Air Botswana
 | |||||||
| |||||||
| Kuruluş | 1972 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hubları | Sir Seretse Khama Uluslararası Havalimanı | ||||||
| Sık uçuş programı | Teemane Club | ||||||
| Uçak filosu | 5[1][2][3] | ||||||
| Uçuş noktaları | 6[4] | ||||||
| Ortak şirketler | Botswana hükümeti | ||||||
| Ticari işletme merkezi | Sir Seretse Khama Uluslararası Havalimanı, Gaborone, Botswana | ||||||
| Önemli kişiler | Agnes Khunwana (Genel Müdür Vekili) | ||||||
| Websitesi | airbotswana.co.bw | ||||||
| Vikiveri öğesi | |||||||
Air Botswana Corporation, merkezi Gaborone'de bulunan Botswana'nın devlete ait ulusal bayrak taşıyıcı havayoludur.[5] Sir Seretse Khama Uluslararası Havalimanı'ndaki ana üssünden tarifeli yurt içi ve bölgesel uçuşlar gerçekleştirmektedir.[6] Air Botswana birkaç yıldır zarar etmektedir.[7]
Tarih
Kuruluş yılları (1972–1986)
Air Botswana (Pty.) Limited, daha önceki başarısız eski ulusal havayolu olan Botswana Ulusal Havayolları (1966–1969) ve Botswana Airways Corporation (1970–1971) şirketlerinin halefi olarak 2 Temmuz 1972'de kuruldu.[8] Air Botswana Holdings, uçakların sahipliğinden ve kiralamasından sorumluydu, Air Botswana'nın holding şirketi olarak görev yapmaktaydı. İlk yıllarında Air Botswana (Pty.) Limited, yerel bir yan kuruluş olan Air Services Botswana aracılığıyla Güney Afrika Protea Havayolları ile çok sayıda sözleşmeli uçuş hizmeti için yüklenici olarak görev yapmıştır.[9][10]
Uçuş operasyonları 1 Ağustos 1972'de şirketin tek uçağı Fokker F-27 kullanılarak başladı. 1970'lerde Air Botswana Francistown, Maun ve Selebi-Phikwe'ye yurtiçi hizmetlere ek olarak Gaborone - Manzini - Johannesburg - Harare - Gaborone gidiş-dönüş rotasını işletti. 1970'lerin sonlarında, Air Botswana bir HS 748, bir Douglas DC-3 ve Protea Airways'ten kiralanan bir Vickers Viscount 754 işletti.[10]
Havayolunun operasyonları için Air Services Botswana ile yapılan sözleşme yenilenmedi ve 1981'de British Airways ile altı yıllık bir süre için havayolu işletmesi için yeni bir sözleşme imzalandı. Ayrıca 1981 yılında Air Botswana Holdings'in bir parçası olarak Botswana Development Corporation kuruldu ve şirketin havayolu şirketine kiralamak üzere bir uçak edinme görevi verildi. Bu noktada yeniden Fokker F27 seçildi; eğitilmiş mürettebat eksikliğinden ötürü Comair'den mürettebatlar görevlendirildi ve bakım sözleşmeleri Safair Freighters'a verildi. 1983'te bir Lockheed L-100-30 Hercules kiralandı, kargo kiralama sözleşmeleri için Air Botswana Cargo kuruldu ve South African Airways Lesotho ve Svaziland'a uçuşlarını sonlandırdığında ikinci bir F27 satın alınarak Maseru ve Manzini'ye uçuş güzergahları açıldı. Aralık 1984'te Kalahari Air Service'den 16 koltuklu bir Dornier Do 228-200 kiralandı.[10] 57 milyon pulaya malolan Sir Seretse Khama Uluslararası Havaalanı, 10 Aralık 1984'te açıldı; Air Botswana bu havalimanından uçuşlara başladı.[9] 1986 sonunda uçuş ağı Gaborone, Francistown, Johannesburg, Harare, Lusaka, Manzini, Maseru, Maun, Selebi-Phikwe ve Victoria Falls havaalanlarını kapsıyordu.
Devlet kurumu
1 Nisan 1988'de Air Botswana, Botsvana hükûmeti tarafından Air Botswana Yasası (1988)[11] ile Çalışma, Ulaştırma ve Haberleşme Bakanlığı altında bir kamu iktisadi teşebbüsü olarak yeniden yapılandırıldı ve ülkenin bayrak taşıyıcı havayolu oldu.[12] Yine Nisan 1988'de Air Botswana, Güney Afrika Kalkınma Koordinasyon Konferansı'ndan (SADCC) Namibya ile hava bağlantısı kuran ilk havayolu oldu.[13] Air Botswana operasyonları Botsvana Sivil Havacılık Kanunu (1977) uyarınca Botsvana Sivil Havacılık Dairesi tarafından düzenlenmektedir.
İki ATR 42-230 1988'de tesklim alındı ve Fokker'ların satışına yol açtı. İlk BAe 146 Kasım 1989'da teslim alındı. BAe 146, 12 Kasım'da Güney Afrika'daki havayolu ağının diğer varış noktalarının yanı sıra Air Zimbabwe ile birlikte haftada beş kez uçulan Gaborone - Harare rotasında hizmete girdi. Havayolu şirketi, Londra-Lusaka-Gaborone güzergahının Lusaka-Gaborone bacağında yer alan British Caledonian havayolu ile yapılan bir anlaşma da dahil olmak üzere, uluslararası havayolları ile blok koltuk anlaşmalarına de girdi.[10]
Aralık 1992'de hükûmet, Sigarayı Kontrol Yasası'nı (1992) yürürlüğe aldı ve Air Botswana, Botswana'da 1993'te tüm iç hat uçuşlarında sigara içilmesini yasaklayarak bu harekete yanıt veren ilk şirket oldu. Sigara yasağı daha sonra 1995 yılından itibaren Güney Afrika Kalkınma Topluluğu bölgesindeki tüm uçuşlarda uygulandı.[14] 1988-1993 yılları arasında Air Botswana'nın finansal kayıplara uğradığı görülürken, 1994 yılında hükûmet havayolu şirketinin kayıplarının 74 milyon pulasını üstlendi ve bu miktarı özkaynağa dönüştürdü.[12]
Filonun imha olması (1999)
11 Ekim 1999'da havayolu, pilotlarından biri olan Chris Phatswe, boş bir ATR 42 uçağını Sir Seretse Khama Uluslararası Havalimanı'na düşürerel uçağı ve iki tane daha Botsvana ATR 42'sini imha ettiğinde önemli kayba uğradı.[15][16] Phatswe uçağı sabahın erken saatlerinde çalmış ve havadayken hava trafik kontrol kulesine kendini öldürmeyi planladığını bildirmişti;[17] pilot telsizden Başkan Festus Mogae ve havayolunun genel müdürü de dahil olmak üzere birçok kişiyle konuşmak istedi. Mogae ülke dışına olduğu için, Phatswe ile konuşmaya istekli olduğunu ifade eden başkan yardımcısı Seretse Ian Khama ile konuşması için ayarlamalar yapıldı.[15]
Uçak Gaborone'u iki saat boyunca dolaştıktan sonra, pilot Phatswe uçağı 200 knot (370 km/sa) hızla havayolunun apronun üzerine park edilmiş diğer iki ATR 42'sinin üzerine düşürerek üç uçağı da imha etti.[18] Olay sebebiyle şirketin filosu teknik sorunlar nedeniyle bir yıl boyunca faaliyet dışı kalan tek bir BAe 146'den ibaret kaldı; havayolu tarifeli uçuşlarını yapmak için bir uçak kiralamak zorunda kaldı.[19] Phatswe'nin tıbbi nedenlerle uçuştan men edildiği, yeniden değerlendirmede uçuş izninin reddedildiği ve Şubat 2000'e kadar uçmasına izin verilmediği ortaya çıktı.
Özelleştirme girişimleri
Havayolu düzenli olarak fazla çalışan, uçak yaşı, yakıt verimliliği düşük bir filo operasyonu, artan operasyonel maliyetler, yetersiz yönetim ve nitelikli pilotları elinde tutamama gibi sebeplerle sürekli mali kayıplar yayınladığından, Botsvana'nın özelleştirilecek ilk kamu iktisadi teşebbüsü oldu. Havayolunun düşük hizmet kalitesi, zayıf pazarlama, yüksek sigorta primleri ve yeni teknoloji kullanımının yavaşlığı ile birlikte ortaya çıkardığı maliyetler, havayolu için büyüme potansiyelini kısıtlamıştır.[20][21][22] 2003'ten önceki beş yılda hükûmet Air Botswana'ya sübvanse etmek zorunda kalmamıştı; bundan önceki altı yılda ise havayolu kâr etmişti.[12]
Özelleştirme süreci, hükûmetin Dünya Bankası'na bağlı Uluslararası Finans Kurumu ile bir danışmanlık anlaşması imzaladığı 19 Nisan 2000'de başladı ve IFC, özelleştirme sürecinde hükûmetin ana danışmanı olarak atandı.[23]
2003 yılında hükûmet, Air Mauritius ve Comair'in stratejik ortaklar olarak öne çıktığı bir süreçle havayolunu özelleştirmeye çalıştı. Süreç sonucunda kazanan teklif sahibini Air Botswana'da %45'lik bir hisse alacak, hükûmet %45 hisseyi elinde tutacak, çalışanlar ise kalan %10'un sahibi olacaktı.[24] Havayolunun şirketi yeni hissedarlar altına girdikten sonra Botsvana Borsası'nda işlem görmesi planlandı.[25] Air Mauritius, Eylül 2003'te New York'taki 11 Eylül 2001 terörist saldırılarından bu yana küresel hava seyahat pazarlarındaki gerileme nedeniyle bu süreçten çekildi. Comair, kısmen Güney Afrika pazarındaki düşük maliyetli havayollarının artan rekabetinden dolayı Aralık 2003'te geri çekildi. Hükûmet, stratejik ortak arayışını Şubat 2004'te askıya aldı.[26][27]
Yakın tarih
Aralık 2008'de Air Botswana, 37 koltuklu iki 68 kişilik ATR 72-500 bölgesel uçak için ATR ile bir anlaşma imzaladı. Uçaklar Mart 2009'da teslim edildi ve Kasane ve Francistown'u Johannesburg ile bağlayan güzergâhların yeniden başlatılacağı açıklandı. Uçaklar, Air Botswana'nın Johannesburg-Gaborone pazarına tekrar girmiş olan Güney Afrika Havayolları'ndan artan rekabete maruz kaldığı sırada teslim edildi.[28][29][30] Temmuz 2009'da Air Botswana, Kenya Airways ile 6 Eylül'de haftada üç kez Gaborone uçuşlarına başladığı bir kod paylaşımı anlaşması imzaladı.[31][32]
Havayolu şirketi, IATA Operasyonel Güvenlik Denetimi'ni[33] Aralık 2008'deki son tarihine dek tamamlayamadığı için Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği'nden ayrıldı, ancak Genel Müdür Sakhile Nyoni-Reiling önderliğinde 2012'de tam üye olarak yeniden kabul edildi.[34]
Aralık 2012'de, Nyoni-Reiling istifa etti. Mayıs 2013'teki basın raporları şirket içi çatışmalara işaret etti ve iki yöneticinin kötü yönetim nedeniyle askıya alındığını belirtti.[35]
2015'in sonlarında Ulaştırma Bakanı Tshenolo Mabeo, yolsuzluk iddialarını takiben o zamanki Genel Müdür Ben Dahwa'yı tüm yönetim kurulu ile birlikte görevden aldı. Şubat 2016'da Nigel Dixon-Warren'ın yerine Air Botswana'nın yönetim kurulu başkanı olarak eski Botsvana Savunma Gücü (BDF) Komutanı Tebogo Carter Masire atandı.[36]
Kasım 2019'da EastAfrican gazetesi, Air Botswana'nın personel sayısını 450'den 210 kişiye düşürme sürecinde olduğunu bildirdi. Havayolunun, uçakları için yüksek bakım maliyetleri nedeniyle on yıldan uzun bir süredir zararda olduğu bildirildi.[37] Planlar, oluşturulacak yeni bir şirket için yer hizmetleri dış kaynak kullanımını da içermektedir. İşten çıkarılan işçilerin çoğunun yer hizmetleri için yeniden işe alınması bekleniyor.
Kurumsal ilişkiler
Hissedarlar
Havayolu şirketini kısmen veya tamamen özelleştirme girişimlerine rağmen, Air Botswana %100 Botsvana Hükûmeti'ne aittir.
Ticari durum
Air Botswana uzun yıllardır sürekli zarar etmektedir. Havayolu devlete ait olmasına rağmen, yıllık faaliyet raporlarının tamamı yayınlanmamış gibi görünmektedir. Mali sonuçlar (31 Mart tarihinde sona eren yıllar için) Genel Denetçi ve diğer veriler AFRAA raporlarında aşağıdaki gibidir:
| 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ciro (Pm) | 202.6 | 232.5 | 219.6 | 246.2 | 278.6 | 389.1 | 406.2* | 417.4* | 338.8* | ||
| *Hükümet hibesi dahil (miktar biliniyorsa belirtilmiştir) (Pm) | 63.4 | ||||||||||
| Net kâr (Pm) | 17.5 | −87.0 | −45.1 | −54.2 | −47.1 | −75.8 | −100.0 | −165.0 | −86.1 | −12.4 | −42.1 |
| Çalışan sayısı | 250 | 567 | 522 | 385 | 414 | ||||||
| Yolcu sayısı (bin) | 265 | 254 | 224 | 253 | |||||||
| Yolcu doluluk oranı (%) | 59 | 62 | 69 | ||||||||
| Uçak sayısı (yıl sonunda) | 9 | 7 | 6 | 6 | 4 | 6 | |||||
| Notlar/kaynaklar | [38][39] | [40] | [41] | [42][43] | [42] | [44][45] | [46][47] [48] | [49][50] [51] | [51][52] |
Güzergahlar
Haziran 2019 itibarıyla Air Botswana aşağıdaki noktalara tarifeli yolcu uçuşları düzenlemektedir:[53][54]
| ülke | Kent | Havalimanı | Notlar | Kaynaklar |
|---|---|---|---|---|
 Botswana | Francistown | Francistown Havaalanı | [55] | |
| Botswana | Gaborone | Sir Seretse Khama Uluslararası Havalimanı | Ana hub | [56] |
| Botswana | Kasane | Kasane Havaalanı | [57] | |
| Botswana | Maun | Maun Havaalanı | [58] | |
 South Africa | Cape Town | Cape Town Uluslararası Havaalanı | [59] | |
| South Africa | Johannesburg | O. R. Tambo Uluslararası Havalimanı | [60] | |
 Zambia | Lusaka | Kenneth Kaunda Uluslararası Havalimanı | - | [61][62] |
 Zimbabwe | Harare | Harare Uluslararası Havalimanı | - | [63] |
Codeshare sözleşmesi
Air Botswana aşağıdaki havayollarıyla kod paylaşımlarına sahiptir:
- Air Seychelles [64]
- Qatar Airways [65]
Filo
Mevcut filo
(Ağustos 2019 itibarıyla) Air Botswana filosu aşağıdaki uçaklardan oluşmaktadır:[1][2][3][66]
| Uçak | Hizmette | Sipariş | Yolcu | Notlar | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| C | Y | Total | ||||
| ATR 42-500 | 1 | — | — | 47 | 47 | |
| ATR 72-600 | 2 | — | — | 70 | 70 | |
| Embraer E170 | 2 | —[67] | Açıklanacak | |||
| Total | 5 | — | ||||
Dış bağlantılar
- https://www.alternativeairlines.com/air-botswana 11 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- https://www.hatab.bw/index.php/members-listings/air-charter-airlines/19-members/air-charter-airline-sector/210-air-botswana.html 12 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
- ^ a b "Air Botswana to add an Embraer Regional Jet" (İngilizce). 16 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2018.
- ^ a b "Air Botswana orders two ATR72-600s". ch-aviation.com. 13 Temmuz 2018. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ a b Töre, Özgür. "Air Botswana Upgrades its ATR fleet with two brand-new ATR 72-600s". ftnnews.com. 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Air Botswana (BP) flight index". info.flightmapper.net. 7 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". airlines-airports.com. 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020.
- ^ "Contact us." Air Botswana. Retrieved on 21 June 2010. "HEAD-OFFICE Sir Seretse Khama Airport PO Box 92 Gaborone Tel:(+267) 3688400 Fax"
- ^ "PEEPA calls for privatisation of Air Botswana - Botswana Guardian". www.botswanaguardian.co.bw (İngilizce). 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2020.
- ^ "The Future of National Flag Carriers in developing Countries: Air Botswana's Privatisation Struggle" (PDF). Şubat 2011. 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020.
- ^ a b Botswana's search for autonomy in southern Africa. Greenwood Publishing Group. 1995. ss. 102-105; 108. ISBN 0-313-29571-9. Erişim tarihi: 14 Ekim 2009.
- ^ a b c d Encyclopedia of African airlines. Ben Guttery. 1998. ss. 24-26. ISBN 0-7864-0495-7. 19 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2009.
- ^ Critical issues in cross-national public administration: privatization, democratization, decentralization. Greenwood Publishing Group. 2000. s. 30. ISBN 9781567202991. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2009.
- ^ a b c "Air and Road Transport in Botswana" (PDF). Gaborone: Botswana Institute for Development Policy Analysis. Nisan 2003. 8 Ekim 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ Southern African political history: a chronology of key political events from independence to mid-1997. Greenwood Publishing Group. 1999. s. 106. ISBN 0-313-30247-2. 21 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2009.
- ^ "Country report on tobacco advertising and promotion ban – Botswana" (PDF). Gaborone: World Health Organization. s. 3. 19 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ a b "Criminal Occurrence description". Aviation Safety Network. 18 Kasım 2005. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009.
- ^ "AB plunged into crisis Pilot destroys aircraft in suicide crash". Botswana Press Agency. 12 Ekim 1999. 27 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009.
- ^ "Suicide pilot destroys Air Botswana fleet". BBC News. 11 Ekim 1999. 29 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009.
- ^ "Criminal Occurrence description". Aviation Safety Network. 18 Kasım 2005. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2009.
- ^ "Air Botswana services back on schedule". Botswana Press Agency. 13 Ekim 1999. 10 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2009.
- ^ "Botswana". African Economic Outlook 2008. Paris: OECD Publishing. 2009. s. 161. ISBN 978-92-64-04585-9. 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2009.
- ^ "Airlink still in running to buy stake in Air Botswana". Johannesburg: Mmegi. 12 Nisan 2007. 23 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Measures Affecting Trade in Services in Botswana" (PDF). Gaborone: Botswana Institute for Development Policy Analysis. Nisan 2001. s. 4. 23 Aralık 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Government to be majority shareholder in privatisation of Air Botswana". Botswana Press Agency. 21 Temmuz 2000. 10 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Air Botswana privatisation to go on". Botswana Press Agency. 8 Ekim 2003. 10 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "AB privatisation race to end". Botswana Press Agency. 21 Ocak 2004. 3 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Search for Air Botswana partners suspended". Associated Press. 3 Şubat 2004. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ Mokgoabone (2 Şubat 2004). "Comair Pull-Out Stalls AB Privatisation Process". Mmegi. 23 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "AB takes delivery of first ATR 72–500". Gaborone: Botswana Press Agency. 25 Mart 2009. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ Gaotlhobogwe (12 Aralık 2008). "Air Botswana gets new planes". Mmegi. 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ Mosinyi (6 Nisan 2009). "AB Deal Fails To Take Off Again". 23 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Kenya, Botswana Airlines In Code-sharing Deal". Mmegi. 27 Temmuz 2009. 16 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ Wahome (6 Eylül 2009). "Kenya Airways takes competition to South Africans". Daily Nation. 14 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "AB to rejoin IATA-Ramsden". Mmegi. 4 Mart 2009. 23 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009.
- ^ "Nyoni-Reiling quits Air Botswana". The Voice. 28 Aralık 2012. 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2013.
- ^ "Air Botswana suspends Directors". The Voice. 24 Mayıs 2013. 15 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2013.
- ^ "Gen. Masire appointed Air Botswana Board Chairman". Sunday Standard. 1 Şubat 2016. 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2016.
- ^ "Air Botswana to lay off half its staff". The EastAfrican. Paris. 21 Kasım 2019. 21 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2019.
- ^ "Case Study – Solution Overview". 22 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013.
- ^ "Report of the Auditor General on the Accounts of the Botswana Government for the Financial Year ended 31 March 2008 (page 182)" (PDF). 22 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013.
- ^ "Report of the Auditor General on the Accounts of the Botswana Government for the Financial Year ended 31 March 2010 (page 103)" (PDF). 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013.
- ^ "Report of the Auditor General on the Accounts of the Botswana Government for the Financial Year ended 31 March 2012 (page 102)" (PDF). Erişim tarihi: 8 Eylül 2013.[]
- ^ a b "Auditor General reveals mess at Air Botswana". 10 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2015.
- ^ "Annual Report 2014". African Airlines Association. 2014. 23 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "2016 Budget Speech by Honourable O.K. Matambo, Minister of Finance and Development Planning" (PDF). 4 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2016.
- ^ "Q & A with Ben Dahwa, CEO, Air Botswana". 4 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2016.
- ^ "Botswana to privatise national airline". 16 Şubat 2017. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017.
- ^ "Air Botswana retrenches 200 workers". 31 Ekim 2016. 2 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017.
- ^ "AFRAA Annual Report 2017" (PDF). AFRAA. 2017. 15 Ocak 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "State enterprises performance mixed bag". Botswana Daily News. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2019.
- ^ "AFRAA Annual Report 2018" (PDF). AFRAA. 2018. 15 Ocak 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ a b "Report of the Auditor General on the Accounts of the Botswana Government for the Financial Year ended 31 March 2018" (PDF). Bank of Botswana. 17 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
- ^ "AFRAA Annual Report 2019" (PDF). AFRAA. 2019. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Air Botswana (BP) flight index". info.flightmapper.net. 7 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Destinations". 11 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Francistown". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.
- ^ "Gaborone". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.
- ^ "Kasane". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.
- ^ "Maun". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.
- ^ "Cape Town". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2012.
- ^ "Johannesburg". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2010.
- ^ align=center "air-botswana". 18 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2019.
- ^ "Air Botswana reschedules Harare / Lusaka launch to July 2019". 12 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Air Botswana reschedules Harare / Lusaka launch to July 2019". Routesonline. 3 Mayıs 2019. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Air Seychelles conclut un partenariat tarifaire avec Air Botswana". 8 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Qatar Airways in code share agreement with Air Botswana – The Peninsula Qatar". www.thepeninsulaqatar.com. 23 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2020.
- ^ "Global Airline Guide 2019 (Part One)". Airliner World: 7. Ekim 2019.
- ^ "In Aviation 🌍 في الطيران on Instagram: "إير بوتسوانا تشتري طائرتي من طراز E170 من #ارامكو السعودية . AirBotswana acquire 2 #E170 from SaudiAramco . Repost @_esteban_mendoza_…"". Instagram.
Dış bağlantılar
- Resmi internet sitesi11 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- "Air Botswana Act (1988)" (PDF). 11 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2017.
