İçeriğe atla

Aksesuar sinir

aksesuar sinir
Latince isimnervus accessorius
PrekürsorVagus siniri
SinirTrapezius
Tanımlayıcılar
JSTORaccessory-nerve
Microsoft Academic2779309180
MeSHD000055
TA6352
FMA6720

Aksesuar sinir, sternocleidomastoid ve trapezius kaslarını uyaran sinir. Kraniyal sinirler içerisinde 11. kranial sinir (CN XI) olarak tanımlanır. Sternocleidomastoid (SCM) kası kafanın karşı ve aşağı doğru döndürülmesini sağlarken, trapezius kası ise omuz ve skapula hareketlerinden sorumludur.

Gelenekesel olarak aksesuar sinir kraniyal ve servikal 2 ayrı parça olarak tanımlanır.[1] Aksesuar sinirin kranial dalı çok erken bir şekilde vagus sinirine katılır. Bu nedenle bu sinirin kranial parçasının aksesuar sinir olarak tanımlanması ile ilgili tartışmalar halen devam etmektedir.[1][2] Sonuç olarak aksesuar sinir tanımı, sadece trapezius ve SCM kaslarını innerve eden spinal aksesuar sinir için kullanılır.[3]

Bu kasların kuvvetlerinin kontrolu spinal aksesuar sinirin muayenesi için yeterlidir. Kaslarda zayıflık, sinir hasarını düşündürür ve bunun birçok sebebi vardır. Spinal aksesuar sinir hasarının en sık sebebi baş ve boyun bölgesinde yapılan cerrahi işlemlerdir.[4] Sinirin hasarı sonrası uyardığı kaslarda atrofi, skapulada kanatlaşma, omuzun abduksiyon ve dış rotasyon hareketlerinde zayıflık ortaya çıkar.[5] Aksesuar sinir embriyonik dönemde C1-C6 servikal segmentlerden köken alır.

Yapısı

Spinal aksesuar sinir spinal kord ile medulla oblangatanın birleştiği yerden itibaren C6 seviyesine kadar olan segmentlerden dal alır.[1][6] Buradan çıkan küçük dallar birleşerek aksesuar siniri oluşturur. Sinir buradan yukarı doğru giderek foramen magnumdan kafatasına girer.[1] Sinir kafatasının içinde juguler foramene doğru ilerler.[1] Sinir juguler foramenden vagus siniri ve glossofaringeal sinir ile birlikte çıkar.[7] Bu nedenle aksesuar sinir kafatasına hem girip hem de çıkan tek sinirdir. Sinir kraniyal sinirler arasında omurilikten dallarını alan tek sinirdir.[8]

Aksesuar sinir kafatasından çıktıktan sonra arkaya ve aşağı doğru ilerler. Aşağıda internal juguler veni digastrik kasın arka parçası hizasında çaprazlar. Daha sonra sinir aşağı doğru ilerleyerek SCM kasına motor dallar verir, ardından daha aşağıya uzanarak trapezius kasının üst kısmına motor dallar verir.[9]

Çekirdek

Aksesuar siniri oluşturan alt motor nöronların gövdeleri servikal omuriliğin üst kısmında bulunur. Burada bulunan nöron gövdeleri spinal aksesuar sinirin çekirdeğini oluşturur ve omuriliğin ön boynuzunun yan kısmında bulunur.[1] Üst servikal segmentlerdeki yan boynuzlar nucleus ambiguus ile devamlılık halindedir ve aksesuar sinirin kranial parçasının çekirdeğini oluşturur.[8]

Fonksiyonu

Aksesuar sinirin spinal parçası SCM ve trapezius kaslarının kontrolunu sağlar.[7] Trapezius kası omuzların kaldırılmasını sağlar. SCM kası ise boynun yana ve aşağı döndürülmesini sağlar.[7] Hemen hemen tüm kaslar gibi trapezius kasının da kontrolu karşı beyin hemisferi tarafından sağlanır. Trapezius kasının üst kısmının kasılması ile omuzlar yukarı doğru kaldırılır.[10] SCM kasına giden lifler ise 2 kez çapraz yaptığı için bu kasın kontrolu aynı taraftaki beyin hemisferi tarafından sağlanır. SCM kası kafanın görsel uyarının geldiği yöne doğru döndürülmesini sağlar.[7] Aksesuar sinirin kranial parçası ise yumuşak damak, larinks ve farinks kaslarının motor kontrolunu sağlar.

Sınıflandırma

Aksesuar sinirin taşıdığı iletinin niteliği ilgili görüş ayrılıkları mevcuttur. SCM ve trapezius kası faringeal arklardan gelişir ve bunları uyaran spinal aksesuar sinirin özel visseral effernt uyarı taşıması gereklidir.[11] Diğer bir görüşe göre aksesuar sinir genel somatik effernt duyu taşımaktadır.[12] Çoğu yazar sonuç olarak spinal aksesuar sinirin hem özel visseral effernt (SVE) hem de genel somatik efferent (GSE) lifler taşıdığını belirtmektedir.[13]

Klinik özellikler

Muayene

Aksesuar sinirin mauayensi SCM ve trapezius kaslarının değerlendirilmesi ile yapılır.[7] Trapezius kası için hastadan omuzlarını kaldırması istenerek yapılır. Bu muayene dirence karşı ve dirençsiz olarak yapılır. DCM kasının muayenesi içinde hastanın kafasını sağa ve sola dirence karşı ve dirençsiz olarak çevirmesi istenir.[7] Trapezius kasının tek taraflı zayıflığı yine aynı taraftaki (ipsilateral) aksesuar sinirde hasar olduğunu gösterir. SCM kasındaki zayıflıklarda ise problem karşı tarafın spinal aksesuar sinirindedir[7] Bu hasarlar travma, cerrahi, tümör, sinirin juguler kanal içerisinde sıkışması gibi sebeplerden kaynaklanabilir.[7] Her iki tarafta olan zayıflıklarda ise amyotrofik lateral skleroz, Guillain-Barré sendromu veya poliomiyelit gibi daha sistemik hastalıklar düşünülmelidir.[7]

Hasarı

Spinal aksesuar sinir hasarı en çok baş-boyun cerrahisi işlemlerinde, en çok da derin boyun diseksiyonu ve lenf nodu diseksiyonu esnasında gerçekleşir. Bazı durumlarda boyuna alınan künt veya kesici delici alet yaralanmaları ile hatta bazen kendiliğinden fonksiyon kaybına uğrayabilir.[5][14] Aksesuar sinir özellikle tümöre bağlı yapılan derin boyun diseksiyonları ameliyatlarında alınabilir. Sinirin çevre tümöral dokdan ayrılması mümkünse korunabilir.[5] Sinirin hasarlanması boyun ağrısı ve trapezius kasında zayıflık yapar. Şikayetlerin şiddeti sinirin yaralanma miktarı ile doğru orantılıdır.[5] Sinirin yaralandığı tarafta omuz düşer, skapula kemiği dışa doğru kanat şeklinde bombeleşir, omuzun yana kaldırma işlevi zayıflar.[5] Omuzun düşmesi brakial pleksusun gerilmesine bağlı hasara yol açabilir.[9] Tanının şüpheli olduğu durumlarda sinir hasarını göstermek için EMG gibi sinir ileti çalışamları yapılabilir.[5] Sinir yaralanmasına bağlı cerrahi tedavilerin sonuçları, fizik tedavi gibi destek tedavilerine göre daha iyi sonuçlar vermektedir.[14] Cerrahi tedavi, nöroliz, sinirin uc uca anastomozu veya etkilenen taraftaki kas grubunun çalışan bir kas grubu ile değimi gibi işlemleri kapsar.[14] SCM kasının hasarı tortikolise sebep olabilir.[15]

Tarihi

İngiliz anatomist Thomas Willisilk kez 1664 yılında, aksesuar siniri tanımlamıştır. Latincede "nervus accesorius" terimini kullanan anatomist, bu tabiri sinirin vagus siniri ile yakın ilişki içerisinde olmasından dolayı kullanmıştır.[16] 1848 yılında Jones Quainsinirin büyük kısmının omurilikten köken alması, sinirin küçük bir kısmının vagus siniri ile birlikte olmasından dolayı sinire "Vagus sinirinin spinal siniri (spinal nerve accesory to the vagus)" olarak isimlendirmiştir.[3][17] Günümüzde aksesuar sinir terimi spinal aksesuar sinir için kullanılır.[3]

Ek resimler

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f Gray's anatomy : the anatomical basis of clinical practice (40th., anniversary bas.). Churchill Livingstone/Elsevier. s. 459. ISBN 978-0-8089-2371-8. 
  2. ^ "Structure of the Human body, Loyola University Medical Education Network". www.meddean.luc.edu. 19 Şubat 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2007. 
  3. ^ a b c Terence, R. Anthoney (1994). Neuroanatomy and the neurologic exam : a thesaurus of synonyms, similar-sounding non-synonyms, and terms of variable meaning. CRC Press. s. 69-73. ISBN 0-8493-8631-4. 
  4. ^ London, London (Mart 1996). "Iatrogenic accessory nerve injury". Annals of the Royal College of Surgeons of England. 78 (2). ss. 146-50. PMID 8678450. 
  5. ^ a b c d e f Kelley, Kelley (Şubat 2008). "Spinal Accessory Nerve Palsy: Associated Signs and Symptoms". Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy. 38 (2). ss. 78-86. doi:10.2519/jospt.2008.2454. 
  6. ^ Ryan, Ryan (Mart 2007). "Is the cranial accessory nerve really a portion of the accessory nerve? Anatomy of the cranial nerves in the jugular foramen". Anatomical science international. 82 (1). ss. 1-7. doi:10.1111/j.1447-073X.2006.00154.x. PMID 17370444. 
  7. ^ a b c d e f g h i Talley, Nicholas. CLINICAL EXAMINATION, 7E (2014 bas.). ELSEVIER AUSTRALIA. s. 424. ISBN 978-0-7295-4198-5. 
  8. ^ a b Finsterer, Finsterer (26 Eylül 2019). "Disorders of the lower cranial nerves". Journal of Neurosciences in Rural Practice. 6 (03). ss. 377-391. doi:10.4103/0976-3147.158768. 
  9. ^ a b Gray's anatomy : the anatomical basis of clinical practice (40th., anniversary bas.). Churchill Livingstone/Elsevier. s. 469. ISBN 978-0-8089-2371-8. 
  10. ^ Kelley, Martin J.; Kane, Thomas E.; Leggin, Brian G. (February 2008). "Spinal Accessory Nerve Palsy: Associated Signs and Symptoms". Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy. 38 (2): 78–86.
  11. ^ Mosenthal, William (1995). A textbook of neuroanatomy : with atlas and dissection guide. Parthenon Pub. Group. s. 12. ISBN 1-85070-587-9. 
  12. ^ {{kitap kaynağı |soyadı1=Haines |ad1=Duane E. |başlık=Neuroanatomy : an atlas of structures, sections, and systems |yıl=2004 |url=https://archive.org/details/neuroanatomyatla00hain |yayıncı=Lippincott Williams & Wilkins |isbn=0-7817-4677-9 |basım=6.6
  13. ^ Joshi SS, Joshi SD (2001). "Muscle Dorso-Fascialis — A Case Report". Journal of the Anatomical Society of India. 50 (2): 159–160.
  14. ^ a b c Martin, Martin (Mart 2008). "Scapular winging: anatomical review, diagnosis, and treatments". Current reviews in musculoskeletal medicine. 1 (1). ss. 1-11. doi:10.1007/s12178-007-9000-5. PMID 19468892. 
  15. ^ Tomczak, Tomczak (Mart 2013). "Torticollis". Journal of child neurology. 28 (3). ss. 365-78. doi:10.1177/0883073812469294. PMID 23271760. 
  16. ^ Davis, Davis (Ocak 2014). "The naming of the cranial nerves: a historical review". Clinical anatomy (New York, N.Y.). 27 (1). ss. 14-9. doi:10.1002/ca.22345. PMID 24323823. 
  17. ^ Quain, Jones (1848). Elements of Anatomy (İngilizce) (5th ed. bas.). Walton and Maberly. s. 812. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Omur</span> Vertebral kolondaki kemik

Omur ya da vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten her birine verilen bir addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar. Omurgada 7 adet boyun omuru, 12 adet sırt omuru, 5 adet bel omuru, 5 sakral vertebra (sakrum) ve 4 de koksigeal (koksiks) vertebra bulunur. Bu vertebraların ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesinin birleşmesinden sakrum meydana gelmiştir. En altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4 vertebranın birleşmesinden koksiks denilen kemik meydana gelmiştir. Bu vertebraların her birinin yapısı içlerinden geçen oluşumlara ve fonksiyonlarına göre değişiklik göstermesine karşın, hepsinin ortak özellikleri vardır.

<span class="mw-page-title-main">Nörolojik bozukluk</span>

Nörolojik bozukluk, sinir sisteminde meydana gelen herhangi bir bozukluktur. Beyin, omurilik ya da diğer sinirlerde görülen yapısal, biyokimyasal ya da elektriksel anormallikler belirtilere dahildir. Bu belirtilerden bazıları felç, kas zayıflığı, zayıf motor koordinasyonu, hissiyat kaybı, nöbetler, konfüzyon, ağrı ve şuur değişikliğidir.

<span class="mw-page-title-main">Omurilik soğanı</span> Soluk alış veriş hızını ve kalp ritmini düzenler.

Omurilik soğanı veya medulla oblongata, ya da basitçe medulla beyin sapının ayrılmaz bir parçasıdır. Beyin sapının alt segmenti olarak konumlanmış olup, beyinciğin önünde ve biraz altında yer alır. Koni şeklindeki bu nöron kümesi, çeşitli otonom (istemsiz) bedensel işlevler için çok önemlidir. Bunlar kusma, hapşırma ve daha fazlası gibi refleks eylemleri içerir.

<span class="mw-page-title-main">Çevresel sinir sistemi</span> Sinir sisteminin beyin ve omurilik dışında kalan kısmı

Çevresel sinir sistemi (ÇSS), beyin ve omurilik haricindeki sinirler ve gangliyondan oluşur. ÇSS'nin ana işlevi, merkezi sinir sistemi (MSS) ile organ ve uzuvlar arasındaki iletişimi (bağlantıyı) sağlamaktır. Omurga ve kafatası gibi kemiklerle veya kan-beyin bariyeri ile korunan MSS'nin aksine ÇSS'nin koruması yoktur. Bu yüzden toksinler ve mekaniksel hasarlara maruz kalabilir. Çevresel sinir sistemi, somatik sinir sistemi ve otonom sinir sistemine ayrılır. Bazı yazılı medyada bunlara duyu sistemi de dahil edilir. Şekilde mavi ile gösterilenler ÇSS'e ait ana sinirlerdir. Ayrıca ÇSS, sinir sisteminin büyük bir bölümünü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Oksipital kemik</span>

Oksipital kemik kraniumun arka ve alt kısmında buluna daire şeklinde membranöz kemiklerdendir, ikiz kenar yamuk şeklinde ve kendinden kavislidir. Oksipital kemik büyük bir açıklık olan ve içinde vertebral kanalla kranial iletişimi sağlayan foramen magnum ile delinmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Frenik sinir</span>

Frenik sinir, boyundan gelip kalp ve akciğerler arasından geçerek diyaframa sinir bağlantısı veren sinir. Diyaframdan gelen duyuları ve beyinden gelen motor sinyalleri aktardığından solunum için önemlidir. Sol ve sağ olmak üzere iki frenik sinir bulunur. Aynı zamanda da 5. 3. ve servikal sinirlerin (C3-C5) katkıları alan insanlarda frenik esas olarak 4 servikal sinir servikal sinir kaynaklanır.

<span class="mw-page-title-main">Üst motor nöron</span>

Üst motor nöronlar (ÜMN), serebral korteks veya beyinsapının motor bölgesinde meydana gelen bir tür motor nörondur ve motor bilgisini son ortak ağa taşır. Bunlar hedef kası doğrudan uyarmakla sorumlu değildir. Ana motor nöronlar istemli hareket sağlar, primer motor korteksin katman V içinde uzanır ve Betz hücreleri olarak adlandırılır. Bu sinir hücrelerinin hücre gövdeleri, beyindeki en büyük gövdelerden bazılarıdır ve yaklaşık 100 μm çapındadır.

<span class="mw-page-title-main">Sinir</span> periferik sinir sistemindeki kapalı, kablo benzeri akson demeti

Sinir, çevresel sinir sistemindeki kapalı, kablo benzeri sinir lifleri demetidir.

Uzanım lifleri ya da projeksiyon lifleri, korteks ile beynin alt kısımları ve omuriliği birleştiren, içe aktaran(getiren) ve dışa aktaran(götüren) liflerden oluşur. İnsan sinir sistemi anatomisinde, beyindeki yollar denilen akson demetleri fonksiyonlarına göre birleştirme lifleri, uzanım lifleri ve komissüral lifler olarak kategorize edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Genioglossus</span>

Genioglossus, dilin bir eşi olan dış kaslarından birisidir. Genioglossus dili dışarı çıkarmayı sağlayan ana kastır.

<span class="mw-page-title-main">Mimik kasları</span> Yüz kasları

Mimik kasları, fasiyal sinir tarafından kontrol edilen mimik hareketlerinin yapılmasını sağlayan bir grup çizgili iskelet kasıdır. Bu kaslara yüz kasları da denir.

<span class="mw-page-title-main">İnfrahyoid kaslar</span> Kas grubu

İnfrahyoid kaslar veya strap kaslar, boynun anteriorunda (ön) bulunan dört çift kasın bulunduğu gruba verilen addır. Dört infrahyoid kas şunlardır: Sternohyoid kas, sternothyroid kas, thyrohyoid kas ve omohyoid kaslar.

<span class="mw-page-title-main">Omohyoid kas</span> İnsan bedeninde kas

Omohyoid kas, hyoidi deprese eden bir kastır. Boynun ön tarafında bulunur ve bir ara tendon tarafından iki karna ayrılmıştır. Superior (üst) karnı, sternothyroid ve thyrohyoid kasların lateralinde bulunduğu için, infrahyoid kasların içindeki en lateralde bulunan üye durumundadır. Adını Yunanca omuz manasına gelen "omos", bağlanma yerlerinden birisi ve hyoid kemikten, diğer bağlanma yeri, alır.

<span class="mw-page-title-main">Glossofaringeal sinir</span> 9. kraniyal sinir, afferent duyusal ve efferent motor bilgi taşıyan karışık sinir

Glossofaringeal sinir 9. kranial sinirdir. Afferent duyu ve efferent motor nöronlar içeren karma bir sinirdir. üst medulla oblangatadan, vagus sinirinin hemen önünden çıkar. Glossofaringeal sinirin motor dalları embriyonik dönemdeki medulla oblangatanın tabanından, duyu dalları ise kranial nöral katlantıdan köken alır.

<span class="mw-page-title-main">Hipoglossal sinir</span> kraniyal sinir

Hipoglossal sinir 12. kraniyal sinirdir. Vagus sinirinin uyardığı palatoglossus kası hariç dilin tüm intrinsik ve ekstrinsik kaslarını innerve eder. Saf motor nöronlardan oluşan bir sinirdir. Beyin sapında hipoglossal sinir çekirdeğinden çıkan lifler aşağı oksipital kemiğin hipoglossal kanalına doğru ilerler. Bu kanaldan geçerek boynun önünden yukarı dil altına doğru yönlenir. Dilin kasları içerisinde terminal dallarını verir.

<span class="mw-page-title-main">Terminal sinir</span> kraniyal sinir

Terminal sinir veya "0. kranial sinir" olarak adlandırılan sinir ilk kez 1878 yılında bir Alman bilim insanı olan Gustav Fritsch tarafından köpek balığı beyninde keşfedilmiştir. İnsanlarda ilk kez 1913 yılında gösterilebilmiştir. 1990'da yapılan araştırmalarda insanlarda da görülen bir sinir olduğu tespit edilmiştir. Sinir "Kranial sinir XIII", "Sinir 0", "Sinir N" ve "NT" isimleri ile de kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Vertebral arter</span> Beyni besleyen ana damarlardan biri

Vertebral arter boyunda bulunan önemli arterlerden biridir. Tipik olarak Vertebral arterin orijini Subklaviyan arterdir. Her iki damar boynun her iki yanında kafa tabanına doğru yükselirler. Kafa tabanında kafatası içerisine girerler ve beyin sapı önünde birleşerek baziler arter'i oluştururlar. Vertebrobaziler sistem olarak tarif edilen omurilik, beyin sapı, beyincik ve beyinin arka bölgesini besleyen temel yapılardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Posterior spinal arter</span> omuriliğin arka kısmını besleyen damar

Posterior spinal arter omuriliğin arka kısmını besler. % 75 oranında PICA'nın, % 25 oranında vertebral arterin dalı olarak çıkar.

<span class="mw-page-title-main">Kavernöz sinus</span>

Kavernöz sinus dural venöz sinuslerden biridir. Sella turcicanın yanında, sfenoid kemik ve temporal kemik arasında, lateral sellar kompartman olarak tanımlanan alan içerisinde bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Spinal sinir</span>

Spinal sinir diğer adıyla omurilik siniri, omurilik ile vücut arasında motor, duyu ve otonomik sinyalleri taşıyan karışık bir sinirdir. İnsan vücudu’nda omurga'nın iki yanında birer tane 31 çift omurilik siniri vardır. Bunlar omurganın ilgili servikal, torasik, bel, sakral ve koksigeal bölgelerine göre gruplandırılmıştır. Sekiz çift servikal sinir, on iki çift torasik sinir, beş çift bel siniri, beş çift sakral sinir ve bir çift koksigeal sinir vardır. Omurilik sinirleri çevresel sinir sisteminin parçasıdır.