İçeriğe atla

Ahmet Cevat Emre

Ahmet Cevat Emre
Ahmet Cevat Emre[1]
Doğum1878
Resmo, Girit
Ölüm10 Aralık 1961
Defin yeriAşiyan Mezarlığı
MilliyetTürk
VatandaşlıkTürkiye
Eğitimİdadi
MeslekSiyasetçi, dilbilimci, çevirmen ve yazar

Ahmet Cevat Emre (1 Eylül 1878, Resmo, Girit - 10 Aralık 1961),[2] Türk siyasetçi, dilbilimci, çevirmen ve yazar.

Hayatı

1876 yılında Girit fatihlerinden Veliyeddin Paşa'nın, Resmo şehri dışında, manastırdan çevirmiş olduğu Kadiri tekkesinde doğdu.[2] Kalives köyünde başlayan eğitim hayatı Yerapetre, Kandiya ve Resmo şehirlerinde devam etmiştir. Bu dönemde Arapça, Farsça, Rumca ve Fransızca öğrenmiş ve Fransızcadan tercümeler yapmıştır.[3] 1890'da İstanbul’daki Kuleli Rüştiyesi’ne okumaya gönderilmiş, son sınıfını ve Kuleli İdadisi’ni birincilikle bitirerek mezun olmuştur. Harbiye’de okuduğu yıllarda İttihat ve Terakki Partisine üye olduğu gerekçesiyle Trablusgarp'a sürgün edilmiştir.[4][5] Sürgün hayatı İkinci Meşrutiyet'in ilan edildiği 1908 yılında son bulmuş, İstanbul’a dönerek muhtelif gazete ve dergilerde yazarlık ve muhabirlik yapmıştır.[6]

1910 yılında kaleme aldığı "Lisan-ı Osmanî" adlı eseri sebebiyle "Gramerci Cevat" olarak adlandırılmıştır.[7] Bu eseri, İbrahim Hilmi tarafından bastırılmış ve Darülmuallimin (Öğretmen Okulu) ve o seviyedeki bütün okullar için kabul edilmiş ve 1910 yılında bütün liselerde okutulmuştur.[7] Bunun yanında bir eğitimci olan Ahmet Cevat, farklı sınıf düzeyindeki öğrencilere Türkçe dersi vermiş; ilkokul, ortaokul ve lise öğrencileri için dil bilgisi ders kitapları hazırlamıştır.[8] Darülfünunda konferans verdiği dönemde Ural-Altay dilleri bilgini Alman Türkolog Prof. Dr. Friedrich Giese'nin asistanı olmuş, en eski Türk yazısıyla ilgili edindiği bilgilerin yanı sıra fonetik ve dil bilimine dair aldığı dersler sayesinde Türkoloji'ye karşı ilgisi her geçen gün artmıştır.[9] Türkoloji alanındaki çalışmalarıyla Alfabe Komisyonunda, Dil Encümeninde ve Türk Dili Tetkik Cemiyetinde (şu anda TDK) görev almıştır.[10] Türkoloji ve eğitim alanındaki çalışmalarının yanında edebiyat ve kültür dergisi Muhit'i çıkarmıştır.[11]

İdadi mezunudur. Trablusgarp Valisi Ahmet Rasim Paşa'nın çiftlik yöneticiliği, Ticaret, Trablusgarp İstinaf Mahkemesi Zabıt Kâtipliği, Resmo Vakıf İdaresi Memurluğu, Yeni Asır, İkdam, Şurayı Ümmet, Sabah, İfham, Aksam ve Vakit gazeteleri Yazarlıkları, Daru'l- Muallimîn Fransızca Öğretmenliği, Fransızca, Türkçe Sarf ve Nahiv Ögretmenlikleri, Husûsi Daru'l-Mürebbiyât Okulu Kuruculuğu ve Ögretmenliği, Darülfünun Edebiyat Şubesi ve Ural-Altay Dilleri Öğretmenliği, Türk Dil Encümeni Azalığı, Muhit Dergisi sahipliği, Türk Dili Tetkik Cemiyeti Kurucu Üyeliği ve 1-6. Kurultaylarda Merkez Kurulu Üyeliği ve Kolbaşkanlığı, TBMM IV. (Ara Seçim) ve V. Dönem Çanakkale Milletvekilliği yapmıştır. Evli ve dört çocuk babasıdır.[12]

1961 yılında Ankara'da vefat etmiştir.

Ahmet Cevat Emre'nin mezarı

Eserleri

  • Çocuklara Hikâye Anlatmak Sanatı (1917)
  • Alfabenin Menşei (1939)
  • Eski Türk Yazısının Menşei (1939)
  • Türkçenin Yapılışı (1942)
  • Türkçede İsim Temelleri (1943)
  • Agamemnon Aiskhylos (çeviri, 1945)
  • Türk Lehçeleri Mukayeseli Grameri - I: Fonetik (1949)
  • Odysseia (çeviri, 1957)
  • Atatürk'ün İnkılap Hedefi ve Tarih Tezi (1956)
  • İki Neslin Tarihi (1960)

Kaynakça

  1. ^ TBMM Albümü Cilt 1, Sayfa 194
  2. ^ a b Ahmet Cevdet Emre (1960). "Fasıl I: Çocukluk Hayatım". İki Neslin Tarihi. Hilmi Kitabevi. s. 3. 
  3. ^ Uzun, A. Ş. (2019). AHMET CEVAT EMRE’NİN TÜRKÇENİN DÜNYA DİLLERİ ARASINDAKİ YERİ İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİ 27 Temmuz 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 4(1), s.36
  4. ^ Uzun, 2019. s.36-37
  5. ^ A.C Emre, 1960, s.50-59.
  6. ^ A.C Emre, 1960, s.101.
  7. ^ a b A.C Emre, 1960, s.148.
  8. ^ A.C Emre, 1960, s.149 ve 328.
  9. ^ A.C Emre, 1960, s.220-222
  10. ^ A.C Emre, 1960, s.328
  11. ^ A.C Emre, 1960, s.333
  12. ^ "TBMM Albümü". tbmm.gov.tr. 31 Ekim 2012. 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2013. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türk Dil Kurumu</span> Türkçeyi incelemek ve Türkçenin gelişmesi için çalışmak amacıyla oluşturulmuş kamu kurumu

Türk Dil Kurumu (TDK), Türkçeyi incelemek ve Türkçenin gelişmesi için çalışmak amacıyla 12 Temmuz 1932'de Mustafa Kemal Atatürk tarafından kurulan kurumdur. Türkiye'nin başkenti Ankara'da yer alan kurum, Türk dili üzerine çalışmaların yapılıp yayımlandığı bir merkezdir. Türk Dil Kurumu 1955'ten başlayarak çeşitli dallarda ödüller verdi. Ödüller her yıl 26 Eylül Dil Bayramı'nda Ankara'da yapılan törenle sahiplerine verilirdi. Ödül verilen dallar farklı yönetmeliklere göre zaman zaman değişirdi. 1983'te Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu bünyesine alındıktan sonra Türk Dil Kurumu ödülleri kaldırıldı. Günümüzde "Türk Diline Hizmet Ödülleri"ni vermektedir.

Dilbilgisi ya da gramer, bir dilin ses, biçim ve cümle yapısını inceleyip, kurallarını saptayan bilim dalı. Bir dili seslerinden cümlelere kadar, içerdiği bütün dil birliklerini, geniş bir şekilde anlam ve görevlerini kapsayacak şekilde inceler ve sözcüklerden anlam üretmeyi sağlar. Dilbilgisi kuralları, bir grup tarafından hazırlanmayıp, o dili kullanan insanların zaman içinde gerekli kuralları yaratmaları veya var olan kuralları dilin gelişimine göre değiştirmeleri sonucu oluşur. Bir dili veya bir dilin değişkesini akıcı olarak konuşanlar bu kuralları içselleştirmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Altay dilleri</span> bir dil ailesi

Altay dilleri ilk olarak 18. yüzyılda ileri sürülmüş Avrasya'da yaygınca konuşulan Türk dilleri, Moğolca, Tunguzca ve bazen Japonca, Korece ve Aynu dillerinin ortak bir ataya sahip olduklarını savunan varsayımsal bir dil ailesidir.

Kesme işareti ya da apostrof, bir noktalama işareti. Türkçede başlıca özel isimlerden sonra gelen ekleri ayırmada kullanılır.

Güneş Dil Teorisi, Türkçenin dünya tarihindeki ilk dillerden biri olduğunu savunan sözdebilimsel ve sözdedilbilimsel bir teoridir. Teori, 1930'lu yıllarda Mustafa Kemal Atatürk tarafından desteklendi ve bizzat geliştirildi, ancak dilbilimciler tarafından kabul görmedi ve kısa sürede önemini yitirdi. Terimin kökeni, "dili Güneşe saygı göstermek için yarattığı varsayılan Güneş'e tapan Orta Asyalılardı".

Bayan, kadınların ad veya soyadlarının önüne gelen hitap ve saygı sözcüğüdür. 26 Kasım 1934'te Lâkap ve Unvanların Kaldırılması Hakkındaki Kanunun kabulü sırasında erkekler için kullanılan bay sözcüğünden türetilerek kullanımı sunulmuştur. 5 Aralık 1934'te kadınlara milletvekili seçme ve seçilme hakkının tanınması sonrası Türk Kadınlar Birliği tarafından Ankara Halkevi ve Beyazıt Meydanında gerçekleştirilen kutlamalarla sözcüğün kullanımı yaygınlaştırılmıştır. Ancak daha yaygın olarak, addan sonra kullanılan hanım sözcüğü nedeniyle günümüzde kullanımı arka planda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fazıl Hüsnü Dağlarca</span> Türk şair

Fazıl Hüsnü Dağlarca, Türk şair. 2007 yılına kadar yayınlanmış 60'tan fazla şiir koleksiyonuyla Türkiye Cumhuriyeti'nin en üretken Türk şairlerinden birisi olan Dağlarca Struga Şiir Akşamları Altın Çelenk Ödülüne layık görüldü. 1971 yılında Şilili şair Pablo Neruda'nın aldığı Nobel Edebiyat Ödülü için hazırlanan listede adaylardan birisi olduğu 50 yıllık İsveç Akademisi arşivlerinin 2022'de kamuoyuna açılması ile ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Türk dilleri</span> Çinin batısından, Sibirya ve Doğu Avrupaya dek uzanan bir alana yayılmış dil ailesi

Türk dilleri veya Türkî diller, Doğu Avrupa'dan Sibirya ve Çin'in batısına dek uzanan bir alana yayılmış ve içerisinde 35 yaşayan dil barındıran dil ailesi. Toplamda yaklaşık 180 ile 200 milyon kişi tarafından konuşulan Türk dillerinin en çok konuşulan lehçesi Türkçe olup tüm Türk dili konuşurlarının %40'ı bu dili konuşmaktadır. Bu dili Azerice, Özbekçe, Uygurca, Kazakça, Türkmence ve Tatarca takip etmektedir.

Türkçe dil bilgisi, Türkçeyi meydana getiren ses, sözcük yapılışı, sözcük hazinesi, anlam değişmeleri, tümce kuruluşu ve yapısı gibi ögeleri inceleyip kurallara bağlayan dil bilgisi bütünüdür.

Öz Türkçe ya da ÖzTürkçe; yabancı sözcüklerden arındırılmış, arı durumdaki Türkçedir. ÖzTürkçecilik ise kullanımdaki dil içerisinden yabancı kökenli sözcüklerin atılarak yerine Türkçe kökenli sözcüklerin kullanıma sokulmasını amaçlayan bir yaklaşımdır.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Kutsi Tecer</span> Türk şair ve oyun yazarı

Ahmet Kutsi Tecer, Türk öğretmen, şair, oyun yazarı ve siyasetçi. Halk kültürü alanında çalışmaları ile tanınır. Çalışmaları, Karacaoğlan ve Yunus Emre’nin hayatına ışık tutmuştur. Halk şairi Âşık Veysel’i Türkiye'ye tanıtan, halk müziği derlemecisi Muzaffer Sarısözen'i keşfeden kişidir.

Dil Devrimi, Türkçe yazı dilinin Arapça, Farsça ve Fransızca gibi dillerden alınan alıntı sözcük ve kurallardan arındırılıp konuşma diline yaklaştırılmasını amaçlayan ve 12 Temmuz 1932 tarihinde Cumhurbaşkanı Atatürk öncülüğünde Türk Dil Kurumu aracılığıyla başlatılan devrimdir.

<span class="mw-page-title-main">Tahsin Banguoğlu</span> Türk siyasetçi

Hasan Tahsin Banguoğlu, Türk akademisyen, dilbilimci ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Ruşen Eşref Ünaydın</span> Türk gazeteci, siyasetçi ve diplomat

Mehmet Ruşen Ünaydın, Türk gazeteci, yazar, siyasetçi ve diplomat. Türk Dil Kurumu ve Galatasaray'ın kurucularından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Caferoğlu</span>

Ahmet Caferoğlu, Türk dilbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Necip Asım Yazıksız</span> Türk asker, müderris, tarihçi, Türkolog, milletvekili

Necip Asım Yazıksız, asker, müderris, tarihçi, Türkolog, milletvekili.

Nikolay Aleksandroviç Baskakov, Rus Türkolog, dil bilimci ve etnolog. Türk dillerinin sınıflandırmasıyla öne çıkmıştır.

Ali Süha Delilbaşı, Türk yazar ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Abdülkadir İnan</span> Başkurt halkbilimci

Abdülkadir Süleyman İnan,, Başkurt tarihçisi, halkbilimci, dilbilimci ve öğretim üyesi. Arapça, Farsça, Rusça, Almanca ve bütün Türk lehçelerini bilmekteydi. Türk folkloru, Türk tarihi, Türk inançları, Türk lehçeleri ve Türk edebiyatı üzerine araştırmalar yapmış, bu konularda 350 kadar bilimsel makale ve kitap yayımlamıştır.

Sergi Cikia, Gürcü Oryantalist ve Gürcü Türkolojisinin kurucusu. 200'den fazla yazılı araştırması ve makalesi bulunan Cikia, Gürcistan Ulusal Bilimler Akademisi üyesidir.