İçeriğe atla

Akira Yoshino

Akira Yoshino
Doğum30 Ocak 1948 (76 yaşında)
Suita, Osaka Prefektörlüğü, Japonya
MilliyetJapon
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (2019)
Kariyeri
DalıElektrokimya
Çalıştığı kurumlarAsahi Kasei
Meijo Üniversitesi
EtkilendikleriKenichi Fukui Nobel Kimya Ödülü
John B. Goodenough Nobel Kimya Ödülü

Akira Yoshino, (吉野 彰, Yoshino Akira, 30 Ocak 1948) Nobel Kimya Ödüllü Japon kimyagerdir. Asahi Kasei şirketinin bir çalışanı ve Nagoya'daki Meijo Üniversitesi'nde profesördür. Dünyada ilk defa olarak cep telefonları ve dizüstü bilgisayarlarda kullanılacak olan güvenli, üretilebilir lityum iyon pili icat etti. Yoshino, 2019 yılında M. Stanley Whittingham ve John B.Goodenough ile Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

İlk yılları ve eğitimi

Yoshino, 30 Ocak 1948'de Japonya'nın Suita kentinde doğdu.[1] Osaka Şehrindeki Kitano Lisesi'nden mezun oldu (1966).[2] Kyoto Üniversitesi'nden mühendislik alanında lisans (1970) ve yüksek lisans (1972), 2005 yılında Osaka Üniversitesi'nden mühendislik doktorası yaptı.[3][4]

Yoshino, üniversite yıllarında, Nobel Kimya Ödülü alan ilk Asyalı Kenichi Fukui tarafından verilen bir kursa katıldı.[5]

Kariyeri

Yoshino, akademik olmayan tüm kariyerini Asahi Kasei'de geçirdi.[6] 1972 yılında yüksek lisans derecesi ile mezun olduktan hemen sonra Yoshino, Asahi Kasei'de çalışmaya başladı. 1982 yılında Kawasaki Laboratuvarında çalışmaya başladı ve 1992 yılında iyon piller için ürün geliştirme müdürlüğüne terfi etti. 1994 yılında, Asahi Kasei ve Toshiba'nın bir ortak girişim şirketi olan lityum-iyon pil üreticisi A&T Battery'de, teknik gelişim müdürü oldu. Asahi Kasei onu 2003 yılında ve 2005'te kendi laboratuvarının genel müdürü yaptı. 2017'den beri Meijo Üniversitesi'nde profesörlük yapıyor ve Asahi Kasei'deki statüsü fahri üyelik olarak devam etmekte.

1981 yılında Yoshino, poliasetilen kullanan şarj edilebilir piller üzerinde araştırma yapmaya başladı.[7] Poliasetilen, daha sonra (2000'de) keşfi için Nobel Kimya Ödülü'nü alacak olan Hideki Shirakawa tarafından keşfedilen elektrokondüktif polimerdir.[8]

1983 yılında Yoshino, katot olarak lityum kobalt oksit (LiCoO 2) ve anot olarak poliasetilen kullanılarak prototip şarj edilebilir bir pil üretti (1979 yılında Stanford Üniversitesi'nde Godshall ve arkadaşları tarafından,[9][10][11] ve Oxford Üniversitesi'nden John Goodenough ve Koichi Mizushima ile birlikte).[8] Bu prototip, anot malzeme lityum ihtiva etmediği ve şarj sırasında LiCoO 2 katottan anota lityum iyonları geçtiği için modern lityum-iyon pilin (Li-ion) doğrudan habercisi oldu.

Poliasetilen, yüksek kapasite gerektiren büyük pil hacmi anlamına gelen düşük gerçek yoğunluğa sahipti ve ayrıca instabilite ile ilgili problemleri vardı, bu yüzden Yoshino anot olarak karbonlu malzemeye geçti ve 1985'te Li-ion'un ilk prototipini üretti ve temel patenti aldı.[8][12]

Bu yapılandırmadaki Li-ion 1991 yılında Sony ve 1992 yılında A&T Battery tarafından ticarileştirildi.[13] Yoshino, 2014 yılında bu buluş sürecini ve zorlukları bir kitapta anlattı.[14]

Yoshino, belirli bir kristal yapıya sahip karbonlu malzemenin anot malzemesi olarak uygun olduğunu keşfetti[12] ve bu, birinci nesil ticari Li-ion'larda kullanılan anot malzemesidir. Yoshino, düşük maliyetle yüksek hücre voltajını sağlamak için bir pasivasyon tabakası oluşturan alüminyum folyo akım toplayıcısını[15] fonksiyonel ayırıcı membranı[16] ve ve ek olarak bir pozitif sıcaklık katsayısı (PTC) cihazını[17] fazladan emniyet sağlamak için geliştirdi.[8]

Li-ion'un bobin sargısı yapısı, Yoshino tarafından geniş elektrot yüzey alanı sağlamak ve organik elektrolitin düşük iletkenliğine rağmen yüksek akım deşarjını sağlamak için tasarlanmıştır.[8]

1986'da Yoshino, bir grup Li-ion prototipi üretimi için yetkilendirildi.[8] Bu prototiplerden alınan güvenlik testi verilerine dayanarak, Birleşik Devletler Ulaştırma Bakanlığı (DOT), pillerin metalik lityum pilden farklı olduğunu belirten bir mektup yayınladı.[18]

Tanınırlık

  • 1998 Japonya Kimya Derneği'nden Kimyasal Teknoloji Ödülü[6]
  • 1999: Elektrokimya Derneği Pil Bölümü Teknoloji Ödülü
  • 2001: Endüstride Ichimura Ödülleri — Değerli Başarı Ödülü
  • 2003: Bilim, Teknoloji, Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanı tarafından Bilim ve Teknoloji - Bilim ve Teknoloji Ödülü, Geliştirme Kategorisi
  • 2004: Japonya Hükûmeti'nden Mor Kurdele Madalyası
  • 2011: Japonya'nın Malzeme Bilimi ve Teknolojisini Geliştirme Vakfı'dan Yamazaki-Teiichi Ödülü[19]
  • 2011: NEC C&C Vakfı'ndan C&C Ödülü [20]
  • 2012: IEEE'den Çevre ve Güvenlik Teknolojileri için IEEE Madalyası[21]
  • 2013: Küresel Enerji Ödülü[22]
  • 2014: Charles Stark Draper Ödülü[23]
  • 2018: Japonya Ödülü[24]
  • 2019: Avrupa Mucit Ödülü[25]
  • 2019: Nobel Kimya Ödülü[26]
  • 2019: Kültür Nişanı[27]

Kaynakça

  1. ^ "経歴書" (PDF). 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2019. 
  2. ^ "ニュース | 78期吉野彰氏 ノーベル化学賞受賞 -六稜WEB" (Japonca). 11 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2019. 
  3. ^ "Akira Yoshino: Inventing The Lithium Ion Battery". 1 Haziran 2018. 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2020. 
  4. ^ "Profile of Akira Yoshino and Overview of His Invention of the Lithium-ion Battery" (PDF). 10 Eylül 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2020. 
  5. ^ "＜あの頃＞　リチウムイオン電池開発の研究者・吉野彰さん". Chunichi Shimbun. 30 Eylül 2018. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2019. 
  6. ^ a b "Profile of Dr. Akira Yoshino" (PDF). Asahi Kasei. 11 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. 
  7. ^ Fehrenbacher (26 Nisan 2018). "A conversation with a lithium-ion battery pioneer". GreenBiz. 26 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. It was over 35 years ago, in 1981, when I started my research on batteries....This research initiative started not fully focused on batteries. It started from the study on polyacetylene 
  8. ^ a b c d e f "Profile of Akira Yoshino, Dr.Eng., and Overview of His Invention of the Lithium-ion Battery" (PDF). Asahi Kasei. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. 
  9. ^ N. A. Godshall, I. D. Raistrick, and R. A. Huggins, Journal of the Electrochemical Society, Abstract 162, Vol. 126, p. 322C; "Thermodynamic Investigations of Ternary Lithium-Transition Metal-Oxide Systems for Lithium Batteries" (August 1979).
  10. ^ N. A. Godshall, I. D. Raistrick, and R. A. Huggins, Journal of the Electrochemical Society, Extended Abstract 162, Vol. 79-2, pp. 420-422; "Thermodynamic Investigations of Ternary Lithium-Transition Metal-Oxide Systems for Lithium Batteries" (October 1979).
  11. ^ Ned A. Godshall, "Electrochemical and Thermodynamic Investigation of Ternary Lithium -Transition Metal-Oxide Cathode Materials for Lithium Batteries: Li2MnO4 spinel, LiCoO2, and LiFeO2", Presentation at 156th Meeting of the Electrochemical Society, Los Angeles, CA, (17 October 1979).
  12. ^ a b "JP 2642206". 22 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2020. , by USPTO PATENT FULL-TEXT AND IMAGE DATABASE
  13. ^ "Introduction: Development of Lithium-Ion Batteries" (PDF). Springer. 2009. s. xvii. 26 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Ekim 2019. 
  14. ^ Pistoia, Gianfranco (2014). Lithium-Ion Batteries: Advances and Applications. ISBN 978-0-444-59513-3. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ "Article of Tech-On". 22 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. , JP 2128922, Yoshino; Akira, "Nonaqueous secondary Battery", Application date 28 May 1984, issued 2 May 1997, assigned to Asahi Kasei
  16. ^ "JP 2642206". 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. , Yoshino; Akira, "Battery", Application date 28 May 1989, issued 2 May 1997, assigned to Asahi Kasei
  17. ^ "JP 3035677". 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. , Yoshino; Akira, " Secondary battery equipped with safety element", Application date 13 September 1991, issued 25 February 2000, assigned to Asahi Kasei
  18. ^ Lithium-ion secondary battery (Japanese) 2nd edition, chapter2 "History of development of lithium-ion secondary battery", P27-33, Nikkan Kogyo Shimbun (1996)
  19. ^ "MST　山崎貞一賞　-　トップページ". www.mst.or.jp. 30 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  20. ^ "NEC C&C Foundation". www.candc.or.jp. 6 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  21. ^ The reason for the award-winning of the IEEE Medal and prize winners, John B. Goodenough ve Rachid Yazami birlikte ödüllendirildi.
  22. ^ "Russia honors lithium-ion scientist". 23 Haziran 2013. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020 – Japan Times Online vasıtasıyla. 
  23. ^ "UT Austin's John B. Goodenough Wins Engineering's Highest Honor for Pioneering Lithium-Ion Battery". 6 Ocak 2014. 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2018. 
  24. ^ "10 Lessons On How To Innovate From This Year's Japan Prize Winners". 19 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  25. ^ "Akira Yoshino (JP)". www.epo.org. 19 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2020. 
  26. ^ Specia (9 Ekim 2019). "Nobel Prize in Chemistry Honors Work on Lithium-Ion Batteries - John B. Goodenough, M. Stanley Whittingham and Akira Yoshino were recognized for research that has "laid the foundation of a wireless, fossil fuel-free society."". The New York Times. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2019. 
  27. ^ "'Mario Bros.' creator Shigeru Miyamoto to be given one of Japan's highest honors". CNN. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2019. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Lityum</span> sembolü Li atom numarası 3 olan kimyasal element

Lityum, sembolü Li atom numarası 3 olan kimyasal elementtir. Periyodik tabloda 1. grupta alkali metal olarak bulunur ve yoğunluğu en düşük olan metaldir. Lityum, yüksek reaktifliğinden dolayı doğada saf hâlde bulunmaz. Yumuşak ve gümüşümsü beyaz metaldir. Havada bulunan oksijenle reaksiyona giren lityum, lityum oksit (Li2O) oluşturur. Bu oksitlenme reaksiyonunu engellemek için yağ içinde saklanır. Hava ve su tarafından hızlı bir şekilde oksitlenip kararır ve lekelenir. Lityum metali doldurulabilir pillerde (örnek olarak cep telefonu ve kamera pili) ve ağırlığa yüksek direniş göstermesi sebebiyle alaşım olarak hava taşıtlarında kullanılır. Li+ iyonunun nörolojik etkilerinden dolayı, lityumlu bileşikler farmakolojik olarak sakinleştiricilerde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Lityum iyon pil</span> şarj edilebilir pil türü

Bir lityum-iyon veya Li-iyon pil, enerji depolamak için lityum iyonlarının tersine çevrilebilir indirgemesini kullanan şarj edilebilir pil türüdür. Geleneksel lityum iyon pilinin anodu genelde karbon'dan yapılan grafit'tir. Katot genellikle metal oksit'tir. Elektrolit genelde bir organik çözücü içindeki lityum tuz'udur.

<span class="mw-page-title-main">Lityum pil</span>

Lityum pil, bir anot olarak lityuma sahip pildir.

<span class="mw-page-title-main">Lityum polimer pil</span> Polimer elektrolit kullanılan Lityum-iyon pil

Lityum polimer pil veya daha doğrusu lityum-iyon polimer pil, sıvı elektrolit yerine jel polimer elektrolit kullanan, lityum-iyon teknolojisine sahip şarj edilebilir bir pildir. Bu piller, diğer lityum pil türlerinden daha yüksek özgül enerji sağlar ve mobil cihazlar, radyo kontrollü uçaklar ve bazı elektrikli araçlar gibi ağırlığın kritik bir özellik olduğu uygulamalarda kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Lityum titanat pil</span>

Lityum titanat pil, Diğer lityum iyon pillerden daha hızlı şarj olma avantajına sahip bir şarj edilebilir pil türüdür. Titanate piller Mitsubishi'nin i-MiEV elektrikli taşıtında kullanılır ve Honda bunları EV-neo elektrikli bisikletinde ve Honda Jazz Fit EV'de kullanır. Büyük kapasiteli elektrikli otobüs projesi TOSA gibi toplu taşıma araçları, Titanate pillerin yüksek şarj kabiliyetini kullanarak otobüs duraklarında yolcu boşaltırken 15 saniye içinde bataryayı şarj edebilmektedir Bir lityum-titanat pil, karbon yerine anodunun yüzeyinde lityum-titanat nanokristaller kullanan değiştirilmiş bir lityum-iyon pildir. Bu, anotun gram başına yaklaşık 100 metrekarelik bir yüzey alanını verir; buna karşın, karbon için gram başına 3 metrekare, elektronların anot girip çıkabileceği yüzey alanı sağlar. Bu, hızlı şarj işlemini mümkün kılar ve gerektiğinde yüksek akımlar sağlar.

<span class="mw-page-title-main">John Goodenough</span>

John Bannister Goodenough, Amerikan malzeme bilimci, bir katı-hal fizikçisi ve Nobel Kimya Ödülü sahibi. Austin'deki Texas Üniversitesi'nde makina mühendisliği ve malzeme bilimi alanlarında profesör. Goodenough, lityum iyon pillerin geliştirilmesi ve tanımlanmasıyla, malzemelerdeki manyetik aşırı değişim işaretlerini tanımlayan Goodenough–Kanamori kurallarıyla ve bilgisayar RAM'lerinde yeni ufuklar açan geliştirmeleriyle geniş ölçüde tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Stanley Whittingham</span>

Michael Stanley Whittingham İngiliz - Amerikalı kimyager. Binghamton Üniversitesi'nde hâlen kimya profesörlüğü ve Malzeme Araştırmaları Enstitüsü ile Malzeme Bilimi ve Mühendisliği programının yöneticiliğini yapmaktadır. Ayrıca Binghamton'daki Kimyasal Enerji Depolama Merkezi'nin de (NECCES) yöneticiliğini yapmaktadır Akira Yoshino ve John B. Goodenough ile birlikte 2019 yılında Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

Katı hal pili, lityum iyon veya lityum polimer pillerde bulunan sıvı veya polimer jel elektrolitler yerine katı elektrolit kullanan bir pil teknolojisidir.

Sodyum iyon pil, elektirik yükü taşıyıcıları olarak sodyum iyonlarını kullanan şarj edilebilir pildir. Çalışma prensibi ve hücre yapısı, lityum iyon pil (LIB) türleri ile benzerdir, ancak lityum yerine sodyum kullanılır. SIB'ler, eşitsiz coğrafi dağılım, yüksek çevresel etki ve lityumlu piller için gereken ancak sodyum-iyon pil türü için zorunlu olmayan lityum, kobalt, bakır ve nikel gibi birçok malzemenin yüksek maliyeti nedeniyle 2010'lar ve 2020'lerde ilgi gördü. Sodyum-iyon pillerin en büyük avantajı, sodyumun doğal bolluğudur. SIB'lerin benimsenmesine yönelik zorluklar, düşük enerji yoğunluğu ve yetersiz şarj-deşarj döngülerini içerir.

Lityum demir fosfat (LiFePO4 veya LFP pil (lityum ferrofosfat) pil; Katot olarak lityum demir fosfat (LiFePO4) ve anot olarak metalik arkalıklı bir grafit karbon kullanan bir lityum iyon pildir. Düşük maliyet, yüksek güvenlik, düşük toksisite, uzun döngü ömürleri ve diğer faktörler nedeniyle, LFP pilleri araç kullanımında, şebeke ölçeğinde yedek güç sistemlerinde yer bulmaktadır. LFP piller kobalt içermez. Eylül 2022 itibarıyla EV'ler için LFP tipi pilin pazar payı %31'e ulaştı ve bunun %68'i yalnızca Tesla ve Çinli EV üreticisi BYD üretiminden geldi. Çinli üreticiler şu anda LFP pil tipi üretiminde neredeyse tekele sahiptir. 2022'de patent sürelerinin dolmaya başlaması ve daha ucuz pillere olan talebin artmasıyla LFP tipi üretimin 2028'de lityum nikel manganez kobalt oksit (NMC) tipi pilleri geçecek şekilde artması bekleniyor.

Lityum nikel manganez kobalt oksitler (Li-NMC, LNMC veya NMC ), lityum, nikel, manganez ve kobaltın karışık metal oksitleridir. LiNixMnyCozO2 genel formülüne sahiptirler. En önemli temsilcileri, x + y + z'den oluşan geçiş metali sitesinde az miktarda 1'e yakın lityum bulunan bir bileşime sahiptir. Ticari NMC numunelerinde, bileşim tipik olarak < %5 fazladan lityum içerir. Bu gruptaki malzemeler yapısal olarak lityum kobalt(III) oksit (LiCoO2) ile yakından ilişkili katmanlı bir yapıya sahiptir ancak stokiyometride ideal bir Mn(IV), Co(III) ve Ni(II) 1:1:1 yük dağılımına sahiptir.

Alüminyum-iyon piller, alüminyum iyonlarının yük taşıyıcı olarak görev yaptığışarj edilebilir bir pil sınıfıdır. Alüminyum, iyon başına üç elektron değiştirebilir. Bu, bir Al3+ eklenmesinin üç Li+ iyonuna eşdeğer olduğu anlamına gelir. Bu nedenle, Al3+ (0,54 Å ) ve Li+ (0,76 Å) iyon yarıçapları benzer olduğundan, önemli ölçüde daha yüksek sayıda elektron ve Al3+ iyonları katotlar tarafından çok az hasarla kabul edilebilir. Al, Li'nin 50 katı (23,5 megavat-saat m-3) enerji yoğunluğuna sahiptir ve bu kömürden bile yüksektir.

Potasyum-iyon pil, şarj aktarımı için potasyum iyonları kullanan bir pil türüdür ve lityum-iyon pillere analogdur. 2004 yılında İranlı/Amerikalı kimyager Ali Eftekhari tarafından icat edildi.

Bu piyasada bulunan pil türleri için, onların bazı özelliklerini özetleyen bir karşılaştırma listesidir.

Lityum-sülfür pil bir tür şarj edilebilir pildir. Yüksek özgül enerjisi ile dikkat çekmektedir. Lityumun düşük atom ağırlığı ve kükürdün orta derecede atom ağırlığı, Li-S pillerin nispeten hafif olduğu anlamına gelir. Ağustos 2008'de Zephyr 6 tarafından en uzun ve en yüksek irtifa insansız güneş enerjisiyle çalışan uçak uçuşunda kullanıldılar.

Nanotop piller, karbon ve lityum demir fosfat gibi çeşitli malzemelerden oluşabilen nano boyutlu toplardan yapılmış katot veya anotlu deneysel bir pil türüdür. Nanoteknoloji kullanan piller, artırılmış yüzey alanları nedeniyle hızlı şarj ve deşarj gibi yüksek performansa izin pillerdir.

<span class="mw-page-title-main">Akış pili</span> Akış Bataryası

Akış pili veya redoks akış pili, bir zarın iki tarafında sistemden pompalanan sıvılarda çözünmüş iki kimyasal bileşen tarafından kimyasal enerjinin sağlandığı bir tür elektrokimyasal hücredir. Hücre içindeki iyon transferi, her iki sıvı da kendi ilgili alanlarında dolaşırken zar üzerinden gerçekleşir. Hücre voltajı kimyasal olarak Nernst denklemi ile belirlenir ve pratik uygulamalarda 1,0 ila 2,43 volt arasında değişir. Enerji kapasitesi elektrolit hacminin, güç elektrotların yüzey alanının bir fonksiyonudur.

Contemporary Amperex Technology Co. Limited, CATL olarak kısaltılır, elektrikli araçlar ve enerji depolama sistemiler için lityum-iyon pillerin yanı sıra pil yönetim sistemilerin (BMS) üretiminde uzmanlaşmış, 2011 yılında kurulmuş Çinli bir pil üreticisi ve teknoloji şirketidir. 2021'de %32,6 pazar payına sahip olan CATL, bir önceki yıla göre %167,5 artışla küresel 296,8 GWh'in 96,7 GWh'ini üreterek elektrikli araçlar için dünyadaki en büyük lityum iyon pil üreticisidir. 2022 yılında daha da büyüyerek pazar payını %37'ye çıkardı. Şirket, 2025 yılına kadar 500 GWh'den fazla ve 2030 yılına kadar 800 GWh'den fazla üretim kapasitesine sahip olmayı planlıyor.

Jeff Dahn Dalhousie Üniversitesi Fizik ve Atmosfer Bilimleri ve Kimya Bölümü'nde profesördür. Dünya çapında dizüstü bilgisayarlarda, cep telefonlarında, arabalarda ve diğer birçok mobil cihazda kullanılan lityum iyon pilin öncü geliştiricilerinden biri olarak tanınmaktadır. Her ne kadar lityum iyon pillerin geliştirilmesine çok sayıda katkıda bulunmuş olsa da, en önemli keşfi Li+ iyonlarının etilen karbonat içeren solventlerden grafite eklenmesidir. Bu katkı ticari Li-iyon pilinin icadındaki yapbozun son parçasıdır. Ancak Dahn bu konuda yalnızca John Goodenough, M. Stanley Whittingham ve Akira Yoshino'nun ödül aldığı 2019 Nobel Kimya Ödülü'ne seçilmemiştir.

Angela M. Belcher bir malzeme bilimcisi, biyolojik mühendis ve Cambridge, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde (MIT) James Mason El Sanatları Biyoloji Mühendisliği ve Malzeme Bilimi Profesörüdür. MIT'de Biyomoleküler Malzeme Grubu'nun yöneticisi, Koch Bütünleştirici Kanser Araştırmaları Enstitüsü üyesi ve 2004 MacArthur Üyesidir. 2019 yılında MIT'de Biyoloji Mühendisliği Bölüm başkanlığına atandı. 2022 yılında Ulusal Bilimler Akademisi üyeliğine seçildi


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.