Japonya, Doğu Asya'da yer alan bir ada ülkesidir. Büyük Okyanus'un kuzeybatısında konumlanan ülke; Japon Denizi'nden Çin, Kuzey Kore, Güney Kore ve Rusya'nın doğusuna; kuzeyde Ohotsk Denizi'nden güneyde Doğu Çin Denizi ve Tayvan'a kadar uzanır. De facto başkenti ve en büyük şehri Tokyo'dur. Adını oluşturan kanji karakterler, "güneş" ve "köken" anlamına geldiğinden "Doğan Güneşin Ülkesi" olarak adlandırılır.
Japonca, Japonlar tarafından konuşulan Japon dil ailesine bağlı bir dildir. Başta Japonya ve Japon diasporasındakiler olmak üzere yaklaşık 128 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Japonya'da de facto millî dil olarak kabul edilip Palau'da tanınmış azınlık dilidir.
Yasujirō Ozu 1903-1963 yılları arasında yaşamış Japon film yönetmeni. Japon yönetmenlerin en Japonu diye de anılan Ozu, 50'yi aşkın film yönetmiş, Wim Wenders, Jim Jarmusch, Nuri Bilge Ceylan ve Zeki Demirkubuz gibi pek çok ünlü yönetmeni derinden etkilemiştir.
Japonlar, Japon Takımadalarına ve %98,5'ini oluşturdukları Japonya'ya özgü bir etnik gruptur.
Kimigayo, Japonya'nın ulusal marşıdır.
Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri ,, Japon İmparatorluğu'nun deniz kuvvetleri. Hukuken Japonya'nın silahlı kuvvetlerine sahip olmasını yasaklayan Japon Anayasası'nın uygulamaya konulduğu 3 Mayıs 1947'ye kadar varlığını sürdürmüştür. Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri'ne bağlı bulunmaktaydı.
Naichō (内調?), Naikaku Jōhō Chōsashitsu için bir kısaltma, Başbakana doğrudan rapor veren Japonya'da bir istihbarat kuruluşudur.
Bushido, samurayların uyması gereken tutum, davranış ve yaşam tarzı kurallarıdır. Bu açıdan Buşido Orta Çağ Avrupa'sındaki şövalyelik kurallarına benzemektedir. Buşido felsefesine göre samuraylardan ölümüne kadar onurlu kalmak, sadakat, sadelik ve savaş sanatlarında beceriklilik isteniyordu. Buşido'nun gelişmesine Budizm ve Konfüçyüsçülüğün ciddi bir etkisi bulunmaktadır.
Tankōbon, kendiliğinden eksiksiz olan ve bir serinin veya cildin parçası olmayan bir kitap için kullanılan bir terimdir. Japonya'da çoğunlukla çoklu serilere sahip olan dergilerin aksine tek bir manganın bireysel ciltlerine atıfta bulunularak kullanılır. Tankōbon yalnızca manga ile sınırlandırılmış olmayıp romanlardan güzellik ipuçları kitaplarına kadar ciltli veya ciltsiz bir biçimde hemen hemen her şey için kullanılabilmektedir.
Mirin, Japon mutfağında kullanılan önemli bir çeşnidir. Mirin, sakeye benzer bir şekilde bir pirinç şarabı çeşididir ancak daha düşük bir alkol içeriğine ve daha yüksek şeker içeriğine sahiptir. Isıtıldığında alkol miktarı daha da düşürmektedir.
Ihara Saikaku, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair. Japon nesirinin ukiyo-zōshi türünün yaratıcısıdır.
Vafþrúðnir, İskandinav mitolojisinde bilge bir jötunn'dur. Adını, dokuma veya dolaşmak anlamına gelen Vaf ile güçlü veya güçlü anlamına gelen thrudnir'den almaktadır. Bazıları bunu "bilmecelerde güçlü" olarak yorumlar. İngilizceleştirilmiş Vafthruthnir veya Vafthrudnir olabilir. Şiirsel Edda şiiri Vafþrúðnismál'da Vafþrúðnir, Vafþrúðnir'in yenilgisiyle sonuçlanan ölümcül bir fikir savaşında Odin'in ev sahibi ve rakibi gibi davranır.
Japon emperyalist dönemi, özellikle de İkinci Çin-Japon Savaşı ile Pasifik Cephesi boyunca Japon İmparatorluğu, birçok farklı Asya-Pasifik ülkesinde savaş suçu işledi. Bu olaylar bir "Asya Holokostu" olarak nitelendirilmiştir. Bu savaş suçlarının kimileri 19. yüzyılın sonunda Japon askerî personel tarafından, ancak çoğu İmparator Hirohito'nun hükümdar olduğu Şova Dönemi'nin ilk kısmı sırasında işlendi.
Ariwara no Narihira, erken Heian döneminde yaşamış bir Japon saray mensubu ve şair. Hem Altı Şiirsel Dahi'den hem de Otuz Altı Şiirsel Dahi'den biri seçildi ve şiirlerinden biri Hyakunin Isshu koleksiyonuna dahil edildi. Ayrıca Zai Go-Chūjō, Zai Go, Zai Chūjō veya Mukashi-Otoko olarak da bilinir.
Ono no Komachi, erken Heian döneminde yaşamış bir Japon şair. Erken Heian döneminin en iyi altı waka şairinden biri olup aynı zamanda sıra dışı güzelliğiyle ünlüydü ve Komachi günümüzde Japonya'da kadınsı güzelliğin eş anlamlısı olarak kullanılmaktadır. Ayrıca Otuz Altı Şiir Ölümsüzü arasında sayılmaktadır.
Ōshikōchi no Mitsune, Heian döneminde yaşamış bir Japon devlet adamı ve şair. Japon imparatorluk sarayında waka şairi ve Otuz Altı Şiir Ölümsüzü'nün bir üyesidir. Kai, Izumi ve Awaji vilayetlerinin valisi olarak gönderildi ve Kyoto'ya dönüşünde Kokin Wakashū'nun derlenmesine katılması istendi. Şiirsel maçların ustasıydı ve paravanlardaki resimlere eşlik eden şiirleri, kalitelerinden dolayı büyük beğeni topladı. O dönemdeki etkisi Ki no Tsurayuki ile orantılıydı ve resmi şiir koleksiyonlarında alışılmadık derecede fazla sayıda şiiri bulunmaktadır.
Fujiwara no Sanekata, orta Heian döneminde yaşamış bir Japon waka şairiydi. Fujiwara no Tadahira'nın büyük torunuydu ve amcası Fujiwara no Naritoki tarafından büyütüldü. Bildirildiğine göre Sei Shōnagon'un sevgilisiydi ve birçok kadınla aşk şiirleri alışverişinde bulundu.
Fujiwara no Michitsuna no Haha, orta Heian döneminde yaşamış bir Japon şairdi. Gerçek adı bilinmemekte olup Japonya'nın Üç Güzeli'nden biri olarak kabul edilmektedir. Waka şiirleri ve nesir karışımıyla yazdığı Kagerō Nikki dergisini yazmaya başladığında otuzlu yaşlarının ortalarındaydı. Günlüğü, geçmişi canlı bir şekilde anımsatan yazdığı şiirlerle, bir kadının bin yıl önceki deneyimine erişim sağlıyordu. Bu şiirler, Heian döneminde soylu bir kadının hayatını aktardı.
Hyakunin Isshu, yüz şair tarafından yazılan yüz wakadan olışan klasik bir Japon antolojisidir. Hyakunin Isshu "yüz kişi, [her biri] bir şiir" olarak tercüme edilebilir. Hyakunin Isshu'ya dayalı kartlardan oluşan bir deste kullanan uta-garuta kart oyununa da atıfta bulunabilir.
Japon şiiri, Japonya'ya özgü bir şiir türüdür. Japonca yazılan ve okunan şiirlerin yanı sıra Japonya'da Çince veya Ryukyu Adaları'ndan ryūka ile yazılmış şiirleri de kapsamaktadır.
