Adolf Hitler (Almanca telaffuz: [ˈadɔlf ˈhɪtlɐ],
Dr. Paul Joseph Goebbels, 1933-1945 yılları arasında Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı yapmış Alman politikacı ve Nazi Almanyası'nın ikinci şansölyesi. Adolf Hitler'in en yakın arkadaşlarından biri ve en sadık yandaşıydı. Kendisi coşkulu ve enerjik hitabet yeteneği, topluluk önünde konuşma becerisi, sert anti-semitik görüşleri ve kitlesel propagandanın Büyük Yalan olarak bilinen tekniğini kullanmadaki ustalığıyla bilinirdi. Hitler intihar ettikten sonra bir günlüğüne III. Reich'in başına geçmiştir.
Johanna Maria Magdalena Goebbels, Nazi Almanyası'nda Propaganda Bakanı olarak görev yapan Joseph Goebbels'in eşi. Magda Goebbels Adolf Hitler'e olan hayranlığıyla da bilinir.
Traudl Junge, Aralık 1942'den Nisan 1945'e kadar Adolf Hitler'in son özel sekreteri olarak çalışan Alman bir editördü. Hitler'in vasiyetini yazdıktan sonra, ölümüne kadar Berlin'deki Führerbunker'de kaldı. Haziran 1945'te tutuklanmasının ve hapse atılmasının ardından, hem Sovyet hem de ABD ordusu tarafından sorguya çekildi. Daha sonra, savaş sonrası Batı Almanya'da sekreter olarak çalıştı. Yaşlılığında, savaş sırasındaki Nazi zulmünden habersiz olduğunu iddia ederek, anılarını yayınlamaya karar verdi, ancak bunlarla ilgili raporları araştırmak için fırsatları kaçırmakla suçlandı. Son Saate Kadar adlı kitabına dayanan öyküsü, özellikle Hitler'in son on gününü ve Albert Speer'in ve kendisinin şahit olduğu gerçek olayları konu alan 2004 Alman filmi Der Untergang gibi çeşitli dramatize yapımlarının bir bölümünü oluşturdu.
Helmuth Otto Ludwig Weidling, II. Dünya Savaşı'nda Alman general.
Erich Kempka, Nazi Almanyası'nda bir yarbay. 1934'ten itibaren Adolf Hitler'in şoförü ve aynı zamanda Allgemeine SS üyesiydi.
Hans Fritzsche, Alman gazeteci. Nazi Almanyası döneminde Propaganda Bakanlığı üst düzey görevlisi.
Otto Günsche, Nazi Almanyası'nda Adolf Hitler'in yaveri olarak görev yapmış Alman SS Subayı. Hitler'in ölümüne kadar ona sadık kalmıştır. Hitler'in ölümünden sonra cesedinin yakılması işini organize eden 2 kişiden biridir. Berlin Savaşı'nın ardından Günsche, 2 Mayıs 1945'te Berlin'de Kızıl Ordu askerleri tarafından esir alındı. Sovyetler Birliği'ndeki çeşitli hapishanelerde ve çalışma kamplarında tutulduktan sonra, 2 Mayıs 1956'da Bautzen Hapishanesinde serbest bırakıldı.
Werner Haase, Bir SS-Obersturmbannführer, ilaç profesörü ve Adolf Hitler'in kişisel doktorlarından biri.
Gerhard Boldt, II. Dünya Savaşı sırasında yaşadığı deneyimler hakkında kitap yazmış olan Alman Ordusu'nda (Heer) bir subaydı.
Werner Naumann, Üçüncü Reich sırasında Joseph Goebbels'in başkanlığını yürüttüğü Kamu Aydınlanma ve Propaganda Bakanlığı'nda Devlet Sekreteri idi. Goebbels Reichskanzler'e (başbakan) terfi ettikten sonra, Adolf Hitler tarafından Propaganda Bakanlığı'nın başına getirilmiştir. Naumann Nisan 1945'ün sonlarında Berlin'de Führerbunker'de bulundu.
Hans-Erich Voss, 1945 yılında Berlin Savaşında Führerbunker'in son kalanlarından biri olan bir Alman amiraliydi. Ayrıca, Adolf Hitler ve Joseph Goebbels'i intihar etmeden önce canlı gören son kişiler arasındaydı.
Theodor von Dufving Theoderich Heinrich August Wilhelm von Dufving, II. Dünya Savaşı sırasında Wehrmacht'ın bir Alman subayı idi. Mayıs 1945'te Adolf Hitler'in ölümünden kısa süre sonra Führerbunker'den çıkan son Almanlardan biriydi.
Adolf Hitler, 1921'den 1945'e kadar Nazi Partisinin lideri, 1933'ten 1945'e kadar Almanya Şansölyesi ve 1934'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın Führer'i ('Lider') olan Avusturyalı-Alman bir politikacıydı. Adolf Hitler, 30 Nisan 1945'te Berlin'deki yer altı sığınağı Führerbunker'de kendini vurarak intihar etti. Kendisiyle birlikte eşi Eva Braun da siyanür alarak kendini öldürdü. Hitler'in daha önceden vermiş olduğu talimatlar doğrultusunda cesetleri, aynı gün öğleden sonra sığınağın acil çıkışının merdivenlerinden dışarı çıkarıldı ve Reichskanzlei'nin bahçesinde üzerine benzin dökülerek ateşe verildi. Sovyet arşivlerindeki kayıtlar, yanmış kalıntıların 1946 yılına kadar toparlandığını ve birbirini takip eden yerlere defnedildiğini göstermektedir. 1970 yılında yeniden mezardan çıkarılıp yakıldı ve külleri dağıtıldı.
Nazi Almanyası'nda propaganda, NSDAP'nin iktidara gelmeden önce çoğunlukla Joseph Goebbels'in ve Adolf Hitler'in yürüttüğü II. Dünya Savaşı'nın öncesinde ve savaştaki zaman zarfını teşkil eden dönemde nasyonal sosyalizm öğütleri doğrultusunda yapılan antisemitik, antikapitalist ve antikomünist konuşmalar ve propagandalardır.
Hitler'in Son 10 Günü, Adolf Hitler'in intiharına giden günleri anlatan 1973 yapımı İngiliz-İtalyan biyografik drama filmi. Filmde Alec Guinness ve Simon Ward rol alıyor ve Alistair Cooke tarafından sunulan bir tanıtım yer alıyor. Orijinal müzik Mischa Spoliansky tarafından bestelendi. Film, Hitler'in Son Günleri: Führerbunker'den kurtulan Alman Ordusu subayı Gerhard Boldt'un Göz Gören Hesabı adlı kitabına dayanıyor. Filmin çekim yerleri arasında Roma'daki De Laurentiis Stüdyoları ve İngiltere'nin bir kısmı bulunmaktadır.
Büyük Yalan, özellikle bir propaganda tekniği olarak kullanılan, gerçeğin büyük ölçüde çarpıtılması veya yanlış sunulmasıdır. Almanca ifade, Adolf Hitler tarafından, 1925 yılında Mein Kampf adlı kitabını yazarken, hiç kimsenin inanamayacağı kadar büyük bir yalanın kullanımını tanımlamak için ortaya atılmıştır. Hitler bu tekniğin Yahudiler tarafından Almanya'nın I. Dünya Savaşı'ndaki mağlubiyetini Weimar Cumhuriyeti'nin önde gelen milliyetçi siyasi liderlerinden Alman general Erich Ludendorff'a yüklemek için kullanıldığını iddia etti.
Nazi lideri Adolf Hitler, yaşamı boyunca yaptığına dair bir kanıt olmamasına rağmen, benzerleri siyasi tuzaklar olarak kullanmış olabilir. Sovyetler Birliği, Hitler'in intihar ettiği Berlin Savaşı'nın ardından Hitler'e benzeyen cesetlerin bulunduğunu çeşitli şekillerde iddia etti. En belirgin kanıt, Reich Şansölyeliği bahçesinde bulunan Gustav Weler olarak tanımlanan bir cesedin Sovyet görüntüleridir. Weler'in Reich Şansölyesinde, belki de bir aşçı olarak çalıştığı söyleniyordu. Komplo teorisyenleri, Hitler'in Almanya'dan kaçtığına dair iddia edilen kanıtların bir örneği olarak bu bedeni dublörü olarak gösterdiler. Uzmanlar genel olarak Hitler'in dublörü olduğu ve Hitler'in Almanya'dan kaçtığı iddiasını reddederler.
Adolf Hitler'in 30 Nisan 1945'teki ölümünün ardından, görgü tanıklarının yanı sıra ilk soruşturmaları yürüten ve bilgilerin açıklanmasını kısıtlayan Sovyetler Birliği'nden gelenler de dahil olmak üzere çeşitli çelişkili raporlar geldi. Hem Hitler hem de Eva Braun'un ölümleriyle ilgili nesnel gerçekler, cesetlerinin yakılmasıyla büyük ölçüde gizlendi ve kimlik tespiti için yalnızca diş kalıntıları kaldı.
Moloh, Aleksandr Sokurov tarafından yönetilen 1999 yapımı bir Rus biyografik filmidir. Hikâye, Yuri Arabov ve Marina Koreneva tarafından yazılan bir senaryodan tasarlanmıştır. Adolf Hitler'in Bavyera Alpleri'ne yaptığı ani bir yolculuk sırasında mütevazı bir şekilde yaşamasını konu alır. Filmin başrollerinde Leonid Mozgovoy, Yelena Rufanova, Vladimir Bogdanov ve Leonid Sokol yer alıyor. Moloh arkadaşlık, samimiyet ve diktatörlük konularını işliyor.
