Hatay Devleti, İskenderun Sancağı'nın 2 Eylül 1938'de bağımsızlığını ilan etmesi ile kurulmuş olan Türk devleti. 29 Haziran 1939 günü devletin yasama organı olan 22 üyesi Türk olan 40 üyeli Hatay Devleti Millet Meclisinin aldığı karar gereği Türkiye'ye katılmış ve Hatay ili olmuştur.
Busra el-Harir, Busra el-Hariri ya da Busra al-Harir, Dera İli'nin, İzra İlçesi'ne bağlı bir kasabadır. İzra İlçesi'nin doğusuna doğru, Ürdün sınırına yakın bir konumu vardır. 660 metrelik bir rakıma sahiptir. Suriye İstatistik Kurumu tarafından yapılan, 2004 Suriye nüfus sayımlarına göre 13,315 kişilik bir nüfusa sahiptir. Koruduğu kırsal özelliklerinin yanında, sanayi ve ekonomi faaliyetleride gösterdiği için kasaba olarak sınıflandırılmıştır.
Şin, ya da diğer adıyla Shin, Suriye'nin, Humus İli'nin, Suriye İdari Yapılanması'na göre, Humus İlçesi'ne bağlı, Şin Şehri'nin kendi oluşturduğu, Şin Nahiyesi'ne (Bucağı) bağlı ve bu nahiyenin hem başkenti, hem en büyük yerleşim yeri olan bir kasabadır. Şin, ilin ve ilçenin başkenti olan Humus Şehri'nin 27,5 kilometre batısında yer alır.
Musta'li veya Ahmed El-Mustâ‘lî veya tam kunye Ebū el-Kāsım el-mustaʿlī bi-llāh ʾaḥmad bin al-mustenṣir, Arapça: أبو القاسم "المستعلي بالله" أحمد بن المستنصر. Dokuzuncu Fâtımî Hâlifesi ve İsmâilîyye-Mustâlîlik Mezhebi'nin "On Dokuzuncu İmâmı".
Salih el-Ali veya Şeyh Salih Ahmed el-Ali, Büyük Suriye İsyanı'ndan önce Suriye'deki Fransız Mandası'na karşı ilk isyanlardan biri olan 1919 Suriye İsyanı'nı komuta eden Suriyeli bir Nusayri liderdi.
Hocalar - İsmaili, Ondördüncü yüzyılda İsmaili Dâîsi Pir Sadr'ed-Dîn tarafından kurulan ve Pakistan'ın kurucusu Muhammed Ali Cinnah ailesinin de mensubu oldukları İsmaili tarikât.
Ağa Han Davası, Bombay'a 1846 yılında gelen ve İranlı bir soylu olan Nizârîler'in 46ncı İmâmı I. Ağa Han ile Bombaylı Hocalar'dan I. Ağa Han'a muhalif olan önderler arasında 1866 yılında çıkan bir arazi ihtilâfı ile alâkalı olan davadır.
Suriyeliler, Suriye'de yaşayan, Levant bölgesinin yerlisi olan ve ana dilleri Arapça, özellikle de Levanten lehçesi olan çoğunluk nüfustur. Suriye halkının kültürel ve dilsel mirası, hem yerli unsurların hem de binlerce yıl boyunca bu topraklara ve halkına hükmetmeye gelen yabancı kültürlerin bir karışımıdır. Yedinci yüzyıla gelindiğinde Levant'ta yaşayanların çoğu Aramice konuşuyordu. Müslümanların 634 yılında Levant'ı fethetmesinin ardından Arapça baskın dil haline gelmiş, ancak Suriyelilerin bir azınlığı hala Süryanice ve Batı lehçelerinde konuşulan Aramiceyi korumuştur.
Şayzar Kuzey Suriye'de idari olarak Hama'nın kuzeybatısındaki Hama Valiliği'nin bir parçası olan bir kasabadır. Yakın mahalleler Mahardah, Tremseh, Kafr Hud, Khunayzir ve Halfaya'yı içerir. Suriye Merkezi İstatistik Bürosu'na (CBS) göre Şayzar, 2004 nüfus sayımında 5.953 nüfusa sahipti. Haçlı Seferleri sırasında kent, Banu Munqidh ailesinin yönetiminde Suriye'de bir kale idi. Haçlı seferlerinin Hristiyan ve Müslüman politikalarında önemli bir rol oynamıştır.
Karnaz, Kirnaz veya Kernaz Kuzey Suriye'de, idari olarak Hama Valiliğine bağlı, Hama'nın kuzeybatısında bulunan bir kasabadır. Doğuda Kafr Zita ve Han Şeyhun, kuzeyde Kafr Nabudah, batıda Kalaat el-Medik ve el-Sukaylabiye ve güneyde Kafr Hud, Tremseh ve Şayzar bulunmaktadır. Suriye Merkez İstatistik Bürosu'na göre, Karnaz'ın 2004 nüfus sayımında 14.075 nüfusu vardı. Sakinleri ağırlıklı olarak Sünni Müslümandır.
Şayzar Kuşatması, 28 Nisan - 21 Mayıs 1138 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Bizans İmparatorluğu, Antakya Prensliği ve Urfa Kontluğu'ndan oluşan müttefik kuvvetleri Müslüman Suriye'yi işgal etti. Ana hedefleri Halep kentinden geri çekilen birleşik Hristiyan orduları, saldırı ile bir dizi müstahkem yerleşim yerlerini ele geçirdiler ve sonunda Münkız Emirliği'nin başkenti Şayzar'ı kuşattılar. Kuşatma şehri ele geçirdi, ancak kaleyi ele geçiremedi; Şayzar Emiri'nin tazminat ödemesi ve Bizans imparatorunun vasalı olmasıyla sonuçlandı. Bölgenin en büyük Müslüman prensi I. İmâdüddin Zengî'nin güçleri müttefik ordusuyla çatışmaya girdi, ancak müttefik ordusu savaş riskine girmeyecek kadar güçlüydü. Sefer, Bizans egemenliğinin kuzey Haçlı devletleri üzerindeki sınırlı doğasının ve Latin prensleri ile Bizans imparatoru arasında ortak amaç eksikliğinin altını çizdi.
Beni Münkız, 1081-1157 yılları arasında merkezi Şayzar olmak üzere Suriye'nin bazı şehirlerinde hüküm süren Arap hânedanıdır.
Arapça, Suriye'nin resmi dilidir ve ülkede en çok konuşulan dildir. Günlük yaşamda, özellikle batıda Levanten ve kuzeydoğuda Mezopotamya olmak üzere birçok modern Arap lehçesi kullanılmaktadır. Arap Dili ve Dilbilin Ansiklopedisine göre, ülkede Arapça'ya ek olarak, konuşmacı sayısına göre şu diller konuşulmaktadır: Kürtçe, Türkçe, Aramice, Çerkesçe, Çeçence, Ermenice ve Yunanca. Bu dillerin hiçbiri resmi statüye sahip değildir.
Pan-Suriye milliyetçiliği olarak da bilinen Suriye milliyetçiliği, Suriye bölgesinin veya "Büyük Suriye" olarak bilinen kültürel veya siyasi bir varlık olarak Bereketli Hilal'in milliyetçiliğine atıfta bulunur. Suriye Arap Cumhuriyeti'nin iktidardaki Arap Sosyalist Baas Partisi'nin resmi devlet doktrini olan Arap milliyetçiliği ile karıştırılmamalı ve Suriye milliyetçiliğinin zorunlu olarak günümüz Suriye'sinin veya hükümetinin çıkarlarını yaydığı varsayılmamalıdır. Daha ziyade, modern Suriye devletinin varlığından önce gelir ve Arapçada eş-Şam olarak bilinen, Suriye'nin gevşek bir şekilde tanımlanmış Levant bölgesine atıfta bulunur.
El-Malikiye, Suriye'nin kuzeydoğusunda yer alan bir kasabadır. İdari olarak Haseke Valiliği'ne bağlıdır. Kasaba, Türkiye, Irak ve Suriye arasındaki üçlü sınır noktasını çizen Dicle nehrinin yaklaşık 20 km batısında yer almaktadır. Kasabada Kürtler, Süryaniler, Araplar ve Ermeniler yaşamaktadır.
El-Azm Ailesi önde gelen Şamlı bir ailedir. Osmanlı Suriyesi'ndeki siyasi etkileri, aile üyelerinin Ma'arretü'n-Nu'man ve Hama'yı yönetmeleriyle 18. yüzyılda başladı. Ailenin bir çocuğu olan İsmail Paşa el-Azm, 1725 yılında Şam Eyaleti valisi olarak atandı. 1725-1783 yılları arasında, Esad Paşa el-Azm de dahil olmak üzere, aile üyeleri, Sayda Eyaleti, Trablusşam Eyaleti, Hama, Halep Eyaleti, ve Mısır Eyaleti'ndeki periyodik atamalara ek olarak, Şam'da 47 yıl iktidarda kaldılar. Ailenin etkisi 19. yüzyılda azaldı ve gerçek bir hanedan kurulamadı.
Suriye Arapçada eş-Şam olarak bilinir Batı Asya'da, Akdeniz'in doğusunda yer alan ve geniş anlamda Levant ile eşanlamlı olan tarihi bir bölgenin adıdır. Diğer eşanlamlılar Büyük Suriye veya Suriye-Filistin'dir. Bölge sınırları tarih boyunca değişmiştir. Modern zamanlarda, Suriye terimi en yaygın olarak daha küçük Suriye Arap Cumhuriyeti'ni ifade etmek için kullanılır.
Alevi İsyanı, Şeyh Salih el-Ali liderliğinde İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi'nin Fransız yetkililerine karşı ve daha sonra Fransa-Suriye Savaşı'nın bir parçası olarak Suriye'de yeni kurulan Fransız Mandası'na karşı, özellikle kıyıdaki Cebel Ensariye dağlık bölgesinde gerçekleşen bir isyandı. İsyan, Suriye'deki Fransız güçlerine karşı ilk silahlı direniş eylemlerinden biriydi ve lideri Şeyh Salih, Şam'daki geçici Arap hükûmetine bağlılığını ilan etti. İbrahim Hananu'nun Halep kırsalındaki isyanı ve Suphi Bereket'in Antakya'daki isyanı da dahil olmak üzere ülkedeki diğer Fransız karşıtı isyanların liderleriyle koordinasyon kuruldu.
Akarib, Tunus'un Safakes ilinde bulunan bir şehir ve belediyedir. Belediye, il merkezi Safakes'in batısında yer almaktadır. Yüzölçümü 734,7 km² olan belediyenin nüfusu 2022 yılı itibarı ile 44.082'dir.
Suriye'de İslam'ın çeşitli mezhep ve tarikatları uygulanmakta olup, bunlar toplu olarak nüfusun yaklaşık %87'sini oluşturmakta ve ülkenin çoğu bölgesinde çoğunluğu teşkil etmektedir.
Suriye