Alaaddin Mesud Şah

Delhi Sultanlığı
Hanedanlar
Memlûk Hanedanı (Delhi) Kutbüddin Aybeg 1206–1210 Aram Şah 1210–1211 Şemseddin İltutmuş 1211–1236 Rükneddin I. Firuz Şah 1236 Raziye Begüm 1236-1240 Muizzüddin Behram Şah 1240–1242 Alâeddin Mesud Şah 1242–1246 Nâsırüddin I. Mahmud Şah 1246–1266 Gıyâseddin Balaban 1266–1287 Muizzüddin Keykubad 1287–1290 Şemseddin Keyûmers 1290
Halaci Hanedanı Celâleddin II. Fîrûz Şah 1290–1296 Rükneddin I. İbrâhim Şah 1296 Alâeddin I. Muhammed Şah 1296–1316 Şehâbeddin Ömer Şah 1316 Kutbüddin Mübarek Şah 1316–1320 Hüsrev Han (Hanedan dışı) 1320
Tuğluk Hanedanı Gıyâseddin I. Tuğluk Şah 1320–1325 Gıyâseddin II. Muhammed Şah 1325–1351 III. Fîrûz Şah 1351–1388 Gıyâseddin II. Tuğluk Şah 1388–1389 Ebû Bekir Şah 1389–1390 Nâsırüddin III. Muhammed Şah 1390-1394 Alâeddin I. İskender Şah 1394 Nâsırüddin II. Mahmud Şah 1394-1412 Nâsırüddin Nusret Şah 1394-1398 Devlet Han (Hanedan dışı) 1412-1414
Seyyid Hanedanı Hızır Han 1414–1421 Mübarek Şah 1421–1434 Muhammed Şah 1434–1445 Alaeddin Alem Şah 1445–1451
Ludî Hanedanı Behlül Han Ludî 1451–1489 Nizâm Han II. İskender 1489–1517 II. İbrâhim 1517–1526

Alaaddin Mesud Şah (10 Haziran 1246'da öldü, h. 1242-1246) Delhi Sultanlığı'nın yedinci padişahıydı.

Rükneddin Firuz’un (1236) oğlu ve Sultan Raziyyat'ın (1236-40) yeğeniydi. Selefi ve amcası Müziddin Behram yıllarca süren kargaşanın ardından 1242'de ordu tarafından öldürüldükten sonra, şavaş ağaları onu Delhi'nin bir sonraki hükümdarı olarak seçti. Ancak kendisi daha çok bu askerlerin kuklasıydı ve aslında hükümette fazla bir gücü veya nüfuzu yoktu. Bunun yerine, eğlenceye ve şaraba olan düşkünlüğüyle ünlendi. Selefi gibi o da "beceriksiz ve değersiz" olarak görülüyordu. 1246'ya gelindiğinde askerler, onun hükûmette daha fazla güç elde etme arzusunun artmasından rahatsız oldu ve onu idam ederek yerine Nasiruddin Mahmud Şah’ı getirdi.