Vilâyet, 1864 yılında Teşkil-i Vilayet Nizamnamesi ile tanımlanan birinci dereceden bir yönetim birimidir. 19 ve 20. yüzyıllarda önce Osmanlı Devleti, ardından 1960'a kadar Türkiye Cumhuriyeti'nde, bir valinin yönetimi altındaki birimdir. Bugün Türkiye'de vilayet, il anlamında kullanılır.
Karaman Eyaleti veya Karaman Beylerbeyliği, 1397-1402 ve 1470'te Konya merkez olmak üzere kurulan Osmanlı Devleti eyaleti. Eyaletin merkezi 1522-1562 arası Kayseri olmuştur.
Diyarbekir Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayetin merkezi Diyarbekirdir.
Aydın Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir.
Bosna Eyaleti veya Bosna Beylerbeyliği, Osmanlı İmparatorluğu eyaletidir. Bosna Eyaleti bugünkü Bosna-Hersek topraklarının tamamı ve Hırvatistan, Sırbistan, Karadağ topraklarının bir kısmı üzerinde kurulmuştur.
Beyrut Vilayeti, 1888 yılında Suriye Vilayeti'nden ayrılarak kurulmuş Osmanlı Devleti vilayetiydi. Vilayet merkezi Beyrut'tu.
Bosna Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun bir sancağı. 1463 yılında Rumeli Eyaleti'ne bağlı olarak kurulan sancak, 1580 yılında Bosna Eyaleti'ne bağlandı ve bu eyaletin merkez sancağı oldu. 1864 yılında eyaletlerin kaldırılmasının ardından oluşturulan Bosna Vilayeti'nin bir sancağı oldu. 1908 yılında ise vilayetin Osmanlı yönetiminden çıkıp, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu yönetimine girmesiyle birlikte sancak da ortadan kalktı.
Kudüs Sancağı asıl adı Kudüs-i Şerif Mutassarıflığı; 1872 yılında özel yönetim statüsü ile kurulan, 1874 yılında Şam Vilayetinden ayrılan; Kudüs ile birlikte; Gazze (Gaza), Yafa (Jaffa), Halilü’l Rahman (Hebron), Beytülrahim (Bethlehem), Birüssebi (Beersheba) kentlerini kapsayan müstakil sancak. Osmanlı dönemi boyunca Kudüs Sancağı, Nablus ve Akka sancakları ile birlikte Güney Suriye ya da Filistin olarak isimlendirilmiştir. 12 Aralık 1917 yılında Osmanlı Devletinin elinden çıkana kadar sürmüştür.
Biga Sancağı veya Kale-i Sultaniye, Osmanlı İmparatorluğu Sancağı. 1888 yılında Karesi Vilayetinden ayrılarak bağımsız Biga Sancağı adıyla İstanbul'a bağlanmıştır. Kazâları, Kale-i Sultaniye, Ezine, Ayvacık, Bayramiç, Biga, Lapseki idi. Şimdiki Çanakkale ilinin Anadolu'da olan topraklarını kapsıyordu.
Bolu Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun bir sancağı. Merkezi, günümüzde Türkiye sınırlarında bulunan Bolu'ydu.
Hicaz Vilayeti, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1872 yılında kurulan bugün Hicaz bölgesini kapsayan bir vilayettir. 1899 yılında vilayetin yüzölçümü 250,000 kilometrekaredir. Hicaz Vilayeti'nin kuzeyinde Şam Vilayeti, güneyinde ise Yemen Vilayeti bulunmaktaydı.
İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi (İEDTY), 1917-1920 yılları arasında eski Osmanlı İmparatorluğu'nun Levant ve Mezopotamya'daki vilayetleri üzerinde Britanya ve Fransız ortak askeri yönetimiydi. Yönetim, 19-26 Nisan 1920 San Remo Konferansı'nda Fransız Suriye ve Lübnan Mandası ile Birleşik Krallık Filistin Mandası'nın kurulmasıyla sona erdi.
Yanya Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi.
Prizren Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Prizren'di.
Üsküp Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Üsküp idi.
Yeni Pazar Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Yeni Pazar idi.
Debre-i Bâlâ Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Debre idi.
Taşlıca Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi (1880-1913). Sancağın merkezi Taşlıca idi.
Lazkiye Sancağı ya da Lazikiyye Sancağı, Beyrut Vilayeti'nin en kuzeyinde yer alan bir Osmanlı sancağıydı. Sınırları doğuda Suriye Vilayeti içinde yer alan Hama Sancağı, batıda Akdeniz, kuzeyde Halep Vilayeti ve güneyde Trablus Sancağı arasında uzanmaktaydı. Sancağın başkenti Lazkiye şehriydi. 1914 yılında nüfusu 144.447 kişiydi. Sancak; Lazikiyye, Cebele, Markab ve Sahyûn olmak üzere toplam dört kazadan oluşuyordu.
Trablus Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Beyrut Vilayeti'nde bulunan bir sancağıydı. Sınırları doğuda Suriye Vilayeti'ndeki Hama Sancağı, batıda Akdeniz, kuzeyde Lazkiye Sancağı ve güneyde Beyrut Sancağı arasında uzanıyordu. Sancağın 1914 yılındaki nüfusu 175.063'tür.