Yunanistan, resmî adıyla Helen Cumhuriyeti, Güneydoğu Avrupa'da bulunan bir ülkedir. Nüfusu 2022 itibarıyla yaklaşık 10,3 milyon olan ülkenin en büyük şehri ve başkenti Atina'dır. Kuzeybatısında Arnavutluk, kuzeyinde Kuzey Makedonya ve Bulgaristan, kuzeydoğusunda Türkiye, doğusunda Ege Denizi, batısında İyon Denizi, güneyinde Girit Denizi ve Akdeniz ile sınırlanan Yunanistan, Avrupa, Asya ve Afrika'nın kavşağında stratejik bir konumda yer almaktadır.
Yunan mitolojisi, Antik Yunanistan'da dünyanın yaratılışı, tanrı, tanrıça ve kahramanların hayatı hakkındaki söylence ve öğretileri içermekle kalmayıp aynı zamanda Eski Yunan dininin gövdesini oluşturmaktadır. Günümüzde, bu mitoloji hakkındaki bilgilerimizi bu sözlü edebiyatın yazılı hâllerinden alıyoruz. Tarihçiler, mitoloji hakkında daha ayrıntılı bilgi almak için o dönemin sanatındaki ipuçlarını bile toplar.
Yunanlar ya da Helenler, Yunanistan, Kıbrıs, Arnavutluk, İtalya, Türkiye, Mısır ve Doğu Akdeniz'i çevreleyen diğer ülkelerde yaşamış veya yaşayan, aynı zamanda da dünya çapına yayılmış ve diasporalar oluşturmuş bir etnik grup.
Samuel von Pufendorf, Alman filozof. Latinceden gelen kültür terimini günümüzdeki anlamına yakın bir biçimde ilk kez olarak 17. yüzyılda doğal hukuk düşünürü Samuel von Pufendorf kullanmıştır. Ona göre, kültür doğaya karşıt olan ve belli bir toplumsal bağlam içinde ortaya çıkan tüm insan eserleridir. Alman düşünür, tarihçi ve hukukçudur. Alman Aydınlanmasının öncülerinden biri olarak kabul edilmiş; çalışmaları XVIII. yüzyılda Alman kilise-devlet ilişkilerinin temelini oluşturmuştur. Grotius ile başlayan modern doğal hukuk öğretisine önemli katkılarda bulunmuştur. Günümüz hukukunda da yer alan hak ve ödev birlikteliğini onun düşüncelerine dayandırmak mümkündür.
El-Kanun fi't-Tıb veya Latince ismiyle Canon medicinae, Batı'da Avicenna olarak da bilinen İbn-i Sina'nın 14 ciltlik tıp ansiklopedisidir. Arapça yazılmış olan eser 1025 yılında tamamlanmıştır. Eserin içeriği İbn-i Sina'nın kendi hekimlik deneyimlerine, Orta Çağ İslam tıbbına, antik Yunan hekim Galen'in yazılarına, antik Hint tıp geleneğinin hekimlerinden Suşruta ve Çaraka'ya ve antik Arap ve Pers tıp geleneklerine dayanmaktadır. Eser sıklıkla tıp tarihindeki en ünlü eserlerden birisi olarak adlandırılır. Eserin en eski bilinen nüshası 1052 tarihlidir ve Ağa Han koleksiyonunda yer almaktadır.
Prokopius, Filistin kökenli Bizanslı tarihçi. İmparator I. Justinianus döneminde yapılan savaşlarda General Belisarius'a eşlik etmiş ve 6. yüzyılın en önemli tarihçisi olmuştur. Justinianus'un Savaşları, I. Justinianus'un Binaları ve Gizli Tarih isimli kitapları yazmıştır. Antik dünyanın son büyük tarihçisi olarak anılır.
Yunan matematiği, Doğu Akdeniz kıyılarında MÖ 7. yüzyıldan MS 4. yüzyıla kadar uzanan Arkaik dönemden Helenistik ve Roma dönemlerine kadar yazılan matematik metinleri ile ortaya çıkan fikirleri ifade eder. Yunan matematikçiler, İtalya'dan Kuzey Afrika'ya tüm Doğu Akdeniz'e yayılmış şehirlerde yaşadılar, ancak kültür ve dil açısından birleştiler. "Matematik" kelimesinin kendisi Antik Yunancadan türemiştir: Grekçe: μάθημα: máthēma Yunanca telaffuz: [má.tʰɛː.ma] Yunanca telaffuz: [ˈma.θi.ma], "eğitim konusu" anlamına gelir. Kendi iyiliği için matematik çalışması ve genelleştirilmiş matematik teorilerinin ve kanıtlarının kullanılması, Yunan matematiği ile önceki uygarlıkların matematiği arasındaki önemli bir farktır.
Helenik diller, Hint-Avrupa dil ailesine bağlı dillerdir. Çoğu sınıflandırmada yalnızca Yunancayı kapsamaktadır ancak bazı dilbilimciler Helenik terimini Yunanca ile ayrı bir dil olacak yeterlilikte farklılıkları olduğu düşünülen ya antik komşu diller ile, ya da modern lehçeleri arasında gruplandırma amacıyla kullanmaktadır.
Oppianos, Anazarbuslu, Korikoslu ya da Kilikyalı Oppianos olarak da bilinir, 2. yüzyılda imparatorlar Marcus Aurelius ve Commodus hükümdarlıklarında yaşamış Greko-Romen şairdir. Gerçekte Caesarea'da doğmuştur, fakat yanlışlıkla Suidas tarafından Korikos olarak belirtilmiştir; her iki şehirde Kilikya'nın Roma vilayetidir. Grekçe altı ayaklı dize şeklinde bir tane avcılık, bir tane balıkçılık ve bir tane kuş yakalama üzerine didaktik bir sıra şiirler yazmıştır. Avcılık üzerine günümüze ulaşan eserin günümüzde farklı bir Oppianos'a ait olduğuna inanılmaktadır.
Yunan mitolojisi'nde, Pallas Titanlardan biridir. Hesiodos'a göre, Kriyus ve Euribia'nın oğlu, Astraeus ve Perses'in kardeşi, Stiks'in kocası ve Zelus ("Şevk"), Nike ("Zafer"), Kratos ("Dayanıklılık") ve Bia'nın ("Şiddet") babasıdır. Gaius Julius Hyginus, "dev" olarak adlandırdığı Pallas'ın ayrıca Scylla, Fontes ("Çeşmeler") ve Lacus'un ("Göller") Stiks'den doğma babaları olduğunu belirtir. Pallas bazen savaş maharetinin ve bahar sefer mevsiminin Titan tanrısı olarak kabul edilir.
Konstantiniyye İmparatorluk Kütüphanesi, Bizans İmparatorluğu'nun başkentinde, antik dünyanın büyük kütüphanelerinin sonuncusuydu. Büyük İskenderiye Kütüphanesi'nin ve diğer eski kütüphanelerin yıkılmasından çok sonra, yaklaşık 1000 yıl boyunca antik Yunan ve Roma bilgisini korudu. 1204'teki Dördüncü Haçlı Seferi'nin baskınları da dahil olmak üzere, yıllar boyunca meydana gelen bir dizi yangın ve savaş zamanlarında meydana gelen hasar, binanın kendisini ve içeriğini etkiledi. Kütüphane, 29 Mayıs 1453'te Konstantinopolis'in Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedilmesine kadar büyük ölçüde devam etmiştir, sonra kütüphanenin önemli ölçüde hayatta kalan içeriği yok olmuş veya kaybolmuştur. Kütüphane, bir Scriptorium kurmuş olan II. Constantius tarafından Yunan edebiyatının hayatta kalan eserleri koruma için kopyalanabilmesi için kurulmuştur. İmparator Valens 372'de dört Yunan ve üç Latin hattatı kullanmıştır. Bugün bilinen Yunan klasiklerinin çoğunluğu, Konstantinopolis İmparatorluk Kütüphanesi'nden gelen Bizans kopyaları ile bilinir.
Verrius Flaccus, M.Ö. 55 ile M.S. 20 yılları arasında Augustus ve Tiberius dönemlerinde yaşamış dilbilimcidir. Latincenin ilk büyük alfabesi olan De Verborum Significatu’mu kaleme almış ancak bu eser günümüze ulaşmamıştır. Cato’nun metinlerini açıkladığı De Orthographia, Roma’daki ritüelleri ele aldığı Saturnus, kehanetlere dair Res Etruscae ve ansiklopedik çalışması Rerum Memoria Dignarum Libri diğer eserleridir. Plinius, Naturalis Historia’sının; mersin ve defne gibi Roma Uygarlığı açısından hayli önemli bir yere sahip olan çalılar hakkında detaylı bilgilere yer verdiği on beşinci cildinde Flaccus Verrius’a atıfta bulunmaktadır. Ölümünden sonra onuruna Palestrina'da heyekli dikildi.
Papirius Fabianus, birinci yüzyılda İmparator Tiberius ve Caligula dönemlerinde yaşamış doğa tarihçisidir. De Animalibus ve Causarum Naturalium Libri adlı eserleri Plinius tarafından sıklıkla atıf almıştır.
Diocles Yunan matematikçi ve geometrici.
Gerasalı Nicomachus antik Yunanca yazılmış Aritmetiğe Giriş ve Harmonik El Kitabı adlı eserleriyle tanınan önemli bir antik Yunan matematikçi.
Antinouplisli Serenus, Roma Mısır'ındaki Geç Antik Thebaid'den bir Yunan matematikçi.
MÖ 4. yüzyılın Atinalı mimarı Philon, iki önemli eserin planlayıcısı olarak bilinir: Eleusis'teki büyük Gizemler Salonuna on iki Dor sütununun portikosu ve Lycurgus'un yönetimi altında, Atina'da bir cephanelik. Son olarak, bir yazıttan kesin bilgiye sahibiz. E. A. Gardner, "belki de bizim için antik çağın diğer kayıp anıtlarından daha ayrıntılı olarak bilindiğini" gözlemler. Kadırgaların donanımını tutmaktı; ve öylesine tasarlanmıştı ki, tüm içeriği merkezi bir salondan görülebiliyordu ve bu yüzden Atina demokrasisinin denetimine açıktı. Atina cephaneliği ve tapınak binalarının oranları üzerine kitaplar yazdığı biliniyor, ancak bunlar günümüze ulaşmadı.
Larissalı Heliodorus bir Yunan matematikçi ve optik üzerine hala var olan kısa bir incelemenin yazarıdır.
Amida Aetius Bizanslı bir Yunan doktor ve tıp yazarıydı, özellikle tıp bilgisi ile öne çıkan biridir.
Genç Kanackus Sikyonlu bir heykeltıraştır. En bilinen eserlerinden biri de MÖ 400'lü yıllarda yapılan 95. Olimpiyat Oyunları'nda Olimpiyat şampiyonu olan Sikyonlu Bycelus'un bronz heykelidir. Ayrıca MÖ 404 yılında Spartalı general Lysander'in Delphi'de yaptırdığı ve Aegospotami Muharebesi'nde savaşan iki Spartalı askerin, Epicydidas ve Eteonicus'un heykellerini de içeren bir grup heykelin yapımına katkıda bulunmuştur.