Aius Locutius - Turkipedia

Aius Locutius (Latince: sözlü onay) veya Aius Loquens (Latince : onaylama), MÖ 4. yüzyılın başlarında Roma'nın Galya istilalarıyla ilişkili bir Roma tanrısıdır.

Efsaneye göre, M. Caedicius adlı Romalı bir pleb, gece Palatine tepesinin dibindeki Vesta'nın kutsal korusundan çıkan doğaüstü bir ses duydu. Ses onu yakındaki bir Galya saldırısı konusunda uyardı, Roma duvarlarının güçlendirilmesini tavsiye etti ve bu mesajları pleblerin kürsüsüne iletmesi talimatını verdi. Ancak habercinin mütevazı hayati nedeniyle mesaj göz ardı edildi. Sonuç olarak, Galyalılar şehre girdi ve yaktı (yaklaşık M.Ö 391 ). Galyalılar püskürtüldükten sonra, senato, uyarıda bulunan bilinmeyen tanrıyı yatıştırmak için bir tapınak ve sunak (Aius Locutius veya Saepta olarak bilinir) inşa etti.^[1] Bu yapıların ilahi sesin duyulduğu yerde kurulduğu söyleniyordu. Daha sonra Romalı tarihçiler onun tam yerini tartıştılar. Tapınak veya sunaktan hiçbir iz kalmadığı için ve tarihsel olarak bilinmeyen bir tanrıya adandığı için bu söylentilerden emin olamadılar.^[2]^[3]

Resmi Roma dininin geniş bağlamında, Aius Locutius olağanüstü bir varlıktır. Dine göre Aius Locutius bir plebi istilaya karşı uyarmaktan başka çok bir görev göstermez. Cicero'ya göre bir tapınak, bir sunak ve bir isim edindikten sonra Auis bir daha asla konuşmadı.^[4] Uyarının kesin netliğinin tartışılması ve Romalı yetkililer tarafından reddedilmesinin sonuçları nedeniyle, Aius Locutius yalnızca sesiyle tanımlanan bir tanrıdır.^[5]

Locutius sıfatı çocuk gelişimi ile ilgili tanrılardan birini çağırmak için de kullanıldı.^[6]

Kaynakça

^ A Classical Dictionary of Greek and Roman Biography, Mythology and Geography. Londra: John Murray. 1904. s. 40.
^ A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: Johns Hopkins University Press. 1992. s. 5. ISBN 9780801843006.
^ Alvar, Jaime, “Matériaux Pour L'étude De La Formule Sive Deus, Sive Dea.” Numen, vol. 32, no. 2, 1985, pp. 236–273, JSTOR,
^ The Matter of the Gods: Religion and the Roman Empire. Berkeley: University of California Press. 2008. s. 125. ISBN 9780520250833. Author's paraphrasis of Cicero, De divinatione, 2.69.
^ Mary Beard, "Cicero's 'Response of the haruspices' and the Voice of the Gods", pp. 28-29 in The Journal of Roman Studies, Vol. 102 (2012), pp. 20-39, Society for the Promotion of Roman Studies, available at JSTOR (subscription required)
^ Religion in Republican Rome: Rationalization and Ritual Change. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. 2002. s. 182.

İlgili Araştırma Makaleleri

Kelt mitolojisi en yalın tanımıyla Kelt politeizminin mitolojisidir. Kelt politeizmi Demir Çağı Keltlerinin diniydi. Demir Çağı'ndaki diğer Avrupalılar gibi erken dönem Keltleri de politeistik mitoloji ve dinî yapıyı benimsemişlerdi. Kelt insanlarının içinde, Roma ile yakın iletişimi olan Galyalıların ve İber Yarımadasındaki Keltlerin mitolojileri Roma İmparatorluğu altında devam edememiş, daha sonra ise bu insanlar Hristiyan olmuş ve Kelt(ik) dillerini de kaybetmişlerdir. İronik bir şekilde bu insanların inanç ve geleneklerine dair bilgiler çeşitli Roma ve Hristiyan kaynakları sayesinde bugüne kadar ulaşmıştır. Bir başka açıdan ise, kendi politik veya lenguistik (dilsel) kimliklerini korumuş olan Keltler Demir Çağı'ndaki atalarının mitolojilerinin en azından artakalan küçük bir kısmını iletebilmişlerdir. Bu iletilebilmiş kısım genellikle Orta Çağ'da kaydedilmiş ve yazılmıştır.

Roma mitolojisi, Antik Roma'da yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütününe verilen isimdir. Genelde iki ana bölümü olduğu düşünülür; ilk bölüm ki daha sonraları etkin olmuştur ve edebidir, genellikle Etrüsk mitolojisindeki öğelerin Romalılaştırılmış hallerinden meydana gelir, ikinci bölüm ise daha erken dönemlerde etkin olmuş olan ve daha çok kültik olan farklı uygulama ve inançlara sahip daha özerk bir bölümdür.

Galya, günümüzde başta Fransa olmak üzere Batı Avrupa'nın büyük bir bölümüne tarihte verilen isimdi. Galya'nın sınırları Fransa'nın yanı sıra günümüzdeki Kuzey İtalya, Belçika, İsviçre'nin batısı, Hollanda'nın bazı kısımlarıyla Almanya'daki Ren Nehri'nin batı kıyısındaki bölgeleri de içeriyordu.

Venüs, Roma mitolojisinde aşkın ve güzelliğin koruyucusu olan tanrıça. Genelde çıplak olarak resmedilir. Romen mitleri ve festivallerinde anahtar rol alan bir tanrıçadır. Yunan mitolojisindeki dengi Afrodit'tir.

Gallia Narbonensis, günümüz Fransa'sının güneyindeki Languedoc ve Provence bölgesinde yer alan antik Roma İmparatorluğu eyaleti.

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

Greko-Romen, İlk Çağ sonlarında Akdeniz havzasına egemen olan kültürdür.

Roma'nın Yağmalanması, 24 Ağustos 410 tarihinde gerçekleşmiştir. Şehre Alarik komutasında Vizigotlar saldırdı. O dönem Roma artık Batı Roma İmparatorluğu'nun başkenti değildi; önce 286 yılında Mediolanum, sonra 402 yılında Ravenna başkent olmuştu. Ancak "ölümsüz şehir" olarak zirve pozisyonunu koruyordu ve imparatorluğun manevi başkentiydi. Şehrin yağmalanması, imparatorluğun kendisi kadar dostları, müttefikleri ile dönem için çok büyük bir şoktu.

Pietas, "görev", "dindarlık" veya "dini davranış", "sadakat", "bağlılık" veya " Aileye saygı " anlamlarına gelir. Bazılarına göre Eski Roma'da dindarlığın tanrısıdır. Ancak Eski Roma'da; anne ve babaya saygı, atalara saygı, tanrılara saygı, Roma'nın erdemlerine saygı. kısacası bir Roma'lı yurttaşın görev bilincini temsil ettiği fikri daha çok kabul görür. Roma'nın Hristiyan idealizmine adım adım yaklaştığını sağlayan en büyük olgulardan biridir.

Günümüz de mitolojiler içinde Fransa'yı kapsayacak mitolojiler arasında Galyalılar, Franks, Normanlar, Bretonlar ve yaşayan diğer halkların mitolojileri sayılabilir. Fransız miti, günümüz İngiltere ve İrlanda'sından Fransız bölgesine göç ettiklerinde, Galyalıların ve Bretonların mitleri ve efsanelerinden etkilenmiştir. Fransız mitolojisinin gelişimindeki diğer küçük etkiler, Franklardan geldi.

<span class="mw-page-title-main">Vagitanus</span> mitolojik antik roma tanrısı

Antik Roma dininde, Vagitanus veya Vaticanus doğum tanrılarından biriydi. Adı Latincedeki bebek ve ağlama kelimelerinin benzeriydi. Vagitanus bu nedenle "insan konuşmasının başlangıcına başkanlık eden" tanrı olarak tanımlanmıştır.

Fontus veya Fons, antik Roma dininde bir kuyu ve kaynak tanrısıydı. 13 Ekim'de onuruna Fontinalia adında bir dini festival düzenlenirdi. Şehir boyunca, çeşme ve kuyu başlıkları çelenk ile süslenirdi.

Antik Roma dininde, Aeternitas sonsuzluğun ilahi kişileşmesidir. O, özellikle Roma imparatorlarının bir erdeminin ( divus ) tanrı formundaki halidir. Yapısı dolayısıyla İmparatorluk kültüyle ilişkilendirildi.

Sulis Kelt halkı tarafından tapılan Bath bölgesiyle ilişkili tanrıdır. Sulis Minerva adını alıp, Minerva ile özdeşleştirilmiştir. Bu özdeşleşmiş forma Roma Britanyası'nda tapılır.

Fiesole Muharebesi, Batı Roma İmparatorluğu'nun Gotlar tarafından istilasının bir parçası olarak MS 406'da yapıldı. General Flavius Stilicho, Pollentia ve Verona savaşlarında Vizigotları püskürttükten sonra, Radagais liderliğinde Floransa'ya saldıran yeni bir Vandal ve Got saldırısıyla karşılaştı. Stilicho nihayetinde Hunlu Uldız ve Goth Sarus'un desteğiyle Fiesole'deki işgalcileri yendi. Radagaisus savaştan sonra idam edildi ve ordusundan sağ kalanlar I. Alarik'e kaçtı.

Interpretatio graeca, diğer kültürlerin mitolojisini ve dinini yorumlamak veya anlamaya çalışmak için kullanılan bir söylemdir. Eski Yunan dini kavram ve uygulamalarını, tanrıları ve mitleri, eşdeğerlikleri ve ortak özellikleri kullanarak kendi kültürüne empoze etmektir.

Concordia Tapınağı Roma antik kentinde,Roma şehrinin tanrıçası Concordia'ya adanmış ve Roma Forumu'nun batı ucuna dikilmiş bir dizi mabet veya tapınak anlamına gelir. En eski tapınağın MÖ 367'de Marcus Furius Camillus tarafından tanrıçaya adandığına inanılıyor, ancak MÖ 218'de L. Manlius tarafından da inşa edilmiş olabilir. Tapınak MÖ 121'de ve ayrıca MÖ 7 ile MS 10 arasında da İmparator Tiberius tarafından yeniden inşa edildi.

Roma Galyası, MÖ 1. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar Roma yönetimi altında bulunan Galya'yı ifade eder.

Romalılaştırma terimi tarihi ve kültürel anlamlarda, ilk olarak Roma Cumhuriyeti ve daha sonra da Roma İmparatorluğu tarafından Roma egemenliği altına alınan veya Roma'nın çevresinde yaşayan nüfusların Roma kültürüne uyum sağlamasını, entegrasyonunu ve asimilasyonunu içerir. Antik Roma tarihçiliği ve İtalyan tarihçiliği, faşist dönemin sonuna kadar çeşitli süreçleri " barbarların uygarlaşması " olarak adlandırırdı.

Marcus Caedicius, MÖ 4. yüzyılda faaliyet göstermiş Romalı bir askerdi.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.