İçeriğe atla

Adolf Hitler'in tabloları

Viyana Devlet Opera Binası, Adolf Hitler, 1912

II. Dünya Savaşı'na kadar geçen yıllarda Almanya'da Nazi Partisi lideri Adolf Hitler de bir ressamdı.[1] Yüzlerce eser üretti ve Viyana yıllarında (1908-1913) hayatını kazanmak için tablolarını ve kartpostallarını sattı. Profesyonel olarak çok az başarı elde etmesine rağmen, hayatı boyunca resim yapmaya devam etti.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra bir dizi resmi kurtarıldı ve açık artırmada on binlerce dolara satıldı. Diğerleri Birleşik Devletler Ordusu tarafından ele geçirildi ve hala bu hükûmet tarafından tutulmaktadır.

Hitler'in tarzı ve etkileri

Yapıtlarında mimariyi temsil ederken Hitler'in tarzı dikkate alındı. Eserleri sanattan etkilenmek yerine, 19. yüzyıl ve öncesinde sanatçıları taklit etti.[2] Eserlerinin birçok sanatsal akımın bir sentezi olduğunu iddia etti ancak Greko-Romen klasisizminden, İtalyan Rönesansından ve Neoklasisizmden yararlandı. Bu sanatçıların teknik yeteneklerini ve anlaşılabilir sembolizmini beğendi.[3] Rudolf von Alt'ı en büyük öğretmen olarak adlandırdı. Her iki resimde de benzer temalar ve renkler kullanılmış olsa da, yeraltı manzaraları mimari kadar, doğa ve çevre için eşit öneme sahipti.

Tarih

Sanatsal hırsı

Hitler otobiyografisi olan Mein Kampf, gençliğinde nasıl profesyonel bir sanatçı olmak istediğini anlatıyor, ancak Viyana Sanat Akademisi'ne giremedi ve hayalleri boşa çıktı. Hitler'in 1907 ve 1908 yıllarında iki kez akademiye kabulü reddedildi.[4] İlk sınavında ilk bölümü geçti; her biri üç saat süren iki seansta tasvir edilen ikonik veya İncil sahnelerinden iki resim çizmek zorunda kaldı. İkinci bölüm, daha önce denetçiler tarafından hazırlanan portföyleri kontrol etmekti. Hitler ikinci yarıyı geçemedi. Enstitü, Hitler'in resimlerini beğenmedi[5] ve onu bir sanatçıdan çok mimarlık alanında yetenekli olduğunu düşündüler. Hitler'in yetenekli olduğuna inanan öğretmenlerinden biri, akademinin mimarlık okuluna girmesini tavsiye etti. Ancak, bu, okulu bıraktığı ve devam etmek istemediği ortaokula dönmeyi gerektirecekti. Bunu yapmak istemedi.

Ağustos 1939'da İngiliz Savaşı Mavi Kitabında yayınlanan bir röportaja göre, II. Dünya Savaşı'nın arifesinde Hitler, İngiliz Büyükelçisi Neville Henderson'a şunları söyledi; Ben bir sanatçıyım, politikacı değil. Polonya sorunu çözüldükten sonra bir sanatçı olarak hayatımı bitirmek istiyorum.[6]

Viyana dönemi

Hitler, 1908 ile 1913 yılları arasında, geçimini sağlamak için kartpostallar ve evler çizmiştir. 1910'da 21 yaşında ilk portresini yaptı. Bu tablo ve Hitler'in on iki diğer eseri 1945'te Essen'de ABD Ordusu komutanı Will C. McKenna tarafından keşfedildi.

Adolf Hitler tarafından 1913'te Kutsal Çocuk İsa Mesih ile Meryem Ana[7]

Avusturyalı bir iş insanı ve genç Hitler'in Viyana dönemindeki iş ortağı Samuel Morgenstern, genç Hitler'in resimlerinin çoğunu satın aldı. Morgenstern'e göre, Hitler ona ilk olarak 1910'ların başında, 1911'de ya da 1912'de geldi. Hitler, Morganstern'in cam dükkânını ilk ziyaret ettiğinde, Morgenstern'e üç eserini sundu. Morgenstern, genç Hitler'in resimleri için alıcı bulmayı mümkün kılan müşterilerinin bir veritabanını tuttu. Daha sonra alıcıların çoğunun Yahudi olduğu belirlendi. Josef Feingold adında bir avukat olan Morgenstern'in önemli bir müşterisi, Hitler'in eski Viyana'sını tasvir eden bir dizi tablosunu satın aldı.[8]

Birinci Dünya Savaşı

1914'te 25 yaşındaki Hitler, Birinci Dünya Savaşı'nda görev yaparken resimlerini cepheye götürdü ve boş zamanlarını sanat yaparak geçirdi. Bu dönemdeki çalışmaları, politikacı olmadan önceki son eseriydi. Savaş sırasında boyanan tablolar arasında çiftlik temalı evler ve soyunma yerleri üzerindeki resimler de vardı.

Müzayede satışları

II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Hitler'in çeşitli tabloları ABD ordusu tarafından ele geçirildi. Diğer ele geçirilen materyallerle birlikte ABD'ye götürüldü ve hala ABD hükûmeti tarafından tutulmakta ve sergilenmesine izin vermemektedir.[9] Diğer resimler özel koleksiyonlarda tutulur. 2000 yılında bu resimlerden bazıları açık artırmada satışa sunuldu.[10] 2009'da, Mudok'un Shropshire müzayede evi, Hitler'in 15 tablosunu toplam 97.672 sterline (143.358 ABD Doları) sattı[11] ve Ludlow'un Shorpshair müzayedesinde 13 tabloyu 100.000 avroya sattı.[12] 2012'de Hitler'in bir tablosu Slovakya'daki bir müzayede evinde 32.000 avroya satıldı.[13] 18 Kasım 2014'te, Hitler'in Münih'teki eski dairesinden bir suluboya resmi, Nürnberg'deki bir müzayedede 130.000 Euro'ya satıldı. Suluboyanın yanı sıra, Albert Bormann imzalı bir mektup ve bir satış faturası da satıldı, bunun da resmin tablonun nispeten yüksek bir fiyata etkilediğine inanılıyor.[14] Temmuz 2017'de Mullok, Hitler tarafından yapılan iki nadir yağlıboya tabloyu açık artırmada sattı. Bunlardan biri dağ zemininde bir ev ve yanında bir gölün bulunduğu resmiydi.

Hitler Haus am See
Hitler'in fotoğrafçılarından Heinrich Hoffmann'a ait suluboya resimler Ordu Askeri Tarih Merkezi'nde saklandı. Resimler, Price / Birleşik Devletler davasında alıntılanmıştır.

Bir grup araştırmacı, Hitler'in yaşamı boyunca çizdiği yalnızca 300 tamamlanmış tablo olduğunu tahmin ediyor, ancak Hitler, Mein Kampf adlı kitabında Viyana'da kaldığı süre boyunca günde iki veya üç resim yaptığını yazıyor. Hitler Viyana'daki yılları boyunca günde bir portre oluştursaydı, bu sayı 600'den fazla olurdu. Hitler'in sanatının en önemli uzmanlarından biri olan Peter Jen, Hitler ile iki röportaj yaptığını söylüyor. Bir röportajında Hitler, 1908'den 1914'e kadar Viyana ve Münih'te geçirdiği altı yıl boyunca, 1911'de yaptığı "Patikadaki Ağaçlar" gibi bazıları yağlı boya tablolar olan binlerce resim yaptığını söyledi.

Jahn, Hitler'in 1938'de Avusturya'yı Almanya'ya ilhak etmesinden önce Schulte Strathaus tarafından atanan kişilerden biriydi. Starthaus, 1936'da Hitler tarafından 1907'den 1912'ye ve 1921'den 1922'ye kadar boyadığı resimleri bulup satın alması için görevlendirildi. Jahn, Hitler'in ilk çalışmalarını, askere alınmadan önce yaklaşık dört yıl boyunca izledi.[15] 1937'de Jahn, Viyana'daki Alman büyükelçiliğinde sanat danışmanı oldu ve burada Hitler'in birçok eserini olduğu gibi arayacak, satın alacak ve toplayacaktı. Jahn günümüzde Hitler'in sanatının en büyük koleksiyonlarından birini satıyor ve yaklaşık 18 parçaya sahip ve ortalama satış fiyatı 50.000 dolardır.[15]

Hitler'in en büyük özel sanat koleksiyonlarından biri, Natick, Massachusetts'teki Uluslararası II. Dünya Savaşı Müzesi'nde segileniyor.[16]

Kritik Analiz

John Gunter, Hitler'in Viyana Sanat Akademisi'ndeki resimlerini gördükten sonra Inside Europe adlı kitabında şunları yazdı: "Tamamen ritim, renk, his veya manevi hayal gücünden yoksunlar. Mimarın eskizleri: acı verici ve kesin çizgiler, başka bir şey değil. Hitler'e okula gitmesini ve umutsuzluk içinde saf sanattan vazgeçmesinin söylenmesi şaşırtıcı değil.”[5]

2002'de, günümüz bir sanat eleştirmeninden, Hitler'in bazı resimlerini kimin boyadığını söylemeden gözden geçirmesi ve hangilerinin "çok iyi" olarak değerlendirildiğini gözden geçirip incelemesi istendi. Eleştirmen, tabloların oldukça iyi olduklarını, ancak insan figürlerini çizdiği insanlar arasında derin bir ilgisizliği temsil ettiğini söyledi.[17]

Fratelli Alinari'nin Hitler'in Suluboya: Restore Edilmiş Eserler: Rodolfo Siviero başlıklı raporuna göre, Hitler'in suluboya sanatçısı olarak "acımasız" olduğunu kanıtlıyor. Sergio Salvi, Fratelli Alinari tarafından hazırlanan Hitler'in Su Renkleri: Kurtarılmış Sanat Eserleri Rodolfo Siviero'ya Saygı başlıklı bir raporda Hitler'in "acımasız bir Pazar ressamı" olarak nitelendirilmesini reddetti ve onun yerine "zararsız ve önemsiz kentsel manzaraların" "küçük zamanlı profesyonel ressamı" olarak tanımladı.[1]

Tablolar

Münih'teki Eski İkamet Avlusu (1914), Adolf Hitler'in resimlerinden biridir. Büyük bir malikanenin önündeki taş dörtgen Alter Hof'u tasvir ediyor.[18] Hitler'in Münih'te bulunduğu süre boyunca, günlerinin çoğunu kitap okuyarak ve resim yaparak, bağımsız bir sanatçı olarak hayalini ilerletmek için harcamıştır.[19]

Münih'teki Eski İkamet Avlusu, Hitler, 1914

Öncelikle suluboya alanında çalışan Hitler, medyayı resim ve mimarlık sevgisini ifade etmek için kullandı.[20] Resim, binanın katı bir şekilde tanımlanması için suluboya tarzını ve ustalığını gösterir, ancak solda, evin sert çizgilerini tezatlamak için iki yumuşak duran ağaç görüyoruz. Hitler'in suluboyalarının çoğunda, bilim adamı Charles Snyder, su ve bitki örtüsüyle çevrili mütevazı yapılara ayrıntılı bir şekilde dikkat çekiyor: [ama] mimari birinci derecede önemlidir. Bitki yaşamına, özellikle ağaçlardaki yapraklara dikkat edin. Yapraklar tipik olarak, doğruluk veya gerçekçilik açısından çok az dikkate alınarak lekelenir ve lekelenir. Genellikle konuyu çerçevelemek için kullanılır.[21] Solda iki ağaç arasında küçük bir çeşme boyanmıştır.

Münih'teki Eski İkamet Avlusu ve Hitler'in birkaç diğer tablosu Washington, DC'deki Ordu Askeri Tarih Merkezi'nin bodrum katında arşivlendi ve tartışmalı doğaları nedeniyle asla halka gösterilmedi.[22]

Kaynakça

  1. ^ a b Enzo Colotti; Riccardo Mariani (30 Haziran 2005). The watercolors of Hitler: recovered art works : homage to Rodolfo Siviero; with texts. Fratelli Alinari spa. s. 5. ISBN 978-88-7292-054-1. 8 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  2. ^ Owens Zalamaps, Adolf Hitler, 23.
  3. ^ Price, Hitler The Unknown Artist.
  4. ^ Owens Zalampas, Adolf Hitler, 16.
  5. ^ a b Gunther, John (1940). Inside Europe. New York: Harper & Brothers. ss. 1-2. 
  6. ^ Adolf Hitler; Max Domarus (1 Nisan 2007). The essential Hitler: speeches and commentary. Bolchazy-Carducci Publishers. ss. 15-. ISBN 978-0-86516-627-1. 7 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  7. ^ "Hitler's art". www.sundayobserver.lk. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2016. 
  8. ^ Brigitte Hamann; Hans Mommsen (3 Ağustos 2010). Hitler's Vienna: A Portrait of the Tyrant as a Young Man. Tauris Parke Paperbacks. s. 356. ISBN 978-1-84885-277-8. 7 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  9. ^ Marc Fisher, "The Art of Evil; Half a century later, the paintings of Adolf Hitler are still a federal case", The Washington Post, Apr. 21, 2002, p. W.26
  10. ^ Ng, David (30 Ocak 2012). "Would you buy this painting by Adolf Hitler?". Los Angeles Times. 2 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2012. 
  11. ^ "Mullocks auction house claims art by Adolf Hitler sold for $143K". New York Daily News. Associated Press. 24 Nisan 2009. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015. 
  12. ^ "Hitler paintings sold at British auction house". Deutsche Welle. 24 Nisan 2009. 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2012. 
  13. ^ "Hitler painting fetches 32,000 euros in Slovak auction". The Hindu. Agence France-Presse. 30 Ocak 2012. 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015. 
  14. ^ Ziv, Stav (22 Kasım 2014). "Watercolor Painting by Adolf Hitler Sells for $161,000". Newsweek. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015. 
  15. ^ a b Snyder, The Real Deal – Adolf Hitler Original Artworks.
  16. ^ "Natick exhibit: Hitler, 'the failed artist'". 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2016. 
  17. ^ Spotts, Frederic Hitler and the Power of Aesthetics (Overlook TP, 2004), 978-1-58567-507-4, p. 172. See also Adolf Hitler's Paintings 17 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  18. ^ Price, Billy. Hitler: The Unknown Artist. Houston, Texas: Billy F. price Publishing Co., 1983.
  19. ^ Owens Zalamaps, Adolf Hitler, 28
  20. ^ Grosshans, Hitler and the Artists, 33.
  21. ^ Snyder, The Real Deal: Adolf Hitler Original Artworks.
  22. ^ Johnson, Benny (20 Şubat 2014). "Inside The Army's Spectacular Hidden Treasure Room". 1 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2015. The scene above was filmed at the center for the documentary The Rape of Europa. 

Bibliyografya

  • Barron, Stephanie, Degenerate art: The Fate of the Avant-Garde in Nazi Germany (Los Angeles, Calif.: Los Angeles County Museum of Art, 1991).
  • Hitler, Adolf, and Ralph Manheim, Mein Kampf (Boston: Houghton Mifflin Company, 1943).
  • Price, Billy, Hitler: The Unknown Artist (Houston, Texas: Billy F. price Publishing Co., 1983).
  • Snyder, Charles, The Real Deal - Adolf Hitler Original Artworks, retrieved 10 June 2014.
  • Zalampas, Sherree Owens, Adolf Hitler: A Psychological Interpretation of his Views on Architecture, Art, and Music (Bowling Green, Ohio: Bowling Green University Popular Press, 1990). 978-0879724870

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Egon Leo Adolf Ludwig Schiele, Avusturyalı dışavurumcu ressam.

<span class="mw-page-title-main">Paul Cézanne</span> Fransız ressam (1839 – 1906)

Paul Cézanne, Fransız post-empresyonist ressam ve gezgin. Modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle çoğu zaman modern sanatın babası olarak anılmıştır. Empresyonizm ile kübizm arasında bir köprü oluşturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Fikret Muallâ</span> Türk ressam

Fikret Muallâ Saygı, Türk ressamdır. Çalkantılı ve bohem yaşam tarzı nedeniyle sadece sanatı değil, yaşamı da resim tarihine adeta bir mitoloji olarak geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Fresk</span> Taze kireç sıva üzerine duvar resmi

Fresk, ıslak kireç sıva üstüne, ezildikten sonra su ya da su ve kireç bileşimi bir bağlayıcı ile karıştırılan pigmentlerle yapılan resim. Yüzey kurudukça kireç, pigmentin sıvaya nüfuz etmesini sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Auguste Renoir</span> Fransız heykeltıraş ve ressam (1841 – 1919)

Pierre Auguste Renoir, İzlenimcilik akımının başta gelenlerinden Fransız ressam.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Gustav Klimt</span> Avusturyalı sembolist ressam ve Viyana Jugendstil temsilcisi (1862-1918)

Gustav Klimt, Avusturyalı ressamdır. Genç yaşlarda sembolizm ve art nouveau akımlarından ciddi derecede etkilenmiştir. Viyana Sezession grubunun önemli üyelerindendir. Tablolarının yanı sıra duvar resimleri, eskizleri ve diğer eserleriyle de tanınır. Klimt'in birincil resim konusu kadın bedenidir, -resimlerinde âşık olduğu bir kadını sık sık model olarak kullanmıştır- ve eserlerinde ince dekoratif süslemelerle beraber zarif bir erotizm göze çarpar. Bazı tablolarında gerçekten de saf altın kullanmıştır. Viyana Üniversitesindeki tabloları II. Dünya Savaşı'nda Naziler tarafından tahrip edilmiştir.

Edward Hopper, Amerikalı ressam ve grafiker. Genellikle yağlı boya tabloları ile popüler olsa da suluboya ve gravür konusunda da en az yağlı boya resimlerde olduğu kadar uzmandı.

<span class="mw-page-title-main">Müfide Kadri</span> Türk ressam

Müfide Kadri Türk ressam, besteci.

<span class="mw-page-title-main">John Singer Sargent</span> Amerikalı ressam (1856 – 1925)

John Singer Sargent, İngiltere Kralı VII. Edward döneminin zengin ve asillerinin lüks hayatını anlatan portreleri ile tanınan Amerikalı ressam.

Cemil Eren, Türk ressam, heykeltıraş, seramik, vitray sanatçısı, sanat tarihçisi ve sanat eğitimcisidir.

Tunca Subaşı Türk ressam.

Emil Nolde, Alman ressam ve baskı resim sanatçısı. Ekspresyonizm'in ilk üyelerinden olan ve Die Brücke hareketinde yer alan Nolde, 20. yüzyılın en önemli yağlı boya ve sulu boya ressamlarından sayılır. Kuvvetli fırça tekniği ve ifade gücü yüksek renk seçimleriyle tanınır. Eserlerinde, kasvetli tonların arasında kullandığı altın sarısı ve koyu kırmızı ile aydınlık durumlar yaratır. Suluboya resimleri arasında canlı fırtına manzaraları ve parlak çiçek resimleri yer alır.

<i>İrisler</i> (tablo)

İrisler, Vincent van Gogh'a ait pek çok iris tablosundan ve 1890'daki ölümünden önceki yıl Saint-Rémy-de-Provence, Fransa'daki Saint Paul-de-Mausole Akıl Hastanesi'nde yaptığı bir dizi resimden biridir.

<i>Kafe Gurzuf</i> Alexander Nikolayevich Samokhvalov resmi

Kafe Gurzuf, tanınmış Rus ressam, sulu boya ve grafik sanatçısı, illüstratör ve resim öğretmeni olan Alexander Nikolayevich Samokhvalov'un (1894-1971) 1956'da yapmış olduğu tablo. Sosyalist gerçekçilik sanatının kurucusu ve en parlak temsilcileri arasında yer alan ressam Leningrad'da yaşıyor ve çalışıyordu. Sanatçı resimde 1950'lerin ortasında Kırım Gurzuf'da bulunan bir kafenin manzarasını tasvir etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gülay Semercioğlu</span> Sanatçı

Gülay Semercioğlu, Türk ressam.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Ziegler</span>

Adolf Ziegler, Alman ressam ve politikacıydı. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi tarafından, Partinin Alman modern sanatçılarının çoğu tarafından "yozlaşmış sanat" olarak tanımladığı yapıtların tasfiyesini denetlemekle görevlendirildi. Hitler'in en sevdiği ressamdı.

<span class="mw-page-title-main">Nabiler</span>

Nabiler, 1888 ile 1900 yılları arasında etkin olmuş, izlenimcilik ve akademik sanattan soyut sanat, sembolizm ve diğer erken dönem modernist hareketlere geçişte önemli bir rol oynamış genç Fransız sanatçılardan oluşan grup. Grubun üyeleri arasında Pierre Bonnard, Maurice Denis, Paul Ranson, Édouard Vuillard, Ker-Xavier Roussel, Félix Vallotton ve Paul Sérusier vardı. Bu sanatçıların pek çoğu 1880'lerin ikinci yarısında Paris'teki Académie Julian'de öğrenciydi. Gruptaki ressamlar Paul Gauguin ve Paul Cézanne'ın eserlerini beğeniyor, resim sanatını yenileme isteğini paylaşıyordu, ancak bireysel tarzları birbirinden oldukça farklıydı. Onlara göre bir sanat eseri doğanın betimlemesi değil, metaforların ve sembollerin sanatçı tarafından oluşturulmuş bir sentezi olmalıydı. 1900'de son sergisini düzenleyen grup üyeleri, bu tarihten sonra kariyerlerine bireysel olarak devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Ferdinand Georg Waldmüller</span>

Ferdinand Georg Waldmüller, Avusturyalı ressam ve yazardı. Waldmüller, Biedermeier döneminin en önemli Avusturyalı ressamlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Alois Delug</span>

Alois Delug Avusturyalı bir ressam ve Viyana Güzel Sanatlar Akademisi'nde profesördü. Adolf Hitler'in Akademi'ye katılma başvurusunu reddetmesiyle ünlüdür.