İçeriğe atla

Ad Decimum Muharebesi

Koordinatlar: 36°45′00″N 10°20′00″E / 36.7500°K 10.3333°D / 36.7500; 10.3333
Ad Decimum Muharebesi
Vandallar Savaşı
Tarih13 Eylül 533
Bölge
Ad Decimum, Kartaca güneyinde 10 mil uzakta (modern Tunus)
Sonuç Katî Bizans zaferi
Taraflar
Bizans İmparatorluğu Vandal Krallığı
Komutanlar ve liderler
Belisarius Gelimer
Güçler
15,000 11,000
Kayıplar
Bilinmiyor. Bilinmiyor.

Ad Decimum Muharebesi 13 Eylül 533'te Vandal Kralı Gelimer komutasındaki Vandallar ordusu ile general Belisarius komutasındaki Bizans İmparatorluğu sefer ordusu arasında yapılan bir muharebedir. Bu muharebe olayına ve ertesi yıl ortaya çıkan askeri çatışmalara Vandallar Savaşı veya bazı tarihçiler tarafından "Kartaca Savaşı" adı da verilmektedir. Bizanslıların kazandığı bu muharebe, Vandal Krallığı'nın ortadan kalkacağının ve Bizans İmparatorluğu'nun ve imparator I. Justinianus'un tekrar Antik Roma İmparatorluğu'nun eski arazilerini geri alacağının müjdecisi olmuştur.

Arka plan

Vandallar Krallığı'nın 5. Kralı Hilderik hükümdarlık döneminde Vandal Kralı ile Bizans İmparatorluğu arasındaki ilişkiler gayet iyi idi. Dönemin Bizans tarihçisi Prokopius'un yazdığına göre, Bizans imparatorluk tahtına henüz geçmemiş olan Justinianus, Hilderik'i bir özel şahsi arkadaş ve misafir arkadaş olarak görmekte idi. Bu iki kişi birbirine büyük para hediyeleri vermişlerdi. Hilderik, Vandal başkenti olan Kartaca'da yeni bir Katolik Hristiyan piskoposu tayin edilmesine izin vermişti. Gayet koyu Aryanizm mezhebi bağlısı Vandal asillerinin kuşkularına rağmen, çok sayıda Aryanizm mezhepli Vandal, Katolik Hristiyan mezhebine katılmışlardı. Kral Hilderik de annesinin Hristiyan mezhebi olan Katolik Hristiyan mezhebine bağlanmıştı. Bununla beraber gayet çok sayıda Vandal asıllı hala Aryanizim mezhebine gayet sıkı bağlıydılar.

533'te Kral Hilderik bir ayaklanma ile tahttan atıldı. Yeni Vandal Krallığı kralı olarak tahta geçen Gelimer kuzeninin öldürülmesine emir verdi. Gelimer Aryanizm mezhebinden olmayan Vandallara dinsel baskı yapmaya başladı. Bunlardan birçoğu Bizans İmparatorluğu arazilerine kaçtılar.

Bizans İmparatoru olan I. Justinianus bunu Vandal Krallığı'na müdahale etmek için bir fırsat olarak gördü. İmparator I. Justinianus'un sekreteri olan ünlü Bizans tarihçisi Prokopius, Savaşlar hakkında adlı bu zamanda hazırladığı Bizans İmparatorluk Tarihi kitabında bundan sonraki gelişmeleri gayet detaylı olarak Kitap III-IV'de vermiştir.

532'de Justinianus doğuda Sasaniler'e karşı Bizans imparatorluk sınırlarını güvenceye alabilmişti. Kuzey Afrika'daki Vandal Krallığı'na saldırıda bulunmak ve onların yönetimi altında bulunan eski Roma arazilerini tekrar Doğu Roma idaresi altına almak hedefi idi. Bunun için birçok yeni ticari asker kaydederek bir sefer ordusu hazırlamaya başladı. Bu ordu komutanlığına kendine yakın olan general Belisarius'u getirdi. Bu sırada Justınianos teşviki ve hatta direkt desteği ile Vandal Krallığı'nın uçlarında bulunan Trablusgarp Eyaleti ve Sardinya Adası Kartaca'daki halk merkezi idareye karşı isyana başladılar. Bu isyanlarla uğraşıp bunları bastırmak için yeni kral Gelimer Vandal donanmasının büyük bir filosunu ve ordunun büyük bir kısmını kardeşi Tzazon komutasına vererek bu eyaletlere gönderdi. Bu ayaklanmalarla uğraşmakta olan Vandal kralının Bizanslıların savaş hazırlıklarından dikkatini ayıramamasına neden olduğu gibi, ayaklanmayı bastırmak için gönderilen deniz filosu ve ordu kısmı Vandal Krallığı'nın Bizans ordu ve donanmasına karşı savunma gücünü epeyce zayıflattı.

Bizans İmparatorluğu'nun Vandal Krallığı'nı istila etme sefer ordusu ve donanması Konstantinopolis'ten Haziran 533 sonlarında ayrıldı. Bu sefer donanması ve ordusu Yunan yarımadası kıyılarından güney İtalya sahillerinden dolanarak Kartaca'ya yakın Kuzey Afrika sahilinde "Kaputvada" mevkine Eylül başında erişip karaya çıkmaya başladı. Bu çıkartma Vandal Kralı Gelimer'e büyük bir sürpriz oldu. Bizans ordusu karaya çıktıktan sonra sahilden Vandal Krallığı başkenti olan Kartaca üzerine yürüyüşe başladı.

Ad Decimum (Latice gerçek anlamı "Onuncu Mil mesafe gösterme taşı") Kartaca'nın güneyinde bulunan Akdeniz sahilini takip eden karayolunda o mevkii Kartaca'ya 10 mil (16 km) mesafede olduğunu gösteren bir mesafe taşı idi. Vandal Kralı Gelimer 15.000 kişilik Bizans ordusunun başında yürüyen General Belisarius'un yürüyüş yönü ve düzeninden daha önceden haberdar olmuştu. Emri altında bulunan 11.000 kişilik Vandal ordusunu bu mesafe taşının hemen ilerisinde iyi savunulabilecek mevzilere yerleştirmeye karar vermişti.

Yaptığı plana göre, Gelimer ordusundan 2.000 kişilik bir birliği ayırıp bu birliği yeğeni olan Gibamund komutanlığında yol kenarında bulunan bir sığ tuz göletinin ilerisine yerleşti. Bu ayrı birliğe, yol üzerinde gayet dar ende olarak yakın düzende ilerlemekte olan Bizans ordusunun bir kanadının kenarına girip böylece bu kanattan Bizans ordusunu kuşatmaya almaya çalışma emri verilmişti. Gelimer diğer bir birlik kurup bunu kardeşi Ammatas emri altına vermişti. Bu ikinci Vandal birliğine ise Ad Decimum yakında bulunan bir vadide Bizans gücünü durdurma harekâtı yapma emri verilmişti. Gelimer'in yaptığı plana göre kendi emrinde olan 7,000 kişilik ana Vandal ordusu Gibamund'un kuşatma için giriştiği Bizans sol kanadının kenarından yapacağı ilerlemeyi takip edecek, onların arkasına düşecek ve böylece Bizanslıların geriye kaçmasını önleyecekti.

Muharebe

Gibamund birliği ile sığ tuz göletini geçip Bizans ordusunun kanadına ilerlemeye başlayınca karşısında Bizanslı ve Hun asıllı ticari askerlerden oluşan bir Bizans birliği buldu. Bu Bizans birliği Gibamund'un ilermesini dururdu ve karşı taarruza geçip Vandal birliğini imha etti. Bu arada bu birliğin Komutanı Gibamund öldürüldü. Böylece Gibamund'un tümüyle başarısız kalması dolayısıyla Gelimer'in sağ kanat kuşatma planı suya düşmüş oldu.

Diğer kanatta güya bir vadiyi tutacak olan Ammatas da başarısız kaldı. Bizanslıların İoannes Ermeni adlı komutanı altında bulunan öncü birlikleri bu vadiye Vandallardan daha önce girip dar düzenle Kartaca'dan yol kenarından sıra halinde ilerlemekte olan Vandal birliğine saldırıya geçtiler. Bu saldırıda Vandal birliği komutanı ve kralın oğlu olan Ammatas da öldürüldü. Gibamund ve Ammatas'ın birliklerini imha eden Bizanslı birlikler Kartaca üzerine gitmeye başladılar.

Bizans ordusunun ana kısmının Kartaca şehrine ana yoldan ilerlemesini nispeten küçük olan Gelimer'in komuta ettiği ana Vandal ordusu karşıladı. Bu Vandal ordusu sayı bakımından çok daha küçük kalmakta idi. bununla berber Bizanslıların ticari askerlerden oluşan süvari birliğinin buyuk taarruzunu durdurup geri püskürtmeyi başardı. Bizanslı Foederati (eyalet askeri) piyade birlikleri ile yapılan çatışmada Vandal ordusu daha üstün olmaya başladı ve Bizanslılara büyük zayiat verdiler. Bu, nispeten zayıf görünen ana Vandal ordusu bu muharebeyi kazanacak görünmeye başlamış idi.

Fakat Gelimer komutasındaki bu ana Vandal ordusu ilerleyip Ammatas'in birliğinin yenilip imha edildiği mevkiye eriştiği zaman, oğlu Ammatas'ın öldürüldüğünü öğrenen Kral Gelimer'in morali gayet bozuldu. Tarihçi Prokopius'a göre Kral o kadar kendini üzüntüye verdi ki gerilemekte olan Bizans ordusunu daha önce Ammatas ve Gibamond'a yendikten sonra Kartaca yolunda ilerlemiş olan Hun ve Bizanslı birliklerinden kesip bu ana orduyu imha edebilecek bir saldırı için ordusuna emir vermekten kaçındı. Kral Gelimer oğlunu cesedini savaş meydanında mezara gömmek için epey vakit kaybetti. Bu zaman aralığını fırsat bilen Bizanslı General Belisarius ana ordusunu Ad Decimum mevkiinin güneyinde tekrar gruplandırıp konsantre edip bir karşı taarruza geçti. Bunu beklemeyen Vandallar geri çekilmeye başladılar. Bu Vandal geri çekilmesi düzenle yapılamadı ve Vandal ordusu düzensiz bir şekilde muharebe meydanından kaçmaya başladı.

Bu büyük hezimetten sonra Vandallar Bizans ordusunun başkentleri Kartaca'ya girip bu şehri ellerine geçirmelerini önlemek için hiçbir direniş gösteremediler. Kral Galimer, elinde kalan küçük Vandal birlikleri ile Kartaca şehrinden hiç direniş göstermeden ayrılmak ve şehri Bizanslılar eline bırakmak zorunda kaldı.

Sonuç

Belisarius geceleyin şehre yakın bir kamp kurmak istemediği için kampını muhabere meydanında kurup burada geceyi geçirdi. Ertesi gün şehir üzerine yürüdü. Ordusu askerlerine kati emir vererek, şehir halkının Vandallar yönetimi altında yaşayan Romalı vatandaşları olduğunu iddia ederek, (o zamanlar savaş sonuçlarında yapılanların aksine) şehri talan etmemeleri ve halktan hiç kimseyi esir olarak almamaları veya öldürmemeleri için kesin emir verdi. Bizans ordusu şehrin kapısını açık buldu ve Bizans ordusu genellikle halk tarafından iyi karşılandı. Belisarius doğrudan doğruya Vandal kralı sarayına giderek Vandal Kralı tahtına oturdu. Bundan sonra şehrin surlarının kontrol edip onarılması için emirler verdi. Bizans donanması için emniyetli bir zincir atma mevki olarak Kartaca'nın 8 km güneyinde bulunan Tunus Gölü'nü seçti.

Aralık 534'te yapılan Tricamarum Muharebesi'nde, Bizanslıların kazandıkları ikinci zafer ile efektif olarak Vandallar Krallığı sona erdirildi ve Tunus civarındaki Kuzey Afrika sahilleri Bizans İmparatorluğu yönetimine geçti.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Vandallar</span>

Vandallar, Doğu Cermen kavimlerindendir. Kavimler Göçü sırasında 5. yüzyılda Roma İmparatorluğu'nun değişik eyaletlerini yağmalamalarıyla tanınırlar. Bu eyaletler sırasıyla Galya (Gallia), Galiçya, Endülüs, Kuzey Afrika ve Akdeniz adalarıdır.

Pasinler Muharebesi, Tuğrul Bey'in üvey kardeşi İbrahim Yınal Bey'in yaptığı Anadolu seferi sonunda Bizans İmparatorluğu ile müttefiki Gürcü Krallığı ve diğer müttefik ordulara karşı Bizanslıların "Kapteron" veya "Kapterou" adını verdikleri bir mevkide Bizanslılar ile Selçuklu orduları arasında yapılan bir meydan muharebesidir.

<span class="mw-page-title-main">Belisarius</span> 6. yüzyıl Bizans generali (505-565)

Flavius Belisarius (Yunanca: Φλάβιος Βελισάριος, 505, İllirya - Mart 565, Konstantinopolis, İmparator I. Justinianus döneminde Doğu Roma İmparatorluğu başkomutanı. Döneminin en büyük komutanı olarak kabul edilir. Dönemin önemli askeri seferlerinde ordulara komuta etmiştir. Konstantinopolis'e yönelen Barbar akınları'nda, Sasani İmparatorluğu, Kuzey Afrika'daki Vandal Krallığı'na ve İtalya'daki Ostrogotlar Krallığı'lara karşı yürütülen çatışmalara katılmıştır.

Prokopius, Filistin kökenli Bizanslı tarihçi. İmparator I. Justinianus döneminde yapılan savaşlarda General Belisarius'a eşlik etmiş ve 6. yüzyılın en önemli tarihçisi olmuştur. Justinianus'un Savaşları, I. Justinianus'un Binaları ve Gizli Tarih isimli kitapları yazmıştır. Antik dünyanın son büyük tarihçisi olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Gotlar Savaşı (535-554)</span> Bizans–Cermen çatışması (535–554)

Gotlar Savaşı, 535'ten 554'e kadar Bizans İmparatorluğu ile Ostrogot Krallığı arasında yapılan ve İtalya ve Dalmaçya'da yer alan savaştır. Tarihçiler bu savaşı iki safhada incelerler: Birinci safha 535-540 dönemindedir; bu safhada Bizanslı General Belisarius komutasındaki Bizanslılar, İtalya'yı tekrar Bizans hakimiyeti altına almayı başarmışlardır ve en sonunda Batı Roma İmparatorluğu son döneminde başkent olan Ravenna şehrinin ellerine geçmesi ile bu safha sona ermiştir. İkinci safhada yeni Ostrogot kralı Totila, yeni bir Ostrogot ordusu toplayıp, İtalyan şehirlerini tekrar işgal etmiştir. Ostrogotlar'ın direnişi uzun ve zorlu çabalar sonucunda Bizans generali Narses tarafından bastırılmıştır. Narses, bu safhada Frank ve Alaman kavimlerinin 554'te Kuzey İtalya'ya yaptıkları hücumları da geri püskürtmeyi başarmıştır. Aynı yıl, 554'te, Bizans İmparatoru I. Justinianus, "Pragmatik Sanction" adı verilen bir İmparatorluk buyruğu ile İtalya'nın Bizans yönetimi altında nasıl organize olacağını açıklamıştır. Bu galibiyetlere rağmen, Kuzey İtalya'da bulunan bazı şehirler Bizanslılar'a teslim olmayıp, 560'lı yılların ortalarına kadar bu direnişlere devam etmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Ostrogot Krallığı</span>

Ostrogot Krallığı, Germen asıllı Ostrogotlar kavmininin kralları Büyük Teoderik yönetimi altına İtalya'ya göçüp yerleşip kurduğu ve 493-553 döneminde İtalya'da ve Kuzeybatı Balkanlarda hüküm süren krallık.

<span class="mw-page-title-main">Theodahad</span>

Theodahad 534-536 döneminde İtalya'da Ostrogotlar Krallığı üçüncü kralı.

<span class="mw-page-title-main">Taginae Muharebesi</span> Gotlar Savaşı (535-554) sırasında Bizans İmparatorluğu ile Ostrogotlar Krallığı arasındaki muharebe

Taginae Muharebesi veya Busta Gallorum Muharebesi, Temmuz 552 meydana gelen Doğu Roma İmparatorluğu generali Narses İmparator I. Justinianus namına Ostrogotlar Krallığı'nın kralı Totila'yı mağlup etmiştir. Bu muharebede Ostrogotlar Krallığı Kralı Totila öldürülmüştür. Bu muharebe Gotlar Savaşı (535-554)'nın en sondan bir önceki büyük muharebesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Vandallar Savaşı</span>

Vandallar Savaşı, Haziran 533 - Mart 534 döneminde Bizans İmparatorluğu ile Vandal Krallığı arasında yapılan, Vandal Krallığı'nın yenilip ortadan kaldırılması ile sonuçlanan ve çoğunluğu modern Tunus'ta yer alan savaştır. Bu savaş kendini tüm Roma İmparatoru olarak gören Bizans İmparatoru I. Justinianus'un Batı Roma İmparatorluğu'nun batıdaki arazileri tekrar eski sınırlarına kadar eline geçirmek amacı ile giriştiği bir seri muharebeden oluşan savaşların ilki idi.

<span class="mw-page-title-main">Vandal Krallığı</span>

Vandal Krallığı ya da Vandallar ve Alanlar Krallığı MS 435 ile MS 534 yılları arasında Kuzey Afrika ve Akdeniz adalarında Kral Genserik hükümdarlığı altında Cermen Vandallar tarafından kurulan krallıktır.

Callinicum Muharebesi, Paskalya'da, 19 Nisan 531 Cumartesi günü, Belisarius komutasında Bizans İmparatorluğu ordusu ile Azaritis komutasındaki Sasani süvari kuvveti arasında gerçekleşmiştir. Dara Muharebesi'ndeki yenilgiden sonra Sasanilar, savaşın yönünü döndürmek amacıyla Suriye'yi işgal etmek için harekete geçtiler. Belisarius'un hızlı müdahalesi planı bozdu ve Sasanilerin Pirus tarzı muzaffer oldukları muharebe öncesi Belisarius'un askerleri Sasanileri Suriye'nin sınırına doğru geri ittiler.

Herulili Faras, 6. yüzyılda Bizans İmparatorluğu'na sadık Heruli kuvvetlerinin komutanı, Prokopius'un I. Justinianus savaşları anlatımında kısaca yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Afrika praetoria idaresi</span>

Afrika praetoria idaresi, Mağrip'de kurulu Doğu Roma İmparatorluğu'nun ana idari bölümlerinden biridir. İdare merkezi Kartaca'dır. 533-534 yıllarında Kuzeybatı Afrika'nın Vandallardan geri alınmasından sonra kurulmuştur. 580lerin sonlarına kadar varlığını sürdürmüş, sonra yerini Afrika Eksarhlığı'na bırakmıştır.

Solomon, kuzey Mezopotamya'dan bir Doğu Roma (Bizans) generalidir, 533–534 yıllarında Vandallar Savaşı ve Kuzey Afrika'nın yeniden ele geçirmesinde öne çıkmıştır. Sonraki on yılın çoğunu, magister militum askeri görevi ile Praefectus praetorio sivil görevinin birleştirilmesiyle asker vali olarak Afrika'da geçirmiştir. Solomon, başarılı bir şekilde büyük ölçekli Moro isyanıyla mücadele etti, ancak 536'nın baharında ordu isyanının ardından kaçmak zorunda kaldı. Afrika'da ikinci görev dönemi 539 yılında başladı ve bu dönem Bizans'ın durumunu güçlendirdiği Morolara karşı zaferler içerir. Birkaç yıl refah izledi, ancak yeniden alevlenen Moro isyanı 544'teki Cillium Muharebesi'nde Solomon'un yenilgisi ve ölümüyle kısa kesildi.

<span class="mw-page-title-main">Tricamarum Muharebesi</span> muharebe

Tricamarum Muharebesi, 15 Aralık 533'te Belisarius'un komutasında Bizans İmparatorluğu ile Kral Gelimer ve kardeşi Tzazon komutasında Vandal Krallığı orduları arasında gerçekleşmiştir. Ad Decimum Muharebesi'nde gerçekleşen Bizans zaferini takip etti ve Vandalların gücünü tamamen ortadan kaldırarak, Bizans İmparatoru I. Justinianus'un Kuzey Afrika'nın yeniden fethini tamamladı. Savaşın ana kaynağı dönemin tarihçisi Prokopius'dur, De Bello Vandalico, Prokopius'un Justinianus'un savaşları eserinin III. ve IV. Kitaplarını kaplar.

<span class="mw-page-title-main">Hilderik</span> Vandalların Kralı

Hilderik Geç Antik Çağ'da Kuzey Afrika'daki Vandallar ve Alanların sondan bir önceki kralıdır. Vandal Krallığı, 534'te devrilmiş olsa da, o olayda kilit bir rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gelimer</span> Vandalların kralı

Gelimer, Vandallar ve Alanların kralıdır (530–534), Geç Antik Çağ'da Kuzey Afrika'daki Vandal Krallığı'nın son Cermen hükümdarıdır. O zamanlar Arian olan Vandalların arasında, Katolikliğe dönmesi ile Vandal soylularını tedirgin eden Hilderik'i tahttan indirdikten sonra 15 Haziran 530 günü hükümdar oldu.

İoannes Troglita, Yunanca: Grekçe: Ἰωάννης Τρωγλίτης) 6. yüzyıl Bizanslı generaldir. Vandallar Savaşı'na katıldı ve Sasani İmparatorluğu ile yapılan savaşlar için doğuya gönderilmeden önce 533-538 yılları arasında Kuzey Afrika'da bölgesel bir askerî vali olarak görev yaptı. Dux Mesopotamiae olarak, birkaç savaşta sivrildi ve Bizans imparatoru I. Justinianus'un adamları tarafından fark edildi. 546 yazında Justinianus, yerli Moro kabilelerinin ve imparatorluk ordusunun kendisinin isyanlarının Bizans pozisyonunu ciddi şekilde azalttığı Afrika'daki Bizans kuvvetlerinin genel komutanı olarak İoannes Troglita'yı seçti. Troglita 546/547 kışında Byzacena Morolara karşı hızlı bir şekilde ilk zaferi aldı, ancak 547 yazında Tripolitanya kabileleri tarafından mağlup edildi ve Afrika bir kez daha yıkıcı baskınlara açık hale geldi. Troglita ordusunu yeniden düzenledi ve bazı kabile liderlerinin yardımını sağladı ve 548 yazında Cato Tarlaları'nda kabile koalisyonuyla yüzleşti ve kesin bir galibiyet kazandı. Bu zafer, Moro isyanının sonunu ve Afrika için bir barış dönemini gösterir. Troglita aynı zamanda Gotlar Savaşı'nda da yer aldı ve iki kez askerlerinin bir kısmını Ostrogotlara karşı yardım için İtalya'ya gönderdi.