İçeriğe atla

Alageyik

Aynı adı taşıyan filmler için Ala Geyik sayfasına bakınız.
Alageyik
Erkek
Dişi
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Animalia
Şube:Chordata
Sınıf:Mammalia
Takım:Artiodactyla
Familya:Cervidae
Oymak:Cervini
Cins:Dama
Tür: D. dama
İkili adlandırma
Dama dama
Dağılımı:
1: (Önceki) doğal, D. mesopotamica dahil
2: Muhtemelen doğal
3: İlk sokulduğu alanlar
4: Günümüzde sokulduğu alanlar
Sinonimler
Cervus dama Linnaeus, 1758
Genç (3 yaşından küçük) erkek alageyik.
Gaziantep hayvanat bahçesinde dişi bir alageyik.

Alageyik ya da Yağmurca[2][3] (Dama dama) geyikgiller (Cervidae) familyasından, göçmen olmayan ve sürü oluşturan, kürek boynuzlu ve benekli gececil bir geyik türüdür. Dünyada en saf yabani alageyiklerin bulunduğu tek yer Antalya'dır ve yöre halkı tarafından Benekli geyik[4] adı da verilmektedir. Sonradan insanlar tarafından asırlar içinde bütün Avrupa'ya yayılmıştır. İran'ın batı kıyıları ötesinde Asya'da doğal olarak bulunmazlar.

Evcil ve yarı evcil popülasyonları Avrupa başta olmak üzere değişik bölgelerdeki doğal parklarda ve korunaklı avlaklarda bulunan gözde bir türdür. Yabanileri çok ürkektir ve en ufak bir ses duyumunda ormanda izini kolayca kaybettirebilmektedir.

Yaşam süreleri 12 yıl kadardır.

Alt türleri

2[5] alt türü vardır. Bazen mesopotamica alt türü ayrı bir tür olarak da sınıflandırılır.

  • Dama dama dama (Anadolu alageyiği[6]) : Dünyada yabani alageyiklerin en saf olarak bulunduğu tek yer Türkiye'de Antalya ilidir.[4][7] Avrupa'daki evcil ve yarı evcil popülasyonları bu alt türe aittir.
  • Dama dama mesopotamica (İran alageyiği) : Günümüzde daha çok İran'ın batısında bulunurlar ve soyları tehlike altındadır.

Türkiye'deki dağılımı

Dama dama dama alt türünün günümüzdeki yabani popülasyonlarının Türkiye'de yıl boyu görüldüğü iki alandan birisi Antalyadaki Termessos Milli Parkı ve Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahasında, diğeri Mersin dir. Ayrıca çok az miktarda Bolu Dağlarında da bulunur.[8]

Türkiye'de ilk defa av ve yaban hayatı çalışmaları Antalya Orman Bölge Müdürlüğüne bağlı Düzlerçamı bölgesinde 1966 yılında başlamıştır. Senelerce bilinçsiz ve acımasız sürdürülen avcılık nedeni ile nesilleri yok olma sınırına gelen ve sadece Türkiye'de Düzlerçamı'nda 7 baş kalan alageyikler koruma çalışmalarıyla 2010 yılında 300-400 başa ulaşmıştır. Düzlerçamı'ndan Türkiye'nin çeşitli yerlerine alageyik aktarılmaktadır.[9] Bir asır önce alageyiklerin görüldüğü Dilek Yarımadası Milli Parkına günümüzde Antalya Düzlerçamı'ndaki 200 başlık popülasyondan bir kısmı aktarılmıştır.[7][10]

Dama dama mesopotamica alt türü yalnızca Hakkâri'de ender olarak görülür.

Anatomi

Rengi yazın beyaz lekelerle süslü açık sarımsı kahve, kışın ise bir teviye grimsidir. Bütün hayvanın siyahımsı kahverengi olduğu zamanlar da vardır.

Vücut ölçüleri

Erkek alageyikler 140–160 cm uzunluğunda bir boya ve 90–100 cm omuz yüksekliğine sahiptir. Ağırlıkları 60–100 kg olur. Dişileri ise 130–150 cm uzunluğunda, 75–85 cm omuz yüksekliğinde ve 30–50 kg ağırlığındadır.

Boynuz

Geyikgiller familyasının diğer türlerinde ağaç gibi dendritik dallanma gösteren boynuzlar, tıpkı erkek sığınlarda (Alces alces) olduğu gibi erkek alageyiklerde (Dama dama) de el ayasına veya daha doğru bir tanımlama ile yaba[3] ya benzeyen palmat biçimli kürek boynuzdur. Gençken dalsı olan boynuzları 3 yaşından sonra kürek boynuz olarak gelişir. Boynuzların ağırlığı 5–7 kg gelir.

Habitat

Ormanlık alanlar ve orman içi açıklıkları ana habitatıdır. Daha çok kapalı orman olarak adlandırılan ormanın iç kısımlarında bulunurlar. Çam ormanlarını tercih etmelerine karşılık yapraklı ormanları da kullanırlar. İyi birer tırmanıcı olmadıkları için sarp kayalıklarda görülmezler. Orman tabanında beslenmeyi ve dolaşmayı severler.

Davranış

Evcil ve yarı evcil popülasyonları doğal parklarda ve korunaklı avlaklarda kalabalık sürüler hâlinde bulunur. Antalya gibi gerçek yabani ortamlarında kalabalık sürü oluşturmazlar ve büyük bir erkeğe bağlı daha ufak sürüler hâlinde toplanırlar. Gündüzleri de sık çalıların arasında gizlenirler. Görme duyuları diğer geyik türlerine göre daha iyi gelişmiştir ve diğer geyiklerden farklı olarak alageyikler hareketsiz cisimleri de kolaylıkla görerek algılar ve değerlendiriler.[3] Çabuk harekete geçerler. Koşmaya hazırlanırken kuyruklarını sallar, sonra geniş adımlarla tırıs tırıs koşuya geçerler; 1 metreden yüksek çitlerin üzerinden atlayabilirler. İhtiyatlı olan bu hayvanların izlerinin takip edilmesi kolay değil ve avlanması zordur.[4]

Besin

Ana besinlerini otlar oluşturur. Ayrıca, ağaç sürgünleri, yapraklar ve çalılarla da beslenirler. Türkiye'de Antalya Düzlerçamında özel beslenme noktalarında kışın besin bulamadıkları için insanlar tarafından yemlenirler.

Üreme

Çiftleşme dönemi ekim ayındadır ve bir ay kadar sürer. Bu devrede erkek alageyiğin derin ve kalın homurtular veya havlamalardan oluşan çiftleşme çağırışı (böğürtü) 3 - 3,5 km uzaktan duyulabilir. Böğüreceği zaman boynunu ileri uzatır, normalden daha aşağı eğik başını da birden yukarı atar. Üreme dönemi dışında ise tehlike anında tiz çığlık şeklinde sesler çıkarırlar.

Dişiler Haziran ayında sürüden uzakta tenha bir yerde tek yavru doğururlar; ikiz yavru enderdir. Yavrular doğduklarında 30 cm boyunda ve 4,5 kg ağırlığında olur. Yavrusu kokusuz doğar ve diğer geyik türlerininkinden daha çabuk ayaklanır. İlk 15 dakika içerisinde ayağa kalkmayı, 1 saat içinde de koşmayı öğrenirler. Dişi alageyik yavrusuyla pek fazla ilgilenmez. Bir tehlike karşısında onu ya yanına alır ya da çalıların arasına gizledikten sonra bir daha arkasına bakmadan kaçar. Alageyikler tek erkek egemenli sürü (harem) oluşturdukları için erkek yavrular belli bir ergenliğe ulaştıklarında sürü dışında bırakılırlar.

İnsanlar Tarafından Götürüldüğü Yerler

Alageyik dünyanın pek çok yerine insanlar eliyle taşınmıştır. Alageyiğin doğal yayılım alanı Anadolu ve Batı İran'dır. Bunun dışında İtalya, Yunanistan ve Balkanların da muhtemel doğal yayılma alanı olduğu düşünülmektedir. Bununla beraber, dünyanın pek çok yerinde alageyik popülasyonları mevcuttur.

Arjantin

Alageyik Arjantin'in Neuquén bölgesindeki Victoria Adası'na, milyarder Aaron Anchorena tarafından götürülmüştür. Ancheron, adanın yerli türleri olan Güney And geyiği ve pudu ile alageyik popülasyonunu karıştırarak avlanma imkânlarını geliştirme niyetindeydi. Günümüzde bu türlerin popülasyonu durağan bir görünüm arz etmektedir.

Britanya ve İrlanda

Alageyik Avrupa'ya Romalılar eliyle yayılmıştır. Yakın zamanlara kadar Birtanya'ya Normanlar tarafından asilzadelerin ormanlarında yetişmesi ve avlanması için götürüldüğü düşünülmekteydi. Bununla beraber son bulgular (Fishbourne Roman Palace) göstermektedir ki alageyik adaya Romalılar tarafından M.S. 1. yüzyılda götürülmüştür. Ancak Romalılar tarafından götürülen popülasyonun yaşayıp yaşamadığı, dolayısıyla günümüzdeki popülasyonun Normanlar tarafından götürülen popülasyon olup olmadığı kesin değildir.

Diğer Yerler

Yunanistan'ın Rodos adasında küçük bir alageyik popülasyonu mevcuttur. Amerika Birleşik Devletleri'nin Georgia,  Pensilvanya, Tennessee gibi eyaletlerinde değişen sayılarda alageyik sürüleri mevcuttur ve bunların erken 20. yüzyılda insanlar tarafından taşındığı bilinmektedir. Güney Afrika'ya da götürülmüş olan alageyik, Yeni Zelanda'ya 1860'tan sonra taşınmıştır.

Dipnotlar

  1. ^ Masseti, M.; Mertzanidou, D. (2008). "Dama dama". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2008: e.T42188A10656554. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T42188A10656554.en Özgürce erişilebilir. Erişim tarihi: 19 Kasım 2021. 
  2. ^ 2011-2012 AV DÖNEMİ MERKEZ AV KOMİSYONU KARARI, Resmî Gazete, Sayı : 27968, 18 Haziran 2011
  3. ^ a b c Prof. Dr. Ali Demirsoy (1992), Yaşamın Temel Kuralları - Omurgalılar/Amniyota (Sürüngenler, Kuşlar ve Memeliler) -Cilt III/Kısım-II, Meteksan A.Ş., Ankara, 1992 (sayfa: 816-817)
  4. ^ a b c "TRAMEM Türkiye'nin Anonim Memelileri". 15 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2011. 
  5. ^ Don E. Wilson & DeeAnn M. Reeder (2005), Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed) 19 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Johns Hopkins University Press, 2,142 pp.
  6. ^ 22. Kazı Sonuçları Toplantısı, 1. cilt 28 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., İzmir 2000, TC. Kültür Bakanlığı
  7. ^ a b "Alageyikleri taşınıyor". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2011. 
  8. ^ İrfan Albayrak, Nahit Pamukoğlu and M. Ali Kaya, Bibliography of Turkish even-toed ungulates (Mammalia:Artiodactyla) 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Mun. Ent. Zool. Vol. 2, No. 1, January 2007
  9. ^ ANTALYA İL ÇEVRE DURUM RAPORU 2009-2010[]
  10. ^ Dilek Yarımadasının Eski Dostları Dönüyor[]

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Yaban domuzu</i> Memeli Bir Hayvan

Bayağı yaban domuzu, domuzgiller (Suidae) familyasından evcil domuzun vahşi atası olarak sayılan çift toynaklı.

<span class="mw-page-title-main">Koyun</span>

Koyun (Ovis), keçiler ile birlikte Caprinae alt familyası içerisinde yer alan bir memeli cinsi. Cinsin coğrafi olarak ve nüfusça en yaygın türü Evcil koyun olmaktadır, ancak pek çok yabani tür de Ovis cinsine aittir.

<span class="mw-page-title-main">Asya mandası</span>

Asya mandası, kısaca manda, Boynuzlugiller (Bovidae) familyasının sığırlar (Bovinae) alt familyasına ait bir memeli türü. Çoğunlukla evcil olarak yetiştirilen mandaların yabani nüfusları önemli ölçüde azalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">And tilkisi</span>

And tilkisi, And çakalı, Ateş Toprakları tilkisi, Macellan tilkisi, Culpeo, Culpeo tilki veya Patagonya tilkisi olarak da bilinir, yeleli kurtdan sonra Güney Amerika'nın en büyük yaban köpeği türü.

<span class="mw-page-title-main">Bayağı vaşak</span> Avrupa ve Asyaya özgü orta büyüklükteki kedi türü

Bayağı vaşak, kedigiller (Felidae) familyasından Avrasya'da yaygın olan bir vaşak türüdür. Orta büyüklükteki yabani kedi cinsi Lynx'in günümüze ulaşan dört türünden biridir. Kuzey, Orta ve Doğu Avrupa'dan Orta Asya ve Sibirya'ya, Tibet Platosu ve Himalayalar'a kadar geniş bir alana yayılmıştır. Ilıman ve boreal ormanlarda 5.500 m (18.000 ft) yüksekliğe kadar yaşar. Geniş dağılımına rağmen, habitat kaybı ve parçalanması, kaçak avlanma ve avının tükenmesi nedeniyle tehdit altındadır.

<i>Bos mutus</i>

Bos mutus, Tibet öküzü, Tibet sığırı, Yak veya Hotoz olarak da bilinir. Boynuzlugiller (Bovidae) familyasından Tibet, Himalaya bölgeleri ve Moğolistan'da bulunan uzun tüylü kamburlu bir sığır türüdür. Büyük evcil bir nüfusa ek olarak küçük korunmasız vahşi bir yak nüfusu vardır. Evcilleri de, yabanileri de sürü hayvanlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kurt</span> Avrasya ve Kuzey Amerikaya özgü memeli

Kurt veya bozkurt, Avrasya ve Kuzey Amerika'ya özgü ve Canis cinsinden iri bir memelidir. Otuzdan fazla Canis lupus alt türü tanınmakta ve bozkurt denildiğinde günlük konuşma dilinde evcilleştirilmemiş ve yabani alt türler anlaşılmaktadır. Ortalama ağırlığı erkeklerde 40 kg, dişilerde de 37 kg olan kurtlar, köpekgiller (Canidae) familyasının yaşayan en iri üyeleridir. Boyları 105 ila 160 cm arasında değişirken omuz yükseklikleri de 80 ila 85 cm arasındadır. Kurtlar diğer Canis türlerinden daha az sivri kulakları ve ağız ile burunlarıyla olduğu kadar daha uzun kuyrukları ve daha kısa gövdeleri ile de ayırt edilir. Yine de kır kurdu ile altın çakal gibi daha küçük Canis türleri ile yakın akraba oldukları için birlikte üreyerek doğurgan melezler ortaya çıkarabilir. Kurdun çizgili kürkleri genellikle beyaz, kahverengi, gri ve siyah alacalıdır ancak Arktik bölgelerde yaşayan alt türleri hemen hemen tamamen beyaz kürklü olabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sığın</span> Bir geyik cinsi

Sığın, sığın geyiği, taçboynuzlu geyik ya da mus, geyikgiller (Cervidae) familyasının ve karacagiller (Capreolinae) alt familyasının monotipik Alces cinsinden, Kuzey Avrasya ile Kuzey Amerika'da yaşayan, kürek boynuzlu ve boynu sakallı, yarı sucul iri bir geyik türü. Yaşayan geyik türleri içinde en iri olanıdır. Diğer geyik türlerinin aksine yalnızcıl bir hayvandır ve sürü oluşturmazlar. Hantal ve yavaş olsa da ürktüğünde ya da kızdırıldığında şaşırtıcı biçimde hızlı ve saldırgan olabilmeleriyle ünlüdür. Sonbaharda, Eylül ve Ekim aylarındaki çiftleşme döneminde erkekler arasında sık sık kavga çıkar. Gündüzleri beslenen sığınların ana düşmanları kurt, ayı ve insandır.

<span class="mw-page-title-main">Geyik</span> geyikgiller familyasındaki gevişgetiren memeliler

Geyik, geyikgiller familyasında geviş getiren otobur memeli hayvanların ortak adıdır. Çift toynaklılar takımında bulunan akraba familyalardaki benzer hayvanlar da genel olarak geyik diye adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İran alageyiği</span>

İran alageyiği ya da Acem alageyiği(Dama dama mesopotamica), alageyiğin bir alt türüdür. Kimi zoologlar tarafından ayrı bir alt tür olarak kabul edilmemiş ve ayrı bir tür olarak incelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pampa geyiği</span>

Pampa geyiği geyikgiller (Cervidae) familyasından bir geyik türüdür. Güney Amerika'da Arjantin, Bolivya, Brezilya, Uruguay ve Paraguay'da bulunur. Pampa geyiği özellikle Pampa ve Cerrado olmak üzere açık alanlarda yaşar. Erişkin hâlde kahverengi renktedir. Erişkin erkeklerin iki-üç dallı dar boynuzları ve bölgelerini belirlemek için kullandıkları toynaklarının üzerinde koku bezleri vardır. Yavrular ise beneklidir.

<span class="mw-page-title-main">Ren geyiği</span>

Ren geyiği, geyikgiller (Cervidae) familyasından arktik ve subarktik bölgelerinde yaşayan bir geyik türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Domuzgiller</span> Çift parmaklılar takımının, geviş getirmeyenler alt takımına giren bir familya

Domuzgiller (Suidae), geviş getirmeyen bir çift toynaklı familyası. Familyanın 5 cinse ayrılan 20 türünden Avrupa'da ve Türkiye'de bulunan tek temsilcisi, evcil domuzun atası olan yaban domuzudur.

<span class="mw-page-title-main">Devegiller</span> çift toynaklı familyası

Devegiller (Camelidae), çift toynaklılar takımı içerisinde topuktabanlılar (Tylopoda) alt takımındaki tek hayatta olan familya.

<span class="mw-page-title-main">Sığır</span> geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı

Sığır, memeliler (Mammalia) sınıfının, çift toynaklılar (Artiodactyla) takımının, boynuzlugiller (Bovidae) familyasının sığırlar (Bovinae) alt familyasından evcil büyükbaş hayvan. Çoğunlukla evcil olan, kaba ve hantal yapılı, kuyrukları püsküllü, boynuzlu büyükbaş hayvanlardır. Mideleri dört gözlüdür ve geviş getirirler. Üst çenelerinde kesici dişleri bulunmaz. Otları alt çenelerinin dişleriyle keserler. Boynuzları daimidir. Kırıldığında bir daha yeniden çıkmaz.

<span class="mw-page-title-main">Gaur</span> sığır türü

Gaur, boynuzlugiller (Bovidae) familyasından bugün en büyük popülasyonu Hindistan'da olan bir sığır türüdür. Yerli halk tarafından seladang, gayal veya mithun diye de çağrılır. Bazen Hint bizonu olarak isimlendirilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Argali</span>

Argali, boynuzlugiller (Bovidae) familyasından Asya'da Kazakistan, Tacikistan, Doğu Türkistan, Tibet, Altay Dağları'nda ve Batı Moğolistan'da yaşayan yabani bir koyun türüdür. Yaşayan koyunların en irisi olan argali çifttırnaklıların en büyük türlerinden bir tanesi olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Ak dudaklı geyik</span>

Ak dudaklı geyik, Geyikgiller (Cervidae) familyasından, memeli hayvan türü.

Güver kanyonu, Antalya ilinde, Döşemealtı ilçesi sınırlarında yer alan Karstik kayaçlar üzerinde oluşmuş kanyon vadidir. Kanyonun uzunluğu 2 km, genişliği 20–30 m, yüksekliği 115 metredir. Alanda Traverten kayaçları yaygındır. Travertenler Toroslardan gelen suların etkisiyle derince aşınmış, tahminen 1 milyon yılda kanyon oluşmuştur. Kanyon 280–300 m yüksekliğindeki Döşemealtı Platosu üzerinde yer alır. Kanyonun içinden Güver çayı, Karaman Çayı ve Gürkavak çayı geçer.

Antalya Düzlerçamı YHGS, Antalya ilinde bulunan yaban hayatı geliştirme sahası.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.