Alaska Airlines
 | |||||||
| |||||||
| Kuruluş | 1932 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Faaliyete başlama | 6 Haziran 1944 | ||||||
| Hubları |
| ||||||
| Sık uçuş programı | Mileage Plan | ||||||
| Havayolu ittifakı | Oneworld | ||||||
| İştirakler | Alaska Air Group | ||||||
| Uçak filosu | 319 | ||||||
| Uçuş noktaları | 98 | ||||||
| Çalışanların sayısı | 23.000 (2020) | ||||||
| Websitesi | alaskaair.com | ||||||
| Vikiveri öğesi | |||||||
Alaska Airlines, genel merkezi Seattle metropol bölgesi içinde, SeaTac, Washington'da bulunan büyük bir Amerikan havayolu şirketidir. Filo boyutu, taşınan tarifeli yolcular ve hizmet verilen varış noktası sayısı ile ölçüldüğünde Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en büyük beşinci havayolu şirketidir. Alaska, bölgesel ortakları Horizon Air ve SkyWest Airlines ile birlikte, büyük bir yurt içi rota ağı işletiyor ve esas olarak Pasifik Kuzeybatı ve Alaska'dan bitişik Amerika Birleşik Devletleri, Hawaii, Kanada, Kosta Rika ve Meksika'daki yüzden fazla noktaya bağlanmaya odaklanıyor.
Havayolu, ana merkezi Seattle-Tacoma Uluslararası Havaalanı olmak üzere beş merkezden faaliyet göstermektedir.[1] Alaska Airlines şu anda üç büyük havayolu ittifakından herhangi birinin üyesi değil, ancak Mart 2021'in sonunda Oneworld'e katılmayı planladı.[2] Havayolu, 2020 itibarıyla 16.000'den fazla kişiyi istihdam ediyor ve J. D. Power and Associates tarafından üst üste on iki yıl boyunca geleneksel havayollarında en yüksek müşteri memnuniyetine sahip ülke olarak derecelendirildi.
Tarih
Erken yıllar (1932-1945)
Havayolu, köklerini 1932'de Linious "Mac" McGee tarafından başlatılan McGee Airways'e kadar izler. Havayolu, açılış hizmetini Anchorage ve Bristol Körfezi arasında Stinson tek motorlu, üç yolcu uçağıyla uçurdu.[3] O zamanlar tarifeli uçuş yoktu; yolcu veya bir kargo veya posta varken bir uçuş gerçekleşirdi.[4]
Havayolu, Büyük Buhran sırasında maddi olarak mücadele etti. Anchorage'da o sırada çok fazla havayolu vardı ve onları desteklemek için yeterli talep yoktu. Gelecek birkaç yıl içinde, havayolu şirketi, adında değişikliklere neden olan ve işin Alaska'da genişlediğini gören birçok birleşme ve satın alma gerçekleştirdi. Bu birleşmelerden ilki, 1934 yılında, McGee'nin aynı adı taşıyan havayolunu 50.000 ABD Doları karşılığında yine Anchorage'da bulunan Star Air Service'e satmasıyla gerçekleşti. Bu, McGee'nin madencilik endüstrisine girmesine izin verdi.[5] On beş uçaktan oluşan filosu ile Star Air Service, Alaska'da baskın bir havayoluydu. Ancak Star, ahşap ve kumaş uçakları için yüksek bakım maliyetleri nedeniyle finansal olarak mücadele etmeye devam etti.[6]
1937'de McGee havayoluna geri döndü ve bir içki dükkânı açtı ve havayolu uzak Alaska topluluklarına likör uçurmaya başladı. O yıl, Star Air Service, Alaska Interior Airlines'ı satın aldı ve Star Air Lines olarak kuruldu.[4] Star, o yıl yine bir grup madenciye satıldı.[5] 1938'de federal düzenleme, Kongre'nin Sivil Havacılık Kurulunu (CAB) oluşturmasıyla başladı. CAB, havayolunu Alaska'da istediği rotaların çoğunu ödüllendirdi, ancak Seattle ile Anchorage arasındaki imrenilen rota Pan American Airways'e verildi.[6]
1941'de Star Air Service, New Yorklu bir iş insanı olan Raymond Marshall tarafından satın alındı. 1942'de havayolu, Alaska'daki diğer üç havayolunu, Lavery Air Service, Mirow Air Service ve Pollack Flying Service ile Anchorage havaalanında bir hangar satın aldı. O yıl, havayolunun adı Alaska Star Airlines olarak değiştirildi.[6] Alaska Airlines adı, 2 Mayıs 1944'te, aynı zamanda ad için başvuran bir rakibi kıl payı yenerek kabul edildi.[3] 1940'larda Alaska'nın merkezi Anchorage'daydı.[7]
Amerika Birleşik Devletleri Aralık 1941'de II.Dünya Savaşı'na girdiğinde, Alaska Airlines pilot sıkıntısı ile karşılaştı. Savaş sırasında, havayolu şirketi fon ve ekipmana sahip değildi ve pilotlar genellikle uçakları için kendi ceplerinden yakıt almaya zorlandılar. Sık sık davalara maruz kalan şirket, bu süre zarfında birçok farklı başkanlardan da geçti. 1943'te Alaska Airlines, ilk çok motorlu uçağı olan Lockheed Model 18 Lodestar'ı satın aldı. Aynı yıl şirketin hisseleri ilk kez Amerikan Borsası'nda işlem gördü.[5][6]
II. Dünya Savaşı'ndan sonra genişleme (1945-1949)
1945'te Alaska Airlines ilk hosteslerini işe aldı.[6] 1947'de jokey James Wooten havayolunun başkanı oldu ve havayolunu büyük ölçüde genişletmeye başladı.[6][7] Onun liderliğinde şirket, hükûmetten II. Dünya Savaşı sırasında kullanılan çok sayıda askeri uçak satın aldı. Havayolu, Douglas DC-3s, Douglas DC-4s ve Curtiss-Wright C-46 Komandolarını satın aldı.[3] Alaska Airlines, DC-3'leri kayaklar üzerinde çalıştıran ilk havayolu şirketidir.[5]
Alaska Airlines'ın büyük kiralama işi onu karlı hale getirdi ve havayolu, operasyon üssünü Seattle'ın kuzeyindeki bir havaalanı olan Paine Field'a taşıdı. Bununla birlikte, Anchorage'da bir şube tuttu. Başarısına rağmen, Alaska Airlines'ın dünya çapındaki charter işi kısa sürdü. 1949'da CAB yönetmeliklerini sıkılaştırdı ve havayoluna ağır para cezaları verdi ve güvenlik ihlalleri nedeniyle havayolunu tamamen kapattı. Havayolunun dünya çapında charter uçuşları düzenlemesi yasaklandı ve başkan James Wooten şirketten ayrıldı.[5][6] Yine 1949'da Alaska Air, Kuzey Yamacı'nda petrol aramalarını desteklemek için beş Bell 47B helikopteri çalıştırmaya başladı ve böylece Alaska'da döner kanatlı uçakları çalıştıran ilk havayolu oldu.[8]
1949'da havayolu, yeni kurulan İsrail devletinin, Sihirli Halı Operasyonu olarak bilinen olayda Yahudileri Yemen'den İsrail'e hava yoluyla götürme çabalarının önemli bir katılımcısıydı. Yaklaşık 3.000 millik uçuş için C-46 veya DC-4 uçakları kullanıldı ve bu, Arap ülkelerinin aşırı uçmasını önlemek için gerekli hale getirildi. Uçaklar Eritre'den Aden'e, ardından Akabe Körfezi boyunca Tel Aviv'e uçtu. Mürettebat, mültecileri boşalttıktan sonra, bombalanma korkusuyla Tel Aviv'de yerde kalmaya korkarak derhal Kıbrıs'a devam etti. 49.000 kadar Yemenli Yahudi, Alaska Airlines ve diğer taşıyıcılar tarafından tek bir can kaybı olmaksızın uçakla nakledildi.[9]
Yeni liderlik (1950'ler)
Alaska Airlines, 1950'lere dünya çapında charter işi ve operasyonları Alaska eyaletiyle sınırlı olmadan başladı. 1950'de, iki küçük Alaskan havayolunu, Collins Air Service ve Al Jones Airways'i satın aldı.[6]
Havayolu, Raymond Marshall'ın mülkiyetinde çok büyümüş olsa da, CAB, devam eden mali sıkıntılar nedeniyle 1951'de onu görevden aldı. Ayrıca Marshall, kendisi için para kazanmak amacıyla Alaska Airlines'a sahipti ve şirketin uzun vadeli istikrarı konusunda endişeli değildi.[6] 1951'de CAB, Alaska Airlines'a, Alaska'daki Anchorage ve Fairbanks şehirlerinden bitişik Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Seattle ve Portland'a giden rotalarda faaliyet göstermelerine izin veren geçici bir sertifika verdi; bu ödül 1957'de kalıcı olacaktı.[4][5]
1952'de CAB, Nelson David'i başkan olarak atadı ve o, havayolunun finansal istikrarını iyileştirmeye başladı. 1957'de, taşıyıcı daha iyi bir mali durumdayken David ayrıldı ve Charles Willis, Jr. şirketin yeni başkanı ve CEO'su oldu. İkinci Dünya Savaşı sırasında bir pilot olan Willis, havayolunu diğerlerinden ayıran birkaç pazarlama yöntemini tanıttı. Onun liderliğinde, Alaska Airlines uçak içi filmleri gösteren bir ilk oldu. Şirket, bulutların üzerinde uçuşlara olanak tanıyan ve hava koşullarını engelleyen ilk basınçlı uçağı olan Douglas DC-6'nın hizmetine başladı. Bu DC-6'larda havayolu, bir on-board salon ve piyano içeren "Golden Nugget" hizmetini tanıttı.[6]
Jet çağı (1960'lar)
1961'de rakipler, Alaska Airlines'ın uçtuğu rotalarda jetleri kullanmaya başladı. Bu rekabete karşı koymak için Willis, uçak üreticisi Convair ile Alaska ve komşu Birleşik Devletler arasındaki rotalarda kullanmak üzere parasız bir Convair 880 jetliner satın almak için görüştü. Şirket aynı yıl yeni jet uçağını tanıttı. 1966 yılında şirket ilk Boeing 727-100 jetlerini aldı ve 727 jetlin satın alınmasıyla ilgili olarak Boeing tarafından finansman koşulu olarak Convair 880'i filodan çıkardı. Alaska'nın ilk 727'lerinden birkaçı, tüm kargo yük gemileri olarak, tüm yolcu konfigürasyonunda veya karışık yolcu/kargo kombi uçağı olarak çalıştırılabilen 100C serisi modellerdi.[10] 1967 baharında, büyük ölçüde artan yolcu yükleri, filo uçaklarının hızlı bir şekilde eklenmesini gerektirdi ve Alaska, daha önce Brezilyalı hava taşıyıcısı Varig tarafından PP-VJE olarak işletilen ve daha sonra Alaska Airlines N987AS olan bir Convair 990 jetliner satın aldı. Bu uçak, Boeing 727-100'lerden oluşan artan filo ile birlikte hizmette kaldı ve daha sonra bunlara uzatılmış Boeing 727-200'ler eklendi ve bu da önümüzdeki 25 yıl boyunca Alaska Airlines'ın imza uçağı oldu. Ayrıca, petrol sondaj kulelerini Alaska'nın Kuzey Yamacına ve daha sonra Ekvador'a taşımak için kullanılan askeri C-130 kargo turbopropunun sivil versiyonu olan Lockheed L-100 Hercules'ü (L382 modeli) uçuran ilk taşıyıcı oldu.[4] Alaska ayrıca, 1962'den 1968'e kadar iki Lockheed L-1649A Starliners ve Askeri Hava Taşımacılığı Hizmeti operasyonları için kullanılan üç L-1049 dahil Lockheed Constellation propliners'a sahipti.[11][12][13] Convair 240 dahil olmak üzere daha küçük pervane ve turboprop uçağı de Havilland Kanada DHC-6 Twin Otter ve Super Catalina amfibi uçağının yanı sıra Grumman Goose amfibi uçağının biri pistonlu motorlu ve diğeri havayolunun Turbo-Goose adını verdiği turboprop motorlara dönüştürülmüş iki versiyonu çalıştırıldı.[14] Catalina ve Grumman amfibi deniz uçağı uçağı, havayolu 1968'de yerel güneydoğu Alaska operatörü Alaska Coastal Airlines'ı satın aldığında filoya katıldı.
Bu süre zarfında, Alaska Air, Northwest Airlines, Pan Am ve Pacific Northern Airlines gibi diğer havayollarından zorlu bir rekabetle karşılaştı; ikincisi, daha sonra 1967'de Western Airlines tarafından satın alınan ve daha sonra Western Airlines ile birleşen Boeing 720 jetlinerlerini işleten Alaska merkezli bir hava taşıyıcısıydı. Northwest ve Pan Am, farklı zamanlarda Boeing 747 geniş gövdeli jetlinerlerini Northwest ile Seattle-Anchorage jumbo jeti ile durmadan ve Pan Am Seattle-Fairbanks 747 ile durmadan uçurarak Alaska hizmetlerinde işletti. Alaska Air, kendisini rekabetten ayırmak için, güvenlik talimatlarının tekerleme olarak okunması, koridorlarda defileler düzenlenmesi ve yolda tombala oyunları oynanması gibi ucuz ama yaratıcı hilelere yöneldi.[6]
Aralık 1962'de Air Guinée, Alaska Airlines ile bir sözleşme imzaladı ve ikinci şirketin iki Douglas DC-4'e ek olarak yönetim uzmanlığı sağladığını gördü. Anlaşma, Alaska Airlines'ın havayolu ile yedi yıllık bir süre içinde sözleşme yaptığını görecekti, ancak sözleşme yalnızca altı ay sonra sona erdi ve ABD Uluslararası Kalkınma Ajansı, Gine havayolunun Alaska Airlines'ın olan 700.000 ABD Doları borcunu ödemesine yol açtı.[15]
1965'te Alaska Airlines, küçük Alaska toplulukları arasındaki bazı rotaları ve bazı küçük uçakları Wien Air Alaska'ya devretti. Bu, Alaska'nın daha yoğun seyahat edilen rotalara odaklanmasına ve daha küçük uçakları satmalarına izin verdi.[5]
1960'lı yıllar boyunca Alaska Airlines, kıtasal Amerika Birleşik Devletleri'ne charter uçuşlar sunarak Alaska'ya turizmi tanıtmak için çalıştı. Eyaletin cazibesini artırmak amacıyla, Alaska Airlines 1963'te Japonya'da bir tanıtım turu düzenledi. 1967'de, Alaska eyaleti yüzüncü yılını kutlarken, Alaska Airlines Edward dönemi kıyafetleri giymiş hosteslerle promosyon amaçlı bir "Eşcinsel Doksanlar" teması başlattı. O yıl Alaska Airlines, Sitka'ya hizmet sunarak güneydoğu Alaska'ya genişledi. Bu, 1968'de iki küçük havayolunun, Alaska Coastal Airlines ve Cordova Airlines'ın satın alınmasına yol açtı.[6]
Kaynakça
- ^ "Network | Alaska Airlines". Newsroom | Alaska Airlines (İngilizce). 12 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021.
- ^ "Alaska Airlines Nails Down oneworld Joining Date". Simple Flying (İngilizce). 12 Ekim 2020. 15 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021.
- ^ a b c Crowley, Walt (1 Şubat 2000). "HistoryLink Essay: Alaska Airlines". Historylink.org. 5 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012.
- ^ a b c d "Alaska Airlines History by Decade". Alaska Airlines. April 15, 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012.
- ^ a b c d e f g Glab, Jim (1 Aralık 2007). "Alaska Airlines 75th Anniversary". Air Transport World. 3 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2012.
- ^ a b c d e f g h i j k l "History of Alaska Air Group, Inc. – FundingUniverse". www.fundinguniverse.com. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021.
- ^ a b Alaska Airlines Gets New Chief 31 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. St. Petersburg Times. June 3, 1947. Section 2, Page 11. Retrieved on Google News (12 of 59) on February 18, 2010.
- ^ "Hollenbeck Productions". www.hollenbeckproductions.com. 25 Ocak 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021.
- ^ Airlines, Alaska. "Operation Magic Carpet". Alaska Airlines (İngilizce). 21 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021.
- ^ http://www.airliners.net 14 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., photos of Alaska Airlines Boeing 727-100 aircraft
- ^ California Classic Propliners – L-1649A Starliners 8 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Gibson, Tom – Retrieved 11/5/10
- ^ Lockheed Constellation Survivors – N7316C c/n 1018 22 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Petersen, Ralph M. – Retrieved 11/5/10
- ^ Lockheed Constellation Survivors – N8083H c/n 1038 22 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Petersen, Ralph M. – Retrieved 11/5/10
- ^ "June 1, 1967; June 1, 1969 & Sept. 14, 1970 Alaska Airlines system timetables". timetableimages.com. 5 Mart 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Guttery, Ben R. (1998). Encyclopedia of African airlines. New York: Ben R. Guttery. ss. 78-79. ISBN 0-7864-0495-7.
