İçeriğe atla

Agnes Mary Clerke

Agnes Mary Clerke
Doğum10 Şubat 1842(1842-02-10)
Skibbereen, County Cork, İrlanda
Ölüm20 Ocak 1907 (64 yaşında)
Londra
VatandaşlıkBüyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı
ÖdüllerActonian Ödülü (1893)
Kariyeri
DalıAstronomi

Agnes Mary Clerke (10 Şubat 1842-20 Ocak 1907), İrlandalı bir gökbilimci ve yazar.[1][2][3][4][5][6][7]

Ailesi

Skibbereen'de bir banka müdürü olan John William Clerke'nin[8] ve babası yargıç sicil memuru olan Catherine Mary Deasy'nin kızıdır.[9][10] Ablası Ellen Mary, 1840'ta; küçük erkek kardeşi Aubrey St. John, 1843'te doğdu. Kardeşlerin tamamı evde eğitim gördü.[11]

Hayatı ve çalışmaları

Babasının izinden giderek -klasik okumayla birlikte astronomi dersleri almasıyla- erken yaşlardan itibaren astronomiye ilgi duydu. Gözlemlerinde babasının 4 inçlik teleskopunu kullanarak 15 yaşında astronomi tarihi yazmaya başladı.[8] Ailesi, 1861'de Dublin'e ve 1863'te Queenstown'a taşındı. Kısmen sağlık nedenlerinden[12] ablası Ellen ile birlikte 25 yaşıdan 1877'de Londra'ya yerleşene kadar İtalya'da yaşadı. Burada esas olarak Floransa'da bilim, dil ve daha sonraki yaşamında faydalı olacak diğer konularda üzerinde çalıştı.[8]

Ekim 1877'de İtalya'da bulunduğu sırada yazdığı "Sicilya'da Haydutluk" ve "İtalya'da Kopernik" adlı iki makalesi Edinburgh Review dergisinde yayımlandı. Bu, Edinburgh Review'in ve Encyclopædia Britannica'nın yayıncıları Adam ve Charles Black'in ansiklopedinin dokuzuncu baskısı için bir dizi ünlü bilim insanının biyografisini yazmasını istemesine yol açtı.[13] Bu çalışmaysa Katolik Ansiklopedisi için astronomi hakkında makale yayınlanması da dahil olmak üzere bir dizi başka komisyona izin verdi.[8] Kariyeri boyunca bazıları Fransızca, Almanca, Yunanca veya İtalyanca olmak üzere birçok kitabın incelemelerini yazdı.[14]

1885'te, en çok bilinen eseri Ondokuzuncu Yüzyılda Astronominin Popüler Tarihi'ni yayımladı ve yazıldığı zamanın ötesinde tanındı.[8] Clerke pratik bir astronom değildi, bunun yerine astronomik araştırmaların sonuçlarını bir araya getiriyor, yorumluyor ve özetliyordu. 1888'de, direktör Sir David Gill ve eşinin konuğu olarak Cape Gözlemevi'nde üç ay geçirdi ve bu yeni bilim dalı hakkında artan açıklık ve güvenle yazabilmek için spektroskopik çalışmalara yeterince aşina oldu.

1893'te Kraliyet Enstitüsü tarafından 100 gine Actonian Ödülü'ne layık görüldü. İngiliz Astronomi Derneği'nin ve Kraliyet Astronomi Derneği'nin üyesi olarak toplantılarına katıldı. 1903'te Lady Huggins ile birlikte, daha öncesinden 1835'te Caroline Herschel ile Mary Somerville ve 1862'de Anne Sheepshanks olmak üzere üç kadının üyesi olabildiği Kraliyet Astronomi Topluluğu'nun onursal üyesi seçildi.[15]

Ablası Ellen Mary Clerke de astronomi hakkında yazdı.[16] Hayatı boyunca dindar bir Katolikti.[17] Ay krateri Clerke onun adını almıştır.[18] 2002 yılında, emekli astronomi hocası Mary Brück, onun hakkında Agnes Mary Clerke ve Astrofizik Yükselişi adında bir kitap yazdı.[19] 2017 yılında, Kraliyet Astronomi Topluluğu, astronomi veya jeofizik tarihinde olağanüstü araştırmalar gerçekleştiren kişilere verilen Agnes Clerke Astronomi veya Jeofizik Tarihi Madalyasını kurdu.[20] Madalyayı ilk alan kişi Clive Ruggles'tı.[21]

Seçilmiş yazıları

Ayrıca Edinburgh Review için astrofizikle ilgili konularda 55 makale ile Ulusal Biyografi Sözlüğü, Encyclopædia Britannica, Katolik Ansiklopedisi ve diğer birkaç süreli yayın için makaleler yazdı. Britannica'nın dokuzuncu baskısındaki makaleleri arasında Galileo Galilei, Alexander von Humboldt, Johannes Kepler, Antoine Lavoisier ve zodyak vardı.[13]

Kaynakça

  1. ^ For details of the life and work of Agnes Clerk, see Weitzenhoffer, Kenneth (1985). "The Prolific Pen of Agnes Clerke". Sky and Telescope. 70 (9): 211-212. Bibcode:1985S&T....70..211W. 
  2. ^ Huggins, Margaret L. (1907). "Agnes Mary Clerke". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 67 (4): 230-231. Bibcode:1907MNRAS..67..230.. doi:10.1093/mnras/67.4.230. 
  3. ^ "Obituary–Agnes Mary Clerke". The Observatory. 30: 107-108. 1907. Bibcode:1907Obs....30..107. 
  4. ^ Lynn, William T. (1907). "Miss Agnes Mary Clerke". Journal of the British Astronomical Association. 17 (4): 188-189. Bibcode:1907JBAA...17..188. 
  5. ^ Huggins, Margaret L. (1907). "Agnes Mary Clerke". Astrophysical Journal. 25 (3): 226-230. Bibcode:1907ApJ....25..226H. doi:10.1086/141436. 
  6. ^ Dent, Elsie A. (1907). "Agnes Mary Clerke". Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 1 (2): 81-84. Bibcode:1907JRASC...1...81D. 
  7. ^ See, Thomas J. J. (1907). "Some Recollections of Miss Agnes M. Clerke". Popular Astronomy. 15 (6): 323-326. Bibcode:1907PA.....15..323S. 
  8. ^ a b c d e O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Agnes Mary Clerke", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
  9. ^ "Miss Agnes Mary Clerke (transcription)". The Times (38236). Londra. 22 Ocak 1907. s. 12; col D. 18 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2008. 
  10. ^ England 1871 census Class: RG10; Piece: 870; Folio: 118; Page: 24; GSU roll: 827769.
  11. ^ Ogilvie, Marilyn; Harvey, Joy, (Ed.) (1 Ocak 2000). The Biographical Dictionary of Women in Science A-K. 1. Routledge: New York and London. ss. 269-271. ISBN 978-0-415-92039-1. 
  12. ^ Cliver, E W (2007). "Agnes Mary Clerke: Real—time historian of astronomy". Astronomy & Geophysics. 48 (3): 25-26. Bibcode:2007A&G....48c..25C. doi:10.1111/j.1468-4004.2007.48325.x. 
  13. ^ a b Important Contributors to the Britannica, 9th and 10th Editions Important Contributors to the Britannica, 9th and 10th Editions 24 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1902encyclopedia.com. Retrieved 16 April 2017.
  14. ^ Brake, Laurel; Demoor, Marysa, (Ed.) (2009). "Clerke, Agnes Mary". Dictionary of Nineteenth-century Journalism in Great Britain and Ireland. Academia Press. ss. 127-128. ISBN 9789038213408. 
  15. ^ Bailey, Mandy (2016). "Women and the RAS: 100 years of Fellowship". Astronomy and Geophysics. 57 (1): 19-21. Bibcode:2016A&G....57a1.19B. doi:10.1093/astrogeo/atw037. 
  16. ^ Clerke, Ellen (1893). The Planet Venus. Londra: Witherby and Sons. ss. 59 p. 15 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2018. 
  17. ^ The Messenger Monthly Magazine 1907
  18. ^ International women in science: a biographical dictionary to 1950. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. 2001. s. 67. ISBN 978-1-57607-090-1. madge adam oxford. 
  19. ^ Agnes Mary Clerke and the Rise of Astrophysics. Cambridge, England: Cambridge University Press. 2002. ISBN 978-0521808446. 
  20. ^ Bowler, Sue (2016). "Maunder and Clerke medals". Astronomy and Geophysics. 57 (4): 10. doi:10.1093/astrogeo/atw143. 
  21. ^ Royal Astronomical Society. "Agnes Mary Clerke Medal for Historical Research (A/G)". www.ras.ac.uk. 15 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2018. 
  22. ^ Brown, Ernest W. (1904). "Review: Problems in Astrophysics by Agnes M. Clerke". Bull. Amer. Math. Soc. 10 (4): 205-206. doi:10.1090/S0002-9904-1904-01096-4. 

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Büyük yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıdaki liste yarıçapına göre bilinen en büyük yıldızları göstermektedir. Kullanılan ölçü birimi güneş yarıçapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gezegenimsi bulutsu</span>

Gezegenimsi bulutsu veya gezegenimsi nebula, yaşamının son evresinde bulunan bir kırmızı devin yaydığı parlak bir iyonize gazdan oluşan salma bulutsusu türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Genel Katalog</span> gök cisimleri kataloğu

Bulutsular ve Yıldız Kümelerinin Yeni Genel Kataloğu, 1888 yılında John Louis Emil Dreyer tarafından derlenen ve derin gökyüzü cisimlerinden oluşan bir astronomi kataloğudur. NGC, gökadalar, yıldız kümeleri ve salma bulutsuları da dahil olmak üzere 7.840 gök cismi içerir. Dreyer NGC'ye, 1895 ve 1908 yıllarında 5.386 gök cismini daha tanımlayan ve Dizin Katalogları olarak bilinen iki ek yayınladı. Bu cisimlerin birçoğu halen NGC veya IC numaralarıyla yaygın bir şekilde bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">90482 Orcus</span> Asteroit

(90482) Orcus Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nden Michael Brown, Gemini Gözlemevi'nden Chad Trujillo ve Yale Üniversitesi'nden David Rabinowitz tarafından 17 Şubat 2004 tarihinde keşfedilen bir Kuiper kuşağı gök cismidir. Uluslararası Astronomi Birliği'nin adlandırma ilkelerine göre Plüton'a benzer büyüklükte olan ve yakın yörüngelere sahip olan gök cisimleri yeraltı dünyasının tanrılarından seçilerek adlandırılmaktadır. Buna uygun olarak gök cismini keşfedenler Roma mitolojisi'nde ölülerin bir tanrısı olan Orcus'un adını önermiş ve 22 Kasım 2004'te bu isim onaylanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yakın yıldızlar dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu liste, Güneş Sistemi'nden en fazla 5 parsek uzaklıkta olan yıldızları ve kahverengi cüceleri kapsamaktadır. Bu mesafe içerisinde Güneş Sistemi de dâhil olmak üzere 56 yıldız sisteminin varlığı bilinmektedir. Bu sistemlerde bilinen toplam 60 hidrojen-füzyon yıldız ve 13 Kahverengi cüce bulunmaktadır. Bu nesneler görece olarak Dünya'ya yakın olmasına rağmen, sadece dokuz tanesinin görünen büyüklüğü 6,5'ten daha azdır ve bu da bu nesnelerin, sadece %12'sinin çıplak gözle görülebileceği anlamına gelmektedir. Güneş'in dışında sadece üç tane yıldız; Alfa Centauri, Sirius ve Procyon, birinci kadir yıldızlarıdır. Tüm bu nesneler, yerel kabarcık içindeki Samanyolu Gökadası'nın Orion–Kuğu Kolu bölgesinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Açık kümeler dizini</span> Vikimedya liste maddesi

Bu dizin, Güneş Sistemi'nden uzaklığına göre sıralanmış olan açık yıldız kümelerinin bir listesidir. Açık küme, aynı dev moleküler bulut içinde oluşan ve yerçekimsel olarak birbirlerine bağlı olan birkaç bin yıldızın oluşturduğu bir gruptur. Samanyolu gökadasında 1,000'den fazla açık küme bilinmektedir ancak gerçekte bu rakam on katına kadar çıkabilir.

<span class="mw-page-title-main">Jeremiah Horrocks</span> İngiliz astronom (1618-1641)

Jeremiah Horrocks, bazen Jeremiah Horrox adıyla verilen İngiliz astronom. Ay'ın Dünya'nın etrafında eliptik bir yörüngede döndüğünü gösteren ilk kişidir; ve 1639 yılında Venüs'ün güneşin önünden geçişini önceden gören tek kişidir. Arkadaşı William Crabtree ile birlikte bu olayı gözlemleyen ve kaydeden ilk kişiler olmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">William Lassell</span>

William Lassell, bir İngiliz tüccar ve gökbilimci. Yansıtmalı teleskop üzerindeki geliştirmeleri ve 4 uydu keşfiyle tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Barnard Yıldızı</span>

Barnard Yıldızı, Dünya'dan altı ışık yılı uzaklıkta Ophiuchus takımyıldızında yer alan çok düşük kütleli bir kırmızı cücedir. Barnard Yıldızı Güneş'e dördüncü en yakın bilinen bireysel yıldızdır. Buna karşın karanlıktan dolayı çıplak gözle görülemez. Adını Amerikalı astronom Edward Emerson Barnard'dan almaktadır. Barnard Yıldızı özellikle özdevinimi 10.3 ark saniyesi ile diğer yıldızlara kıyasla daha yüksektir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ İslam dünyasında astronomi</span>

İslam astronomisi, özellikle İslam'ın Altın Çağı sırasında, İslam dünyasında yapılan astronomik gelişmeleri kapsar ve çoğunlukla Arapça yazılmış eserlerden oluşur. Bu gelişmeler özellikle Uzak Doğu ve Hindistan'da daha sonra Orta Doğu, Orta Asya, Endülüs ve Kuzey Afrika'da gerçekleşti. Orta Çağ İslam astronomisi, yabancı dildeki kaynakların özümsenmesi ve bu kaynakların birbiriyle benzeşmeyen unsurlarının İslami özelliklere sahip bir bilim yaratmak için birleştirilmesi gibi yönleri nedeniyle diğer İslami bilimlerin doğuşuyla paralellik gösterir. Bu kaynaklar özellikle Arapça diline tercüme edilmiş ve üzerine çalışmalar gerçekleştirilmiş Yunan, Sasani ve Hint eserlerinden oluşuyordu.

The Astrophysical Journal, sık kullanılan kısaltması ile ApJ, 1895 yılında Amerikalı astronomlar George Ellery Hale ve James Edward Keeler tarafından kurulan hakemli bir bilimsel astrofizik ve astronomi dergisidir. Dergi, 2015 yılında basılı yayıma son vermiş ve yalnızca elektronik bir dergi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Beta Corvi</span>

Beta Corvi veya Kraz, Karga takımyıldızında bulunan bir yıldızdır. Dünyadan 146 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup 2.647 görünür büyüklüğü ile Karga takımyıldızındaki ikinci en parlak yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kütleli yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Güneş kütlesine (M) göre keşfedilen en büyük yıldızların listesidir.

<span class="mw-page-title-main">William Huggins</span>

Sör William Huggins LN BN RS, eşi Margaret Lindsay Huggins ile birlikte astronomik spektroskopide öncü çalışmaları ile tanınan İngiliz bir gökbilimciydi.

<span class="mw-page-title-main">Mary (Gloucester ve Edinburgh düşesi)</span> Britanyalı prenses, III. Georgenin kızı; (1776-1857)

Prenses Mary, Gloucester ve Edinburgh Düşesi İngiltere Kralı III. George ve eşi Mecklenburg-Strelitz'li Charlotte'un on birinci çocuğu ve dördüncü kızıydı.

<span class="mw-page-title-main">Galaksi iplikçiği</span> evrendeki büyük boşluklar arasındaki sınırları oluşturan iplik benzeri yapılar

Gökada iplikçikleri kozmolojide kütleçekimsel olarak bağlı olan gökada süperkümelerinin duvarlarından oluşan evrendeki bilinen en büyük yapılardır. Bu devasa iplik benzeri oluşumlar, 80 megaparsek h−1'e ulaşabilir ve büyük boşluklar arasındaki sınırları oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Margaret Lindsay Huggins</span> İrlandalı astronom

Margaret Lindsay, Lady Huggins, veya doğum adıyla Margaret Lindsay Murray, İrlandalı-İngiliz bilimsel araştırmacı ve astronomdu. Kocası William Huggins ile birlikte spektroskopi alanında öncüydü ve Atlas of Representative Stellar Spectra'yı (1899) birlikte yazdılar.

<span class="mw-page-title-main">Neptün'ün keşfi</span>

Neptün gezegeni doğrudan gözlemlenmeden önce matematiksel olarak tahmin edilmişti. Urbain Le Verrier tarafından yapılan tahminin ardından, 23-24 Eylül 1846 gecesi Berlin Gözlemevi'nde astronom Johann Gottfried Galle tarafından Le Verrier'in hesaplamalarından hareketle teleskopla yapılan gözlemler, büyük bir gezegenin varlığını doğruladı. Bu keşif, 19. yüzyılda bilim için sansasyonel bir andı ve Newton'un kütleçekimi teorisini dramatik bir biçimde doğrulamıştı. François Arago'nun ifade ettiği üzere, Le Verrier, Neptün'ü "kaleminin ucu ile" keşfetmişti.

<span class="mw-page-title-main">Annie S. D. Maunder</span>

Annie Scott Dill Maunder İrlandalı-İngiliz bir astronomdu. Güneş'in 11 yıllık döngüsünde güneş lekelerinin kutuplardan ekvatora hareket ettiğine dair ilk kanıtı kaydetti. Zamanının önde gelen astronomlarından biriydi ancak cinsiyeti nedeniyle katkıları sıklıkla göz ardı edildi. 1916 yılında cinsiyeti nedeniyle üyeliği reddedildikten 21 yıl sonra, Kraliyet Astronomi Derneği'ne üye seçildi.

John Machin, Londra'daki Gresham College'da astronomi profesörüydü. En çok 1706 yılında π için hızlı bir yakınsak seri geliştirmesi ve bunu π sayısını 100 ondalık basamağa kadar hesaplamak için kullanmasıyla bilinir.