İçeriğe atla

Adrian Bird

Sir Adrian Bird
DoğumAdrian Peter Bird
03 Temmuz 1947 (77 yaşında)[1]
Rowley Regis, Staffordshire, İngiltere[2]
Eğitim
Ödüller
  • Louis-Jeantet Tıp Ödülü (1999)[3]
  • Knight Bachelor (2014)
  • Gabor Madalyası (1999)
  • Grand Prix Charles-Leopold Mayer (2008)
  • Gairdner Ödülü (2011)
  • Brain Ödülü (2020)
Resmî sitebirdlab.bio.ed.ac.uk
Kariyeri
Dalı
Çalıştığı kurumlar
Doktora
danışmanı
Max Birnstiel[13][14][15]
Doktora öğrencileriRob Klose[16]
Etkilendikleri

Sir Adrian Peter Bird, 3 Temmuz 1947 doğumlu Edinburgh Üniversitesi'nde bir İngiliz genetik Profesörü. Bird, 1970 yılında doktorasını aldıktan sonra MRC Memeli Genom Birimi'nde çalışmasına ve daha sonra Wellcome Trust Hücre Biyolojisi Merkezi'nin direktörü olarak hizmet vermesine kadar, akademik kariyerinin çoğunu Edinburgh'da geçirdi. Araştırmaları, DNA metilasyonunu ve CpG adalarını ve bunların Rett sendromu gibi hastalıklardaki rollerini anlamaya odaklanıyor.

Eğitim ve erken yaşam

Bird, İngiltere, Wolverhampton yakınlarındaki Rowley Regis'de doğdu, ancak 4 yaşından itibaren Birmingham yakınlarındaki Kidderminster kasabasında yaşadı.[17] Bird okuldayken yerel bir takım için kriket ve hokey oynadı. Sussex Üniversitesi'nde Biyokimya lisans eğitiminin ardından 1970 yılında Max Birnstiel tarafından denetlenen araştırması ile Edinburgh Üniversitesi'nden doktorasını aldı.[12][13]

Kişisel hayat

Adrian Bird, genetikçi meslektaşı Cathy Abbott ile evli ve dört çocuğu var.[17][18]

Kaynakça

  1. ^ Anon (2015). "Bird, Sir Adrian Peter". Who's Who (online Oxford University Press bas.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.U7581.  (üyelik veya Birleşik Krallık halk kütüphanesi üyeliği gereklidir) (abonelik gereklidir)
  2. ^ England & Wales, Civil Registration Birth Index, 1916-2007
  3. ^ "Prize". 20 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  4. ^ Jaenisch, R.; Bird, A. (2003). "Epigenetic regulation of gene expression: how the genome integrates intrinsic and environmental signals". Nature Genetics. 33 Suppl (3s): 245-254. doi:10.1038/ng1089. PMID 12610534. 
  5. ^ Bird, A (2007). "Perceptions of epigenetics". Nature. 447 (7143): 396-8. Bibcode:2007Natur.447..396B. doi:10.1038/nature05913. PMID 17522671. 
  6. ^ Bird, A. P. (1986). "CpG-rich islands and the function of DNA methylation". Nature. 321 (6067): 209-13. Bibcode:1986Natur.321..209B. doi:10.1038/321209a0. PMID 2423876. 
  7. ^ Bird, A (2002). "DNA methylation patterns and epigenetic memory". Genes & Development. 16 (1): 6-21. doi:10.1101/gad.947102Özgürce erişilebilir. PMID 11782440. 
  8. ^ Bird, A. P.; Wolffe, A. P. (1999). "Methylation-induced repression--belts, braces, and chromatin". Cell. 99 (5): 451-4. doi:10.1016/s0092-8674(00)81532-9. PMID 10589672. 
  9. ^ Lewis, J. D.; Meehan, R. R.; Henzel, W. J.; Maurer-Fogy, I; Jeppesen, P; Klein, F; Bird, A (1992). "Purification, sequence, and cellular localization of a novel chromosomal protein that binds to methylated DNA". Cell. 69 (6): 905-14. doi:10.1016/0092-8674(92)90610-O. PMID 1606614. 
  10. ^ Nan, X; Ng, H. H.; Johnson, C. A.; Laherty, C. D.; Turner, B. M.; Eisenman, R. N.; Bird, A (1998). "Transcriptional repression by the methyl-CpG-binding protein MeCP2 involves a histone deacetylase complex". Nature. 393 (6683): 386-9. Bibcode:1998Natur.393..386N. doi:10.1038/30764. PMID 9620804. 
  11. ^ Cheval, H; Guy, J; Merusi, C; De Sousa, D; Selfridge, J; Bird, A (2012). "Postnatal inactivation reveals enhanced requirement for MeCP2 at distinct age windows". Human Molecular Genetics. 21 (17): 3806-14. doi:10.1093/hmg/dds208. PMC 3412380 $2. PMID 22653753. 
  12. ^ a b "Professor Adrian Bird - Associate Faculty". Wellcome Trust Sanger Institute. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  13. ^ a b The cytology and biochemistry of DNA amplification in the ovary of Xenopus laevis (Tez). University of Edinburgh. 1972. EThOS uk.bl.ethos.641632. 22 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2022. 
  14. ^ a b Bird, A. (2007). "Q&A: Adrian Bird". Current Biology. 17 (11): R393-R394. doi:10.1016/j.cub.2007.03.018. PMID 17600901. 
  15. ^ Schatz, G. (2015). "Max L. Birnstiel (1933–2014)". Cell. 160 (1–2): 11-12. doi:10.1016/j.cell.2014.12.030Özgürce erişilebilir. 
  16. ^ Klose, Rob (2005). Biochemical analysis of MeCP2 (PhD tez). University of Edinburgh. hdl:1842/10997. EThOS uk.bl.ethos.653493. 
  17. ^ a b Tomaney (9 Ocak 2014). "Geneticist raised in Kidderminster happy with knighthood". The Shuttle. Newsquest. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  18. ^ Bird (2009). "On the track of DNA methylation: An interview with Adrian Bird by Jane Gitschier". PLOS Genetics. 5 (10): e1000667. doi:10.1371/journal.pgen.1000667. PMC 2753650 $2. PMID 19834538. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">DNA</span> Canlıların genetik bilgilerini barındıran molekül

Deoksiriboz nükleik asit veya kısaca DNA, tüm organizmaların ve bazı virüslerin canlılık işlevleri ve biyolojik gelişmeleri için gerekli olan genetik talimatları taşıyan bir nükleik asittir. DNA'nın başlıca rolü bilgiyi uzun süre saklamasıdır. Protein ve RNA gibi hücrenin diğer bileşenlerinin inşası için gerekli olan bilgileri içermesinden dolayı DNA; bir kalıp, şablon veya reçeteye benzetilir. Bu genetik bilgileri içeren DNA parçaları gen olarak adlandırılır. Bazı DNA dizilerinin yapısal işlevleri vardır, diğerleri ise bu genetik bilginin ne şekilde kullanılacağının düzenlenmesine yararlar.

Diş taşı ya da tartar, dişlerin çevresinde biriken gıda artıklarının uzun süre kalması sonucu oluşan sert, mineralize yapılardır. Yetişkinlerin yaklaşık %90'ında diş taşı mevcuttur. İnsanlar dışındaki diğer hayvanlarda da tartar varlığı tespit edilmiştir.

Epigenetik, biyolojide, DNA dizisindeki değişikliklerden kaynaklanmayan ama aynı zamanda ırsi olan gen ifadesi değişikliklerini inceleyen bilim dalıdır. Diğer bir deyişle, ırsi (kalıtımsal) olup genetik olmayan fenotipik varyasyonları incelemektedir. Bu değişiklikler hücreyi ya da organizmayı doğrudan etkilemektedir ancak, DNA dizisinde hiçbir değişiklik gerçekleşmemektedir.

DNA metilasyonu DNA'nın bir kimyasal değişimdir, kalıtsal olup sonradan ilk dizi geri gelecek şekilde çıkartılabilir. Bu özelliği nedeniyle epigenetik koda aittir ve en iyi karakterize edilmiş epigenetik mekanizmadır. Metilasyon tüm virüslerde görülen, öz ile öz-başka ayrımına yarayan bir yetenek olduğu için epigenetik kodun, kadim viral enfeksiyon olaylarından kalma bir mekanizma olabileceği öne sürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">MikroRNA</span> yaklaşık 21-23 nükleotit uzunluğunda tek iplikli RNA molekülü türü

Genetikte, mikroRNA (miRNA) yaklaşık 21-23 nükleotit uzunluğunda tek iplikli RNA molekülü türüdür, gen ifadesinin düzenlenmesinde rol oynar. miRNA'lar kodlamayan RNA'lardandır, yani DNA'dan transkripsiyonu yapılan ama proteine çevirisi yapılmayan genler tarafından kodlanırlar. Pri-miRNA olarak adlandırılan primer transkriptler işlenerek, önce pre-miRNA adlı kısa sap-ilmik yapılarına, sonra da fonksiyonel miRNA'ya dönüşürler. Olgun miRNA moleküller bir veya daha çok mesajcı RNA (mRNA) ile kısmî tamamlayıcıdır ve başlıca işlevleri gen ifadesini aşağı ayarlamaktır. 1993'te Lee ve çalışma arkadaşları tarafından Victor Ambros laboratuvarında keşfedilmişlerdir, ancak mikroRNA terimi ilk 2001'de kullanıma girimiştir.

Ortak ata, evrimsel süreçte, birden fazla canlı türünün ortak genetik öncülü olan canlı. Modern biyolojide, Dünya üzerinde yaşayan ya da soyu tükenmiş birçok canlının, diğer alt canlı türlerinin ortak atası olduğu kabul edilir. Ayrıca tüm canlıların "evrensel bir ortak ata"dan ya da "ortak gen havuzu"ndan geldiği kabul edilir. Evrensel ortak ata kavramı, ilk kez 1859'da Charles Darwin'in Türlerin Kökeni kitabında ortaya atılmıştır.

Kimyada metilasyon veya metillenme, bir kimyasal bileşiğe bir metil grubunun bağlanması veya sübstitüsyonudur. Bu terim kimyada, biyokimyada, toprak bilimlerinde ve hayat bilimlerinde yaygınca kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Holliday bağlantısı</span> dört DNA ipliği arasında oluşan hareketli bir bağlantı

Holliday bağlantısı dört DNA ipliği arasında oluşan hareketli bir bağlantıdır. 1964'te Robin Holliday, mayada gözlemlediği, homolog rekombinasyon olarak bilinen, bazı genetik bilgi değiştokuş biçimlerini açıklayabilmek için böyle bir yapı olması gerektiğini öne sürmüştü, bu yüzden bu moleküler yapıya onun adı verilmiştir. Holliday bağlantıları prokaryotlardan memelilere kadar pek çok canlı türünde oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Edward B. Lewis</span> Amerikalı biyolog (1918 – 2004)

Edward B. Lewis, Amerikalı genetikçi. 1995 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazanmıştır. Aynı yıl ödülü Christiane Nüsslein-Volhard ve Eric F. Wieschaus ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Phillip Allen Sharp</span> Amerikalı biyolog

Phillip Allen Sharp, Amerikan genetikçi ve moleküler biyolog. RNA bağlanmasının kaşiflerinden biridir. Richard J. Roberts ile birlikte ökaryot hücrelerinin DNA dizelerindeki genlerin bitişik sırada olmadığını, aralarda intron denilen okunmayan ve protein sentezine katılmayan bölümlerin olduğunu keşfettiler. Bu sayede mRNA'lar aynı DNA dizesinden bu bölümleri farklı şekilde silmeleri ile farklı proteinleri kodlayabilmektedir. İkili bu keşifleri ile 1993 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü kazanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Frederick Sanger</span>

Frederick Sanger, İngiliz biyokimyager. 1958 ve 1980 yıllarında 2 kez Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır. 1958 yılında "proteinlerin, özellikle de insülinin yapısı üzerine çalışmaları için" Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır ve bu ödülü aynı kategoride 2 kez kazanan tek kişidir. 1980 yılında da "nükleik asitlerdeki baz dizilerinin belirlenmesiyle ilgili katkıları nedeniyle" Walter Gilbert ile birlikte bu ödülü kazanmıştır. Aynı yıl ayrıca Paul Berg, "nükleik asitlerin, özellikle de rekombinant DNA'nın biyokimyası üzerine temel çalışmaları için" ödülü kazanan diğer isim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">John Kendrew</span> araştırmacı

Sir John Cowdery Kendrew, İngiliz biyokimyager ve kristalografi araştırmacısı. Max Perutz ile birlikte Cavendish Laboratuvarındaki hem-içeren proteinlerle ilgili çalışmaları nedeniyle 1962 Nobel Kimya Ödülünü almaya layık görülmüştür.

TERC olarak da bilinen telomeraz RNA bileşeni ökaryotlarda bulunan ve telomerazın bir bileşeni olan Kodlamayan RNA'dır. TERC, telomeraz ile telomer replikasyonu için bir kalıp görevi görür. Telomeraz RNA'ları dizi ve yapı açısından omurgalılar, siliatlar ve mayalar arasında büyük farklılıklar gösterir, ancak şablon dizisine yakın bir 5 'sahte düğüm yapıyı paylaşmaktadırlar. Omurgalı telomeraz RNA'larının, 3 'H / ACA snoRNA benzeri alanı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Fotis Kafatos</span>

Fotis Constantine Kafatos ,Yunan biyolog 2005-2010 yılları arasında Avrupa Bilimler Akademisi Başkanı ve Bilim Konseyi üyesidir. Ayrıca ERC'nin Onursal Başkanı idi.

Ökaryotik transkripsiyon, ökaryotik hücrelerin DNA'da depolanan genetik bilgiyi RNA replika birimlerine kopyalamak için kullandıkları ayrıntılı bir işlemdir. Gen transkripsiyonu hem ökaryotik hem de prokaryotik hücrelerde görülür. Tüm farklı RNA tiplerinin transkripsiyonunu başlatan prokaryotik RNA polimerazının aksine, ökaryotlardaki RNA polimerazlar, her biri farklı bir gen tipini kodlayan üç varyasyona sahiptir. Bir ökaryotik hücre, transkripsiyon ve translasyon işlemlerini ayıran bir çekirdeğe sahiptir. Ökaryotik transkripsiyon, DNA'nın nükleozomlara ve daha yüksek dereceli kromatin yapılarına paketlendiği çekirdeğin içinde meydana gelir. Ökaryotik genomun karmaşık oluşu, kompleks ve çok çeşitli bir gen anlatım kontrol mekanizmasının varlığını gerektirir.

<span class="mw-page-title-main">Gregory Winter</span> Nobel ödüllü İngiliz biyokimyacı

Sir Gregory Paul Winter Nobel Ödülü sahibi, İngiliz biyokimyagerdir. En bilinen çalışması monoklonal antikorların tedavide kullanımı üzerinedir.

<span class="mw-page-title-main">Peter Colman</span>

Peter Malcolm Colman, Melbourne, Avustralya'daki Walter ve Eliza Hall Tıbbi Araştırma Enstitüsü'nün yapısal biyoloji bölümünün başkanıdır.

Arkeogenetikte, Erken Avrupalı Çiftçileri (EEF), İlk Avrupalı Çiftçiler (FEF), Neolitik Avrupalı Çiftçiler veya Eski Ege Çiftçileri (ANF) terimleri, Neolitik dönemde Avrupa'da yaşamış çiftçilerinden gelen genetik insan soyunun adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Modern insanın yakın zamanlı Afrika kökeni</span>

Paleoantropolojide, "Afrika'dan Çıkış" teorisi, yeni tek köken hipotezi, yer değiştirme hipotezi veya yakın zamanlı Afrika kökeni modeli olarak da adlandırılan modern insanın yakın zamanlı Afrika kökeni, anatomik olarak modern insanların, coğrafi kökeni ve ilk göçlerinin bilim dünyasında yaygın kabul gören modelidir. Homo erectus ve daha sonra da Homo neanderthalensis'in, kısaca homininlerin Afrika dışına ilk yayılışlarının izini süren bir modeldir.

<span class="mw-page-title-main">DAZ1</span>

DAZ1, insan Y kromozomunda yer alan DAZ1 geni tarafından kodlanan bir proteindir.