İçeriğe atla

Aisara

Lucanialı Aesara / Aisara
Αἰσάρα
DoğumMÖ 4. yy
Lucania, Magna Graecia
ÖlümMÖ 3. yy
MeslekFilozof, yazar
Önemli eser(ler)İnsan Doğası Üzerine (On Human Nature)

Lucanialı Aesara (Yunanca: Αἰσάρα veya Aisara; MÖ. 4. veya 3. yüzyıl), bir parçası Stobaeus tarafından korunan İnsan Doğası Üzerine (On Human Nature) adlı kitabı yazan bir Pisagorcu filozoftur.

Hayatı

Aesara hakkındaki bilgiler, sadece Stobaeus tarafından korunarak günümüze ulaşan İnsan Doğası Üzerine (On Human Nature) başlıklı felsefi çalışmasının tek sayfalık bir fragmanında bahsedilenlerden oluşmaktadır.[1] Geldiği yer olan Lucania, güney İtalya'nın eski bir bölgesiydi ve birçok Pisagorcu topluluğun bulunduğu Magna Graecia'nın bir parçasıydı. Aesara'nın MÖ 5. yüzyılda Krotona'dan sürülmelerinin ardından dağılan Pisagorcular arasında olduğu düşünülmektedir.[2] İsminin, eski küçük bir geleneğe göre Pythagoras ve Theano'nun kızı olan Aresa isminin bir varyasyonu olduğu tahmin edilmektedir.[3] Lucania'dan Aresas adında bir erkek yazar da Iamblichus tarafından Pythagoras'ın Hayatı (Life of Pythagoras) adlı eserinde anılır.[4]

Çalışmaları

İnsan Doğası Üzerine (On Human Nature) MÖ. 3. yüzyıl veya öncesine[5] özgü Dorik düzyazıyla yazılmıştır, ancak bu daha sonra arkaik bir üslupla yazılmış olma ihtimalini ortadan kaldırmaz.[6] Bu fragmanın, Roma dönemi'nden kalma bir Yeni Pisagorculuk sahteciliği olduğu ileri sürülmüştür. Öyle bile olsa, bu en azından Lucanialı Aesara adında taklit edilmeye değer daha eski bir Pisagorcu olduğunu ima eder.[7] Fragmanın takma ad olduğu ve MÖ 4. veya 3. yüzyılda İtalya'da Tarentumlu Archytas'ın muhalif ardıl okullarından biri tarafından üretilen bir ders kitabından geldiği de öne sürülmüştür.[8] Her iki hipotezi de destekleyen güçlü kanıtlar bulunmaması nedeniyle, bu fragmanın MÖ. 4. veya 3. yüzyıllarda Aesara adlı bir kadın filozof tarafından yazılmadığını düşünmek için de hiçbir neden yoktur.[9]

Aesara, kendi doğamızı (ve özellikle insan ruhunu) inceleyerek doğal hukuk ve ahlak için felsefi temeli anlayabileceğimizi savunmaktadır:[10]

“ İnsan doğası, bana hem ev hem de şehir için bir hukuk ve adalet standardı sağlıyor gibi görünüyor. „

Aesara, ruhu üç bölüme ayırır: "yargılama ve düşünmeyi gerçekleştiren" zihin, "cesaret ve gücü içeren" ruh ve "sevgi ile dostluğu sağlayan" arzu:

“ Üç katmanlı olduğundan, üçlü işlevlere göre düzenlenmiştir: "yargılama ve düşünceyi etkileyen" [akıl], "güç ve yeteneği etkileyen" [yüksek ruh] ve "sevgi ile nezaketi etkileyen" [arzu]. „

İlahi olan bu şeyler, ruhta işleyen akılcı, matematiksel ve işlevsel ilkelerdir.[11] Aesara'nın doğal hukuk teorisi, ahlakın birey, aile ve sosyal kurumlarla ilgili üç uygulaması hakkındadır.[10]

Pisagorcular, saflarına kadınları da dahil etmeleriyle dikkat çeken bir mezhepti. Bu, modern eşitlik fikirleriyle aynı anlama gelmek zorunda değildi; erkeklerin devlete karşı aynı sorumluluğa sahip olduğu gibi, kadınların da evde uyum ve adalet yaratmaktan sorumlu olduğuna inanıyorlardı.[12] Bu bağlamda bakıldığında, Aesara'nın doğal hukuk teorisi, bir bütün olarak toplumda adalet ve uyum için temeldir.[12]

Ayrıca bakınız

  • Oresas

Notlar

  1. ^ Stobaeus, i. 49. 27
  2. ^ "Aesara of Lucania (fl. 400s–300s BCE) | Encyclopedia.com". www.encyclopedia.com. 30 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2019. 
  3. ^ Plant 2004, ss. 81–82
  4. ^ Iamblichus, Life of Pythagoras, 266
  5. ^ Waithe 1987, s. 72; Plant 2004, ss. 81–82
  6. ^ Waithe 1987, s. 68
  7. ^ Waithe 1987, ss. 61–62
  8. ^ Waithe 1987, ss. 63–65
  9. ^ Waithe 1987, ss. 72–73; Plant 2004, ss. 81–82
  10. ^ a b Waithe 1987, s. 19
  11. ^ Waithe 1987, s. 22; Plant 2004, ss. 81–82
  12. ^ a b Waithe 1987, s. 25

Kaynakça

  • Plant, Ian (2004), Women Writers of Ancient Greece and Rome: An Anthology, Equinox, ISBN 1-904768-02-4 
  • Waithe, Mary Ellen (1987), A History of Women Philosophers: Volume I: Ancient Women Philosophers, 600 BC - 500 AD, Springer, ISBN 90-247-3368-5 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İnsan</span> embriyodan yetişkine kadar Homo cinsinin mevcut benzersiz türü olan Homo sapiensin herhangi bir üyesi

İnsan ya da modern insan, primatların en yaygın türüdür. İki ayaklılığı ve yüksek zekâsıyla karakterize edilen büyük insansı maymun olan insan, çeşitli ortamlarda gelişip son derece karmaşık araçlar geliştirmiş, karmaşık toplumsal yapılar ve medeniyetler oluşturmuştur. İnsanlar son derece sosyaldir; tek bir insan, ailelerden ve yaşıt gruplarından şirketlere ve siyasi devletlere kadar iş birliği yapan, farklı ve hatta rekabet eden sosyal grupların çok katmanlı bir ağına ait olma eğilimindedir. Bu nedenle, insanlar arasındaki sosyal etkileşimler, her biri insan toplumunu destekleyen çok çeşitli değerleri, sosyal normları, dilleri ve gelenekleri oluşturmuştur. İnsanlar aynı zamanda son derece meraklıdır: Olguları anlama ve etkileme arzusu, insanlığın bilim, teknoloji, felsefe, mitoloji, din ve diğer bilgi çerçevelerindeki gelişimini motive etmiştir; insanlar aynı zamanda antropoloji, sosyal bilimler, tarih, psikoloji ve tıp gibi alanlar aracılığıyla da kendilerini incelerler.

<span class="mw-page-title-main">Hrisippos</span> Yunan Stoacı filozof

Solili Chrysippus veya Hrisippos, Yunan Stoacı bir filozoftur. Kilikya'nın Soli kentinin yerlisiydi, ancak genç bir adam olarak Atina'ya taşındı ve burada Stoacı okulda Cleanthes'in öğrencisi oldu. Cleanthes, MÖ 230 civarında öldüğünde, Chrysippus okulun üçüncü başkanı oldu. Üretken bir yazar olan Chrysippus, okulun kurucusu Citium'lu Zeno'nun temel doktrinlerini genişletti ve ona Stoacılığın İkinci Kurucusu unvanını kazandırdı.

<span class="mw-page-title-main">Mantinealı Diotima</span>

Mantinealı Diotima, bir Antik Yunan'ın adı veya takma adıdır. Mantinealı Diotima'nın Arkadya'da bir rahibe olduğu varsayılmaktadır. Sokrates'in hocası olduğu bildirilmektedir. Böyle bir kişinin olup olmadığı bir bilmeceye dönüşmüş görünmektedir. Ancak Antik yazarların onun varlığından kuşku duymadıkları söylenebilir. Platon'un Symposium ("Şölen") diyaloğundaki karakter, muhtemelen MÖ. 440 civarında yaşadığı belirtilen gerçek bir tarihi figürdür. Diyalogdaki Sokrates karakteri tarafından aktarılan Eros fikirleri ve doktrini, bugün Platonik aşk olarak bilinen kavramın kökenidir. Platon, bu diyalogda Diotima'nun ağzından, Eros'u anlatır ve onu "güzellik sevgisi" anlamında tanımlayarak aşk'ı yüceltir.

<span class="mw-page-title-main">Elealı Zenon</span> Paradokslarıyla tanınan antik Yunan filozofu

Elealı Zenon veya Zeno, Magna Graecia'nın Sokratik öncesi bir Yunan filozofu ve Parmenides tarafından kurulan Elea Okulu'nun bir üyesiydi. Aristo, onu diyalektiğin mucidi olarak adlandırdı. Bertrand Russell'ın "ölçülemez derecede incelikli ve derin" olarak tanımladığı paradokslarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Filolaos</span> Yunan filozof, astronom ve Pisagorcu (MÖ yak. 470 - yak. 385)

Filolaos Pisagorcu ve Sokrates öncesi bir Yunan filozof idi. Her şeyin temelinde, uyum içinde bir araya gelen, sınırlayıcı ve sınırsızın oynadığı rol olduğunu savundu. Ayrıca, Dünya'nın Evrenin merkezi olmadığı teorisi olan güneşmerkezciliğin ortaya çıkmasıyla da tanınır. Nicomachus'tan alıntı yapan August Böckh'e (1819) göre Philolaus, Pisagor'un halefiydi. MÖ 5. yüzyılda Pisagorcu okulun önemli filozoflarından biri olmuştur. Çoğulculuk Okulu gibi Pisagorcuların da çatışan iki görüş arasında bir çözüm arayışında oldukları söylenebilir. Bir yanda sürekli olarak değişen bir evren düşüncesi, öte yandan değişmez bir evren düşüncesi arasındaki çatışmadır söz konusu olan. Pisagorcular bu yönde çözümlerini matematikte bulmaya çalışırlar. Filolaus da diğer Pisagorcu filozoflar gibi matematik ve müzik ile ilgilenmiş, evrenin ve varlığın açıklanmasında bunlardan yararlanmıştır. O da diğerleri gibi evrenin temelinin sayı olduğu fikrinden hareket etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Orfizm</span>

Orfizm veya nadir kullanımıyla Orfikizm, eski Yunanistan'da gizemli bir dindir.

<span class="mw-page-title-main">Yunan matematiği</span> Eski Yunanların Matematiği

Yunan matematiği, Doğu Akdeniz kıyılarında MÖ 7. yüzyıldan MS 4. yüzyıla kadar uzanan Arkaik dönemden Helenistik ve Roma dönemlerine kadar yazılan matematik metinleri ile ortaya çıkan fikirleri ifade eder. Yunan matematikçiler, İtalya'dan Kuzey Afrika'ya tüm Doğu Akdeniz'e yayılmış şehirlerde yaşadılar, ancak kültür ve dil açısından birleştiler. "Matematik" kelimesinin kendisi Antik Yunancadan türemiştir: Grekçe: μάθημα: máthēma Yunanca telaffuz: [má.tʰɛː.ma] Yunanca telaffuz: [ˈma.θi.ma], "eğitim konusu" anlamına gelir. Kendi iyiliği için matematik çalışması ve genelleştirilmiş matematik teorilerinin ve kanıtlarının kullanılması, Yunan matematiği ile önceki uygarlıkların matematiği arasındaki önemli bir farktır.

<span class="mw-page-title-main">Hippasus</span>

Metapontumlu Hippasus veya Híppasos, Pisagorcu bir filozof ve matematikçi

Melissa, Pisagorcu bir kadın matematikçi ve filozof. Adı, bal anlamına gelen Yunanca "melli" kelimesinden türetilen Yunanca μέλισσα (melissa), "bal arısı"ndan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Nikomahos</span> Greko-Suriyeli matematikçi (MS. yak. 60 - yak. 120)

Gerasalı Nicomachus antik Yunanca yazılmış Aritmetiğe Giriş ve Harmonik El Kitabı adlı eserleriyle tanınan önemli bir antik Yunan matematikçi.

Crotoneli Theano belki de iki farklı Pisagorcu filozofa verilen addır. Diğerleri onun Brontinus'un karısı olduğunu söylemelerine rağmen, Pisagor'un öğrencisi, kızı veya karısı olarak adlandırıldı. Doğum yeri ve babasının kimliği de bir o kadar belirsizdir, bu da bazı yazarların ayrıntıları birleştirilen birden fazla kişinin olduğunu öne sürmelerine neden olur. Kendisine atfedilen ve yazarlığı belirsiz olan birkaç bölüm ve mektup günümüze ulaşmıştır.

Themistoclea veya Aristoclea veya Theoclea ; MÖ 6. yüzyıl dolayları) Delphi'deki bir rahibe.

<span class="mw-page-title-main">Ksenokrates</span> MÖ 4. yüzyıl Yunan filozofu, matematikçi ve bilgin

Kalkedonlu Ksenokrates, Yunan filozof, matematikçi ve MÖ 339/8'den 314/3'e kadar Platonik Akademinin lideri (bilgin) Öğretileri, genellikle matematiksel öğelerle daha yakından tanımlamaya çalıştığı Platon'un öğretilerini takip etti. Ayrıca otuz üçler konseyinin hevesli bir öğrencisiydi. Üç varoluş biçimini ayırt etti: Duyarlı, anlaşılır ve ikisinin birleşiminden oluşan üçüncüsü, sırasıyla duyu, akıl ve görüşe karşılık geliyordu. Birliği ve dualiteyi evreni yöneten tanrılar ve ruhu kendi kendine hareket eden bir sayı olarak görüyordu. Tanrı her şeyi kuşatır ve ilahi ile ölümlü arasında, ruhun koşullarından oluşan iki şeytani güç vardır. O, matematiksel nesnelerin ve Platonik Fikirlerin, onları ayıran Platon'un aksine aynı olduğunu savundu. Ahlakta, erdemin mutluluk ürettiğini, ancak harici malların ona hizmet edebileceğini ve amacını gerçekleştirmesini sağlayabileceğini öğretti.

Myia, Pythagorasçı bir filozoftu. Daha sonraki kabule göre Theano ve Pythagoras'ın kızıydı.

Spartalı Tymikha, kocası Krotonlu Myllias ile birlikte Pytagorasçı cemaatin bir üyesiydi. MÖ 4. yüzyılın ilk döneminde yaşamıştır. Metapontum yolundayken Sirakuzalı tiran Dionysios'un askerleri tarafından pusuya düşürüldüler. Kocası ve kendisi dışındakiler öldürüldü. Fasulye tarlasından geçip kaçma şanslarının olmasına rağmen fasulye Pythagorasçılarca yasak sayıldığından bunu yapmadılar. Hamile haliyle kocasıyla birlikte esir alındılar. Dionysios bu tabunun nedenini sorduğunda yanıt vermeyi reddetti. Bunun yerine, dilini ısırdı ve meydan okuma hareketiyle ayaklarının dibine tükürdü.

Phintys, muhtemelen MÖ 3. yüzyılda yaşamış Pisagorcu bir filozoftu. Ondan geriye, Stobaios'un alıntıladığı, kadınların doğru davranışları üzerine yazdığı iki parça kalmıştır.

Hicetas, Pisagor Okulu'nun bir Yunan filozofu ve astronomdu. Yaşamı sadece kabaca bilinmekte olup büyük olasılıkla MÖ 5. ve 4. yüzyılların sonlarına denk gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kleanthes</span>

Kleantes, Atina'daki Stoa okulunun ikinci başkanı ve Kıbrıslı Zenon'un halefi olan Yunan Stoacı filozof ve boksördür.

Asclepigenia Atinalı bir filozof ve mistikti.

Perictione /ˌpɛrɪkˈtaɪəˌniː/ Yunan filozof Platon'un annesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.