında yok edilen ya da uzayda atılan bir fırlatma aracıdır. ELV'ler tipik olarak, yakıtları tükendiğinde ve araç irtifa ve hız kazandığında sırayla atılan birkaç roket aşamasından oluşur. 2022 itibarıyla, çoğu uydu ve insanlı uzay aracı şu anda ELV'lerde fırlatılıyor. ELV'lerin tasarımı, yeniden kullanılabilir fırlatma sistemlerinden daha basittir ve bu nedenle daha düşük üretim maliyetine sahip olabilir. Ayrıca, bir ELV, tüm yakıt tedarikini, yükünü hızlandırmak için kullanabilir ve daha büyük taşıma yükleri sunabilir. ELV'ler, onlarca yıldır yaygın olarak kullanılan kendini kanıtlamış teknolojilerdir.
ABD (NASA, DOD)
Avrupa Birliği (ESA)
Fransa (CNES)
Avustralya (ASRI)
Brezilya (FAB, AEB)
Çin (CNSA)
Güney Kore (KARI)
Hindistan (ISRO)
İran (ISA)
İsrail (ISA)
İsveç (SSC)
İtalya (ASI)
Kenya'da)
Japonya (JAXA)
Kanada (LFC, CSA)
Kuzey Kore
Norveç (NSC)
Rusya (ROSKOSMOS)
Kazakistan'da) · Dombarovskiy Hava Üssü · Kapustin Yar Uzay Üssü · Plesetsk Uzay Üssü · Svobodniy · Vostoçnıy Uzay Üssü
Uluslararası