Aka Gündüz Temur
Aka Gündüz Temur | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | 1941 Malatya, Türkiye |
Ölüm | 2008 İstanbul |
Uyruk | Türkiye |
Yakınları | Eşi: Mihriye Temur |
Çocukları | Aslı Temur |
Alanı | Resim, |
Sanat eğitimi | İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi |
Aka Gündüz Temur (1941, Malatya – 2008, İstanbul), Türk ressam.
Komet, Alaettin Aksoy, Ergin İnan, Oral Enuğur ve Burhan Uygur kuşağı sanatçılarından biri olarak anılır.[1] Primitif sanat ürünlerinden esinlenen sanatçı,[2] resimlerinde Afrika masklarından, elinde kuş tutan kadınlara, deniz kabuklarına, Cihat Burak'ta olduğu gibi kedi tasvirlerine kadar birçok sembolik içeriği olan hayvana ve nesneye yer vermiştir.[1]
Yaşamı
1941 yılında Malatya'da doğdu. 1964 yılında girdiği İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (şimdiki adıyla Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi) Resim Bölümü, Neşet Günal Atölyesi'nden 1969 yılında mezun oldu. Çeşitli liselerde resim öğretmenliği yaptı. Uzun süre resim öğretmeni olarak görev yaptığı Keşan'a yerleşen Temur,[3] ilk sergisini 1991 yılında İstanabul'da açtı.
Bir süre Vakko'nun sanat direktörlüğünü yaptı. Akciğer kanseri nedeniyle tedavi görmekte olduğu İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi'nde 9 Temmuz 2008'de öldü. Vasiyeti üzerine Malatya'daki köyü olan Kale ilçesine bağlı Kumluyazı (Butan) Köyü'nde toprağa verildi.[1]
Sanatı
Sanatçı primitif sanat ürünlerinden esinlenmiş, bu esinlerini doğa sevgisinden kaynaklanan motiflerle zenginleştirmiş ve figürcü etkinlik doğrultusunda çalışmıştır.[4] Sezai Özdemir, onun resimlerini şu şekilde anlatır:
“ | Birbirlerine yakın anlamlar içeren, naif, ilkel kavramların etimolojik benzerlik ve ayrıcalıklarına bakmaksızın ortak içerikleri paylaşmaktadır Aka'nın resimleri. Resim yapma eylemine baktığımızda, malzeme seçiminden tutun da, malzemeyi kullanmadaki acemimsi, özentisiz, yabanıl ve naif tavırları, renk armonisindeki monkrom skalaya rağmen, modern insan felsefesinin, birey olma misyonuna denk düşen ekonomik renkçiliği, biçim ve kompozisyonlardaki anti-akademik tavrı, duygu yığını boya katmanları, biçimleme naifliği, istiflemedeki hoyrat – barbarımsı coşkunluğu, kural tanımayan, kendi kurallarını kendi koyan, dik başlı duruşu, evrenin merkezine kendini koyması gibi tavırları bize feodal kültürün yabanıl – ilkel özelliklerini çağrıştırmaktadır. Göçebe – köylü, feodal kökenli arketip biçimlerindeki özentisiziliği, resim taşıyıcısındaki seçimi göçebe kültürünün korunması, yitirilmemesi olarak anlaşılmalıdır.[5] | ” |
Kişisel sergiler
- 1991 Teşvikiye Sanat Galerisi – İstanbulAka Gündüz Temur drawing
- 1992 Romka Sanat Galerisi – İstanbul
- 1993 Cep Sanat Galerisi – İstanbul
- 1995 Cafe Pera Sanat Galerisi – İstanbul
- 1996 Maltepe Sanat Galerisi – İstanbul
- 1997 Antik Sanat Galerisi – İstanbul
- 1998 Temizocak Sanat Galerisi – İzmir
- 1998 Emlak Sanat Galerisi - İstanbul
- 2000 Akademililer Sanat Merkezi – İstanbul
- 2001 Akademililer Sanat Merkezi – İstanbul
- 2002 Terakki Vakfı Sanat Galerisi – İstanbul
Ödüller
- 1988 İstanbul Büyükşehir Belediyesi, “Güzel İstanbul” resim sergisi 2. lik ödülü
- 1989 İstanbul Büyükşehir Belediyesi, “Güzel İstanbul” resim sergisi 3. lük ödülü
- 1990 Ramko Sanat Merkezi, “Çağdaş Türk Resmi” yarışmasında yapıtı sergilenmeye değer bulunmuştur.
- 1990 Türkiye Jokey Kulübü, “At, At Yetiştiriciliği ve Atçılık” resim yarışması mansiyon
- 1991 Tekel Genel Müdürlüğü, geleneksel 5. Resim yarışması, 1. lik ödülü
- 1996 İstanbul Menkul Kıymetler Borsası, 10. Yıl resim yarışması mansiyon
Kaynakça
- ^ a b c Erten, Oğuz. "Aka Gündüz Temur'u Kaybettik". Lebriz.com sitesi,. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
- ^ "AkaGündüz Temur". Beyazart.com stesi. 21 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
- ^ "Ressam Temur'un Vefatı". Malatyahaber.com sitesi. 21 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2018.
- ^ Özsezgin, Kaya, Türk Plastik Sanatçıları Yapı Kredi Yayınları 1994 İstanbul
- ^ Özdemir, Sezai, Aka Gündüz Temur, Emlak Bankası Beyoğlu Sanat Galerisi kataloğu 11 Nisan 1998