İçeriğe atla

Adolf Hitler'in son dileği ve vasiyeti

Siyasi vasiyetinin ilk sayfası

Adolf Hitler, son vasiyetini, eşi Eva Braun ile intihar etmeden önceki gün 29 Nisan 1945'te Berlin'deki yeraltı sığınağı olan Führerbunker'de imzalamıştır.

Vasiyetname teslim olmak yerine ölümü seçtiklerini ve yakılmaları gerektiğini belirten kısa bir belgedir; Martin Bormann'ı cesedlerinin yakılması görevini organize etmesi ile yetkilendirmiştir. Vasiyet iki bölümden oluşuyordu. Birincisi, savaşı çıkaran kişi suçlamalarını reddetti, Almanya'nın sadık vatandaşlarına teşekkür etti ve mücadeleye devam etmeleri için çağrıda bulundu. İkincisi, Heinrich Himmler ve Hermann Göring'i hain ilan etti ve Karl Dönitz yönetiminde yeni bir hükûmet planını başlattı. Hitler'in sekreteri Traudl Junge, vasiyeti dikte ederken notlardan okuduğunu hatırlamış ve Joseph Goebbels'in onu yazmasına yardım ettiğine inanılmaktadır.

Vasiyetname

Son vasiyet, 29 Nisan'da 04:00 de imzalanan kısa bir belgedir.[1] Kendisi ve Eva Braun'u teslimiyetin utancı nedeniyle ölümü seçtiklerini; ve bedenlerinin yakılması gerektiğini söyledi. Vasiyetname, Hitler'in eşyalarını şöyle ayırdı:[2]

İnançlarının açıklaması

Son siyasi vasiyetname, 29 Nisan 1945'te Hitler'in son vasiyeti olan 04:00 ile aynı zamanda imzalandı.[1] Vasiyetnamenin ilk kısmı, I.Dünya Savaşı'nda gönüllü olmasından bu yana geçen otuz yıldaki motivasyonlarından bahsetti, "ne Almanya'da ne de 1939'da çıkan savaşı istemediği" iddiasını tekrarladı, intihar etme niyetinin nedenlerini, Alman halkına destekleri ve başarıları için teşekkürlerini övdü ve dile getirdi.[3]

İlk vasiyetnamede diğer milletlerle savaştan kaçınmaya çalıştığı iddiasını detaylandıran ifadeler de yer almakta ve bunun sorumluluğunu "uluslararası Yahudi ve yardımcılarına" atfetmektedir. “Berlin'i terk etmeyecekti ... ”. Hitler “düşmanların eline düşmek” yerine ölümü seçme niyetini, Yahudiler tarafından yapılacak bir sevinç gösterisi yüzünden olacağını ifade etti[4] ve "mücadele" yi sürdürme çağrısı ile sonuçlandırdı. Hitler, "gerçek uluslar topluluğunun" gerçekleşmesiyle Nasyonal Sosyalist hareketin yeniden doğuşunu umduğunu ifade etti.[5]

Vasiyetinin ikinci kısmı, ölümünden sonra Hitler'in Almanya hükûmeti ve Nazi Partisi için niyetlerini ve yerine kimin geçeceğine dair ayrıntıları ortaya koymaktadır. Reichsmarschall Hermann Göring'i partiden ve tüm devlet dairelerinden kovdu. Ayrıca, Göring'i ölümünde halefi olarak adlandırdığı 1941 kararnamesini de iptal etti. Onun yerine Hitler, Großadmiral (Büyükamiral) Karl Dönitz'i Reich Başkanı ve Silahlı Kuvvetler Yüksek Komutanı olarak atadı.[4] Reichsführer-SS ve İçişleri Bakanı Heinrich Himmler de partiden atıldı ve Hitler'in "bilgisi" [izni gerekli] olmadan ve iznine karşı batı Müttefikleriyle barış müzakere etmeye çalıştığı için tüm devlet dairelerinden kovuldu. Hitler hem Himmler hem de Göring'i hain ilan etti.[6]

Hitler, aşağıdakileri yeni Kabine ve ulusun liderleri olarak atadı:[7]

Joseph Goebbels, Martin Bormann, General Wilhelm Burgdorf ve General Hans Krebs tarafından vasiyetnameye tanıklık edildi.[1]

30 Nisan öğleden sonra, son vasiyetini imzaladıktan yaklaşık bir buçuk gün sonra Hitler ve Braun intihar ettiler.[8] Önümüzdeki iki gün içinde Goebbels, Burgdorf ve Krebs de intihar ettiler. Bormann, Berlin'i kuşatan Sovyet Ordusu güçlerine yakalanmamak için 2 Mayıs'ta intihar etti.[9]

Belgelerin hikayesi

Üç elçi, gelecek kuşaklar için varlıklarını sağlamak amacıyla kuşatılmış Führerbunker'den irade ve siyasi vasiyetnamesini çıkarmaları için görevlendirildi. İlk haberci basın eki Heinz Lorenz'deydi. Lüksemburg'dan bir gazeteci olarak bir takma ad altında seyahat ederken İngilizler tarafından tutuklandı. İkinci kopya Hitler'in yardımcısı Willy Johannmeyer ve Bormann'ın yardımcı SS-Standartenführer Wilhelm Zander'deydi. Zander, seyahat etmek için "Friedrich Wilhelm Paustin" takma adını kullanıyordu ve kısa süre içinde Amerikan işgal bölgesinde Johannmeyer ile birlikte yakalandılar. Böylece, makalelerin iki nüshası Amerikalıların elinde, bir nüshası fa İngilizlerin elinde yer aldı. Belgelerin metinleri Ocak 1946'ya kadar Amerikan ve İngiliz basınında geniş çapta yayınlandı, ancak İngiliz Dışişleri Bakanı Ernest Bevin bu belgelere erişimi kısıtlamayı düşündü. Almanlar arasında kült nesneler olabileceğinden korkuyordu. Amerikalılar bu endişeleri paylaşmadılar, ancak yine de bunların daha fazla yayınlanmasından kaçınmayı tercih ettiler. Hitler'in vasiyeti ve evlilik belgesi ABD Başkanı Harry S. Truman'a takdim edildi. Bu belgeler birkaç yıl boyunca Washington'daki Ulusal Arşivlerde halka sergilenmiştir.[10]

Hitler'in orijinal son vasiyeti günümüzde Maryland'daki College Park'taki Ulusal Arşivlerin güvenlik kasasında bulunmaktadır.[11]

Sonrasında

Siyasi vasiyetin dört tanığı da kısa bir süre sonra öldü. Goebbels ve karısı intihar etti. Burgdorf ve Krebs, 1-2 Mayıs gecesi sığınakta birlikte intihar etti. Bormann'ın kesin zaman ve ölüm yeri belirsizliğini koruyor; kalıntıları 1972'de sığınak alanının yakınında keşfedildi ve 1998'de DNA analizi ile tespit edildi. Bu nedenle, büyük olasılıkla aynı gece Führerbunker kompleksinden kaçmaya çalışırken öldü.[12]

1952'de Hitler'in kız kardeşi Paula vasiyetten kendisine kalan mirası talep etmeye çalıştı, ancak Hitler'in henüz yasal olarak ölü ilan edilmemiş olması nedeniyle başarısız oldu.[13]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Kershaw 2008, s. 950.
  2. ^ Hitler 1945a.
  3. ^ Hitler 1945b.
  4. ^ a b Kershaw 2008, ss. 949, 950.
  5. ^ Kershaw 2008, ss. 948, 950.
  6. ^ Evans 2008, s. 724.
  7. ^ Hitler 1945b; NS-Archiv
  8. ^ Kershaw 2008, ss. 953–955.
  9. ^ Beevor 2002, ss. 381, 383, 387, 389.
  10. ^ Eckert 2012, ss. 46–47.
  11. ^ National Archives and Records Administration, "Annual Holdings Reports" (Volume 75), 13 Haziran 2011
  12. ^ Martin Bormann – Bunker kompleksinden kaçmaya çalışan 10 gruptan birinde - Spree nehrini geçmeyi başardı. Weidendammer köprüsünden kısa bir mesafede öldüğü bildirildi. Beevor 2002, s. 383
  13. ^ Joachimsthaler 1999, s. 10.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eva Braun</span> Adolf Hitlerin eşi

Eva Anna Paula Braun ya da evlendikten sonra aldığı soyadıyla Eva Hitler, Adolf Hitler'in uzun süreli hayat arkadaşı ve kısa bir süre için nikahlı eşiydi.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Göring</span> Alman siyasetçi, Reichstag Başkanı ve savaş suçlusu

Hermann Wilhelm Göring, Nasyonal Sosyalist Partinin ileri gelenlerinden Alman siyasetçi, Nazi Almanyası'nın hava kuvvetleri komutanı ve hüküm giymiş savaş suçlusudur. 1933'ten 1945'e kadar Almanya'yı yöneten Nazi Partisi'nin en güçlü isimlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Goebbels</span> Alman siyasetçi

Dr. Paul Joseph Goebbels, 1933-1945 yılları arasında Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı yapmış Alman politikacı ve Nazi Almanyası'nın ikinci şansölyesi. Adolf Hitler'in en yakın arkadaşlarından biri ve en sadık yandaşıydı. Kendisi coşkulu ve enerjik hitabet yeteneği, topluluk önünde konuşma becerisi, sert anti-semitik görüşleri ve kitlesel propagandanın Büyük Yalan olarak bilinen tekniğini kullanmadaki ustalığıyla bilinirdi. Hitler intihar ettikten sonra bir günlüğüne III. Reich'in başına geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Fegelein</span> Nazi Almanyasında Waffen-SS Genarali

Hans Georg Otto Hermann Fegelein, Nazi Almanyası'nın Waffen-SS'inde yüksek rütbeli bir komutandı. Adolf Hitler'in yakın çevresinin bir üyesi ve kız kardeşi Gretl ile olan evliliğinden dolayı Eva Braun'un eniştesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Hans Krebs</span> Nazi Almanyası Heer Genelkurmay Başkanı

Hans Krebs, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası Piyade Generali ve OKH başkanıydı.

<i>Führerbunker</i> Nazi Almanyası Führeri Adolf Hitlerin Berlindeki yer altı sığınak kompleksi

Führerbunker, Nazi Almanyası lideri Adolf Hitler'in ve eşi Eva Braun'un II. Dünya Savaşı'nın son aylarını geçirdiği ve 30 Nisan 1945'te birlikte intihar ettikleri Berlin'de bulunan yer altı sığınağıdır. İki aşamalı olarak inşa edilen ve 1936 ve 1944'te tamamlanan bir yer altı sığınak kompleksinin parçasıydı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler tarafından kullanılan Führer Karargahının (Führerhauptquartiere) sonuncusuydu.

<span class="mw-page-title-main">Erich Kempka</span> Nazi Almanyasında yarbay (1910-1975)

Erich Kempka, Nazi Almanyası'nda bir yarbay. 1934'ten itibaren Adolf Hitler'in şoförü ve aynı zamanda Allgemeine SS üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Stumpfegger</span>

Ludwig Stumpfegger, II. Dünya Savaşı'nda bir Alman SS doktoru ve 1944'ten itibaren Adolf Hitler'in kişisel cerrahıydı.

Wilhelm Zander, II. Dünya Savaşı sırasında Martin Bormann'ın yardımcısıydı. 1974 yılında Münih'te öldü.

Willy Johannmeyer II. Dünya Savaşı sırasında bir Alman subayı idi. Ayrıca, Meşe Yapraklı Şövalye Demir Haçının bir alıcısıydı.

Gerhard Boldt, II. Dünya Savaşı sırasında yaşadığı deneyimler hakkında kitap yazmış olan Alman Ordusu'nda (Heer) bir subaydı.

<span class="mw-page-title-main">Werner Naumann</span>

Werner Naumann, Üçüncü Reich sırasında Joseph Goebbels'in başkanlığını yürüttüğü Kamu Aydınlanma ve Propaganda Bakanlığı'nda Devlet Sekreteri idi. Goebbels Reichskanzler'e (başbakan) terfi ettikten sonra, Adolf Hitler tarafından Propaganda Bakanlığı'nın başına getirilmiştir. Naumann Nisan 1945'ün sonlarında Berlin'de Führerbunker'de bulundu.

Hans-Erich Voss, 1945 yılında Berlin Savaşında Führerbunker'in son kalanlarından biri olan bir Alman amiraliydi. Ayrıca, Adolf Hitler ve Joseph Goebbels'i intihar etmeden önce canlı gören son kişiler arasındaydı.

Dr. Hugo Johannes Blaschke, 1933'ten Nisan 1945'e kadar Adolf Hitler'in özel diş hekimi olarak ve Heinrich Himmler'in diş hekimi şefi olarak dikkat çeken bir Alman diş hekimi idi.

Ewald Lindloff, II. Dünya Savaşı sırasında Hitler'in intihar ettiği 30 Nisan 1945'te Führerbunker'de bulunan bir Waffen-SS subayı idi. Hitler'in cesedini elden geçirmekle görevlendirildi. Lindloff, daha sonra Berlin'de ağır ateş altında Weidendammer Köprüsü'nü geçerken 2 Mayıs 1945'te patlak veren olay sırasında öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in ölümü</span> Adolf Hitlerin ölümüne genel bakış

Adolf Hitler, 1921'den 1945'e kadar Nazi Partisinin lideri, 1933'ten 1945'e kadar Almanya Şansölyesi ve 1934'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın Führer'i ('Lider') olan Avusturyalı-Alman bir politikacıydı. Adolf Hitler, 30 Nisan 1945'te Berlin'deki yer altı sığınağı Führerbunker'de kendini vurarak intihar etti. Kendisiyle birlikte eşi Eva Braun da siyanür alarak kendini öldürdü. Hitler'in daha önceden vermiş olduğu talimatlar doğrultusunda cesetleri, aynı gün öğleden sonra sığınağın acil çıkışının merdivenlerinden dışarı çıkarıldı ve Reichskanzlei'nin bahçesinde üzerine benzin dökülerek ateşe verildi. Sovyet arşivlerindeki kayıtlar, yanmış kalıntıların 1946 yılına kadar toparlandığını ve birbirini takip eden yerlere defnedildiğini göstermektedir. 1970 yılında yeniden mezardan çıkarılıp yakıldı ve külleri dağıtıldı.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması</span>

Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması, Almanya'nın Nisan ayında başlayarak Mayıs ortalarına kadar Sovyetler Birliği ve Batılı Müttefiklerine teslim olmasıyla savaşın sona ermesidir.

<span class="mw-page-title-main">Vorbunker</span>

Vorbunker başlangıçta Adolf Hitler ve gardiyanları ve görevlileri için geçici bir hava saldırısı sığınağı olması amaçlanan bir yeraltı beton yapısıydı. 1936'da Almanya'nın Berlin kentindeki eski Reich Şansölyesi'ne eklenen büyük resepsiyon salonunun arkasına yerleştirilmişti. Bunker'e resmen 1943'e kadar kompleksin ilavesiyle genişletildiği "Reich Şansölyeliği Hava Saldırısı Sığınağı" adı verildi. Führerbunker'in, bir seviye altında bulunmaktadır. 16 Ocak 1945'te Hitler Führerbunker'e taşındı. Martin Bormann da dahil olmak üzere kıdemli kadrolarda katıldı. Daha sonra Eva Braun ve Joseph Goebbels Führerbunker'e taşınırken, Magda Goebbels ve altı çocukları üst Vorbunker'de ikamet ettiler. Goebbels ailesi, 1 Mayıs 1945'te ölene dek Vorbunker'de yaşadılar.

Göring Telgrafı, 23 Nisan 1945'te Adolf Hitler'in halefi Hermann Göring tarafından gönderilen ve çökmekte olan Üçüncü Reich'ın liderliğini üstlenmek için izin isteyen bir mesajdı. Telgraf, Hitler'in seçilmiş halefini görevden almasına ve yeni siyasi halefler Joseph Goebbels ve Karl Dönitz'in atanmasına neden oldu.

The Bunker, 1975 yılında James P. O'Donnell'in The Bunker adlı kitabına dayanan Time-Life Productions tarafından üretilen 1981 Amerikan yapımı tarihi savaş filmidir. George Schaefer tarafından yönetilen ve John Gay tarafından beyazperdeye uyarlanan film, Adolf Hitler'in Berlin'deki yeraltı sığınağında ve çevresinde geçen haftalarda Berlin Savaşı öncesi ve sırasında geçen olayları anlatan bir dramatizasyondur. Filmde Hitler rolünde Anthony Hopkins'in yanı sıra Richard Jordan, Susan Blakely ve Cliff Gorman yer alıyor.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.