Afro-Kolombiyalılar
afro-colombiano | |
|---|---|
| Toplam nüfus | |
~ 4 944 400 (2013)[1] | |
| Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
| ağırlıklı olarak Pasifik ve Karayipler | |
| Diller | |
| Din | |
ağırlıklı olarak Roma Katolikliği, azınlık Protestan | |
| İlgili etnik gruplar | |
| Kolombiyalılar |
Afro-Kolombiyalılar, Afrika kökenli Kolombiya vatandaşlarına verilen addır. Kolombiya, Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri ve Haiti'den sonra Batı yarımkürede dördüncü en büyük siyah nüfusa sahiptir.
Tarih
Kolombiya'da Afrikalı siyahların varlığı, sömürge zamanlarına kadar uzanıyor. Siyah Afrikalılar, on altıncı yüzyılın ilk on yılında İspanyollar tarafından köle olarak ithal edilmeye başlandı. 1520'lerde, Kolombiya'da Kızılderili nüfusundaki istikrarlı düşüşün yerini almak için siyahlar ithal edildi. Zenciler altın, şeker kamışı tarlaları, çiftlikler ve büyük mülklerde çalışmaya zorlandı.
Afrikalı siyah işçiler, modern zamanlarda bile Kolombiya'nın tüm bölgelerinde gereklidir. Siyah işçiler, batı Kolombiya'daki Chocó, Antioquia, Cauca, Valle del Cauca ve Nariño'nun ilgili günümüz bölgelerinde alüvyon yataklarından altın çıkarılmasında ve şeker kamışı ekiminde öncülerdi.
Doğu Kolombiya'da, Vélez, Cúcuta, Socorro ve Tunja kasabalarının yakınında, Afrikalılar ticari fabrikalarda kumaş ürettiler. Bogota'nın dışındaki zümrüt madenleri tamamen Afrikalı İşçilere bağımlı. Ayrıca, tütün, pamuk, el sanatları ve ev işleri gibi Kolombiya ekonomisinin diğer sektörleri, siyah işçiler olmadan imkansız olurdu. Kolombiya'daki kölelik, Amerika'nın başka yerlerinde olduğu kadar adaletsiz ve acımasızdı. Kolombiya toplumunun ortadan kaldırılmasından önceki dönemde, birçok Kolombiyalı köle Kolombiya'ya varır varmaz özgürlük için savaştı. Elbette, siyahların cimarrones olarak yaşayabildiği, yani zalimlerinden kaçan palenques denilen kasabalarda güçlü ve özgür Afrikalı siyahlar vardı.
Bazı tarihçiler, Chocó'yu, özellikle Baudó Nehri bölgelerinde, büyük bir cimarron nüfusu ile büyük bir Palenque olarak görüyor. Benkos Biojo ve Barule gibi birçok ünlü Cimarron lideri özgürlük için savaştı. Siyahlar, İspanya'ya karşı bağımsızlık mücadelesinde önemli bir rol oynadılar. Tarihçiler, Simón Bolívar'ın ordusundaki beş askerden üçünün Afrikalı olduğunu belirtiyor. Sadece bu değil, Afro-Kolombiyalılar siyasi ve askeri yaşamın her seviyesinde yer alıyor.
1851'den beri Kolombiya devleti, sınırı aşan veya yanlış geliştiren bir ideolojiyi teşvik ediyor. Siyah Afrikalı nüfusun bu şekilde beyazlatılması, Kolombiya hükûmetinin Batılılar arasında siyah Afrikalı veya Hint kökenli herhangi bir kalıntıyı azaltma veya mümkün olduğunda tamamen ortadan kaldırma çabasıdır. Böylece, kültürel geleneklerini sürdürmek için, izole edilmiş birçok siyah ve yerli, ormanın derinliklerine girdi. Kolombiyalılar ve yerli halk, onları şeker kamışı plantasyonlarından, kahve plantasyonlarından ve muz plantasyonlarından madencilik ve tomrukçuluk vb. topraklarına taşımak isteyen silahlı aktörlerin hedefi olmuştur ve olmaya devam etmektedir. 1945'te El Chocó bölümü kuruldu; Bu, ağırlıklı olarak siyahilerin ilk siyasi-idari bölümüdür. El Chocó, siyahlara siyahi bir bölgesel kimlik ve bir miktar özerklik inşa etme yeteneği verdi. Ancak, ulusal hükûmette çok güçlü kişiler, yeni idari-siyasi birimin yıkımını görmeye kararlıydı. Sonuç olarak, El Chocó ulusal hükûmetten fazla ilgi görmedi ve bunun yerine, bugüne kadar devam eden bir yer değiştirme ve doğal kaynakların sürekli sömürüsü ile karakterize edildi.
Demografi
1970'lerde, daha büyük sosyal ve ekonomik fırsatlar arayışında olan Afro-Kolombiyalıların kırsal kesimden şehirlere akını oldu. Bu, Cali, Medellin ve Bogota gibi büyük şehirlerin yoksul marjinal alanlarının sayısında bir artışa yol açmıştır. Afrika kökenli Kolombiyalıların yaklaşık %75'i (3,7 milyon kişi) şu anda şehirlerde yaşıyor. 1991'de Kolombiya Anayasası onlara Pasifik kıyılarının ortak mülkiyetini verdi ve kültürel gelişim için özel önlemleri onayladı. Eleştirmenler bu önlemlerin yeterli olmadığını söylüyor.
Afrikalı Kolombiyalılar, çoğu Karayipler ve Pasifik Okyanusu'nun kuzeybatı kıyısında yoğunlaşan 5 milyon insanı veya ülke nüfusunun %10,6'sını oluşturuyor. Choco metropolünde, Quibdo kasabasında, Afro-Kolombiyalılar şehrin toplam nüfusunun %95,3'ünü oluşturuyor.
Afro-Kolombiyalılar, sömürge zamanlarından kalan önyargılar nedeniyle hala ırkçılık yaşayabilirler. Nadiren üst düzey kamu hizmeti pozisyonlarında bulunurlar. Afro-Kolombiyalılar, Kolombiya kültürünün farklı yönlerinin gelişmesini teşvik etmede rol oynadılar. Cumbia ve Vallenato gibi Kolombiya müziğinin birçok türü Afrika kökenlidir. Maria Isabel Urrutia gibi bazı Afro-Kolombiyalılar, uluslararası spor yarışmalarında Kolombiya'yı temsil ediyor.
Raizals
Raizal etnik grubu, San Andrés, Providencia ve Santa Catalina Takımadalarında yaşayan ve San Andrés-Providencia Creole dilini konuşan bir Afrika Karayip halkı grubudur.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 13 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Kasım 2021.
- ^ "Ethnic groups: Afro-Colombians". 22 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
