Alâeddin Bey (Karamanoğulları beyi)

I. Damad Alâeddin Ali Bey Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Diğer çoğu Karamanoğulları beyleri gibi Ali Bey de yükselen Osmanlı İmparatorluğu'nun rakibiydi ve iki beylik birbirlerine karşı sürekli savaşlar yaptılar.

Hayatı

Babası Halil Bey'di. Kardeşi Seyfeddin Süleyman Bey tahta çıktıktan sonra Ermenek valiliğine atandı. Ancak kardeşi Karaman'da öldürüldükten sonra 1361'de kardeşinin yerine geçti. I. Murad'ın kızı Nefise Melek Hatun ile evlendiği için Osmanlı Hanedanı ile aile bağları vardı.

14. yüzyılda Anadolu kargaşa içindeydi. Karaman beyliğine ek olarak birçok Anadolu beylikleri de vardı. Ali, komşu Hamitoğulları, Eretna ve Germiyanoğulları beyliklerinin topraklarını işgal etti. Hatta Kadı Burhâneddin'in egemenliğine baskın yapmaya çalıştı ama başarılı olamadı.^[1]

Osmanlı padişahı Murad, imparatorluğun Avrupa bölümü olan Rumeli'de çatışmalara girmişti ve Ali 1386'da bir Osmanlı kalesi olan Beyşehir'i ele geçirme şansını gördü. Murat, Anadolu'ya dönerek başkent Konya yakınlarındaki Frenkyazısı adlı yerde Ali'nin güçlerini bozguna uğrattı. Profesör Halil İnalcık'a göre bu savaşın önemi, düzenli ordunun (Yeniçerilerin) aşiret güçlerine üstünlüğünü göstermesiydi.^[2] Nefise Melek Hatun'un arabuluculuğundan sonra Murad, Beyşehir'in Osmanlılara verilmesi şartıyla çekilmeyi kabul etti.

Murad 1389'da I. Kosova Muharebesi'nde öldürüldükten sonra Ali, ikinci kez Osmanlı topraklarını işgal etti. Ancak 1390 yılında yeni padişah I. Bayezid Anadolu'ya döndü ve küçük beylikleri mağlup ettikten sonra Karamanoğulları Beyliği'ne son taarruz için hazırlıklara başladı. Anadolu'nun diğer iki hükümdarı Kadı Burhâneddin ve Candaroğulları Beyi Süleyman, yükselen Osmanlı gücünden korkarak onlara karşı ittifak kurdular. Osmanlılar 1386'dan itibaren benzer şartlarda kuşatmayı kaldırmayı bir kez daha kabul ettiler.^[1]

1394'te Timur Anadolu'da ittifaklar aradı ve Ali teklifi hemen kabul etti. Bu ittifakla en çok korktuğu iki güç Osmanlı İmparatorluğu ve Kadı Burhâneddin'e karşı değerli bir sığınak kazanmayı planladı. Ancak Timur 1402'ye kadar Anadolu'da görünmedi ve sığınak Ali'nin beklediği gibi etkili olmadı. Burhâneddin'in topraklarına baskın yapmaya çalışsa da Burhâneddin karşılık verdi.^[1]

Bayezid Eflak (Güney Romanya) ile uğraşırken Ali bir kez daha Osmanlı topraklarını işgal etti. Bu sefer hedef Ankara'ydı. Anadolu Beylerbeyi Kara Timurtaş Paşa'yı tutukladı. 1398'de Bayezid, Ali'nin barış çağrılarını hiçe sayarak bir kez daha Anadolu'ya döndü, Konya'yı ele geçirdi ve Ali'yi idam ettirdi.

Ölümünde sonra

Tüm Karaman toprakları Osmanlılar tarafından ilhak edildi ve iki oğlu Mehmed ve Bengi Ali hapse atıldı. Ancak birkaç yıl sonra, Bayezid'ın Ankara Muharebesi'nde Timur'a yenilmesinin ardından beylik yeniden kuruldu.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye tarihi Cilt I, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 pp 247-248
^ İnalcık, Halil. Kuruluş Dönemi Osmanlı Sultanları. İstanbul: İSAM. s. 99. ISBN 978-605-5586-06-5.

Resmî unvanlar
Önce gelen: Seyfeddin Süleyman Bey	Karaman beyi 1361-1398	Sonra gelen: II. Mehmed

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Bayezid</span> 4. Osmanlı padişahı (1389–1402)

I. Bayezid veya Yıldırım Bayezid, dördüncü Osmanlı padişahı. 1389'dan 1402 yılına kadar hükümdarlık yapmıştır. Babası Sultan I. Murad, annesi ise Gülçiçek Hatun'dur.

I. Mehmed veya Mehmed Çelebi, beşinci Osmanlı padişahı. Tarihî kaynaklarda ismi, Mehmed isimli diğer padişahlarınki gibi, Muhammed şeklinde geçer. Babası I. Bayezid, annesi cariye olan Devlet Hatun'dur.

Karamanoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti yıkılmadan önce Nureddin Bey tarafından temelleri atılan ve Kerimüddin Karaman Bey tarafından kurulan Larende merkezli beyliktir. Karamanoğlu Mehmet Bey, Türkçeyi beylik sınırları içerisinde konuşulacak dil ilan etmişti ancak zamanla beylikte Farsça resmî dil olmuştur. 13. yüzyılda Anadolu'daki en güçlü Türk beyliği kabul ediliyordu. Beylerinin Afşar boyuna veya Salur boyunun, Karamanlı oymağının, Begbölük uruğunun, Kallaklar tiresine bağlı olduğu belirtilmiştir. Beyliğin halk kitlesi ise çoğunlukla Salur ve Afşar boyuna bağlıdır.

Osmanlı İmparatorluğu kuruluş dönemi (1299-1453), Osmanlı Devleti'nin kuruluşundan Kostantiniyye'nin fethine kadar devam ettiği kabul edilen dönemdir.

Kara Timurtaş Paşa, Ertuğrul Gazi'nin silah arkadaşlarından Aygut Alp'ın torunudur. Babası Kara Ali Bey olup yine Osman Gazi'nin mücadelelerine katılmış ve 1308'de kendisine verilen bir müfreze ile Apolyont Gölü üzerindeki Alyos adasının zaptına gönderilmiş ve orayı sulhen alarak orada bulunan büyük bir kilisenin Rumlarca hürmet edilen papazını ailesiyle Osman Gazi'ye getirmiş, Osman Gazi'de papazın güzelliği ile meşhur kızını Kara Ali Bey'e nikahlamıştır. Hereke Kalesi kuşatmasında Kara Ali Bey'in gözüne bir ok isabet ederek sakat bırakmıştır.

I. Murad, Murad-ı Hüdavendigâr veya Gazi Hünkar, Osmanlı İmparatorluğu'nun üçüncü padişahı. Babası Orhan Gazi, annesi Nilüfer Hatun'dur. Babası Orhan Gazi döneminde 95.000 km² olan devlet toprakları onun döneminde yaklaşık 500.000 km² kadar genişlemiştir.

Ankara Muharebesi, farklı kaynaklara göre 20 veya 28 Temmuz 1402'de Ankara'nın kuzeydoğusundaki Çubuk Ovası'nda, Osmanlı Devleti ile Timur İmparatorluğu arasında gerçekleşen muharebedir. Timur İmparatorluğu'nun kesin zaferiyle sonuçlanan muharebe sonrasında, Osmanlı Padişahı I. Bayezid Timurlulara esir düşmüş ve devlet, Fetret Devri olarak bilinen 11 yıllık hükümdarsız bir döneme girmiştir.

II. Yakub Bey 1387-1390, 1402-1411 ve 1413-1428 tarihleri arasında üç defa Germiyanoğulları Beyi oldu.

Karamanoğlu II. İbrahim Bey, Karamanoğulları Beyliği'nin 17. beyi. 1423 ve 1464 yılları arasında beylik yapan İbrahim Bey'in dönemi Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları Beyliği ilişkilerinin en gergin olduğu dönemdir. Alimleri ve edipleri himaye eden İbrahim Bey, kendisiyle görüşen Fransız seyyahı Bertrandon de la Broquiere tarafından otuz iki yaşında yakışıklı bir hükümdar olarak kaydedilir.

Erzincan Beyliği, Erzincan Emirliği veya Mutahharten Beyliği, 14. yüzyılın sonları ile 15. yüzyılın başlarında hüküm süren Anadolu Türk Beyliklerinden biri.

Nâsıreddin Muhammed Bey Dulkadiroğulları Beyliği'nin beşinci hükümdarı ve altıncı Osmanlı padişahı II. Murad'ın dedesidir.

Nefise Hatun ya da Nefise Melek Hatun, I. Murad'ın kızı, Karamanoğlu Halil Bey'in oğlu Alâeddin Bey'in eşidir.

İsfendiyar Bey, 1392-1440 yılları arasında hüküm sürmüş Candaroğulları Beyidir. Osmanlı ile olan münasebetlerden dolayı kendi isminden ithafen Candaroğulları Beyliği'ne İsfendiyaroğulları olarak da hitap edilmektedir.

II. Süleyman Paşa ya da II. Süleyman Bey, 1385-1392 yılları arasında hüküm sürmüş Candaroğulları Beyi.

II. Sultanzâde Nâsıreddin Mehmed Bey ya da II. Mehmed Nâsıreddin Gıyaseddin Bey Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Annesi Nefise Melek Hatun, Osmanlı padişahı I. Murad'ın kızıdır.

II. Damad Bengi Alâeddin Ali Bey Karamanoğulları Beyliği hükümdarıdır. Annesi Nefise Melek Hatun, Osmanlı padişahı I. Murad'ın kızıdır.

Asya'daki Osmanlı savaşları, Osmanlı İmparatorluğu'nun Asya'da karıştığı savaşları ifade eder. Osmanlı İmparatorluğu 14. yüzyılın başında kuruldu. Ana rakibi Bizans İmparatorluğu idi. 1350'lerde Osmanlılar Çanakkale Boğazı'nı geçmeyi başardılar ve sonunda tüm Güneydoğu Avrupa'yı fethettiler. Çoğunlukla Avrupa'ya yoğunlaşmalarına rağmen, Asya'da da savaştılar.

Frenkyazısı Muharebesi, I. Murad önderliğindeki Osmanlı ordusu ile Alâeddin Ali Bey önderliğindeki Karamanoğlu ordusu arasında Konya Ovası'nda yapılan savaştır.

1413-1415 Osmanlı-Karaman Savaşı, Osmanlı Devleti ile Karamanoğulları Beyliği arasında Osmanlıların zaferiyle biten savaş.

Konya Antlaşması, 1413-1415 Osmanlı-Karaman Savaşı'nı sonlandıran barış anlaşması.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.