İçeriğe atla

Ahmed Cevad

Kontrol Edilmiş
Ahmed Cevad
Doğum05 Mayıs 1892(1892-05-05)
Şemkir Rayonu
Ölüm13 Ekim 1937
Bakü, Azerbaycan SSC, SSCB
MeslekŞair, yazar, profesör
MilliyetAzerbaycan Türkü
Dönem1916–

Ahmet Cevad[1] (Azerice: Əhməd Cavad) (5 Mayıs 1892, Seyfali köyü, Şemkir ilçesi — 13 Ekim 1937), Azerbaycanlı şair, tercüman, AYB üyesi (1934), profesör (1933),[2] Kuba Halk Eğitim Şubesi müdürü, Gence'de Azerbaycan Tarım Enstitüsü'nde Azerbaycan ve Rus dilleri kürsüsünde öğretmen, doçent, kürsü başkanı (1930-1933), Azerbaycan Devlet Yayınevi'nin çeviri bölümünde editör (1934), "Azerbaycanfilm" stüdyosunda belgesel filmler bölümünün müdürü (1935-1936),[3] Azerbaycan Cumhuriyeti'nin resmi devlet marşının sözlerinin yazarı büyük şairimiz Ahmed Cevad'dır. Azerbaycan şiirinde yeni bir edebi okulun temelini atmıştır.

7 Mayıs 2019 tarihli, 211 numaralı Kararı ile Ahmed Cevad Azerbaycan Cumhuriyeti'nde eserleri devlet varlığı ilan edilen yazarlar listesine dahil edilmiştir.[4]

Çocukluk Yılları

Hayatının ilk yılları ve eğitimi

Ahmed Cevad, 5 Mayıs 1892'de Gence kazasının Şemkir bölgesi Seyfeli köyü Mehrili sülalesinde bir din adamı ailesinde doğdu. Ahmed Cevad'ın aile mensubiyeti bir taraftan İran ve Güney Azerbaycan, diğer taraftan Gürcistan ile bağlantılıdır. Şairin babası, Şemkir bölgesinde bilgisiyle öne çıkan Akhund Mammadali, Gencebasar bölgesinde din adamı bir ailede büyümüştü. Dedeleri köklü tüccar ve entelektüel bir çevre ile bağlantılıydı. Cevad'ın baba tarafından dedesi Güney Azerbaycan'dan olup, Arabistan'da eğitim görüp dönmüş bir müçtehitti. O, hayatının sonuna kadar Gence'de yaşamıştır. Ahmed Cevad'ın annesi Yahşı Hanım, halk edebiyatının usta bilicilerindendi.[5][6][7][8]

Şairin babasının ölüm tarihi çeşitli kaynaklarda farklı şekilde belirtilir. Akademisyen B. Nabiyev'in "Ahmed Cevad" adlı kitabında 1897 yılı, araştırmacı N. Alekberli'nin "Üç Dal" kitabında 1898 yılı, R. Salmanlı'nın "Ahmed Cevad'ın Yaratıcılık Yolu" ve "Ahmed Cevad. Sen Ol Asan Gülüstan" adlı kitaplarında ise 1900 yılı olarak gösterilir. Şairin babası Mammadali Ahundzade, Gence'de bir fırtınaya yakalanır. Bu fırtınada şiddetli bir şekilde üşütür ve kısa süre sonra vefat eder. Şairin annesi Yakşı Hanım ise 1938 yılında hayatını kaybetmiştir.[5][9].

Cevad Ahundzade çocukluk yıllarında.

Cevad ilk eğitimini üç yıl köyde bir molladan almış, Arapça ve Farsçayı derinlemesine öğrenmiştir. Bu, onun Şemkir'de aldığı ilk ve son eğitimdi. O, daha yedi yaşında iken Kur'an-ı Kerim'i okuyor ve birçok sureyi ezbere biliyordu.[5][8] Ancak babasının ölümünden sonra annesi Yahşı Hanım, Cevad'ı da yanına alıp Gence'ye, önceki eşinden olan çocuklarının yanına gider. Cevad'ın Gence'ye ilk gelişi 1906 yılına rastlar. Bu tarih, şairin ilk şiirlerinden biri olan, otobiyografik nitelik taşıyan, 9 Eylül 1908'de yazılmış "Gence'ye Geldim" şiirinde görülür.[5][10] Şairin annesi halı atölyesinde işe girer, Zarrabi Sokağı'nda, eskiden Ali Rzayev'in mülkü olarak bilinen binada bir daire kiralar ve oğlu Cevad ile burada yaşar.

Şehir pazarında demircilik yapan Cevad’ın üvey kardeşleri Mesim ve Kulu, bu ailenin yakın akrabası Hüseyin Bey’in yardımıyla Cevad’ı 1906 yılında Şah Abbas Camii'ne bağlı Yelizavetpol (Gence) Müslüman-Din Adamları Seminerine okumaya gönderirler.[6][7][8][9][10] Seminariyada üstün başarıları nedeniyle "Hayırseverlik" cemiyeti tarafından her ay yedi dinar altın olarak maaş verilmiştir.[6][7] Orada ona Abdullah Sur, Hüseyin Cavid, İdris Ahundzade (Mikayıl Müşfik’in eşi Dilber Ahundzade’nin amcası) gibi tanınmış aydınlar ders vermiştir. Türkiye’den Gence’ye gelen Savad Cevad (Türk Ahmed Cevad’ın kardeşi) isimli öğretmen, Cevad’ın gelişiminde büyük rol oynamıştır. Şiirin kurallarını neredeyse ona S. Cevad öğretmiştir.[5][6][7][8] Kendi kalem denemelerine henüz öğrenci iken başlayan Ahmed Cevad, ilk şiirleriyle bazı öğretmenlerinin dikkatini çekmiştir. Örneğin, 1910 yılında Cevad’ın öğretmeni A. Tofik’in arkadaşı A. Şaik’e gönderdiği mektupta bu durumdan bahsedilmektedir:[5][8][9][11]

Profesör Celal Kasımov'un araştırmalarında belirttiği gibi, A. Sur öğrencisi genç yazar Ahmed Cevad'ı sadece kendi şair dostları arasında değil, daha geniş bir çevrede tanıtarak, ünlü doğubilimci arkadaşı Gordlevski’ye yazdığı bir mektubunda Cevad’ın yaratıcılığına büyük umutlar beslediğini ve gurur duyduğunu ifade etmiştir.[5][8] Ahmed Cevad seminariyada altı yıl eğitim almış ve 1912 yılında eğitimini tamamlamıştır. 27 Mayıs 1912 tarihinde Ahmed Cevad’a verilen sertifikada, C. Ahundzade’nin semineri 10 dersten: "İlahiyat", "Kur'an'ın Okunması", "Rus Dili", "Tatar (Azerbaycan türkçesi) Dili", "Arap Dili", "Fars Dili", "Tarih", "Coğrafya", "Doğa Tarihi" ve "Hijyen" derslerinden mükemmel notlarla bitirdiği belirtilmiştir. Üç dersten - "Geometri", "Cebir" ve "Matematik"ten ise dört tam yarım almıştır.[5][7][8] Filoloji bilimleri adaylarından N. Kahramanov bir makalesinde Ahmed Cevad'ın "İran'da eğitim aldığını" belirtmiştir ("Şair ve Çevirmen", "Edebiyat ve Sanat", 20 Eylül 1985). Ancak diğer kaynaklarda bunu doğrulayan bir bilgi bulunmamaktadır.[9]

Şair 1913 yılında Gence'de Kafkas Şeyhülislamı Muhammed Piçnamazade’ye sınav vererek "şerefli Türk ve Fars Dilleri Öğretmeni" unvanını alır. Gence'deki ilk resmi öğretmen olarak 1 numaralı Kız Okulu'nda pedagoji faaliyetlerine başlamıştır.[5][7][8]

Aile

Ahmed Cevad ve Şükriyye Cevad'ın beş çocuğu olmuştur: Niyazi, Aydın, Tuğay, Yılmaz adlı oğulları ve Almaz adlı kızları. Kızları Almaz, 1936 yılında 16 yaşında sarkoma hastalığından vefat etmiştir.[12] Ahmed Cevad'ın öldürülmesi ve Şükriyye Ahundzade'nin sürgün edilmesinden sonra 2 yaşındaki Yılmaz, çocuk yuvasına verilmiş,[7] 14 yaşındaki Tuğay, zorlu eğitim gerektiren çocuklar için yapılan yetimhaneye, 16 yaşındaki Aydın ise Keşle hapishanesine gönderilmiştir.[13]

[14]

Türk Aksakkalları Birliği'nin fahri üyesi Cevad Ahundzade'nin ulu büyükbabasıdır.[15][16]

Yaratıcılığı

Şair, ilk olarak Gence'de eğitim yıllarında şiirle ilgilenmiş ve 1910 yılından itibaren lirik şiirler ve eleştirel makalelerle çeşitli gazete ve dergilerde eserler vermiştir. Bu dönemde kaleme aldığı örnekler, genellikle Arapça-Farsça kelimelerle zenginleştirilmiş gazel ve kıtalardan oluşmaktadır. Şair, sadece yaratılışının ilk dönemlerinde aruz ölçüsünü kullanmıştır.[7][8][10] "Utan" ve "Müellim" şiirleri, onun ilk kalem deneyimlerinden örneklerdir.[6] Ahmed Cevad’ın arşivinde "Felek dil kabab…" adlı 34 sayfalık bir el yazması bulunmaktadır. Bu şiirler topluluğunun çoğunu şair, medresede okuduğu yıllarda yazmıştır. Bunların çoğu Arapça-Farsça kelimeler ve terimlerle doludur. Şiirler klasik rubai ve gazel biçimlerinde yazılmıştır. Aralarında nispeten halk dili ve aşık yaratılığına dayanan örnekler de bulunmaktadır.[5]

Edebiyata bu tür şiirlerle adım atan Ahmed Cevad’ın birkaç yıl sonra şiir dili sadeleşmiştir. 1913 yılında kaleme aldığı "Dilimiz" şiiri buna bir örnektir. Şair, bu şiirinde dilin saflığının korunmasıyla ilgili konulara değinmiş ve kendi açık görüşlerini ifade etmiştir. Dili yabancı unsurlarla ve yabancı kelimelerle yapay bir şekilde dolduranlara karşı çıkmıştır.[5][9]

Bakalım dilimize neler görünür:
Okuyup-anlamak yazmaktan güçtür.
Yazan düşünmeden yazsa da böyle,
Okuycu beş-on gün gerek düşüne,
Ki, anlasın bu söz arap mı, fars mı?

Şair, tüm ölçülerden ve şiir formlarından daha çok koşma ve bayatıya üstünlük vermiştir. Ahmed Cevad’ın yaratımında gerçekçi üslupla yazılmış eserler de bulunmaktadır. Romantik üslup ile realist üslup paralel bir şekilde geliştirilmiştir. "Yazım gel!" ("Yazayım gel!"), "Yuxuma gelmişdin" ("Rüyama Gelmiştin"), "Sevgi candan ayrılmaz" ("Aşk Can'dan Ayrılmaz") gibi şiirleri, ayrıca aşık şiirlerine nazire olarak yazdığı "Seher-seher" ("Sabah-Sabah") ve "Olmaz" bayatıları ve benzerleri daha fazla dikkat çekmektedir.[5]

1912 yılında Ahmed Cevad, Gence medresesindeki eğitimini tamamladığında, öğretmeni Abdullah Sur hayatını kaybetmiştir. Abdullah Sur’un cenaze törenindeki konuşmalar, o yılın Mayıs ayının 17’sinde "İkbal" gazetesinde yayımlanmıştır. Yayımlanan şiirler arasında Ahmed Cevad’ın öğretmenine ithaf ettiği şiir de bulunmaktadır. Bu konuda H. Cavid "İkbal" gazetesinde yazmıştır:[5]

1912-ci ildə Ə. Cavad Gəncə mədrəsəsində öz təhsilini qurtaran dövrdə müəllimi Abdulla Sur dünyasını dəyişir. Onun dəfni mərasimində olan çıxışlar həmin ilin may ayının 17-də "İqbal" qəzetində dərc edilmişdir. Dərc olunan şeirlərin sırasında Əhməd Cavadın müəlliminə həsr etdiyi şeir də vardı. Bu barədə H. Cavid "İqbal" qəzetində yazmışdır:

H. Cavid, Ahmed Cevad’ın 26 mısralık bu şiirini tamamıyla makalesinde yayımlar. Bu şiir dikkate alınmazsa, şairin bilinen ilk basılı eseri, 1913 yılında haftalık toplumsal-siyasal ve bilimsel-edebi "Şelale" dergisinin 18. sayısında yayımlanan "Müdhiş Düşüncelerim" adlı şiiridir. Bu derginin editörü H. Sebribeyzade, bahsi geçen şiiri sert bir şekilde eleştirmiştir. Ahmed Cevad da "Şelale" editörü Sebribeyzade’ye cevaben yazdığı "Şelale Müherriri Sebribeyzade’ye Cevap" adlı makalesini, 1913 yılında "İkbal" gazetesinin 19-20. sayılarında yayımlamıştır.[5]

Ahmed Cevad’ın devrim öncesi dönemde basında yayımlanan yazılarında, insanlar dostluğa, kardeşliğe ve birliğe çağrılmaktadır. Örneğin, 1911 yılında yazdığı "Bir-birimizi Sevelim" adlı makalesi "Mektep" dergisinde yayımlanmıştır. Şairin "Mektep" dergisinde yayımlanan çocuk şiirleri de dikkat çekicidir.[5]

İlk Şiirler Kitabı

Ahmed Cevad’ın "Koşma" adlı ilk şiir kitabı 1916 yılında Bakü’de, "Açık Söz" matbaasında yayımlanmıştır.[5][6][11][17] Kitap basıldığında şair Batum’da bulunuyordu. Burada toplanan şiirler, yazarın çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanmış eserleridir. Şiirler önceden o kadar çok beğeni kazanmıştı ki, bu şiirleri bir toplu halde Dr. Hüsrevbey Sultanoğlu'nun şahsında "Cemiyyeti-Heyriyye" yayımlatmıştır. Cevad, bu olaydan bir yıl sonra haberdar olmuş, Bakü’ye gönderdiği "Teşekkür" adlı mektubu, Mehmet Emin Resulzade'nin editörlüğünü yaptığı "Açık Söz" gazetesinin 1917 yılı 24 Mayıs sayısında yayımlanmıştır. Mektupta şöyle denmektedir:[5]

Kitapta, şairin yaklaşık on yıllık yaratıcılık dönemine dair net bir fikir oluşmaktadır. Şair, yaratılışının ilk yıllarından itibaren küçük yaşta ve okul çağındaki çocuklar için güzel eserler yazmıştır. "Balalarıma" adlı şiiri de özellikle çocuklara hitaben yazılmıştır ve "Koşma" adlı şiirler kitabında yayımlanmıştır.[10] Bu kitapta, şairin esasen 1912-1916 yıllarında yazdığı koşmalar toplanmıştır. "Koşma" Türkiye'de de büyük beğeniyle karşılanmıştır. Şair, Azerbaycan Maarif İşleri İttifakı’na yazdığı dilekçede şöyle bildiriyordu:

Bu eserlerin yeniliklerinden biri, bir kısmının sade yerel dilde yazılmış olmasıydı.

Kaplan Postlu Adam çevirisi

Ahmed Cevad, Gürcü şair Şota Rustaveli’nin Kaplan Postlu Adam adlı eserini Gürcüceden Azericeye çeviren ilk kişi olarak da bilinir. Bu çevirisi ancak 1978’de, Kiril’e dayalı Azeri alfabesiyle Pələng dərisi geymiş pəhləvan adıyla basılmıştır. Pələng dərisi geymiş pəhləvan adlı bu çeviri, küçük değişikliklerle Bilal Dindar ve Zeynelabidin Makas tarafından Türkçeye aktarılmış ve 1991’de Kaplan Postlu Şövalye adıyla basılmıştır.

Eserleri

  • Seçilmiş eserleri. - B.: "Doğu-Batı", 2005. - 295 s.
  • Seçilmiş eserleri: 2 C 'de. - B.: Azerneşr, 1992. - C.Iş. 326 s.; C.II. - 236 s.
  • Sen ağlama, ben ağlaram ... (Şerlər buklet; poemalar).-B.: Yazıcı, 1991. - 208 s.
  • Hak bağıran ses / tərt. ve önsöz A.Aliyevanındır. - B.: Nicat, 1991. - 31 s.
  • Çırpınırdı Karadeniz: (Şiir) / / Yeni Azerbaycan. - 2001. - Sent. - s.4 Azerbaycan marşı / Müzik Ü.Hacıbeyovundur / / Halk Gazetesi. - 1992. - 4 iyul.-s.3.
  • Gelme Besmele: Şiirler / / Azerbaycan. - 1994. - 6 der.-s.4.
  • Acara Mektupları
  • Lazlara Kömek (Yardım)
  • Sohum Yolunda
  • Rize ve Trabzon Felaketzedeleri

Hakkındaki eserler

  • Salmanlı R. İstiklal şairi Ahmet Cevat hakkında / / Azerbaycan. - 2003. - 28 Mayıs. - S.6.
  • Rzalı R. Altunlar yurdudur bu fakir ülke. - Azerbaycan himninin yazarlarından biri / / Azerbaycan. - 2002. - 28 Mayıs. - S.8.
  • Rzayeva M. Ahmet Cevad'ın hakkını tanıyan Türkiye oldu / / Doğu. - 2006. - 28 fevr. - S.6.
  • Mustafayeva G. Bağımsız Azerbaycan cumhuriyetinin Ahmet Cevat yaratıcılığında rolü / / Adalet. - 2006. - 10 Mart. - S.7.
  • Kusarda ilk dünyevi okulu Ahmet Cevat düzenleyip: (Gelişmiş maarif adamı, savaş ve emek veteranı Sabir Piroğlanovun Ahmet Cevat hakkında anıları) / / Azerbaycan. - 2005. - 28 Mayıs. - S.16.
  • Afina Memmedli."Ahmet Cavad ve Türkiye" kitabı / 2010. İlim ve Tahsil. Bakü. 160 s.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

ile ilgili metin bulabilirsiniz.
  1. ^ "Ahmet Cevat". 16 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2012. 
  2. ^ Əhməd Cavad
  3. ^ "Turanın böyük fədaisi – Əhməd Cavad". Archived from the original on 16 Ocak 2024. Erişim tarihi: 16 Ocak 2024. 
  4. ^ """Əsərlərin dövlət varidatı elan edilməsi Qaydaları"nın və "Əsərləri dövlət varidatı elan edilən müəlliflərin və dövlət varidatı elan edilən filmlərin Siyahısı"nın təsdiq edilməsi haqqında" Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin 7 may 2019-cu il tarixli, 211 nömrəli Qərarı" (Azerice). nk.gov.az. 11 Mayıs 2019. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019. 
  5. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q Saləddin Ə. "Əhməd Cavad" // Bakı, "Gənclik" nəşriyyatı — 1992, 328 s. ISBN 5-8020-0741-9
  6. ^ a b c d e f Axundlu Y. "Ədəbi portretlər" // Bakı, "Adiloğlu" nəşriyyatı — 2004, 240 s.
  7. ^ a b c d e f g h "Əhməd Cavad. Sən olasan gülüstan. Seçilmiş əsərləri" // Bakı, "Təhsil" nəşriyyatı — 2012, 192 s.
  8. ^ a b c d e f g h i Salmanlı R. "Əhməd Cavadın yaradıcılıq yolu" // Bakı, "Ozan" nəşriyyatı — 2011, 216 s.
  9. ^ a b c d e Bəkir Nəbiyev "Əhməd Cavad" Bakı: "Ozan" nəşriyyatı, 2004. – səh. 29
  10. ^ a b c Ələkbərli N. "Üç budaq: Ə. Cavad, M. Müşfiq, A. İldırım" // Bakı, "Şirvannəşr" nəşriyyatı — 2007, 224 s.
  11. ^ a b Salmanlı R. "Cümhuriyyət şairi" // Bakı, "Zərdabi LTD" nəşriyyatı — 2008, 104 s.
  12. ^ ""Cavad adını mənə Şükriyyə nənəm verib, o dünyasını dəyişəndə 13 yaşım vardı..."" (Azerice). ednews.net. 27 Kasım 2021. 25 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2023. 
  13. ^ İrəvanlı, Mürsəl (16 Şubat 2021). "Gəlin Əhməd Cavad Axundzadəni xatırlayaq" (PDF). Türküstan qəzeti (Azerice). Bakı. s. 11. 26 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Temmuz 2023. 
  14. ^ Abbaslı, Tahir. "Əhməd Cavad - Ümumtale-tariximizdə ilk Milli Mənlik doğuluşumuzun - Cümhuriyyətimizin Baş poetik vəsfkarı..." Mədəniyyət qəzeti. s. 12. 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2023. 
  15. ^ "Əhməd Cavadın nəticəsi Prezidentə təşəkkür etdi". 26 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2022. 
  16. ^ Cavadın nəticəsi Qazaxıstan hadisələri haqda: "Bu, türk birliyinə böyük zərbədir"[]
  17. ^ Süleymanlı Ş. "Nəşriyyat işi və Azərbaycan ədəbiyyatı dünya nəşrində"// Bakı, "Təhsil" nəşriyyatı — 2007, 259 s.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İbrahim Şinâsî</span> Türk gazeteci, yazar ve şair

İbrahim Şinasi Efendi, Türk gazeteci, yayımcı, şair ve oyun yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Orhan Seyfi Orhon</span> Türk şair, gazeteci, yazar, yayımcı, siyaset adamı

Orhan Seyfettin Orhon, Türk şair, gazeteci, yazar, yayımcı, siyaset adamı.

<span class="mw-page-title-main">Gence</span> Azerbaycanda şehir

Gence, 1935-1989 Kirovobad, Azerbaycan'ın en kalabalık ikinci şehridir. Eski bir yerleşim yeri olan Gence, Rus İmparatorluğu döneminde Çar I. Aleksandr'ın eşine atfen şehrin ismi Elizavetpol olarak değiştirilmiştir (1804-1918), 1920-1935 arasında Gence, 1935-1991 arasında Kirovabat olarak adlandırılmış, şehir 1989'da tekrar Gence ismine kavuşmuştur. Bakü'nün 360 km batısında, Gence Çayı'nın iki yakasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Faruk Nafiz Çamlıbel</span> Türk şair, siyasetçi, öğretmen (1898 - 1973)

Ahmet Faruk Çamlıbel, Türk şair, siyasetçi, öğretmendir.

<span class="mw-page-title-main">Cenap Şahabettin</span> Türk şair, anı yazarı ve hekim (1870 - 1934)

Cenap Şahabeddin, Türk şâir ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti</span> ilk Azerbaycan cumhuriyeti (28 Mayıs 1918-28 Nisan 1920)

Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti, Azerbaycan Halk Cumhuriyeti veya kısaca Azerbaycan Cumhuriyeti, Doğu Kafkasya'da yerleşmiş ve yüzölçümü 147.629 km2 olan, Müslüman ve Türk toplumlarında kurulan ilk laik ve demokratik devlet. Nüfusu 2 milyon kişiye ulaşan cumhuriyetin sınırları kuzeyde Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti, kuzeybatıda Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti, batıda Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti ve güneyde İran'la belirlenmiştir. Azerbaycan'da en büyük şehir olan Bakü'nün Bolşevik Bakü Sovyeti'nin kontrolünde olması nedeniyle, AHC'nin geçici başkenti Gence olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Mirza Alekber Sabir</span> Azerbaycanlı şair, filozof, öğretmen

Sabir, Mirza Alekber Zeynelabidin oğlu Tahirzade, Azerbaycanlı şair, yeni satirik akımın kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">Mirza Fetali Ahundov</span> Azerbaycanlı yazar ve filozof

Mirza Fetali Ahundov, modern Azerbaycan edebiyatının kurucusu ve Azerbaycan'ın ilk ateist aydını olan yazar ve filozof.

<span class="mw-page-title-main">Kafkas İslam Ordusu</span> Askeri Birim

Kafkas İslam Ordusu, Osmanlı Devleti'nin Mart-Ağustos 1918 tarihleri arasında kurduğu Doğu Ordular Grubu'na bağlı bir askeri birim. Harbiye Nazırı Enver Paşa'nın emriyle ve tamamen Müslümanlardan oluşmuştur. I. Dünya Savaşı'nda Kafkasya Cephesi'nde yer almıştır. Kağıt üstünde "ordu" olarak adlandırılsa da üç tümenden oluşması ve bu dönemde yoğun çatışmalarla eriyen Kafkas Ordular Grubunun ve 9. Ordu ile Şark Ordular Grubu'na bağlı bir kolordu olarak yapılandırılmıştır. Üç tümenden oluşan orduya Azeri ve Dağıstanlı gönüllülerinin katılımıyla toplam 20.000 civarında bir güce erişmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bekir Çobanzade</span>

Bekir Çobanzade – Kırım Tatarı milli şair ve Türkolog.

Cevad Heyet, İran Azerisi cerrah, Türkolog. Hem tıp hem Türkoloji alanında çalışmalar yapmış olan Heyet, İran’da kalp cerrahisinin kurucusu ve öncüsü olarak kabul edilir. İran’da yayınlanan en eski ve sürekli Türkçe dergi olan Varlık dergisini yayınlayan Heyet, arkadaşı Hamit Nutki ile birlikte ilmî Türkoloji’nin temelini atmıştır. “İki Azerbaycan'ın Aksakalı”, “Çağımızın Dede Korkut’u”, “Asrımızın Promete’si”, “Bilge Dede” lakaplarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Cevad Han</span> Gence Hanı

Cevad Han veya Cevad Han Ziyadoğlu-Kaçar Kaçar hanedanından büyük bir Azerbaycan generali, İran devletinin ordu komutanı, devlet adamı, Gence Hanlığı'nın son hükümdarıdır. Gence şehrini 1786'dan beri yöneten Cevad Han Ziyadoğlu, 3-4 Ocak 1804 gecesi General Pavel Sisianov önderliğinde şehri uzun süre kuşatan işgalci Rus birlikleriyle yapılan kanlı savaşta kahramanca şehit düştü.

<span class="mw-page-title-main">Resul Rıza</span>

Resul Rıza, Azerbaycan şairi. Sosyalist Emek Kahramanı (1980), Azerbaycan Halk Şairi (1960), Azerbaycan Emektar Sanat Adamı (1943), SSCB Devlet ödülü (1951) ödüllerine sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Alihaydar Karayev</span>

Alihaydar Ağakerim oğlu Karayev eski Menşevik sonradan Bolşevik devrimci, Azerbaycan'ın sosyalist döneminde Adalet Halk Komiseri ve de Askerî ve Donanma İşleri Halk Komiseri.

<span class="mw-page-title-main">Nigar Rafibeyli</span>

Nigar Rafibeyli, Azeri yazar ve şair. Roman ve kısa öykü yazarı olan Anar Rızayev'in annesi, yazar ve şair Resul Rıza'nın eşidir.

<span class="mw-page-title-main">Memmed Said Ordubadi</span>

Memmed Said Ordubadi, Azerbaycan yazar, şair, oyun yazarı ve gazeteciydi.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Bey Pepinov</span> Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti Tarım Bakanı

Ahmed bey Pepinov Ömeroğlu, ayrıca Ahmet Cevdet Bey Pepinov olarak da bilinir,

<span class="mw-page-title-main">Şükriye Ahundzade</span>

Şükriye Ahundzade veya Şükriye Cevad, siyasi baskı kurbanı Ahmed Cevad'ın eşidir.

"Çırpınırdı Karadeniz", Ahmed Cevad'ın 1914'te yazdığı şiirin 1918'de Üzeyir Hacıbeyov tarafından bestelenmesi ile ortaya çıkan şarkıdır. Azerbaycan ve Türkiye'de popülerdir. Azerbaycan'da özellikle Azerbaycan Halk Sanatçısı olan Azerin tarafından seslendirilen versiyonu ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">İsmail Han Ziyadhanov</span>

İsmail Han Ziyadhanov — Azerbaycan Cumhuriyeti hükümetinin üyesi, diplomat, Azerbaycan Cumhuriyeti ordusunun yarbayı. Rusya İmparatorluğu'nun Birinci Devlet Dumasına seçilen 5 Azerbaycanlıdan biri.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.