İçeriğe atla

Afrin Muharebesi

Afrin Muharebesi
İkinci Haçlı Seferi

Afrin Muharebesi Avrupalı ressam gözü ile
Tarih29 Haziran 1149
Bölge
Halep
Sonuç Zengilerin mutlak zaferi
Taraflar

Haçlılar:

Müslüman güçler:

Komutanlar ve liderler
Raymond de Poitiries
Ali ibn Vafa		 Nureddin Zengi
Güçler
4,000 atlı
1,000 piyade		 6,000
Kayıplar
Çok ağır Bilinmiyor

Afrin Muharebesi (veya Ard al-Hatim muharebesi) - 29 haziran 1149 yılında Raymund de Poitiers ve Ali ibn-Vafa'nın komutasındaki birleşik Antakya Prensliği ve Haşhaşilerin ordusu ile Suriye atabek birliklerinin müttefik haçlı ordusunu yok ettiği, Antakya' yı yağmaladığı ve Hristiyan prensliğinin doğu topraklarını işgal'den kurtardığı muharebelerden biridir.

Arka plan

Atabek Nureddin Zengi'nin babası Imadeddin Zengi'nin 1146'da ölümünden sonra Raymund de Poitiers, Halep vilayetini işgal etti. Bununla birlikte, 1147'de Nureddin Zegi Halep'in kontrolünü geri aldı ve Şam'ı Haçlılardan başarıyla savundu. Bundan sonra, 1148'in sonunda Antakya Prensliğini işgal etti ve Apamea'yı kuşattı. Raymond de Poitiers onu yendi ve konvoyunu ele geçirdi. Atabek birkaç ay sonra Jagr'a saldırmak için geri döndüğünde, Raimund de Poitiers, küçük bir ordunun başında onu tekrar Halep'e çekilmeye zorladı. Haziran 1149'da Nureddin Zangi, Antakya prensliğini yeniden işgal'den azat etti ve Şam hükümdarı Unur ve Türkmenlerin desteğiyle İnab kalesini kuşattı. Atabek'in çoğu at sırtında olmak üzere yaklaşık 6.000 askeri vardı. Raymund de Poitiers ve komşusu Edessa Kontu II. Josselin, 1146'da Raymond de Poitiers'in Edessa'ya yardım etmek için ordu göndermeyi reddetmesinden bu yana düşman oldular. Josselin II, Raimund'a karşı Nureddin Zangi ile bir ittifak bile yaptı. Karşılığında, Trablus Kontu II. Raymond ve Kudüs'lü Melisende de Antakya Prensine yardım etmeyi reddettiler. Raimund de Poitiers, Nureddin Zengi'ye karşı önceki iki zaferinin ardından kendinden emin hissederek, 4000 şövalye ve 1000 piyade ordusuyla tek başına yürüdü.

Savaş

Poitiers'li Raymond'un cesedinin kurtarılması.

Raimund de Poitiers, Suikastçıların lideri ve Nur ad-Din Zangi'nin düşmanı Ali ibn-Wafa ile ittifak kurdu. Atabek, Inaba kuşatması için tüm güçlerini toplamadan önce, Raimund ve müttefiki kaleye yardım etmek için bir kampanya başlattı. Antakya ordusunun zayıflığından etkilenen atabek, başlangıçta sadece öncü olduğundan şüpheleniyordu ve ana Frank ordusu yakınlarda saklanacaktı. Birleşik kuvvetler yaklaştığında, Nur ad-Din Zangi Inaba kuşatmasını kaldırdı ve geri çekildi. Raimund de Poitiers ve Ibn-Wafa kalenin duvarlarının arkasına saklanmak yerine açıkta kamp kurdu. Gözcüler, Zangi'ye düşmanın geceleyin korunmasız bir yere yerleştiğini ve takviye almadığını bildirir bildirmez, atabek hızla gece boyunca düşman kampını kuşattı. 29 Haziran'da Zangi'nin birlikleri Antakya ordusuna saldırdı ve yok etti. Kaçma fırsatı bulan Raymond de Poitiers, askerlerini terk etmeyi reddetti. Raimund "muazzam boyda" bir adamdı ve ona saldıran birkaç düşmanı öldürdü. Ancak Raymond de Poitiers ve Ibn-Wafa öldürüldü. Antakya beyliği topraklarının çoğu artık Nur ad-Din Zangi'ye açıktı, en değerli olanı Akdeniz kıyısıydı. Nur ad-Din Zangi karaya çıktı ve zaferini onaylamak için denizde yüzdü.

Muharebenin sonrası etkileri

Zaferin ardından Nur ad-Din Zangi, Antakya'ya yaklaşımı savunan Artakh, Harim ve Imm kalelerini ele geçirmeye gitti. Bundan sonra ordusunun ana bölümünü Apamea'yı kuşatmak için gönderdi. Bölgeyi yağmaladıktan sonra, hükümdarının ve ordusunun ölümünden sonra neredeyse savunmasız kalan Antakya'yı kuşattı. Şehir bir teslimiyet partisi ve bir direniş partisi olarak ikiye ayrıldı. Raymund'un dul eşi Constance ve Limoges patriği Emery liderliğindeki ikincisi galip geldi ve Nur ad-Din Zangi, patriğin hazinelerinden uzaklaşmayı kabul etmek zorunda kaldı. Atabek, Aziz Simeon manastırının çevresindeki toprakları yağmaladı ve ardından Apamea'yı kuşatmak için yeniden yola çıktı. Kudüs Kralı III. Baldwin'in kuşatmayı kaldırmak için bir ordunun başında kuzeye gittiği haberi üzerine Nur ad-Din Zangi görüşmelere başladı. Antakya ile Halep arasındaki sınır Atabeklerin lehine batıya kaydırıldı ve ordular evlerine gönderildi. Edessa'lı II. Josselin, çok geçmeden düşmanı Raimund'un ölümünün kendi alanını tehlikeli bir duruma soktuğunu keşfetti. Josselin II sonraki yıl 1150'de Nur ad-Din Zangi tarafından ele geçirildi ve Edessa ilçesi Müslümanların eline geçerek düştü. Inab'daki zaferden sonra Nur ad-Din Zangi İslam dünyasında bir kahraman oldu. Amacı, haçlı devletlerinin yıkılması ve cihat yoluyla İslam'ın güçlendirilmesiydi. Halep'te dini okullar ve yeni camiler açtı ve kafir olduğunu düşündüğü kişileri, özellikle Şiileri kovdu. Nur ad-Din Zangi, Haçlı devletlerini daha da zayıflatan 1154'te Edessa İlçesi'nin kalıntılarını ele geçirmek için gitti ve Şam'ın kontrolünü ele geçirdi.

Kaynakça

  • Mallett, Alex. «The Battle of Inab». Journal of Medieval History 39, 1 (2013): 48-60.
  • Oldenbourg, Zoé. The Crusades. New York: Pantheon Books, 1966.
  • Smail, R. C. Crusading Warfare, 1097—1193. New York: Barnes & Noble Books, 1995.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İkinci Haçlı Seferi</span> 1147–1149 yılları arasında gerçekleşen Haçlı seferi

İkinci Haçlı seferi, 1147-1149 yılları arasında gerçekleşen Haçlı Seferleridir.

<span class="mw-page-title-main">I. İmâdüddin Zengî</span> Zengi Devletiinin kurucusu ve ilk hükümdarı

I. İmâdüddin Zengî ya da Aksunguroğlu İmâdüddin Zengî Büyük Selçuklu Devleti'nin Musul ve Haleb Atabeyi ve Zengi hanedanının kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Nûreddin Mahmud Zengî</span>

Nûreddin Mahmud Zengî, Büyük Selçuklular'ın Haleb Atabeyi.

<span class="mw-page-title-main">Urfa Kontluğu</span>

Urfa Kontluğu veya Edessa Kontluğu, Birinci Haçlı seferi sonucu 12. yüzyılda Urfa şehri ve civarında Haçlılar tarafından kurulmuş bir devlettir. Kurucusu, daha sonra Kudüs kralı olacak olan I. Baudouin'dir.

<span class="mw-page-title-main">Antakya Prensliği</span> 1098-1268 arası Levanttaki Haçlı devleti

Antakya Prensliği, Birinci Haçlı seferi sonrasında Antakya kenti civarında Haçlılar tarafından kurulmuş bir devletti.

Haçlı seferleri kronolojisi:

<span class="mw-page-title-main">IV. Boemondo</span>

IV. Boemondo, ayrıca tek gözlü olarak da bilinir, 1201 ile 1205, 1208 ile 1216 ve son olarak 1219'dan ölümüne kadar Antakya Prensliği prensi. 1187 yılından itibaren Trablusşam Kontudur.

<span class="mw-page-title-main">IV. Raymond (Toulouse kontu)</span>

Toulouselu IV. Raymond, bazen Raymond de Saint-Gilles olarak da adlandırılır, Toulouse kontu, Narbonne Dükü ve Birinci Haçlı Seferi liderlerinden biridir. Trablus kontu Pons ve Almodis de la Marche çiftinin oğludur. Saint-Gilles ile birlikte "Kont" unvanlarını babasından ve yerine geçtiği kardeşi IV. William'ın kızkardeşi Toulouse Kontesi Philippa'dan veraset yoluyla 1094 yılında almıştır.

Tuğtekin veya tam adıyla Zahireddin Tuğtekin, Türk asıllı asker ve Büyük Selçuklu Devleti altında, 1097 - 1128 arasında, Suriye Selçuklu Devleti Şam Emiri ve sonra aynı devlete tabi Böriler Şam Atabeyi olan yönetici. Kalıtsal Şam Atabeyleri olan Böriler hanedanı kurucusu.

Fahrülmülk Rıdvan bin Tutuş Büyük Selçuklu Devleti hükümdarı Alp Arslan'ın torunu ve Suriye Selçuklu Devleti hükümdarı Tutuş'un oğlu idi. 1095-1113 döneminde Suriye Selçuklu Halep Meliki olarak hüküm sürdü.

Yağı-Sayan, Türk asıllı asker. Büyük Selçuklu Devleti'ne bağlı Antakya Emiri. Birinci Haçlı seferi sırasında Haçlıların Antakya Kuşatması'nda Antakya kalesi savunma komutanı.

Urfa kuşatması ya da Edessa kuşatması 28 Kasımdan 24 Aralık 1144'e kadar sürdü ve sonuç olarak haçlı Urfa Kontluğu, Musul ve Halep atabeyi; I. İmâdüddin Zengî'nin eline geçti.

Ba'rin Muharebesi, 1137'de Kudüs Kralı Foulques tarafından kumanda edilen bir güç Musul ve Halep atabeği Nureddin Zengi tarafından hezimete uğrayıp dağıldı. Bu yenilgi haçlı Ba'rin Kalesinin daimi kaybına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">II. Joselin</span>

II. Joselin, Urfa Kontluğu'n dördüncü ve son kontu.

<span class="mw-page-title-main">Şam Kuşatması (1148)</span>

Şam Kuşatması, İkinci Haçlı Seferi sırasında 24 ile 29 Temmuz günleri arasında gerçekleşmiştir. Mutlak haçlı yenilgisiyle sona erdi ve haçlı seferinin parçalanmasına yol açtı. Papa III. Eugenius ve Bernard de Clairvaux'ın İkinci Haçlı Seferi çağrısına yanıt olarak Kutsal Topraklar'a yürüyen iki ana Hristiyan güce, Fransa kralı VII. Louis ve Almanya kralı III. Konrad komuta etti. Her ikisi de takip eden aylarda Anadolu boyunca yürüyüşleri sırasında felaket ile karşılaştılar ve ordularının çoğu yok edildi. Haçlı seferinin asıl odağı Urfa idi, fakat Kral III. Baldwin ve Tapınak Şövalyeleri'nin tercihi Şam'dı. Akka Konsili'nde Fransa, Almanya ve Kudüs Krallığı'nın önde gelenleri Haçlıların Şam'a yönelmesine karar verdiler.

<span class="mw-page-title-main">Şayzar Kuşatması</span> Kuşatma

Şayzar Kuşatması, 28 Nisan - 21 Mayıs 1138 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Bizans İmparatorluğu, Antakya Prensliği ve Urfa Kontluğu'ndan oluşan müttefik kuvvetleri Müslüman Suriye'yi işgal etti. Ana hedefleri Halep kentinden geri çekilen birleşik Hristiyan orduları, saldırı ile bir dizi müstahkem yerleşim yerlerini ele geçirdiler ve sonunda Münkız Emirliği'nin başkenti Şayzar'ı kuşattılar. Kuşatma şehri ele geçirdi, ancak kaleyi ele geçiremedi; Şayzar Emiri'nin tazminat ödemesi ve Bizans imparatorunun vasalı olmasıyla sonuçlandı. Bölgenin en büyük Müslüman prensi I. İmâdüddin Zengî'nin güçleri müttefik ordusuyla çatışmaya girdi, ancak müttefik ordusu savaş riskine girmeyecek kadar güçlüydü. Sefer, Bizans egemenliğinin kuzey Haçlı devletleri üzerindeki sınırlı doğasının ve Latin prensleri ile Bizans imparatoru arasında ortak amaç eksikliğinin altını çizdi.

Ağustos 1150'de Antep Savaşı'nda, Kudüs Kralı III. Baldwin tarafından komuta edilen bir Haçlı kuvveti, Halepli Nûreddin Mahmud Zengî'nin saldırılarını püskürttü ve Edessa ilçesinin Latin Hristiyan sakinlerini tahliye etti. Bu hem taktiksel bir zafer hem de Haçlılar için stratejik bir yenilgiydi.

Urfa kuşatması ya da Edessa kuşatması Ekim-Kasım 1146'daki, İkinci Haçlı Seferi arifesinde kentte Edessa'nın Frank Kontlarının egemenliğinin kalıcı olarak sona ermesini işaret etti. Bu, şehrin uzun yıllardan beri uğradığı ikinci kuşatmaydı, ilk Edessa kuşatması Aralık 1144'te sona erdi. 1146'da Edessa'lı Joscelyn II ve Maraşlı Baldwin, şehri gizlice geri aldılar, ancak şehri ele geçiremediler, hatta gerektiği gibi kuşatamadılar. kale. Kısa bir karşı kuşatmadan sonra, Zengi valisi Nur al-Dīn şehri aldı. Nüfus katledildi ve duvarlar yerle bir edildi. Bu zafer, Nureddin'in yükselişinde ve Hristiyan şehri Edessa'nın düşüşünde çok önemliydi.

Hula Gölü Muharebesi, Haziran 1157'de Kudüs Kralı III. Baudouin liderliğindeki bir Haçlı ordusu, Halep ve Şam emiri Nûreddin Mahmud Zengî tarafından pusuya düşürülüp ve ağır bir yenilgiye uğratılmasıdır. Kral ve bazı savaşçılar yakındaki bir kaleye kaçarken, çok sayıda kişi öldürülmüş veya esir alınmıştır. Latin Kudüs Krallığı, rakipleri hastalanıp zaferini sürdüremeyince daha büyük bir hasardan kurtulmuştur. Hula Vadisi, günümüzde İsrail'in kuzeydoğu kesiminde yer almaktadır. Savaş sırasında bölge Kudüs Krallığı'na aitti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.