Türkçe ya da Türk dili, Güneydoğu Avrupa ve Batı Asya'da konuşulan, Türk dilleri dil ailesine ait sondan eklemeli bir dildir. Türk dilleri ailesinin Oğuz dilleri grubundan bir Batı Oğuz dili olan Osmanlı Türkçesinin devamını oluşturur. Dil, başta Türkiye olmak üzere Balkanlar, Ege Adaları, Kıbrıs ve Orta Doğu'yu kapsayan eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında konuşulur. Ethnologue'a göre Türkçe, yaklaşık 90 milyon konuşanı ile dünyada en çok konuşulan 18. dildir. Türkçe, Türkiye, Kuzey Kıbrıs ve Kıbrıs Cumhuriyeti'nde ulusal resmî dil statüsüne sahiptir.
Farsça ya da Persçe, Hint-Avrupa dillerinin İran dilleri koluna ait bir batı İran dilidir. Başta İran olmak üzere, kuzeyde Rusya ve Azerbaycan, doğuda Afganistan ve Tacikistan, Orta Asya'da Özbekistan ve Basra Körfezi üzerinde Kuveyt ve Irak gibi ülkelerde 100 milyonun üzerinde kişi tarafından konuşulmaktadır. Antik Pers halkının konuştuğu dilden türemiştir.
Perşembe, Çarşamba ile Cuma arasında olan, haftanın dördüncü günüdür.
Sebze ya da göveri, bitkilerin insanlar veya diğer hayvanlar tarafından yenen kısımlarına verilen isimdir. Sebze terimi, kültürler ve mutfaklar arasında farklı anlamlara gelebilir.
Merkezi Eyaleti, İran'ın 31 eyaletinden birisidir.
Sistan ve Belucistan Eyaleti, İran'ın 31 eyaletinden birisidir.
Kohgiluye ve Buyer Ahmed Eyaleti, İran'ın 31 eyaletinden birisidir.
Orta Farsça veya Pehlevî dili, Sasani İmparatorluğu'nun edebî dili olmuş bir Batı İran dilidir. Dil, Sasanilerin yıkılmasının ardından bir süre daha prestij dili olmayı sürdürmüştür. Orta Farsça Ahameniş İmparatorluğu'nda kullanılmış Eski Farsçadan evrilmiş olup modern İran, Afganistan ve Tacikistan kullanılan Farsça dilinin atası olmaktadır. Dil, içine Orta Farsçanın da dahil edildiği ve pek çok çağdaşı dili kapsayan Orta İran dilleri ile karıştırılmamalıdır.
İran'ın eyaletleri, İran her biri (Farsça: مرکز markaz / Türkçe: merkez) olarak adlandırılan bir yerel yerleşim birimi olan şehirden yönetilen ve Türkiye'deki İllere karşılık gelen Otuz bir adet "Ostan" adı verilen eyalete ayrılmıştır.
Şehristan İran'ın eyaletleri kendi içlerinde "Şehristan" adı verilen ve Türkiye'deki ilçelere karşılık gelen alt yönetim bölümlerine ayrılmaktadır. Bu yerler İran'da Ostan olarak adlandırılan eyaletlerin içinde yer alır; merkezî bir kentsel yerleşim birimini, birkaç bahşı ve bunların etrafındaki birkaç köyü kapsar. Her bir şehristanda genellikle birkaç kentsel yerleşim birimi ve kırsal yerleşimler bulunur. Kırsal yerleşimler bir dizi köyün toplamıdır. Şehirlerden biri bölgenin başkenti olarak tespit edilmiştir.
Farsça Vikipedi Wikipedia'nın Fars dilindeki versiyonudur. Farsça Vikipedi Ocak 2004 yılında başlamıştır. Aralık 2004'te 1000 başlığı, Şubat 2006'da 10.000 başlığı, 27 Temmuz 2016'da 500.000 başlığı geçmiştir.
Mühimmat; askerî terminolojide savaş için gerekli, demirbaş olmayan tüm yedek parça ve cephaneyi kapsayan bir terim. Cephane ise ateşli silahlardan atılmak üzere hazırlanmış her türlü patlayıcı veya delici malzemedir.
Yahudi Farsçası veya Cidi hem İran Yahudileri'nin konuştuğu lehçeye hem de İbranice harflerle yazılmış Yahudi-Farsça metinlere denir. Genel anlamda Cidi eskiden Pers İmparatorluğu'nda ve bugünün İran'ında Yahudiler'in konuştuğu İrani dillerinin adıdır; daha özele inildiğinde ise Yahudi Farsçası Tahran ve Meşhed'deki Yahudi cemaatlerinde konuşulan bir lehçedir. Bazen Tora'nın olmadığı dil anlamına gelen Latorayi ismi de kullanılır.
Kıpçak, İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında köy.
Kurugöl kasabası, İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında kasaba.
Yengice, İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında köy.
Batı Ucan, (Farsça:), İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında kasaba.
Şibli , (Farsça:), İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında kasaba.
Meydançay , (Farsça:), İran'ın Doğu Azerbaycan Eyaleti'nin Bostanabad şehristanında kasaba.
Gil helva , Osmanlı döneminde yapılan bir çeşit un helvasıdır. Gil Farsça sıradan demektir. Malzemeleri; un, bal, şırlağan yağı, badem, gül suyu, safrandır. Safran, badem ve gül suyu isteğe göre konulur. Kitâb-ı Me’kûlât'da tarifi verilmiştir.
