Alain Madelin
| Alain Madelin | |
|---|---|
 | |
| Fransa Ekonomi ve Maliye Bakanı | |
| Görev süresi 18 Mayıs 1995 - 26 Ağustos 1995 | |
| Hükümdar | Jacques Chirac |
| Başbakan | Alain Juppé |
| Yerine geldiği | Edmond Alphandéry |
| Yerine gelen | Jean Arthuis |
| Sanayi, Posta, Telekomünikasyon ve Turizm Bakanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 20 Mart 1986 - 10 Mayıs 1988 | |
| Zanaat, Ticaret ve KOBİ'den sorumlu İşletmeler ve Ekonomik Kalkınma Bakanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 30 Mart 1993 - 11 Mayıs 1995 | |
| Avrupa Parlamentosu üyesi | |
| Görevde | |
| Makama geliş 25 Temmuz 1989 - 3 Kasım 1989; 20 Temmuz 1999 - 17 Haziran 2002 | |
| Redon belediye başkanı[1] | |
| Görev süresi 25 Haziran 1995 - 18 Mart 2001 | |
| Yerine geldiği | Pierre Bourges |
| Yerine gelen | Jean-Michel Bollé |
| Ille-et-Vilaine milletvekili | |
| Görevde | |
| Makama geliş 3 Nisan 1978 - 19 Haziran 2007 | |
| Yerine geldiği | Jean-Gilles Berthommier |
| Yerine gelen | Jean-René Marsac |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 26 Mart 1946 Paris, Fransa |
| Partisi | Bağımsız Cumhuriyetçiler (1968–1977) Cumhuriyetçi Parti (1977–1997) Liberal Demokrasi Parti (1997–2002) UMP (2002–2007) |
| Bitirdiği okul | Paris Hukuk Fakültesi |
Alain Madelin (d. 26 Mart 1946, Paris), Fransız siyasetçi.
Gençliği
Küçüklüğü Paris, Belleville'de geçmiştir. 16 yaşından itibaren milliyetçi akımlarda yer almış, 1963 yılında Aşırı sağcı bir çizgide bulunan Milliyetçi Öğrenciler Federasyonu'nda görev almış, aşırı sağcı Occident'nın kurucusu olmuştur.[2] Bazı eylemlerinden dolayı mahkûmiyet almıştır.
Siyasi kariyeri
1968 Sonbaharı'ndan Paris Hukuk Fakültesi'ne dönmüş ve ardından Bağımsız Cumhuriyetçiler Partisi'ne kaydolmuş, Valéry Giscard d'Estaing'in 1974 ve 1981 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimleri kampanyalarında yer almıştır. 1978-2007 yılları arasında milletvekilliği yapmış, yerel yönetimlerde görev almıştır. İlk kohabitasyon hükümetinde Sanayi Bakanlığı, 2. kohabitasyon hükümetinde Ticaret Bakanlığı yapmış ve ardından Alain Juppé başbakanlığında Maliye Bakanı olmuş, ancak başbakan ile ekonomi politikalarında anlaşmazlığa düşüp 3 ay sonra istifa etmiştir[3]. 1997 yılında Cumhuriyetçi Parti'nin başına geçmiş ve partinin adını Liberal Demokrasi'ye çevirmiştir, UDF'ten ayrılmıştır. 2002 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda %3,91 oy almış ve UMP'nin kuruluşunda partisi ile beraber liberal kanat olarak yer almıştır. 2003 yılında Irak'a askeri müdahaleye destek vermiştir, 2006 yılında yaptığı açıklama ile bir sonraki seçimlerde aday olmayacağını duyurmuştur.
Mesleği ve Özel Yaşamı
Paris Barosu'na kayıtlı bir avukat olup, boşanmış ve 3 çocuk babasıdır.
Görevleri
Meclis
- 3 Nisan 1978 - 1 Nisan 1986 : Ille-et-Vilaine 4. seçim çevresi milletvekili
- 2 Nisan 1986 - 2 Nisan 1986 : Ille-et-Vilaine milletvekili
- 23 Haziran 1988 - 1 Mayıs 1993 : Ille-et-Vilaine 4. seçim çevresi milletvekili
- 8 Ekim 1995 - 19 Haziran 2007 : Ille-et-Vilaine 4. seçim çevresi milletvekili
Yerel Yönetimler
- 16 Mart 1986 - 22 Mart 1992 : Bretagne Bölgesel Konseyi üyesi
- 23 Mart 1992 - 15 Mart 1998 : Bretagne Bölgesel Konseyi Başkan yardımcısı
- 28 Mart 1994 - 8 Ekim 1995 : Ille-et-Vilaine Genel Konseyi üyesi
- 19 Haziran 1995 - 18 Mart 2001 : Redon Belediye Başkanı
Avrupa Parlamentosu
- 25 Temmuz 1989 - 3 Kasım 1989 : Avrupa Parlamentosu üyesi
- 20 Temmuz 1999 - 17 Haziran 2002 : Avrupa Parlamentosu üyesi
Hükûmet
- 20 Mart 1986 - 10 Mayıs 1988 : Sanayi, Posta, Telekomünikasyon ve Turizm Bakanı
- 30 Mart 1993 - 11 Mayıs 1995 : Zanaat, Ticaret ve KOBİ'den sorumlu İşletmeler ve Ekonomik Kalkınma Bakanı
- 18 Mayıs 1995 - 26 Ağustos 1995 : Maliye ve Ekonomi Bakanı
Parti Yönetimi
- 1985 - 1988 : Cumhuriyetçi Parti Genel Delegesi
- 1988 - 1989 : Cumhuriyetçi Parti Genel Sekreteri
- 1989 - 1997 : Cumhuriyetçi Parti Genel Başkan yardımcısı
- 1991 - 1996 : UDF Genel Başkan yardımcısı
- 1997 : Cumhuriyetçi Parti Genel Başkanı
- 1997 - 2002 : Liberal Demokrasi Genel Başkanı
kaynakça
- ^ Publications, Europa (2003). The International Who's Who 2004 (İngilizce). Psychology Press. ISBN 9781857432176.
- ^ Patrick Devedjian, Gérard Longuet, Hervé Novelli de bu hareketin içinde bulunmuşlardır
- ^ "Alain Madelin, failing for France". The Economist. 31 Ocak 2002. ISSN 0013-0613. Erişim tarihi: 9 Kasım 2017.
