Adolf Hitler'in Münih'teki apartman dairesi
Genel bilgiler | |
---|---|
Durum | Hitlerin dairesinin yer aldığı ikinci kat halka açık değildir. |
Şehir | Münih |
Ülke | Almanya |
Koordinatlar | 48°08′20″K 11°36′27″D / 48.13889°K 11.60750°D |
Mevcut kullanan | Münih Finans Ofisi olarak kullanılmaktadır. |
Tasarım ve inşaat | |
Mimar(lar) | Daire tasarımı Gerdy Troost |
Adolf Hitler'in Münih'teki apartman dairesi, 1920'de Münih'te kurulan Nazi Partisi'nin doğum yeri ve başkenti olan Alman kenti Münih'teki Prinzregentenplatz 16'da bulunan, Adolf Hitler'in sahip olduğu bir apartmandı.
Daha önceki ikameti
Hitler Mart 1920'de Alman Ordusu'ndan taburcu edildikten sonra Münih'e döndü ve o şehirde oturan Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (Nazi Partisi) için tam zamanlı olarak çalıştı.[1] Thierschstrasse 41'de 1920'den 1929'a küçük bir yatak odası kiraladı. Daha sonra ofis olarak kullanmak üzere ikinci bir oda kiraladı. 1936'da Münih belediye meclisi, "Adolf Hitler, 1 Mayıs 1920'den 5 Ekim 1929'a kadar bu evde yaşıyordu" şeklindeki bir plak yerleştirdi. Bina hala duruyor; Hitler'in eski odası depo için kullanılır.[2]
Prinzregentenplatz 16
1929'da Hitler, Prinzregentenplatz'da lüks dokuz odalı bir odaya taşındı. Daire, ikinci katta (Avrupa kongresine göre; Amerikan kongresinde üçüncü katta) bulundu ve iki mutfağı ve iki banyoyu içeriyordu. Yayınevi başlangıçta bunun karşılığını aldı; on yıl sonra Hitler bunu telafi etti. Nihayetinde bütün bina Nazi Partisi'nin malıydı.[3]
Daire, Nazi Partisi üyesi mimar Paul Ludwig Troost'un dul eşi Gerdy Troost tarafından ve Hitler'in mimari danışmanı tarafından tasarlanan mobilyalar ve süslemeler ile döşenmiştir. Hitler, topladığı sanat yapıtlarıyla, özellikle on dokuzuncu yüzyıl Alman resimlerinin yanı sıra Alman Eski Ustaların resimlerini doldurdu.[4]
1925 yılında Hitler, üvey kızkardeşi Angela Raubal'ı Münih'teki apartman dairesi ve kiralık villası Berghof için kahya olarak Avusturya'dan getirtti. İki kızı Geli Raubal ve Friedl'i de yanına getirtti. Hitler, yeğeni Geli Raubal'a çok yakındı ve 1929'da, 20 yaşındayken Hitler'in evine taşındı. İlişkileri gizemliydi ancak romantik olduğu söylenir. 18 Eylül 1931'de apartmanda bir silah yarasından dolayı öldü; kimilerine göre intihar etti. Hitler bir konuşma yapmak için Erlangen'e giderken, haberini alarak hemen Münih'e geri döndü.[5] Ölümü onu çok zorladı ve depresyona girdi. Yıllarca yas tutmuştur.[6]
Hitler, Almanya'daki Führer ve Reichskanzler olduğunda 1934 yılına kadar dairede yaşamaya devam etti. Bundan sonra Hitler daireyi tuttu, ancak zamanının çoğunu ya Berlin'de ya da Berghof'taki özel konutunda geçirdi.
Hitler bazen üst düzey diplomatik toplantılar için Münih'teki bu daireyi kullandı. 25 Eylül 1937'de burada Benito Mussolini ile bir araya gelerek Mussolini'yi Avusturya'yı Almanya'ya katma planını kabul etmeye çalışırken,[7] Mihver paktının güçlendirilmesine karar verdiler. Ayrıca, İngiltere Başbakanı Neville Chamberlain ile Münih Anlaşması imzalandıktan sonra 30 Eylül 1938'de bu evinde bir araya geldi.
Savaş sonrası dönemi
Müttefikler 1945'te Münih'i işgal edince, evi Hitler'in terk ettiği gibi buldular.[8] Vogue'nin fotoğrafçı Lee Miller, Hitler'in küvetinde banyo yaparak halkın hayal gücünü yakaladı. Bina savaş sonrasındaki Amerikan tümeninin karargahı olarak kullanıldı.
Günümüz
Bina hâlâ yerinde durmaktadır ve Bavyera eyaletine bağlı Münih Finans Ofisi tarafından kullanılmaktadır. İkinci katı, Hitler'in eski dairesi, Münih'in bölge polisinin merkezini barındırıyor ve halka açık değildir.
Kaynakça
- ^ Kershaw 2008, s. 93.
- ^ "Traces of Evil: Remaining Nazi sites in Germany". Sites around Munich (3). 2008. 26 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2014.
- ^ "Inside Hitler's private world". Daily Mail. 25 Ocak 2012. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2014.
- ^ Schenkler 2007, ss. 204-205.
- ^ Fouse 2005, ss. 161-162.
- ^ McDonough 2003, ss. 82-83.
- ^ Corvaja 2013, s. 48.
- ^ "At Home with Hitler". The Guardian. 31 Ağustos 2007. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2014.