Aion (mitoloji)

Aion
Aion
Sürekli Zaman, Sonsuzluk ve Zodyak Tanrısı
Yunan tanrıları üyesi
Yaşadığı yer	Göksel kürenin ötesinde
Sembolü	Çember, Tekerlek, Yılan, Ouroboros (Yuvarlak şekiller)
Gün	6 Ocak
Dini	Antik Yunan dini
Etnik grubu	Antik dönem Akdeniz (Yunan, Roma ve Etrüsk)
Kişisel bilgileri
Çocukları	Horae
Karşılıkları
Roma karşılığı	Aeternitas, Anna Perenna, Janus, Saturn
Etrüsk karşılığı	Culsans

Aion (Yunanca: Αἰών ) zamanla, evreni çevreleyen küreyle ve zodyakla ilişkilendirilen Helenistik bir tanrıdır.

Aion'un temsil ettiği "zaman" sürekli, sınırsız, ritüel ve döngüseldir: Gelecek, daha sonra aevum olarak adlandırılan geçmişin geri dönen bir versiyonudur. Bu tür bir zaman, Kronos'un temsil ettiği, geçmiş, şimdiki zaman ve geleceğe bölünen ampirik, doğrusal, ilerleyen ve tarihsel zamanla çelişir. ^(s274)

Dolayısıyla Aion, döngüsel çağların, yıldönümlerinin ve zodyakın bir tanrısıdır. Klasik çağın ikinci yarısında, Kibele kültü, Dionysos kültü, Orfizm ve Mithraizm gibi öbür dünyayla ilgili gizem dinleriyle ilişkilendirildi. Latince'de Aion'un yerini tutan ilahlar Aeternitas, Anna Perenna veya Saeculum olarak görünebilir. ^(s274)Parabiago Levhası'nda olduğu gibi bu ilahlar tipik olarak Tellus veya Kibele gibi bir toprak veya ana tanrıça ile birlikte tasvir edilir. ^(s274)

İkonografi ve sembolizm

Aion genellikle sonsuz ve döngüsel zamanın simgesi olan zodyağı temsil eden bir daire içindeki çıplak ve çoğunlukla genç bir adam olarak tasvir edilir. Örnekler arasında Sentinum'dan (günümüzde Sassoferrato ) ve Roma Afrikası'ndaki Hippo Regius'tan iki Roma mozaiği ve Parabiago Levhası yer alır. Ancak zamanı bir döngü olarak temsil ettiği için yaşlı bir adam olarak da sunulabilir. Dionysiaka'da Nonnus, Aion'u Horaeler ile ilişkilendirir ve şunları söyler:

İşe yaramaz eski pulların kıvrımlarından sıyrılan bir yılan gibi, zamanın kanunlarının ölü denizlerinde yıkanırken gençleşen bir yılan gibi yaşlılığın yükünü değiştirir. ^[2]

Kıvrılan yılanın görüntüsü, kuyruğunun ucunu ağzında tutan bir yılanın oluşturduğu bir halka olan ouroborosu meydana getirecek şekilde çembere veya tekerleğe bağlanır. 4.yüzyılda yaşamış Latin yorumcusu Servius, kuyruğunu ısıran bir yılan görüntüsünün yılın döngüsel doğasını temsil ettiğini belirtiyor. ^[4]

5. yüzyılda hiyeroglif çalışmaları yapan Horapollo, Aion'u temsil eden kuyruğunu vücudunun geri kalanının altına gizleyen bir yılan ile kozmosu temsil eden kuyruğunu yiyen yılan olan ouroboros arasında daha ileri bir ayrım yapar. ^[5]

Kimlikler

Aion, yeraltı dünyasının hükümdarı Plüton'un, Ploutos'la (Plutus "zenginlik" anlamına gelir.) birleştirilmesi gibi, zamanla ilişkili bir tanrı olduğu için adı Latincede zaman anlamına gelen (Chronos "Zaman" anlamına gelir) Kronos ile özdeşleştirildi. Martianus Capella, Cronus-Aion'u Rhea'nın (Latince: Ops ) eşi olarak anlatır.

Mitraist kozmogonisinin son derece spekülatif rekonstrüksiyonunda Franz Cumont, Aion'u Sınırsız Zaman (bazen Saeculum, Cronus veya Satürn olarak temsil edilir) olarak ilkel Kaos'tan ortaya çıkan ve karşılığında Cenneti ve Dünya'yı yaratan tanrı olarak tasvir etti. Modern bilginler bu ilahı leonto-sefalin figürü olarak adlandırırlar - gövdesine bir yılanın dolandığı, kanatlı, aslan başlı, çıplak bir erkek. Tipik olarak bir asa, anahtarlar ve / veya bir şimşek tutar. Kimse onun kim olduğunu veya neyi temsil ettiğini kesin olarak bilmiyor, ancak tasvirindeki aslan başı dışındaki öğeler Aion ile eşleşiyor. Nadir durumlarda, heykeli insan başlı olarak tasvir edilir ve aslan başlı olmadığı için Aion'dan ayırt edilemez. : 78

Zaman figürü, Mithraik ritüel ve teolojide "bizim için tamamen belirsiz olsa da önemli bir rol oynadı". ^(s128)

Aion, Hristiyan ve Neoplatonik yazarlarda Dionysos ile özdeşleştirilir, ancak Hıristiyanlık döneminden önce Dionysos'a Aion olarak atıfta bulunulmaz. Ancak Euripides, Aion'u " Zeus'un oğlu" olarak adlandırır.

Suda, Aion'u Osiris ve Adonis ile tanımlar (muhtemelen Adonis'in başlangıçta bir tanrı olduğu ve daha sonra öldüğüne inanıldığı için "ölümlü" statüsüne indirilen bir tanrı olduğu için). Antik dönemde İskenderiye'de Helenistik senkretik tanrı Serapis, Aion Plutonius olarak tanımlandı. ^[7] Plutonius sıfatı, Elefsis geleneğinde Persephone'nin eşi ve yeraltı dünyasının hükümdarı Pluto ile paylaşılan işlevsel yönleri işaret eder. Epifanios, 6 Ocak'ta İskenderiye'de Aion'un Persefoni'dedoğumunun kutlandığını söylüyor: "Bugün ve bu saatte Bakire, Aion'u doğurdu." Epifani'ye denk gelen tarih, Aion'un somutlaştırdığı zaman döngüsünü tamamlayarak yeni yıl kutlamalarını sona erdirme işlevine de sahipti.

Roma dönemi sanatında Aion genellikle ilkel gök tanrısı Uranüs / Caelus ile birleştirilirdi.^[]

Roma İmparatorluğu

Bu senkretik Aion, Roma yönetiminin sürekliliğinin bir simgesi ve garantörü haline geldi ve Antoninus Pius gibi imparatorlar Aion figürünün yer aldığı madeni paralar bastı. Aion'un Romalı muadili Aeternitas idi. Roma sikkeleri hem Aion hem de Aeternitas'ı yeniden doğuş ve döngüsel yenilenmenin sembolü olarak anka kuşuyla ilişkilendirir. ^{(ss307–308)}

Aion'un önemi, şekillendirilebilirliğinde yatmaktadır: O, senkretik ve tek tanrılı eğilimler bağlamında, Helenistik çağda zaman ve tanrısallık hakkındaki çeşitli fikirlerin birleştiği "akışkan bir kavramdır".^:{{{1}}}

Kaynakça

^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Levi-1944 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Nonnus. Dionysiaca. 41.180 ff. cited by Levi (1944)^[1]^(s306)
^ ^a ^b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Shanzer-1986 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Maurus Servius Honoratus. Note to the Aeneid. 5.85. according to the Egyptians, before the invention of the alphabet, the year was symbolized by a picture of a serpent biting its own tail, because it recurs on itself" (annus secundum Aegyptios indicabatur ante inventas litteras picto dracone caudam suam mordente, quia in se recurrit) cited byShanzer (1986)^[3]^(s154)
^ Horapollo (1940). Hieroglyphica. 1.1 & 1.2: Sbordone. cited by Shanzer (1986)^[3]^(s154)
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Fossum-1999 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Pseudo-Callisthenes. Alexander romance. I.30–33. cited by Fossum (1999).^[6]^{(s309, note 15)}

Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Ezquerra-2008" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Euripides-Heracleidae" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Fears-1981" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Forsythe-2012" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Fossum-1999" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Gadel-2002" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Guthrie-1979" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Levi-1944" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Malkin-1987" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Quispel-2008" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )
Kaynak hatası: <references> grubunda "" içinde tanımlanan "Shanzer-1986" adlı <ref> etiketinin içeriği yok. (Bkz: )

Daha fazla okuma

Kákosy, László (1964). "Osiris-Aion". Oriens Antiquus. 3.
Nock, Arthur Darby (January 1934). "A vision of Mandulis-Aion". The Harvard Theological Review. 27 (1).
Aion, Gott des Römerreichs (Almanca). Heidelberg, DE: Carl Winter Universitatsverlag. 1989. ISBN 3533041700. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
AIΩN in der Literatur der Kaiserzeit (Almanca). Vienna, Austria: Austrian Academy of Sciences, Verlag der Osterreichischen Akademie der Wissenschaften. 1992. ISBN 3700119666. Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)